Who is Doctor Blade #Watty2018

Chiharu's Power

Haruko POV

I made a promise to my mother that I will save people no matter what.

At sa wakas ay nabuo na nga tunay na anyo ng sandata ng Itim na phoenix.

"Two hands of the Iron maiden!" kahindik-hindik na sambit ni Dr, Blade

Binalot ako ng matinding takot sapagkat ito nga ang maalamat na two hands of the iron maiden na dinudurog katawan ng kung sino mang mahawakan o takihin nito pagkatapos ay ikukulong sa loob ng iron maiden naglalaman ng 10.000 sword.

'DELIKADO KA HARUKO!KAILANGAN NA NATING MAKAWALA SA KANYA!BAGO PA NIYA IKAMPAY ANG KANYANG MGA KAMAY!' tila kinakabahang sabi ni Chiharu

Hindi nga siya nagkamali. Ikinampay nga ni Blade ang kanyang mga kamay, at nagumpisa na ang paggalaw ng ang mga kamay ng iron maiden, sinyales ng aking kamatayan.

Kapag namatay ako mamatay na kamasam ko ang mga tao dito kaya naman nag desisyon na ako na ibigay ang buong lakas ko para madurog ko na ang itim na kamay na pumipiga sa akin.

Pumikit ako at nag concentrate.

"Chiharu, ipahiram mo sa akin ang 30 percent ng lakas mo, ako ng bahala sa 70 percent." wika ko, narinig ko lamang ang pag tango niya sa akin.

"Hindi maitatangging isa ngang kaakit-akit na tanawin. Gayun pa man dito na magtatapos ang lahat!" wika ni Blade ( black phoenix) na matalim ang tingin sa'kin

Naramdaman ko ang pag dausdos at lakas ng mga kamay ng iron maiden para atakihin ako pero...

30 percent...

50 percent...

70 percent...

95...percent

Finally, 100 percent...

Sapag pikit ko ay nadurog, nagpira piraso ang kamay na nakahawak sa akin dahil sa halos 99 blue cornea.

Pagkatapos ay bago pa man makalapit sa akin ang dalawang kamay na iron maiden ay lumitaw ang pang 100 isang giant eye cornea na siyang nagmistulang panangga para sa akin.

Alam kong hindi kaya nito ang mga kamay na iyon, pero sapat na ang isang yon para pigilan ang pagatake kahit saglit.

15 seconds lang ang itatagal nun kaya naman nagmadali na ako para Iligtas ang iba.

"Balak mong tumakas?! Hinding hindi ako papayag."

Napaka bilis niyang napunta sa harapan ko, ni hindi pa nga ako pumikit nasa harap ko na siya. Sasaktan niya sana ako pero may dalawang kamay na pumigil sa kanya.

Ang tatay niya na nakayakap sa kanya para pigilan siya.

"Teka bakit mo ako-"

"ITAWAN MO AKO!HUWAG MO AKONG PIGILAN!" galit na galit na sabi nito at pinipilit kumawala sa kanyang ama

Sinasapak niya ang tagiliran nito para bitawan siya pero hindi nagpapatalo ang kanyang tatay, hindi ito bumibitaw.

"Blade tama!" usal ng kanyang tatay. "Itigil mo na ito tama na anak!" pagmamakaawa niya sa anak niyang parehas naman naming alam na wala sa sarili

Para saan pa yung pagmamakaawa niya eh hindi na yan ang anak niya, halimaw na yan.

"Hindi na siya ang anak mo isa na siyang halimaw." wika ko

Matalim niya akong tinitigan dahil sa sinabi ko.

"Anak ko siya hindi siya halimaw!" mariin niyang sagot sa akin. "Bilisan mo umalis ka na at iligtas ang iba!"

"Pero paano ka?!" wika ko pero nagulantang ako

I see a premonition na ang taong 'toh... mamatay ngayon.

No this can't be.

Not again!

Bumalik nanaman ang pamilar na pakiramdam na naramdaman ko noong bata ako.

Natakot ako, natakot ako sa nakita kong pagkamatay ng taong yon.

Anong gagawin ko?

Pag iniwan ko siya baka mangyari ang nakita ko, anong dapat kong gawin?!

"Bilisan mo umalis ka na!" ani niya na ikinagitla ko

Nag-alinlangan man kailangan ko siyang sundin.

"Okay, pero babalikan kita dito." wika ko, napalunok ako ng laway " Huwag kang mamamatay!"

He look at me with his green eyes, then he smile.