[Klark's POV]
Nandito na kami sa meeting place namin. Mangilan-ngilan palang kami dito dahil 6:30 pm palang naman. Sina Brix at Jerome, natutulog.
Katatapos lang namin manood ng sunset kanina. Me, Brix and Jerome.
Itong meeting place namin ay Malapit lang ito sa dagat at malaking cottage. (Cottage pa ba ang tawag dun? Haha. Ewan)
Napayakap ako sa sarili ko nang naramdaman ko ang malamig na hangin mula sa dagat. Geez. Nakalimutan ko yung jacket ko sa kwarto namin.
Nagulat ako nang may naramdaman akong may naglagay ng jacket sa likuran ko. Paglingon ko sa likuran ay wala naman akong nakitang tao. Huh?
Sino naman yung naglagay neto? Strange. Tinignan ko ang mga kasama ko dito, parang wala naman silang napansin dahil may sarili naman silang sariling mundo. Yung iba naman ay natutulog sa upuan nila mismo.
Nagkibit balikat nalang ako. Well, thank you nalang sa kaniya. Kung sino ka man, THANK YOU! HULOG KA NG LANGIT :*
•••••||
7 pm na kaya...KAINAN NA! Hahahaha
Ang daming pagkain *O*
"Bago tayo kumain, let's pray first. Coach paki-lead," Ms Bianca siad. Tumango naman si Coach tapos we bowed our head and closed our eyes.
Nagsimula ng magdasal si Coach.
"Amen" tapos sabay kaming nag-sign of the cross.
"Kainan na!!!," sigaw nilang pareho nina Coach at Ms Bianca. Well, boodle fight ang gagawin namin.
Ang sarap ng pagkain.
Habang kumakain kami ay may kumukuha samin ng litrato.
"Ay wit lang. Picturan ko kayong lahat," sabi ni Geoff.
"Sure," we agreed.
Pagkatapos niya kaming kunan ng litrato ay napatingin ako sa katabi ko- Si Josh! Yep! Tapos na haralan ko naman si Jerome. Then si Brix, nasa tabi ko.
Balik tayo kay Josh, nakakatawa dahil halatang hindi niya alam magkamay!
"What?," inis niyang tanong sakin habang nakayuko.
I laugh silently.
"Hey! Don't laugh!," bulong niya sakin.
I bit my lower lip to control from smiling. Ang cute niya kasi. Para siyang bata na first time magkamay.
Kumuha ako ng kanin na may nahimay na isda.
"Here, say ahhh," sabi ko. Susubuan ko kasi siya.
"What?," gulat niyang tanong.
"Just open your mouth. Promise, masarap to!," nakangiti kong sabi. He slowly open his mouth tapks kinain yung nasa kamay ko.
Napansin ko yung pamumula ng tenga niya. Yiee! Ibig sabihin, may apekto sa kanya yung ginawa ko? Haha. Lakas maka-assume >.<
Busy yung mga kasama naming kumain kaya hindinnila napapansin yung pagsubo ko ng pagkai kay Josh.
Pero nagkamali ako. Nakatingin pareho sina Jerome at Brix samin. Brix smirks. Pero seryosong nakatingin samin si Jerome. Nakangiti lang to kanina bakit ngayon seryoso na?
"Ang sweet. Para-paraan," bulong ni Brix sakin kaya sa kaniya ako tumingin.
Palihim kong inapakan ang paa niya.
"Aww!!," dahil napalakas ata yung pagkakaapak ko sa paa niya, napalakas din yung sigaw na.
"May problema ba Mr Hayate?," Coach asked.
"W-wala Coach. May malaking lamok lang kasing kumagat sa paa ko. Hehe," he laugh awkwardly.
"Ok"-Coach Justine.
Tumingin ulit sakin ng nakakaloko si Brix.
"Ewan ko sayo," I mouthed.
"Servant...," rinig kong bulong sakin ni Josh.
"Hmm?"
"Feed me...again," halos mabulunan ako nang marinig ko yun.
"H-hah? Madali lang naman-," hindi niya ako pinatapos -_-
"Remember my rules. Rule number-"
"Fine. Fine. Eto na...," tapos sinubuan ko siya. Kanina lang maayos pa yung tibok ng puso ko. Kanina nung sinuban ko siya, maayos pa naman. Pero nung sinubuan ko ulit siya, nanginginig na ang kamay ko. Sh*t! Heto na naman tayo! Nagha- hyperventilate na naman ako!
"Ehem," nagulat ako sa biglaang pag-ehem ni Brix kaya imbes na sa bunganga ni Josh mapunta, sa pisngi niya.
Tumingin sakin ng masama si Josh.
"Hehe. P-peace p-po," damn you Brix.
Sinamaan ko ng masama si Brix. Pero ngumisi lang siya sakin.
