Bana bir sebep söyle!

346 20 6
                                    

Defne'nin ağzından :
Aras ile birlikte sınıfa doğru yürümeye başladık, çünkü biraz sonra zil çalacaktı ve yakalanmak istemezdik. "Görüşmeyeli yıllar oldu, Defne hanım" dedi. Gülümseyerek "evet öyle oldu, Aras bey"dedim. Onunla takıldığım zamanları çok özlemiştim. Aniden zil sesi sayesinde düşüncelerimden sıyrıldım, sınıfa girdim. Şu gıcık kızlardan biri " sen ne yaptığını zannediyorsun? Senin yüzünden Doğa derste ağladı ve şuan tuvalette, salak disleksi hastası" dedi. Bu kız kendini ne zannediyordu. Tam ona cevap verecekken Aras öne atıldı " sen ne dediğini zannediyorsun" dedi. Okyanus mavisi gözleri büyümüş, kaşları çatılmıştı. " sen karışma Aras" dedi. Gıcık kızların lideri. Aras'ın elini tuttum ve onu dışarı çıkardım. Bir dakika daha bekleseydim Aras benim için kavga çıkarabilirdi. "Burada bekle ve sakın kimseye sataşma " dedim. " tamam" dedi, umursamaz bir tavırla. Gözlerimi ona diktim, ve bir süre öyle bakıştık "tamam " dedi , pes etmiş bir ifadeyle. Gülümsedim, kızlar tuvaletine doğru yürümeye başladım.

Aras' ın ağzından :
Defne elimi tuttuğu anda, hiçbir şey yapamadım ve beni dışarı götürmesine izin verdim. Biraz daha sınıfta kalsak Defne'yi o kızlara karşı savunacaktım ama kendimi bir anda dışarıda buldum. Bana kimseye sataşmamam gerektiğini söylemişti . Onu dinlemicektim Defne gittiği zaman onlara Defne'nin sahipsiz olmadığını hatırlatacaktım. Ben onun en yakın arkadaşıydım ve bu benim için bir sorumluluk gibiydi. Defne'yi korumak... "tamam" dedim. Fakat beni çok iyi tanıyordu ve kahverengi gözleriyle Gerçekten mi? Dermişçesine bir bakış attı. Gözleri çok güzeldi. Pes etmiş bir biçimde" tamam " dedim ve kızlar tuvaletine doğru yürümeye başladı.

Defne'nin ağzından :
Tuvalete girdim ağlama sesleri duydum, her ne kadar bana kötü davrandıysa da ağlama sesi içimi parçalamıştı Doğa'nın.. yanına gittim. " sen benim tanıdığım Doğa değilsin.Sana ne oldu? " diye sordum. Ağlamaya devam etti." Ben sadece üzgünüm" dedi kekeleyerek "Neden? " diye sordum. Yine aynı cevabı aldım "Neden üzgünsün? Ne oldu? Bana bir sebep söyle! Doğa" dedim öfkeyle, kendi ses tonumdan korkmuştum ama sert gözükmeliydim ancak o zaman konuşurdu. Doğa gözyaşlarını sildi. Bana baktı. Herşey bir anlaşmayla başladı:

Okula yeni geldiğinde Aras'ta bu okuldaydı. Selin (gıcık kızlardan) benimle anlaşma yaptı git ve Defne ile arkadaş ol dedi. Bende seninle arkadaş oldum senin sırlarını öğrenip, tüm sınıfa yaymamı istedi. Dedi
Doğa'nın sözünü keserek "neden?" diye sordum.

Çünkü birine aşık oldum ve onlar okulun en popüler kızlarıydı. Bana hoşlandığın çocuğu sana ayarlarız ama sende Defne'ye zarar vericeksin dedi.

Ben yine lafını bölerek " peki bu çocuk kim? " diye sordum.
Kekeleyerek cevap verdi "ARA..S". Ne? Aras'tan mı hoşlanıyordu? O an kalbimde bir ağrı oluştu. Sanki biri beni bıçaklıyordu ya da ben kalp krizi geçiriyordum. Kendimi çok kötü hissetmiştim ama şuan konu bu değildi. "Bunu Aras'a söylemeli miyim? " diye sordum sakince " Hayır, sakın böyle bir şey yapma" dedi. Doğa'nın elini yüzünü yıkamasından sonra düşündüm onu affetmelimiydim? En iyisi bunu Aras' a söyleyecektim, biz birbirimizden asla sır saklamazdık, tuvaletten dışarı çıktım. Aras ordaydı Ne oldu? Dermişçesine bir bakış attı ki... zilin sesi duyuldu. "Sonra anlatırım."dedim ve sınıfa doğru yürümeye başladım.
Medyaya rahatlatıcı müzikler koyuyorum dilerseniz okurken dinleyebilirsiniz. Yorum ve voteları unutmayalımmm.

Babasının PrensesiWhere stories live. Discover now