Eve gelene kadar aklımda planlar yapıp kendime çekidüzen vermenin yollarını buldum. Asiye benim yüzümden birkaç gündür okulu da aksatıyordu. O da işlerini halledebilirdi. İkimiz de uğraşlarımızla meşgul oldukça daha huzurlu oluyorduk.

Kapının kilidini açacakken aklıma dün geceden görüntüler akın edince heyecanlandım. Beni nefes kesen anılarımdan adımı duymak ayırdı.

"doruk abii!"

Kafamı kaldırdım. Furkan üst katta camdan bağırıyordu. İki katlı bir evde yaşıyorduk. Furkan'lar üstte, biz altta. Kapılarımız ayrı ama yan yanaydı. Bahçen bizim kapıdan girilen küçük kısmını biz, asıl uzanan arka tarafını onlar kullanıyordu.

"doruk abiiii. Size gelebilir miyim?"

Furkan can şenliği gibiydi. Bahçeden gelen seslerini duydukça camdan ona laf atardım. Oynardık.

"gel hadi, annene haber ver ama."

cümlemin devamını dinlemeden koşmaya başladı. Yanıma gelip bacaklarıma dolanınca güldüm.

"furkan?"

Annesi arzu hanım cama çıkmıştı.

"furkan bize gelmek istiyor arzu abla izin verirsen. Kahvaltı eder bizde."

Bize el sallayıp içeri girdi bende furkanı eve soktum. Koridorda yatan asiye'nin dün geceki çantası ve benim ceketim utanmama sebep oldu.

Aman doruk küçücük çocuk anlayacak değil ya.

Ben yerdekileri toplarken furkan eviniz de amma dağınıkmış diye söyleniyordu.

" sessiz ol abicim asiye ablan uyuyor."

Bunu duyunca beni bırakıp odaya koştu.
Elimdekileri masaya bırakırken arkasından panikle bağırdım.

"furkan! Dur oğlum odaya girme lan!"

En son onu yatakta üzerinde yorgan olsa da çıplak bırakmıştım. Furkan bunu kaldıramaz işte.

Ama onun "E asiye abla yok!" demesiyle dondum yerimde.

Nası yok?

Hızlıca odaya daldım.
Yatak düzenlenmişti. Ortalık toplanmıştı. Beynim o an çalışsa mantıklı bir sebep bulabilirdi ama çalışmıyordu ki. Sesini duyana kadar da çalışmadı.

"furkan?"

"aaa burdaymış."

Asiye banyonun kapısındaydı.

"duşa girecektim. Noldu?"

Gözleri üzerimde bir garip geziniyordu. Sanki ölçüyor gibiydi.

"gittin sandık da."

Furkan az soluklan oğlum ya.

Yanına gidip omuzlarından tuttum furkan'ı.

"hadi sen bahçede oyna biraz. Birazdan geliyoruz yanına. Kısacık konuşmamız lazım olur mu?"

Furkan kendini bahçeye atınca odaya girdim.
Dün gece yaşanan yaşanmıştı ama konuşmamız lazımdı.

Yatağa çökünce yanıma geldi.

"nereye gittim sandınız?"

"gittin sanmadık da... Bir anda odada bulamayınca.bana kızgınsın ya. Aslında sen uyanmadan gelmek istedim ama işte..."

"sana kızgın mıyım?"

"değil misin?"

İç çekti.

"Dakika Dakika" Where stories live. Discover now