Meghan, My Chaos

By tinatinaaapay

31.2K 13.8K 1.9K

Being a perfectionist, Adrien liked how his life was going. Everything was under his control. He didn't worry... More

Meghan, My Chaos
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Epilogue
Author's Note

Chapter 14

561 311 40
By tinatinaaapay

Chapter 14: Second

Meghan Ferren's POV

"How did you get in here?!" Hindi makapaniwalang tanong niya at natawa ako. Tinanggal niya yung mask niya at natawa ako. He looks like shit, but he's still cute.

"You look like shit." Sabi ko sakanya at parang nahiya naman siya.

I can't believe I'm here. Nakita ko na ulit siya. Hindi ako makapaniwala na nakita ko ulit siya.

"Yeah, I'm sorry." Wala sa sarili niyang sabi at pinitik ko yung noo niya. "Aray!!"

Naalala ko tuloy yung iniisip ko... That I'll kiss him if I see him again. I didn't know that I'll actually see him again. Ngayon, hindi ko na alam gagawin ko.

"Tanga ka kasi, dapat ako nagsosorry sayo!" Sabi ko sakanya.

"Edi magsorry ka! Bakit ka pa namimitik ng noo?! Ganyan ka magsorry, ha?!" Sabi niya sakin at napahawak sa noo niya. Tinawanan ko lang siya.

"Arte mo. Magdrive ka na nga lang."

Ang weird ng nararamdaman ko. Parang ang gaan sa pakiramdam to actually see him in front of me.

"Anong maarte?! Ilang beses akong binato ng plato at remote sa noo ng boyfriend mo!" Sabi niya at nagsimula nang magdrive.

Bakit ba kami nagaaway?! Isa pang baliw 'to eh. Ngayon na nga lang kami nagkita ulit, galit na galit pa sakin.

"Saan ka naman pupunta ha?" Tanong ko at parang napaisip siya na hindi niya rin alam.

"Home?" Maikli niyang sabi at binatukan ko siya. "Ow, ano ba!!" Sigaw niya at napahawak sa batok niya.

"Ano sasabihin mo sa nanay mo? 'Mommy, nadapa ako tapos nabasag mukha ko?!'" Sigaw ko sakanya.

"Eh saan mo ba gusto pumunta?! You're so frustrating! Alam mo bang hindi pa ako kumakain at kagabi pa ako hindi nakakauwi?!" Sigaw niya at napangiti ako.

I like him like this. Ang sarap niya galitin. I like his face when he's annoyed.

"Eh bakit kasi hindi ka umuwi?! May tinitira ka kagabi, 'no?" Tinigil niya ulit yung kotse at humarap sakin, mukhang pikon na. "Sinong tinira m-"

"Tini- Anong tinitira?!" Sigaw niya sa sobrang inis. "Wala akong 'tinira' kagabi! Kung alam mo lang kung saan ako galing at kung ano ginagawa ko kagabi!"

"Oh, edi ano?"

"Basta! 'Wag ka na nga magtanong!" Sabi niya at nagdrive na ulit. Baliw baliw din talaga eh.

Nanahimik nalang ako kasi baka mahimatay na siya sa sobrang inis. Maya maya, nakaisip na ako ng pupuntahan.

"Umalis ka nga dyan."

"Saan na naman?!" Bigla niyang sigaw at pinigilan ko nang tumawa.

"Oh, bakit galit ka agad?!" Kumalma siya at tiningnan lang ako. "Ako na magddrive. May pupuntahan tayo."

"Saan mo na naman ako dadalhin? Alam mo ba mga nangyayari sa akin dahil sayo?!" Ano ba 'to. Parang may regla.

"Duh? Oo, alam ko! Umalis ka nalang kasi dyan!" Sigaw ko sakanya at tinulak tulak siya. Napakabagal eh.

"Pinapaalis mo ko sa sarili kong kotse tapos ikaw pa galit?!" Reklamo niya at hindi talaga lumabas kahit tinigil niya na yung kotse.

