The Wicked Liar 2: The Lying Game [PUBLISHED BY POP FICTION]

Chapter 30: Like You Do

Last day na namin ngayon dito sa beach resort at dapat nag eenjoy kami sa labas but we ended up na nagkukulong dito sa kwarto namin dahil may surprise performance ang Big Three mamaya. Lumabas lang kami sandali kanina para kumain sa beach side at mag picture taking na hindi naman mau upload sa Facebook. Naka deactivate na kasi yung account niya. At syempre di rin naman pwede ilagay sakin kung sakali dahil may makakakita pa din.

Hindi na namin pa na pag usapan yung tungkol kay Minho pero parang may sama siya ng loob o tampo sakin dahil dun. Ayoko naman magsorry dahil baka kapag ginawa ko yun pag isipan niya din ng masama.

Nasabi ko yung tungkol doon sa mga staffs kanina na narinig kong nag uusap. Tawa siya nang tawa na nung pagbalik nga namin dito sa hotel dumaan siya doon sa reception area kung nasaan ang tatlo para makipag usap. Kahit ako natawa kasi ang pula pula ni Chinee at parang anytime mahihimatay sa kilig.

Napatingin ako sa bumukas na pinto ng CR at iluwa siya nun. Naligo kasi siya pagkabalik namin dahil pawis na pawis siya. Nilapitan niya ako and kissed the sides of my face. Napapikit na lang ako at sinamyo yung amoy niya.

Wait..

"Babe, anong shampoo ang ginamit mo?" nakakunot noo na tanong ko at sinubsob ang ilong ko sa buhok niya na basang basa para matiyak na tama nga yung kutob ko

"Shampoo? Uhm, yung nasa color green na lalagyan. Why?" nanlaki ang mga mata ko sa gulat

"Babe naman! Oh my gosh hindi shampoo yun!" hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis "Feminine wash ko yun!"

"What?!"

"Feminine wash! Hindi mo alam yun?!"

Nakalaglag ang panga niya na nakatulala lang sakin. "Holy mother of Zeus! Ano ba kasing ginagawa ng feminine wash mo dun at bakit wala man lang pangalan?!" hinawakan niya ang buhok niya at nandidiri na inamoy yun.

"Masyado naman kasing malaki kung dadalhin ko yung malaking bote di ba?! Tsaka ilang araw na tayo dito at di mo pa din alam na may pinrovide na shampoo ang hotel?!"

Umiling na lang siya and tsked soundly. Bumalik siya sa loob ng CR maybe para magshampoo na ng totoong shampoo. Sinundan ko siya sa loob at inabot yung bote ng shampoo sa kanya

"Eto ang shampoo in case na wala sa bundok!" tinuro ko pa sa kanya yung pangalan at nilapit ng husto sa mukha niya

Tumawa siya ng nakakaloko and removed yung towel niya na nakabalabal sa bewang niya. Automatic naman na napatingin ako doon sa bagay na nasa pagitan ng hita niya

"Ehem, like what you see?" nang aasar na sabi niya sa proud na boses at nilantad pa talaga ng husto ang katawan niya. Napalunok lang ako ng sunod sunod at pilit na inaalis ang tingin ko dun but unfortunately, parang may magnet ang mga mata ko

"Nagtataka ka ba kung paano to nagkasya sa flower mo? Well we can-"

"Pervert!" sigaw ko sa kanya at binato yung bote ng shampoo na nasalo naman niya. Inabuso ko naman yung pagkakataon na tumakbo palabas. Ang lalaking yun habang tumatagal pabastos ng pabastos!

Kampante lang akong nakaupo habang pinapanood yung dalawa na magrehearse ng mga kakantahin nila mamaya. Kahit dalawa lang sila ni Minho okay na din kaysa wala. Hindi daw makakapunta si Anden dahil may sarili siyang lakad. Katabi ko si manager Percy na patango tango lang na nanonood. Hindi ko maiwasang magka goosebumps dahil ang ganda ng blending ng boses nung dalawa. Kung makakatulog nga ako dito hindi na nakakapagtaka

"Every fight needs mending. Every start has an end. Like the sunrise and the sunset. That's just how it is.." umpisa ni Derick na pumipikit pa

"Love on borrowed time. Will never be yours nor mine. I need you like you need me. The way we ought to be.." si Minho naman. Hindi ko siya magawang tignan ng maayos dahil natatakot ako sa magiging reaksyon ni Derick kaya sinisikap ko na lang na silipin siya mula sa gilid ng mata ko.