My Knight in Shining Fangs [Fangs Series # 1]

Chapter Forty-Four

Not edited | Not proofread | 

Chapter 44

 

“Bukas na ba talaga ang alis mo, girl?” tanong sa akin ni Florence. Nahihimigan ko ang lungkot sa boses niya. Pati rin naman ako nalulungkot. Kung puwede nga lang na hindi ako tumuloy kaso para rin naman ‘to sa akin.

“Oo, eh.” nandito ko ngayon sa companya ni Kent dahil binisita ko si Florence. Isa rin siya sa mga mamimiss ko kasama ang boyfriend niyang si Migo.

“Balitaan mo ako lagi, ah? Huwag mong ipagpapalit si Kent sa Americano!” natawa lang ako sa sinabi niya. As if naman mangyayari ‘yon. Eh mas gwapo pa nga si Kent sa mga nakakasalamuha kong kano kapag may katransaction kaming taga ibang bansa.

Bigla namang bumukas ang elevator at niluwa nito si Jean. Nandito kasi ako sa department ni Florence. Natunugan niya atang nandito ako.

“Bakla ka! Bakit si Florence pinuntahan mo ako hindi?!” nakapameywang niyang sabi.

“Pupunta naman ako sa’yo mamaya, eh.” nakanguso kong sabi.

“Aish. Oo na.” tapos kumapit siya sa braso ko at pinilig ang ulo sa balikat ko. “Huwag mo kaming kakalimutan, ah? Lalo na ako.” Sabi niya pa. natawa kang ako sakanya saka rin ako kumapit sa braso niya.

“Hindi kita kakalimutan, ikaw pa.” I assured her.

“Girl, may first step lang para hindi mo kami makalimutan.” Sabi ni Florence at nacurious naman ako.

“Ano ‘yon?”

“Gumawa ka na ng facebook at Skype! At kapag may time ka na, pati instagram. Ikaw lang ata ang kilala kong walang social media account.” Sabi niya. Natawa tuloy ako. Noon pa nila ako inaasar sa pagiging ignorante ko sa facebook. May account naman ako, gmail nga lang kasi nga required para sa trabaho. Pero ngayon, mukhang mapipilitan na akong gumawa ng facebook para sakanila.

“Oo na. Pagdating kong America at ‘yon agad ang gagawin ko.”

“Ay ‘wag naman. Bababa ka pang eroplano.” Sabi ni Florence. Natahimik kami ni Jean at nagkatinginan. ‘Yung tingin na joke-ba-yun-look

“Last mo na ‘yan Florence, ah.” sabi ni Jean. Nagtawanan kaming tatlo. Mamimiss ko ang kabaliwan nilang dalawa.

“Pero bakla, hindi pa rin ako sanay sa porma mo. Who would have thought na ang dating secretarya ni Sir Kent ay anak pala ng Millionaryo at mag-aaral pa sa Yale University.” Napangiti lang ako sa sinabi ni Jean.

She’s right. I’m far behind from Theyn they once knew. Tita Shaila taught me how to dress elegantly. Minsan kahit ayaw ko, lagi niya akong sinasama magpa salon, spa or shopping. Natutuwa raw siya at sa akin niya nabuhos ang frustrations niya sa nawala niyang anak. Nag-eenjoy naman kasi akong kasama si tita, eh.

After nang farewell chikahan namin ni Jean and Florence, umakyat na ako sa 21st floor para surpresahin si Kent. Hindi niya alam na pupunta ako. Bukas na gabi ang alis ko at hindi ko hahayaan na mamayang gabi lang kami magkikita. And yes, he always sneak inside my room. Doon siya hanggang mag-umaga.

Tumambad sa akin ang bagong chief secretary ni Kent na si Sid. Agad siyang tumayo para salubungin ako. Aware ako kung anong klaseng nilalang si Sid. Pero mabait naman siya at pinagkakatiwalaan siya ni Kent.

“Nasa loob po ang Chairman, Ms. Theyn.” Nakangiting sabi niya sa akin.

“Susurpresahin ko sana siya.” Sabi ko naman. Napatingin ako sa main door ng office ni Kent at nakita kong may dalawang lalaki na nakatayo sa pinto. Nakasuot sila ng black suit at parang statue dahil sa hindi gumagalaw.