My Knight in Shining Fangs [Fangs Series # 1]

Chapter Forty-Five

MADAMING TYPO-GRAPHICAL ERROR! YOU'VE BEEN WARNED!

Chapter 45

NAGISING ako nang maramdaman kong may kaluskos sa paligid ko. Minulat ko mata ko at hirap akong i-adjust ang paningin ko dahil sa sobrang dilim. Saan ba ako?

Naramdaman ko ang lamig na dumadapo sa balat ko at doon ko lang narealize na nakatali ako sa isang poste habang nakaupo. Pati mga paa ko nilagyan nila tali at may tape rin na nakadikit sa bibig ko.

Takot na takot ako lalo na at makita kong hindi lang ako ang nag-iisang biktima. May apat na babaeng nakakulong sa isang malaking hawla. Pero mga wala silang malay at hindi nakatali. Sinubukan kong kalagin ang kamay ko pero sobrang higpit ng pagkakatali sa akin.

Kent nasaan ka na ba? Iligtas mo ako rito!

Narinig kong bumukas ang pinto saka ako napapikit ng mariin dahil sa liwanag nitong binigay. Pero agad din naman nawala ang liwanag at napalitan ito ng ingay ng mga lalaking nagtatawanan.

“'Yang apat daw ang regalo sa atin ni Lord Droko.” Rinig kong sabi ng isang lalaki. Agad kong pinikit mga mata ko at nagpanggap na tulog. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko at kahit gaano ang pilit kong kumalma ay hindi ko magawa dahil sa sobrang takot.

“Eh siya?” sabi pa no’ng isa at hula ko ay ako ang itinuro nito.

“Pain daw ‘yan sa kumakalaban kay Lord Droko.” Rinig kong sabi pa nila.

“Ang lakas ng loob niyang kalabanin ang pinuno. Isang hamak na Venomous Vampire lang siya!”

“Hayaan mo na. Si Lord Droko na ang bahala sakanya.” Alam kong si Kent ang tinutukoy nila. natatakot ako sa kaligtasan ni Kent. Kung noon kaya ko siyang iligtas, ngayon wala akong magagawa. Hindi ko siya matutulungan at naging pabigat pa ako.

Narinig kong bumukas nanaman ang pinto and this time, madaming yabag ang naririnig ko dahilan para mas lalo akong matakot.

“Lord Droko!” I slightly opened my eye at nakita ko ang nakatalikod na lalaki. Malaki ang pangangatawan kagaya ni Kent at nakasuot ito ng itim na cape.

Nakita kong nagsilihudan sila at nagbigay pugay sa sinasabi nilang Lord Droko. Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nang tumingin siya sa akin. His face were fierce at sobrang talim niya kung tumingin. Pinangilabutan ako sa mga titig na binibigay at parang ano mang oras ay ikakamatay ko ang matatalim niyang tingin.

“Dalhin siya sa University.” Malamig niyang utos habang hindi ako nilulubayan sa tingin.

Kinalagan ako ng isa sa mga tauhan niya pero bago ‘yun may sinaksak sila sa leeg ko dahilan para manlabo ang paningin ko. Naririnig ko sila pero hindi ko makita ng maayos ang paligid ko.

Naramdaman ko na lang na biglang humangin at parang nakapasok ako sa ibang dimention. Then in just one snap, napunta kami sa isang kakahuyan. Madilim at malamig. Ganito ko naiimagine ang lugar kung saan dinadala ang mga biktima at walang awang pinapatay.

Nakalabas kami sa kakahuyan at tumambad sa akin ang napakalaking building na sobrang creepy. Eto ata ang University na sinasabi nila. Maganda ang stracture ng building pero dahil sa makaluma ang style ay nakakatakot siya. Parang haunted school.

“Pinuno, saan natin itatago ang babae?” tanong nang may hawaks sa akin.

“Itali mo sa rooftop. Siguraduhin mong hindi ‘yan makakatakas.”

“Opo!”

“Sigurado ba kayong wala ng studyante sa loob?” tanong niya pa.

“Lahat po nasa Dorm na nila at mahigpit din po ‘yon na binabantayan para walang makalabas.” Sagot niya.