12-9-14
"If I had a choice, I'd choose to be with you...... again...."
------------------
His heart was racing, and his mind went blank. His body went numb, and he was sweating coldly.
"If I had a choice........" Everyone stopped as he begins.
"I'd want to turn back time......... wherein all I was worried about was which toy to pick....... when all I was complaining about was about how early the bed time is....... when all I was guilty of was eating all the candy in the jar........ all I thought about was being old enough for certain things........ But I never expected anything like this.........."
"If I had a choice, I would choose to be like Peter Pan and never grow up. I want to be that same kid who thinks about how delicious my mom's prepared dinner is......... How high the swings can take me............. What flavor of ice cream should I get............... Why dogs are so fluffy........."
"I would never want to grow up........... If that means I'm excluded with the pain, heartbreaks and all the hardships I'm experiencing as a teen............. If not, I'd want to be numb and not feel anything at all........ Can I just turn back time and make it stop and just replay it all over again?"
"Why do I even bother to reach out? Why am I even letting myself drown in misery? Why am I waiting when it seems like I'm waiting for nothing? Why am I even asking all these things?"
"If I Had A Choice, I'd choose to be with you........again.......... I'd want to hold you tight," A soft cry was heard as he helplessly tries to continue...
"I'd want you to care for me again........... I'd want to whisper in your ear again.......... I'd want to hear you say my name again........I'd want to be the reason of your smiles again............ I'd want to be the reason why you wake up............. I'd want to be the one to love you again...... I'd want to be the one you love again......"
"But I'm not........... I'm not even anything at all.......... I'm not even a friend............. and it hurts............ it hurts because I can't even do anything about it............"
"If I had a chance, I'd tell you that you are the best thing that's ever happen to me............... I'd tell you how much I needed you, and how much I still do.......... I'd tell you how I can't even breathe properly without you............ But I'd let you go, because I should..........."
"I am everything I am because of you............."
"I love you, and I still do...."
-------------------------------------------
Napasinghap nalang siya habang magisang naglalakad sa sulok ng Amerika. Sa totoo lang, hindi niya alam kung san siya pupunta, hindi niya kabisado ang lugar, at lalong hindi niya alam kung bakit siya nandoon.
Siguro'y nais lang niya makahingang muli........ Simula kasi noong nawala ang nagsisilbing inspirasyon niya, tila nakakulong siya sa sarili niyang hawla, na labis na kinalungkot niya.
"Wow ah? Hihinga nalang sa Amerika pa." sabi pa nga niya sa sarili niya.
Hanggang ngayon, wala paring kasagutan ang mga tanong niya........
Kelan ba siya muling makararanas ng tunay na saya?
---------------------------------
Ilang araw narin siyang nasa Amerika, hanggang ngayon ay hinahanap pa rin niya ang rason kung bakit ba siya nandoon. Pakiramdam niya e, parang may ilan pang dahilan kung bakit hindi parin niya masabi sa mga magulang at kapatid niya kung kelan ba siya uuwi.....
"Anak, kelan ka ba uuwi?" Tanong pa ng mama niya. "Miss ka na ng mga kapatid mo. Lalo na si JC." Napatawa nalang siya ng marinig ang sigaw ng kapatid na lalaki.
"MA! SECRET LANG NATEN YON A?!"
"Nako, Carlito. Namiss mo agad ako? Sabihin mo, gusto mo lang ng bagong sapatos!"
"Pwede ren, kuya. Lam mo naman size ko diba? HAHAHAHA Bye kuya! Miss ka narin nila Kats! Ma, Alis na ko."
Ay oo, miss narin niya yung mga mokong niyang kaibigan. Isa rin naman sila sa dahilan kung bakit okay at humihinga parin siya ngayon.
"Ay anak. May kailangan lang akong gawin. Tawag ka ulit mamaya ha?" Tumango nalang siya.
"I love you anak. Ingat ka diyan ha? Uwi ka na."
"Mahal ko din kayo, ma. Hahanapin ko lang ang sarili ko. Babalik rin ako."
"Baka naman pag balik mo, may kasama ka na?" Nang-aasar pang ani nito.
"Hindi yan ma. Lam mo namang siya lang mamahalin ko e."
"Sige, bye!"
Pagkababa nito ay agad na siyang lumabas ng inuupahan para maglakad lakad muli. Ng maisip nalang niyang mamili ng pasalubong para sa mga naiwan niya.
---------------------------------
Muntikan na siyang mapatalon ng may isang batang babae- 2 taon sa kanyang pagoobserba- ang kumawit sa kanya at hinihila ang pantalon niya.
"Daddy?" Sambit nito habang patuloy sa pagkuha ng atensyon niya. Nasa isang fast food restaurant siya, nasa una pa ng linya. "Um, miss, can you wait for a while?" Agad niyang kinarga ang bata.
Nagulat siya sa pagkakakita dito........ Hawig kasi niya ito........ at may halo ni.......
"Sir, sorry, but if you don't mind, there are people waiting." Dalidali niyang sinabi ang order at nagbayad na.
Pagkaupo niya sa mesa ay iniupo rin niya ang batang babae. "Daddy....." Napasinghap siya sa narinig.