"You'll pay," bulong niya mismo sa tenga ko. I stiffed. Ramdam ko yung mainit niya hininga at yung husky niyang boses. >////<
Napalunok ako. Hindi rin ako makatingin sa kaniya. Sh*t! Baka mapansin niya ang pamumula ng mukha ko.
Nagulat ako nang may kung anong ipinahid niga sa pisngi ko. Hinawakan ko yun at KETCHUP YUN!
Tinignan ko siya. Nakangisi siya sakin. Dahil sa tinamaan ako ng kalokohan. Mehehehe. Pinahiran ko din yung pisngi niya ng ketchup para fair.
"What the??!," gulat niyang sabi tapos pinahiran niya ulit yung pisngi ko. Tapis agad siyang tumakbo. Narinig ko din yung pagtawa niya...well I thibk, hindi lang ako ang nakarinig. Lahat pala kami, narinig din ata nila dahil nakatingin sila sakin tapos nakatulala sila. Yung iba nga nginunguya nila yung nasa bibig nila slowly. Tumayo ako.
"Hehe. Excuse me lang po Ms Bianca, coach," tayo isinawsaw ko ulit yung hintuturo ko sa ketchup tapos tumakbo nadin ako.
Nakita ko si Josh. Nakaupo sa malaking bato kung saan kami umupo kanjna habang pinapanood yung sunset. Medyo malayo ito sa cottage. Kaya hindi masyadong kita ang tao doon.
Agad akong tumakbo sa kaniya. Tapos dahan dahan akong umupo sa likuran niya at ipinahid ko yung daliri kong may ketchup.
"What the fvck?!," tapos bjgla siyang tumingin sakin. Dahil nga sa madali lang akong nagulat, natumba ako!.....KASAMA SIYA!
Nahila ko kasi yung damit niya. >/////<
Kaya ang resulta? Nasa ibabaw ko siya. I gulped. Sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa. Those hypnotizing eyes. Tapos hindi ko mapigilang mapatingin sa lips niya. Sh*t! Bad Klark.
Agad ko siyang itinulak.
"Ang bigat mo pala," sabi ko para mawala yung kaba ko.
Hindi siya nakasumagot sa sinabi ko. Nakahiga kang siya. Malaki itong bato kaya pwede kong humiga. Malapad din at medyo patag kaya safe humiga.
I pouted.
"Damn. Don't pout," rinig kong sabi niya kaya tumingin ako sa kaniya.
Nakatingin lang siya sa langit.
"Huh? Bakit? Sorry ha, ang pangit kong ngumuso. Haha," okey! Ako lang yung tumatawa ng mag-isa.
"That was fun," sabi niya ulit.
This time, nakatingin na siya sakin. And to my surprise. He's wearing his unusual face. Nakangiti siya. Ngiting totoo. Yung kabaliktaran ng Josh na una kong nakilala.
"Huh? B-bakit naman?," tanong ko. Tumingin ulit siya sa kalangitan.
"I don't know. I just feel it," sagot niya.
"Pwede ba yun?," he just laugh.
Did I just say he laugh?!
"Y-you laugh," gulat kong usal.
Tumingi siya sakin tapos kinunutan niya ako ng tingin.
"Bakit? Masama na bang tumawa?," tanong niya sakin.
"Hindi naman sa ganun. K-kasi ngayon ko lang nakitang t-tumawa ka," utal kong tanong.
Tumagilid siya paharap sakin.
"Why are you stuttering?," he asked.
"H-hah. Hindi k-kaya," ngumisi siya dahil sa sinabi ko.
Tinanggal niya yung ketchup na nasa mukha niya gamit yung palad niya tapos ipinahid niya sa pisngi ko. Hindi lang yun, ikinalat pa niya yung mga ketchup sa mukha ko.
"Waah!! Tama na!!!," tawang-tawa kong sabi.
"Na-ah! Ayoko," hinawakan niya ang ulo ko kahit nakahiga kami tapks mas lalo niyang kinalat ang ketchul sa buong mukha.
"Ang langkit ko na!!! Tama na Josh!!," pakiusap ko.
"You call me by my Name *smirk* So, you'll be punish....," then he smirks.
I gulped.
"Hehe. Sorry master Josh. Hindi na-," hindi ko natuloy yung sasabihin ko dahil nagsalita ulit siya.
"And that that punishment be...hmm...you will call me CJ and I'll call you ZK," wait...
Napapikit ako dahil parang pamilyar ang nga pangalang yan! Lalao na yung ZK. Damn. Saan ko ng ba narinig yun? Isip isp Kladk! Ahah! Sa panaginip ko ulit!. Tama! Tinatawag ako ng batang nasa panaginip ko ng ZK! TAMA!!!
•••••||
A/N: Malapit na malapit na kung sino si SOMEONE. At siguradong may clue na kayo kung sino. Tignan natin kung tama kayo.