Güzel Güçlü Serisi

2. Kitap - 11. Bölüm: Güzel Güçlü

Medyada Defne var ✨

Bu bölümde öyle olaylar oluyor ki şaşırmaya hazır olun. Fantastik isminin hakkını vereceğiz bu bölümde. Fantastik kitap böyle olur diyeceğiz. Yorumlarınızı bekliyorum. Yeni bölümün şerefine bol yorum isterim slpslspdlpd. E hadi o zaman başlayalım^^

Gözüm Oğuz adındaki adamın yüzüğündeki simgede takılı kalırken başımı Derya Hanım'a çevirdim. Bu simge her neyse bir anlamı vardı ve Derya Hanım bunu bana söylemek zorundaydı. Her neyse bilmem gerekiyor gibi hissediyordum. Oğuz Bey içeriye geçerken Derya Hanım'ın yanına doğru gidecektim ki Rüzgar'ın konuşması ile duraksadım.

"Duru?"

Gözlerimi Rüzgar'a çevirdim. "Efendim."

"Nereye?"

Beni oyalamaya mı çalışıyordu? Çünkü Derya Hanım'ın yanına gittiğimi anlamayacak kadar salak değildi. Sırıttım. "İnternetten simge bulup duvara çizecem de Derya Hanım'a sorayım dedim hangi simgeyi yapsam diye. Anlamları ne diye. Malum biliyor o çünkü. Değil mi?"

Tekrar Derya Hanım'a döndüğümde kapının çalması ile Derya Hanım kapıya bakmaya başladı. Görevlilerden biri kapıyı açarken içeri Cengiz Bey ve yanında benden biraz büyük olduğunu tahmin ettiğim bir çocuk içeri girdi. Ben ters ters Cengiz Bey'e bakarken, o benim aksime gülümsüyordu. Tekrar Arda ve Rüzgar arasındaki yerimi aldığımda Cengiz Bey konuşmaya başladı. "Derya? Dinç gördüm seni?"

"Bu duruma alışman gerek Cengiz."

Cengiz Bey ve yanındaki çocuk silahlarını görevlilere verirlerken Cengiz Bey bize doğru geldi. Başta bana baktı. "Duru?"

Ben ters ters Cengiz Bey'e bakarken Cengiz Bey gözlerini Arda'ya çevirdi. Bir bana bir Arda'ya baktıktan sonra devam etti. "Sen Arda olmalısın?"

Arda kaşlarını çattı. "Nerden biliyorsun?"

Cengiz Arda'ya bakarak sırıtırken yanındaki çocuk bana bakıyordu. Sert bakışlarla çocuğa bakarken Cengiz devam etti. "Yakında öğreneceksiniz gençler." dedi ve Derya Hanım'a döndü. "Hepsini öğreneceksiniz."

Derya Hanım'ın yüzü sert halini alırken Arda tekrar konuşmaya başladı. "Soru sordum adam gibi cevap ver. Nerden tanıyorsun?"

Cengiz Bey kaşlarını kaldırdı. "Hiç değişmemişsin be Arda. Hala korumacı sinirli sert bir tavır. Aslında senden ziyade senin babanı tanırdım."

Kaşlarımı kaldırdım. Babamızı mı? Ne? Neyden bahsediyordu bu adam? Babamın kim olduğunu öğrenmeye hazır mıydım bilmiyorum. Gerçi öğrenmek istemiyordum. Beni bırakıp gitmiş sonuçta onlar beni sormadıktan sonra bana ne onlardan. Çok da tın. Allah Allah.

İçimdeki ses bari bana yapma lan valla bir gün beni kandırmaya çalışmaktan çarpılacaksın. Kim olduklarını merak ediyorsun işte sus dediğinde gözlerimi devirdim. Asıl sen sus. Etmiyorum merak falan.