The Wicked Liar 2: The Lying Game [PUBLISHED BY POP FICTION]

Chapter 5: Small World

The clock says it's four in the morning. Meaning wala pang isang oras nung matulog ako. Mahimbing ang tulog ni Derick while he's hugging me tightly from behind. Dahan dahan akong pumihit paharap sa kanya para hindi siya magising.

I am tracing his eyes, nose and lips gamit ang index finger ko, when he snapped his eyes open. Huminto ako sa ginagawa ko at nakipagtitigan sa kanya. He has a sly grin on his face at inilapit ang mukha niya sakin para halikan ako.

"Bakit gising ka pa? Aren't you tired?" he asked habang inaalis yung buhok na nakaharang sa mukha ko

Pinakiramdaman ko ang sarili ko. The thing between my thighs still throb at ang sakit ng buong katawan ko. Masakit pero fulfilling.

"Pagod. Nakatulog naman na ako, nagising lang talaga" I answered

Ngumiti lang siya at niyakap ako ulit. Inalis niya yung kumot na nakatakip samin dalawa and started kissing me again. This time dahan dahan lang ang paggalaw niya and seems just teasing me.

"Babe, mag usap kaya muna tayo?" tanong ko sa kanya habang sige pa din siya sa kung anong ginagawa niya sakin

Huminto naman siya and rolled to my side. Niyakap ko siya while I lean my head to his chest. Walang nagsasalita samin. Pareho lang kaming nakatingin sa kisame.

"Im sorry for my actions last time sa school" he was the first one to speak. Naramdaman ko din that he kissed the top of my head

I stretched a bit at pinag level ang mga mukha namin. Eto na siguro yung tamang oras para tanungin ko siya since mukha namang good mood na siya.

"Babe, anong problema mo? You can tell me now. Girlfriend mo ako kaya hindi masama kung pag uusapan natin yun" he sighed heavily at matamlay na ngumiti. When he's about to look away I hold up his chin para i steady paharap sakin

"Okay. I'll tell you now" napangiti ako and kissed the tip of his nose. Umupo ako para kunin yung blanket and wrapped us with it. I pressed myself to him to the extent I can feel his hardness poking my stomach.

"Come on baby, say it" pag encourage ko pa sa kanya. There's a silence for a while. Kahit gustong gusto ko na marinig ang sasabihin niya I still dont want to press him since we all have the time in the world

"I just found out something about me" he said quietly pero malinaw sa pandinig ko

"Im just a bastard. Hindi ako totoong Lusterio"

Inaasahan ko na pagtapos nun tatawa siya ng malakas at sasabihin na nagbibiro lang siya. Na pinagti tripan niya lang ako. But then ilang sandali na ang lumipas and it didn't came.

"Narinig ko si mommy na may kausap sa phone. I hear her say the words 'Alam mo namang hindi ko totoong anak si Derick di ba?"

"Babe, baka naman nagkamali ka lang ng intindi?" sabi ko dahil posible naman yun. Baka na misunderstood niya lang yung sinabi ng mommy niya

"Yun din ang akala ko nung una. Hindi naman ako nagconclude agad, babe. Actually last week ko pa alam yun but didn't tell you dahil nga hindi pa ako sigurado"

"So ngayon.."

"Yep. Siguradong sigurado ako. Nagpa DNA test ako with my parents' sample. Then yesterday tinawagan ako ng doktor. He confirmed na hindi daw ako matched sa parents ko" pahina ng pahina yung boses niya. Then he pulled me to him and buried his face sa leeg ko

Naguguluhan ako. Si Derick, hindi totoong Lusterio? Wait, how come? Eh sabay lang kaming pinanganak eh. Kung tama ang pagkakaalala ko sa kwento ni mama nun, nung time na pinapanganak niya ako, pinapanganak din si Derick. Kaya how come na hindi siya totoong anak?