"Wala kang pake!" Sagot ko sakanya

"Anong walang pake?! Ikaw yung walang pake! I tried to find you. I looked for you! Waited for you! Eh, ikaw?!" Sabi niya. Nagkatinginan kami. Natahimik siya. Mukhang hindi niya sinasadya na masabi 'yon.

"Nagtatago ako eh!" Wala na akong ibang masabi. I felt something weird in my chest. Did he really look for me? I didn't even search his name.

"Whatever. Saan tayo pupunta?" Masungit na tanong niya sa akin.

"Umalis ka nalang kasi dyan at magpahinga!" Sabi ko at inis siyang lumabas ng kotse.

Lumabas narin ako at lumipat sa driver's seat. Lumipat naman siya sa tabi ko. Ngayon ko lang siya nakitang nakatayo. He's so tall. God, he's so attractive.

"Matulog ka nalang muna." Sabi ko pag pasok namin sa kotse. Nagseatbelt siya at hindi ako pinansin. Sumandal siya at dahan dahang pumikit.

Nagseatbelt nalang rin ako para hindi na siya mainis.

"Sorry. Sa ginawa sayo ni Rhys." Sabi ko at hindi parin siya nagsasalita. "Pahinga ka lang dyan. I'm really sorry." Seryosong sabi ko at nagsimula nang magdrive.

"It's fine. It's not your fault." Sabi niya nang nakapikit parin. "Thank you." Bigla niyang sabi at napatingin ako sakanya.

"For what?"

"For not coming there for me." Sabi niya at napatitig ako sakanya. Why do I want to kiss him right now kahit ganito itsura niya?

"Ayaw mo ba 'yon? Para akong princess in shining armor?" Pagbibiro ko at hindi manlang siya tumawa. Sarap sakalin.

"I don't want Rhys to see you again. He's an asshole." Sabi niya na halatang antok na.

Hindi na ako nagsalita at nagdrive nalang. Tinitingnan tingnan ko siya at parang nakakatulog na siya. Binuksan ko yung radio at nilakasan yung music.

"Ridin' that dick like I'm Cardi Andretti! Fuck at your crib, we don't go to no 'telly! I sit on his face whenever I'm ready-"

"What the fuck is that?!" Gulat na sigaw ni Adrien. Bakit ba laging galit 'to?!

"Umm, kanta?!" Nagtatakang tanong ko at bigla niyang pinatay 'yon. "Ano bang problema mo?!"

"Ayoko lang ng music! Napakalakas pa. Hindi ka ba nabibingi?!" Tanong niya sa akin at inirapan ko siya.

"Alam mo ikaw, ang lakas ng regla mo! Nagpapamusic lang yung tao!" Sigaw ko at sinamaan niya ako ng tingin. "Matulog ka na nga lang dyan!"

"Eh paano ako makakatulog, pinapasabog mo kotse ko?!"

"Anong pinapasabog?! Sasabog ba yung kotse mo sa music?!" Baliw 'tong kasama ko. Baliw. I can't believe I told myself I'll kiss him.

"Bahala ka nga dyan!" Sabi niya at tumalikod sa akin at natulog na ata.

"Weirdo." Bulong ko habang nagddrive at hindi nalang siya pinansin.

I continued driving and after a few more minutes, I saw a 7-11 nearby. Tiningnan ko siya at medyo naguilty. He must be starving.

"Let's stop here. Bili muna tayo ng makakain mo." Sabi ko at nagpark. Umayos siya ng upo at tumingin lang sa 7-11 na nasa harap namin.

Hindi siya nagsasalita kaya nauna na akong lumabas ng kotse. Sumunod naman siya at pumasok na kami sa loob ng store.

"Get whatever you want. My treat." Sabi ko at hindi niya parin ako pinansin. Kala ko ba hinanap at hinintay niya ako?! Tapos ngayon hindi naman niya ako papansinin?!

Bahala na nga siya dyan.

Nagikot ikot ako sa 7-11 at kumuha ng dalawang ramen. Kumuha narin ako ng isang rice meal at isang flask. Umiinom rin kaya si Adrien?

