CH 103 ความสุขครั้งแรก

471 8 0
                                    

พวกเขาพลาดกันที่ตรงไหน?

รีแอนนาถอนหายใจ

เธอตกหลุมรักเขาเมื่อเธอยังเด็ก ตอนที่เธอโง่ ตอนที่เธอยังไร้เดียงสา ถ้าเพียงเธอเป็นเหมือนเฮเลน่าบางทีเธออาจจะไม่เหยียบอยู่บนทางแห่งความทุกข์...และบางที...เธอจะไม่เสียอิกอร์ให้กับน้องสาวและชีวิตของเธอก็จะไม่ถูกพรากความสัมพันธ์ไป

"ใช่...ข้าเจ็บ" เธอตอบพร้อมกับยิงเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสับสน

แม้จะเจ็บปวด แต่หัวใจของเธอก็ปวดร้าวยิ่งกว่าร่างกาย เธอคิดว่าไม่มีที่ไหนที่เขาจะทำร้ายเธอได้เพราะเธอถูกฉีกเป็นชิ้นๆไปแล้ว แต่มันเป็นเรื่องโกหก ความทรงจำในอดีตอันขมขื่นเข้ามาท่วมท้น และเธอเห็นอิกอร์ระบายความโกรธแค้นของเขาต่อเธอ

"....ฝ่าบาททำร้ายข้าอยู่เรื่อยๆ"

เธอไม่รู้ว่าเธอได้เปล่งความคิดออกไป มันออกมาในรูปแบบของน้ำตา

ทำไมเธอถึงจำคืนที่โหดร้ายเหล่านั้นที่เธอใช้กับเขาได้กัน?

"....ทั้งหมดนี้เป็นเพราะฝ่าบาท...ฝ่าบาทกำลังทำร้ายข้า"

"ข้าขอโทษ"

อิกอร์มองเธอด้วยรอยยิ้มที่เคร่งขรึมและดวงตาที่จมดิ่ง เขาเช็ดน้ำตาที่หยดลงบนแก้มสวยของเธอ

"สำหรับความเจ็บปวดอะไรที่ข้าทำให้เจ้าเสียใจข้าขอโทษ" เขาลดตัวลงจูบที่หน้าผากของเธอและกระซิบเบาๆ "ข้าไม่สามารถแก้ไขความเจ็บปวดของเจ้าได้ในตอนนี้ แต่....ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเจ้าจะไม่ต้องทนทุกข์อีกต่อไป ข้าสัญญา"

เขาสัญญากับแม่ของเธอว่าเขาจะดูแลเธอให้ปลอดภัยและเธอก็เลือกที่จะเชื่อใจเขา คราวนี้เขาสาบานด้วยคำสัญญาว่าเขาจะไม่ทำร้ายเธอ คำพูดของเขาแทงทะลุหัวใจของเธอ ราวกับว่าเธอรู้ว่ามันไม่ใช่ความเจ็บปวดในร่างกาย แต่เป็นหัวใจและจิตใจของเธอ

เขายังคงกอดเธอ แต่เขาก็ยังไม่ยอมขยับ เขายืนนิ่ง - ไม่ขยับ ทางเข้าสวนของเธอเจ็บปวด แต่เมื่อเวลาผ่านไปมันก็น้อยลงและเธอสามารถหายใจได้โดยไม่มีปัญหา

[นิยายแปล] I Don't Want to Be LovedWhere stories live. Discover now