"Little girl, where are your parents?" Tanong niya, iniisip na kamuka lang siya ng ama nito, kaya siya tinawag nitong daddy kanina.
"Silly! You're my daddy!" Natatawang sambit nito habang nakakapit sa mga pisngi niya ito.
"I'm not sweetie." Nakita niya ang disappointment sa muka nito.
"You are----" "Katelyn?" Naputol ang sasabihin ng bata ng may dali daling lumapit sa kanila...... Isang pigurang kilalang kilala niya at kailanma'y di niya malilimutan.
"Look mommy! I found daddy!" Hindi niya napigilan ang pagtulo ng luha niya ng marinig niya iyon. Posible ba?
"Daniel..." Ngayon lang niya napagtanto kung gano siya nangulila Kay Kathryn. Para bang gusto niyang magwala ng dahil sa nararamdaman niya.
Nanatili siyang hindi makagalaw, at lunod na lunod sa tingin ng dating katipang ngayo'y nasa harap niya, tila nangungusap ang mga Mata nito, ngunit di niya mabasa ang sinasabi nito.
"Daddy, Don't cry." Napapunas siya sa pisngi ng marinig ang tinig ng batang posibleng anak niya. Hindi niya namalayang nagsunud sunod na pala ang paglandas ng mga mumunting Luha sa kanyang mukha.
"Sakin siya, diba?" Nagtatapang tapangang tanong niya, kahit sa loob loob niya'y hindi niya alam kung anong gagawin niya kapag itinanggi nito ang inaakusa. Hindi niya lubos na maisip ang pagkakaroon ni Kathryn ng bagong lalaki sa buhay nito.
Pilit nitong iniiwasan ang mga tingin niya, halatang halata na may tinatago siya.
"Sabihin mo naman sa akin yung totoo o" Nagmamakaawa siya.
Umiling ito. "Akin siya. Anak ko siya." Madiing salita niya at nakita niya ang pagtensyon bigla ni Kathryn
"Paano mo naman nasabi?" Tanong pa nito.
"Yung Mata at ilong niya ay galing sakin.......... saka binigay mo sakanya ang pangalan na sinabi ko sayong nais kong ipangalan sa Unang babaeng anak ko." Nagdiwang bigla ang puso niya ng makita ang sunud sunod na tango ni Kathryn.
Hindi niya napigilan ang sarili at agad niyang inakap ang anak nila. Bakit ba tila ang sarap sarap sa tenga pag sinabi ang mga salitang iyon?
Anak nila......... "Aww daddy. I can't breaaaathe!" Naiinis na reklamo nito. "Sorry baby." Ani niya at hinalik halikan ang bumbunan at noo ng bata bago muli itong yakapin ng mas mahigpit.
"I missed you, baby. God......." Umiiyak na bulong niya. "Stop daddy, you're making me cry." Daddy. He felt like the luckiest guy right now.
"Katelyn, we have to go........." Naramdaman niya ang pagkalugi ng marinig niya iyon.
"Mommy, can we atleast spend our day with daddy?" Nakita niyang nagiisip si Kathryn. Hindi niya alam, pero lubos siyang nalulungkot sa inaakto nito. Para bang takot na takot ito sa Kanya............
"Ah, baby. You should go with mommy........ I think you have already scheduled an appointment. I don't want to ruin your mommy's day....... so, come with her........" Labag sa puso niyang sabi. God knows how much he wants to be with them....
"But I want to be with you." Malungkot na sabi ni Katelyn. Namumuo ang luha sa Mata nito.
"I'll find a way, sweetheart." Sweetheart? The memories....."You will still see me, I promise. And then we'll go watch the movies!" Pilit niyang sinisiglahan ang boses niya, Pero di niya magawa.....
"But---" Tuluyan na itong ngumawa at kumapit sa Leeg niya.
"Shh.... baby. Don't cry." Nakita niya ang biglang epekto ng pagiyak nito Kay Kathryn.
"Daddy will cry too." Sabi niya ng maluha luha. Grabe ilang minuto lang ba niya nalaman na ama na pala siya? Pero nagkakaganto na siya.
"Daddy loves you, always and forever. Cutiepie." Muli niyang hinagkan ng mabilis ang noo ng anak.
"Sige na Kath, ingat kayo ha?" Sinusubukan niyang ilayo ang sarili, ngunit ayaw nitong bumitaw.
"Baby, mommy might get-------" "Fine." Nagulat siya sa pagsalita ni Kathryn.
"Yay! Let's go watch the movies daddy!"
--------------------------
"Good Night, princess." Matagal niyang hinalikan ang noo ng anak, may pakiramdam kasi siyang ito narin ang huling pagkakataon niyang makasama ito.
"Tell me a bed night story, daddy."
"Once upon a time..... there was a girl named Kath and a boy named Daniel......" pinagpatuloy niya ang pagkukwento tungkol sa mga nangyari sa buhay nila ni Kathryn.
"Up to this day, Daniel still loved Kathryn but everything was too late." Mahina niyang bulong, ng makita niyang unti unti ng napapapikit ang anak niya.
"Daddy loves you so much, Katelyn." Nakita niyang ngumiti ito. "Katelyn loves daddy too."
"Promise me one thing?" Sabi niya. Tumango tango naman ito habang humihikab. "Promise me, if mommy finds a new daddy for you, that I'll still be your daddy?"
"My one and only daddy." Napahikbi siya sa narinig. Hindi niya mapigilan ang emosyong nararamdaman niya ngayon.
"Good. You will always be daddy's princess. Okay? Remember that. I love you."
"I love you too daddy." Bumangon ito ng kaunti para hilahin siya. Nagulat na lamang siya ng hinalikan nito ang pisngi niya.
"Oh, and tell mommy that daddy loves her. Okay? I love you princess. Don't ever forget that." Tumango pa itong muli bago tuluyan ng nakatulog.
Habang siya ay mahinang umiiyak, parang ginusto niya biglang wag na umalis sa silid na to.
"Sana alam mo nang ito na rin ang huli." Biglang nagsalita ang babaeng may hawak parin ng puso niya. Diba'y dapat nagagalit siya? Bat Hindi niya yata magawa?
"Kaya nga nagpaalam na rin ako e." Sambit niya.
"Salamat, kahit isang araw lang ay naramdaman ko kung paano maging isang ama."
"Pwede bang mag extend?" Pakiusap niya kahit alam niyang hindi na ito papayag......
"Daniel----" "Alam ko namang di ka papayag e."
"Tinatanggap at nirerespeto ko yung desisyon mo, pero Kath........ mahal na mahal parin kita........." Lumingon na siya dito. Kitang kita ang pagkawala ng emosyon sa muka nito.
"Alam ko namang Hindi mo na ko mamahalin ulit e, kaya kahit si Katelyn nalang........ Kahit isang beses kada buwan lang........ kahit sa tawag lang at hindi personal............. kahit pa bigyan mo ko ng limitasyon sa oras............ hayaan mo naman sana akong maging parte ng buhay ng anak natin......... Hindi ako makikigulo sa buhay mo, kahit yung sa buhay nalang ng anak ko.........."
Nung umiling ito, lumuhod si Daniel sa harapan niya habang nagmamakaawa.
"Maawa ka naman sakin Kath....... Mahal na mahal ko si Katelyn....... Kung iniisip mo yung sinabi kong mahal pa kita, wag mong alalahanin yon......... Pinipigilan ko na nga ang sarili ko........ Hindi ko na ipagpipilitan yung sarili ko"
"Hindi ko na kakayanin kapag nawalan narin ako ng karapatan sa kanya."
Umupo siya para magkasing tangkad na silang dalawa. "Dapat kasi, Hindi mo na malalaman e........ dapat kasi, Hindi mo kami mahahanap." Umiiyak ring bulong ni Kathryn.
"Ang hirap......... Ang sakit sakit makita ang anak natin na di kita kasama.......... Pinili kong lumayo sayo at di ipaalam to dahil ayokong masira ang pangalan mo.............."
"Gustung gusto ko sanang bumalik at ipakilala si Katelyn sayo......... pero pinangunahan ako ng takot....... I'm sorry Deej. I'm so sorry..... Hindi ko talaga....." Niyakap ko nalang siya dahil sa sobrang pagkasabik ko sa kanya.
"Miss na miss na kita,Kathryn. Bawat araw akong bumabangon ikaw lang ang hinahanap hanap ko......... My life without you was so miserable. I was alive, pero parang hindi rin. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa buhay ko ng mawala ka sa akin."
"Kung natatakot ka parin, wag kang mag-alala, nandito lang ako........ Okay lang sa akin kahit ganito nalang muna tayo........ Okay lang sakin kahit anong gusto mo........... para sa kasiyahan mo......... Pero wag ka na sana lalayo sakin....... Kath, ha? Hindi ko talaga kakayanin........" Yakap yakap ko siya habang nakaupo kami sa sahig........... Sabay ang paghikbi namin.
"Wag ka lang mawawala uli,Kath........... Kayo ni Katelyn......... Magiging isang buong pamilya tayo........" Naramdaman ko ang lalong paghigpit ng yakap niya sa akin
"You don't know how much I wanted to hear that from you......." Pinadaan ko ang mga daliri ko sa buhok niya. "I love you, Deej. Mahal na mahal kita............." Halos maglupasay siya ng marinig muli yon sakanya.
Ang sarap marinig. "You don't know how much I wanted to hear that from you again......." Tumawa ito ng mahina at dahan dahang lumayo sa kanya. She cradled his face in her hands.
"I never stopped loving you, Daniel ko. And I'm not planning to stop now." Ngumiti siya, at tinanggal ang mga kamay sa mukha niya.
"Ikaw ang lahat sa akin, Kath ko.......... Kayo ni Katelyn.......... Mahal na mahal kita....." Bago niya hinila papalapit at hinalikan ng puno ng pagmamahal ang mga labi nito.
Eto na, parang ilang araw palang ang nakalilipas ng tanungin niya kung kelan siya muling makararanas ng tunay na saya..............
-----------------------------
AN: A week in the making hahahahahahaha Haba sorry po XD EHAHAHAHAHA