Pagkatapos ko kumuha ng iilang biscuit, nakita ko na si Adrien na hinihintay ako.

"Ang dami naman nyan." Sabi niya sa mga dala ko.

"Onti lang kasi yung sayo." Sabi ko naman sakanya na isang rice meal lang at bottled water yung dala.

Inirapan niya ako at nauna na sa counter.

Napakasuplado ng lalaking 'to, amputa. Kung hindi lang siya nabugbog baka sinipa sipa ko na 'to eh.

"Tumabi ka nga dyan." Sabi ko sakanya sa inis at inunahan siya magbayad sa counter. "How much is yours?" Tanong ko at nagreready na ng pera.

"I'll pay for mine." Masungit niyang sabi at inirapan ko siya. Bakit ba parang gustong gusto niya makipagaway sakin?!

"Dami mong arte." Sabi ko at kinuha yung mga binili ko. Binangga ko siya bago maunang lumabas.

Bumalik na ako sa kotse pero hindi muna pumasok. Nilabas ko yung flask at uminom.

I waited for him. Pinainit niya pa ata yung binili niya. I looked at the sky at parang uulan.

Maya maya, lumabas na siya ng 7-11 at tiningnan ako nang masama.

"Why are you drinking? Ang aga pa." Sabi niya at sumakay na ng kotse.

"Bakit ba? You want some?" Tanong ko at umiling siya. He's weird. "Arte mo naman, dali na!" Sabi ko at umikot sa side ng kotse niya. Humarang ako para hindi niya masara yung pinto.

"I don't drink." Hindi ko na napigilang itago yung gulat ko. Siya?? Hindi umiinom?!

"Why?! Magagalit si mommy?" Gulat na tanong ko at tinitigan siya.

"Bakit ba ang hilig mo mambwisit?" Tanong niya at pumikit nalang.

"Eh yung tite mo-"

"Why are you mentioning my fucking penis?!" Napadilat siya at tumingin nang masama sa akin.

Natawa ako sa itsura niya. Namumula siya ngayon.

"Gusto ko lang sana tanungin kung tuli ka na-" Bigla siyang lumabas ng kotse at napaatras ako.

"Oo, tuli na ako, may itatanong ka pa?" Sabi niya at tinawanan ko lang siya na inis na inis na naman.

"Tingin nga-"

"What the fuck?" Gulong gulo na tanong niya. Parang wala siyang maintindihan sa mundo. He's so cute.

"Joke lang eh." Sabi ko at napahawak siya sa ulo niya sa sobrang bwisit.

"Why, just why would you joke about seeing my penis?" Tanong niya na naiinis parin.

"Eh bakit ba kasi napakapikon mo?!" Sigaw ko habang nilalapit yung mukha ko sakanya.

"Sino ba namang hindi mapipikon sayo?!" Tanong niya at nilapit din yung mukha niya.

His face is so close to mine. Hindi siguro niya narealize kasi busy siyang mainis sa akin. Napatingin ako sa labi niya. May sugat ito sa gilid, but still as irresistible as ever.

I felt my heart beating rapidly. Na parang gusto niya lumabas. Na parang gusto niyang gumawa ng katangahan na pagsisisihan ko.

"The first time I saw you, you were trying to get my car. Ngayon naman, nabugbog ako. And now, you're here joking about seeing my-"

And then I kissed him.

Continue Reading

You'll Also Like

55.6K 2K 45
Cassia Farrise Alvedrez dreamt of being a lawyer eversince. Hindi sila ganoon kayaman para maka-afford ng law school, but she's a strong believer of...
Stolen Hearts By -

Teen Fiction

12.1K 607 76
(1) the neonlights | completed ---- "The moment I looked at her was the exact moment when my heart got stolen." Golden Amille Rivero is a faithful a...
Run After By Divdull

Teen Fiction

32.2K 3.3K 34
Laena, a HUMSS student who's just so certain with her life not until Ezra, a STEM student, starts to meddle with her life and make it chaotic once ag...