Babasının Prensesi

oyun yeni başlıyor

Aras ' ın ağzından :
Ders ne zaman bitecekti? Gerçi beş dakika kalmıştı ama hiç bitmeyecek gibiydi. Defne'ye baktım, hiç değişmemişti küçüklüğündeki gibi hep dersi dinler ve başarılı olurdu. Onun bu çalışkan hâli beni hep gülümsetirdi. Sonunda zil çaldı, Defne yanıma geldi. Kızlar tuvaletindeki yaşananları anlattı. Doğa benden mi hoşlanıyordu? Bu kızları hiçbir zaman anlamamıştım. Biz erkekler bir kızdan hoşlanırsak gidip söylerdik, en azından ben öyle yapardım, ama kızlar farklıydı ve onları anlamıyordum. Defne bana"onunla çıkıcak mısın? " Diye sordu. " Tabiki hayır " dedim yanıt olarak. Doğa ' yı sevmiyordum, tuhaf bir kızdı. Karnım guruldamaya başladı ve düşüncelerimden sıyrıldım. Defne'ye " yemeğe çıkalım mı? " diye sordum. " Tamam " dedi ve yemeğe çıktık.
Defne'nin ağzından :
Yemekhanede yemek yerken, Doğa ve isminin selin olduduğunu tahmin ettiğim kız yanımdan geçti. Hemen yerimden kalktım, yemekhaneden çıkmaya karar verdim. Bu tip kızlar sizi her zaman uyuz ve rezil etmek isterler. Bu yüzden onları takmamalıydım, çıkışa doğru hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Aras'ı orada yalnız bırakmıştım ama şuan burdan kurtulmak istiyordum ve Aras ' ı düşünemeyecektim. Birden birinin kolumu tuttuğunu fark ettim. Bu Doğa'ydı. Beni kimsenin göremeyeceği bir biçimde duvara yasladı. Ne yaptığını sanıyordu? Çığlık atmak istedim ama selin ağzımı kapattı. Doğa bana gözlerini dikmiş kötü bir bakış atarak " Aras' ' tan uzak dur, durmazsan, başına kötü olaylar gelebilir.""dedi. "Aras ' tan uzak durmayacağım " dedim. Doğa "sana onda uzak durmanı söyledim, salak disleksi hastası " bu sözden nefret ediyordum. Öfkeyle " kapa çeneni, Aras'tan uzak durmayacağım " dedim. Birden suratıma yumruk atmıştı çok güçlü bir yumruktu ve canım acımıştı. Tam çığlık atacaktım ki Selin yine ağzımı kapatmıştı. Doğa elllerini birden boğazıma yapıştırdı. O anda nefes alamadım ve gözümden bir damla akmasına izin verdim. Ağlamamalıydım, güçsüz gözükmemeliydim ama yapamamıştım. Burada ölsem bile Aras' tan uzak durmayacaktım. Yine bana "Aras'tan uzak dur" diye bağırdı. Aras bağrışmaları duymuş olacak ki yanıma geldi. Doğa ve Selin'i kolundan çekti. Okyanus mavisi gözleri büyümüş bir biçimde " Doğa seni sevmiyorum. Defne'ye kötü davranmaktan vazgeç. Bizden uzak dur." Dedi. Doğa'nın gözleri dolmuştu." ben hep ezildim, artık daha fazla ezilmek istemedim. Sonunda Selinler bana yardım etti ve artık daha mutluyum Aras, ve eğer benimle çıkarsan daha mutlu olacağız. Benim gibi popüler bir kızla mı, yoksa ezik olan bir kızla mı takılmak istersin? "Dedi. Aras "Defne'yi seçiyorum o senin gözünde ezik olabilir, ama ben Defne'yi seçiyorum. " Dedi. Doğa " o zaman tehlikelere hazır olun, ve Defne sana söylüyorum Aras her zaman yanında olmayacak " dedi pis bir gülümsemeyle, aynı filmlerdeki katiller gibi bakıyordu. Doğa ordan uzaklaştı. Bende daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım yere çöktüm gözümün kenarı çok acıyordu çünkü çok kötü bir yumruk yemiştim. Aras yanıma eğildi, bana sarıldı, kokusunu duymak çok güzeldi, beni yine sakinleştirmeyi başarmıştı. Hemen buz alıp, gözümün yanına tutmuştu. Buz iyi gelmişti. Aras eve gitmemiz gerektiğini söyledi. Okulun bahçesine indik. Arabasının kapısını açtı. Arabaya bindim. Bizim eve doğru yol almaya başladık. Eve geldiğimde odama çıktım. Aras beni aşağıda bekleyeceğini söyledi. Üzerime rahat bir şeyler giydim. Yüzümü yıkadım, yüzüm yine kıpkırmızı'ydı. Telefonuma bir mesaj geldi. Doğa'dandı. Bir daha bu kızın adını duymak, anmak bile istemiyordum. Mesajı açtım " oyun yeni başlıyor " yazıyordu. Oyun mu? Yine zorbalık görücektim ve bu benim kaderimdi galiba. Ama bu oyunda beni kurtaracak bir kahraman vardı Aras, hep benim yanımda olup beni kurtarırdı. O da kaderimin bir parçası idi. Okyanus mavisi gözlü kahraman. ..
Babam yeni evimize piyanonun yanına bir kaç enstürman daha almıştı. Hepsini çalabiliyordum ama piyano benim için farklıydı. Piyanonun yanında keman vardı ama şuan onu Aras çalıyordu. Keman çalan kahraman. Piyano'nun koltuğuna oturdum ve Aras' ın çaldığı parçaya eşlik etmeye başladım. Aras beni görünce şaşırdı ama şaşkınlığı kısa sürdü ve düetimize devam ettik. Çalarken yine kendimden geçmiştim. Bugün yaşadıklarımı aklımda süzdüm. Aras olmasaydı neredeyse ölücektim, ağlamaya başladım. Aras kemanı bıraktı. Piyano koltuğuna oturdu bana baktı. Okyanus mavisi gözleri bana ilk defa bu kadar yakındı. Kokusu yine mükemmeldi. Ellerime nazikçe dokundu. Başımı öne eğdim. "Doğa bana oyun yeni başlıyor diye mesaj attı." Dedim. Ellerini ellerimden çekti. Kafamı kaldırdı, kalbim çok hızlı atıyordu sanki anlık kalp krizi gibiydi. Bana uzunca baktı. Birden kapının açıldığını duydum."Defne " diye bağıran bir kadın sesiydi kapıya doğru yöneldim. Aras'ta arkamdan geldi. Bu kadın annemdi. "Anne " diye seslendim. Yanına gittim bana "kızım" diyerek sarıldı.