Her Karmic Fate

Kabanata 34

Kabanata 34

We meet again

Pilipinas, 2021
[Flashback- Before the incident]
3 Months ago

Bagong araw na naman ang nagdaan. Normal na buhay para sa iba ngunit panibagong sakuna na naman ang haharapin ko sa araw na 'to.

I am brushing for the final touch of the painting. Ang maganda lang dito sa bahay ng Rev ay kumpleto ang lahat ng kailangan ko sa pagpipinta. Branded water-based paints at magandang uri ng brush. Canvas painting was extremely vast na kahit ipinta ko ang buong Jardin de Maria sa lupaing malapit sa dating bahay na tinitirhan ko. Ngayon kasi'y nasa puder na ako ng pamilya Rev kasama ang asawa kong si Ettiene.

Ito 'yung tipo ng pamumuhay na hihilingin ng kahit sino. The interior of the house is focused around a large central hallway serving as the main avenue of traffic and entrance area to the adjacent rooms. The hallway flows into a large, wide staircase that provides the main means of egress from the entertainment area of the house to the private rooms on the second floor. Twelve formal rooms with sixteen foot ceilings— hindi pa kasama ang mga guestroom at silid na tinutulugan ng mga serbidora, pocket doors, fireplaces and tall windows form the main block of the building. On the first floor, the hallway and front parlor still retain the original wallpaper from 1882 with classic Anglo-Japanese asymmetrical designs and exotic motifs. The other rooms have been redecorated to approximate the original wallpaper and paint colors.

Ngunit kahit gano'n pa man karami ang kayamanang nakapaloob dito, hindi ko magawang sumaya nang lubusan. Sabihin na nating mahahanap mo ang lahat ng kailangan mo rito maliban sa isang katangi-tanging bagay— ang kalayaan. Katulad na lang ng madalas naming eksena ni Ettiene nang pumasok siya sa silid na pinagpipintahan ko kung saan naka-tambak lang lahat ng obra na hindi na napapakinabangan pagkatapos.

"Still not done, wife?" Ettiene demanded.

Napahinto ako sandali sa ginagawa at hinarap siya. "P-patapos na rin."

Hindi ko maiwasang hindi nerbiyosin sa tuwing maglalapit ang distansiya namin. Naalala ko ang mga article na nabasa ko dati tungkol sa mga criminal issue ng pamilyang 'to. At nang magdikit ang mga katawan namin bagay na mas nadama ko ang tensyon dahil sa pagdampi ng kamay niya sa kabilang balikat ko habang ino-obserbahan niya ang gawa ko.

"Nahihiya ka pa rin ba sa'kin?" he questioned. Tinago niya ang mga takas na hibla ng buhok ko sa likod ng tainga. Tinaniman ako ng marahang halik na halos tumalon na ang puso ko sa kaba. Palagi kong sinasabi sa sarili ko na hindi dapat ako gagawa ng mga bagay na hindi aayon sa kagustuhan niya kung gusto ko pang humaba ang buhay ko.

"B-balak ko sanang i-offer 'to sa isang gallery na pinupuntahan ko dati."

He exasparated a deep sigh. Sa mga sandaling iyon ay mukhang nabago ko na naman ang mood niya. "You don't have to do that. Name me your price at sa kompanya ko na lang 'yan idi-display."

"P-pero gusto kong ibahagi ang kakayahan ko sa iba," banayad kong sabi. "I understand your consideration pero gusto kong maging independent at hindi umaasa sa yamang mayroon ka."

Nagsalubong ang mga kilay niya. "I said you are not allowed to go out!"

"It's more of informing you rather than asking permission. Ettiene, masiyado mo na akong ina-isolate sa mansiyong 'to and I'm---"