7-25-14
Kathryn's POV
"Yiiiiiiiiiie. Bagay talaga kayo!" Napairap nalang ako sa narinig ko. Seryoso ba sila?
"Che, Bulag ba kayo? Hindi. Hindi talaga e." Tumingin ako sa katabi ko na seryoso lang.
Isa to sa mga dahilan kung bakit ipinagpipilitan kong hindi kami bagay. Hindi lang kasi ang feelings ko ang dapat kinoconsider. Dapat, yung sayo rin. Halata namang, ayaw mo sa'kin e.
Kahit ba gusto kong mag-agree, magmumukha rin lang akong desperada. Parang tinetake advantage ko yung pang-aasar ng mga kaklase ko para lang makalapit sayo.
Kasi, sa totoo lang? Kahit lihim nalang kitang pinagmamasdan, okay na ako dun. Ayaw ko namang ipagsiksikan ang sarili ko.
Ako na ang kusang tumayo at lumipat ng upuan. Nakakainis kasi e, sa tuwing nagkakatabi tayo, lagi nalang ganito. Lagi nalang asar dito, asar doon. Di ba nila alam kung gaano kahirap magpigil?
Eh ever since nadiscover nila na bagay DAW tayo, lagi nalang sila gumagawa ng paraan para magkatabi tayo. Minsan nakakatuwa, pero kadalasan naiinis lang ako.
Hindi mo naman ako kinakausap eh. Kahit tingin lang. Parang wala akong katabi kapag ikaw ang katabi ko.
Kaya rin pinipili ko nang lumayo. Mahirap na, Baka kung ano pang masabi ko.
Kinagat ko yung labi ko. Napasimangot nalang ako ng dumating yung kaklase kong nakaupo sa inuupuan ko ngayon.
"Ah, Jan. Pwede lipat ka muna sa upuan ko? Di ko kasi makita doon, malapit na naman akong matapos. Saglit nalang. Please?"
"Hala? Malabo na Mata mo Kath?" Nag-shrug ako.
"Oo yata e."
"Osige." Tapos lumipat na siya sa upuan ko.
Biglang dumating si Ma'am.
"Tapos na?" Yung iba, hindi nakasagot. Hindi nagsulat e, Akala siguro di na babalik si ma'am.
"Oh, Kath. Bakit nandyan ka?" Syempre, nagulat ako.
"Hindi ko po kasi kita sa likod ma'am."
"Oh? Gusto mo diyan ka nalang umupo? Jan, okay lang ba?" Lumingon ako kay Jan, nag-nod siya tapos nginitian niya ako.
Nginitian ko siya pabalik. "Maaaaam!" Reklamo ng iba.
"Kawawa naman si Kath, siya naman muna isipin natin. Hindi yung gusto niyo." Nginitian ko si ma'am. "Salamat po."
Finally. Space.
-----------------------------
"Kath, miss ka na namin. Dun ka ulit sa may likoooood!" Pangungulit sakin ng mga dati kong katabi. Sa halos dalawang linggo kong nakaupo sa harapan, halos dalawang linggo na rin silang nangungulit.
"Hindi ko kasi talaga kita sa likod e."
"Sige naaaa."
"Okay Fine! Kapag walang susulatin mamaya." Which is basically hopeless, halos araw araw kaming may sinusulat.
"Yeeeeeeeea." Tapos kinuha nila yung bag ko.
"Hoy, San niyo dadalin bag ko? Ibalik niyo naaaaaa!" Tumawa sila.
"Walang susulatin mamaya. Sabi mo pag walang susulatin, dito ka na?" Nilapag na nila yung bag ko sa upuan ko dati.
"Hindi niyo pa nga natatanong si Jan-----"
"Okay na Kath!" Napasimangot nalang ako at naglakad papunta sa likod.
"Daya, pinagtulungan niyo ko e!" Paghihimutok ko tapos binagsak ko ang sarili ko sa upuan. Napaangat nga ulo mo e.
"Ah, hehe. Sorry!" Nakita kong nag-nod ka tapos umayos ng upo.
"Hi." Nagulat ako ng bigla mo kong kausapin. Ano? Nakatingin ka sakin!
"Uh...... hi." Nakakahiya. Namiss kita kahit Hindi mo naman ako kinakausap. Namiss mo kaya ako?
"Naaawkwardan ka ba? Gusto mo makipagpalit ako Kay Kats?" Tanong mo pa. Hindi naman awkward, medyo kinikilig lang ako. >///<
"Ah? Di, Okay lang. Medyo nagulat lang ako...." Nginitian mo naman ako. Ang pogi -_-
"Kasi......... first time kita kausapin?" Nag-blush ako. What Kathryn ano ba! -___-
"Ah, Oo. Hehe."
"Nahihiya kasi ako e......" Napatingin ako sa yo
"Ngayon ka lang ba nagkaseatmate na babae?"
"Ang ganda mo kasi---" Tinakpan mo bigla yung bibig mo. Nanlaki yung Mata ko ng marealize ko yung sinabi mo.
Napayuko nalang ako. Shiz, Nagbablush ako, tapos pinipigilan ko lang yung ngiti! Omg.....
"Ah, kasi........"
"Hmm???"
"Mahal kita, Kathryn." Nagulantang ako sa sinabi mo. Seryoso ka ba?
"Hindi ko alam e. Basta nagising nalang ako.......... na ikaw agad ang nasa isip ko. Hindi kita kinakausap, kasi walang preno ang bibig ko. Tuwing tinatry mong kausapin ako, gustong gusto kong sagutin ang mga tanong mo at yakapin ka kasi......... ang cute mo. