POV Brooke
Ik open de deuren en loop met lood in mijn schoenen naar buiten. Ik scan het parkeerterrein maar meteen valt mijn blik op Aiden die tegen zijn auto staat aangeleund met een sigaret in zijn mond. Met moeite zet ik stappen naar voren. Doelloos staart hij voor zich uit. Zijn blik valt op mij en een grijns komt op zijn gezicht. Ik haat die grijns tot in het diepst in mijn hart. Hij neemt nog een laatste hijs en gooit de peuk op de grond. Hij komt los van de auto en de rook verlaat zijn mond.
'Haal die grijns van je gezicht.' hij grinnikt en opent de autodeur voor me. Ik laat mezelf vallen en hij gooit de deur dicht. Mijn ogen glijden door de auto en het doet pijn om toe te geven maar damn, dit is echt een mooie auto.
Aiden stapt naast me in en ik hoor hem grinniken. Vragend kijk ik hem aan. 'Like what you see?' 'Hoe kan een jongen van 18 in het nieuwste model van een Audi R8 rijden?' Hij haalt enkel zijn schouders op. Hij start de motor en de 8-cilinder is meteen te horen. Ik laat mijn hoofd tegen de stoel vallen en draai mijn hoofd naar buiten. De radio is zacht te horen maar de 8-cilinder overheerst het geluid. Ik fluister mee met de muziek als de radio ineens harder word gezet. Ik draai mijn hoofd en zie Aiden een kleine glimlach op zijn gezicht hebben. Ik draai mijn hoofd weer als ineens een ander nummer opkomt. Ik tik mee met de ritme en volmondig zing ik mee. Aiden tikt enkel rustig met zijn vingers op het stuur.
'Oh kom op doe eens wat vrolijker. Dit is zo'n lekker nummer!' zeg ik vrolijk terwijl het refrein alweer komt.
'Oh, she's sweet but a psycho, A little bit psycho. At night she's screamin' I'm-ma-ma-ma out my mind' zing ik luid mee terwijl ik Aiden hoor lachen. Ik kijk hem aan de de perfecte witte tanden zijn meteen te zien.
We rijden een oprijlaan op en ik kijk mijn ogen uit. De muziek is nog te horen maar ik ben sprakeloos. Het huis voor me word groter en ik kijk ernaar met grote ogen. De auto komt tot stilstand en ik hoor Aiden uitstappen. Langzaam open ik de deur en stap uit.
'Kom je nog?' grinnikt hij. 'Uh... ja!' Ik kom ik actie en loop achter hem aan. Hij opent de deur en ik stap voorzichtig naar binnen. Ik kom in een enorme hal en mijn ogen glijden door de huis. 'O mijn God...' mompel ik zacht. Aiden grinnikt en ik kom terug in de werkelijkheid. 'Dit is niet normaal!' Hij begint te lachen. Ik haal een keer diep adem en trap mijn schoenen uit. Aiden loopt weg en snel loop ik achter hem aan. 'Cola?' 'Uhm.. doe maar water.' Hij draait zich naar me om en kijkt me vragend aan. 'Water? Je bent toch niet aan de lijn he?' Ik schud ligt mijn hoofd. 'Cola dus.' zegt hij vastbesloten. Ik zucht en laat mezelf op een barkruk vallen. Ik pak mijn telefoon erbij maar zie dat ik niks heb gemist. Hij draait zich naar me om. 'Zullen we maar naar boven?' Ik knik en loop achter hem aan.
Ik sjok achter hem aan en mijn ogen glijden door het huis. Wat voor werk doen zijn ouders om zo'n huis te kunnen betalen?
Ik ben te diep ik mijn gedachten verzonken en ik let weer niet op. Ik struikel over de laatste tree van de trap en val voorover. Ik val tegen Aiden en ook hij valt. Ik val boven op hem. Ik voel mijn trui nat worden en langzaam kom in omhoog. Mijn ogen vinden de zijne en ze laten niet los. 'O... o mijn god. Sorry! Ik lette niet op.' stamel ik. Ik verbreek het oogcontact en kom omhoog. Ik laat mijn ogen over de grond glijden. Aiden zijn trui is helemaal nat en op de grond ligt gebroken glas. Hij grinnikt. 'Het maakt niet uit.' Ik kom in actie en loop ik random kamer binnen. Meteen goed. Ik graai een handdoek van de kachel en neem het mee. Aiden staat voorover gebogen om het gebroken glas van de grond te rapen. 'Voorzichtig, dat is scherp.' zeg ik terwijl ik hem wegduw. Ik veeg de cola op en leg het glas op de handdoek. Ik vouw de handdoek op en loop ermee naar beneden. Ik loop de keuken in. Ik open alle kastjes totdat ik de goede heb gevonden. Ik dump het glas in de prullenbak en pak twee nieuwe glazen en schenk weer cola in. Ik draai me om om weer naar boven te lopen maar ik schrik van Aiden die tegen het deurkozijn staat aangeleund. Hij lacht klein naar me. Ik loop naar hem toe en geef hem het glas. 'Dankje.' 'Tuurlijk.' mompel ik. Weer lopen we naar boven en het gaat goed deze keer.
Ik loop achter hem aan zijn kamer in en hij zet meteen zijn cola op zijn bureau. Mijn ogen glijden door zijn kamer. Een nette kamer. Ik loop naar zijn bureau en laat mezelf op de stoel zakken. Hij loopt naar de kast en pakt er een nieuwe trui uit. Hij draait zich naar me om en scant me. Ik voel mijn wangen rood kleuren en kijk weg. 'Hier heb je een trui. Die van jou is ook helemaal nat.' ik kijk op en pak de trui aan die hij naar me uitsteekt. Even kijk ik naar mijn trui en zie inderdaad dat die ook helemaal nat is. 'Dankje.' Hij knikt en trekt dat zijn trui uit. Mijn ogen glijden over zijn ontblote bovenlijf en mijn adem stokt. Damn. Hij pakt een trui en de kast en draaien zich weer om. 'Mooi uitzicht?' Mijn ogen vinden de zijne en hij krijgt een lichte twinkel in de zijne. Ik rol met mijn ogen en draai me om. Ik sta op en trek mijn trui over mijn hoofd. Ik vouw zijn trui uit en trek die aan. Ik draai me weer om en zijn ogen staren me vragend aan. 'Wat?' 'Je bent niet eens naar de badkamer gegaan om je omgekleden.' zegt hij ongeloofwaardig. 'Dus? Jij gaat mij niet vertellen dat je nog nooit een meisje in bh heb gezien want we weten allebei dat dat niet waar is.' Hij recht zijn schouders een zijn blik verhard iets. Ik zucht en neem een slok van mijn cola. 'Zullen we documentaire dan maar gaan kijken?' vraag ik.
——-
Song : Sweet but psycho by Ava Max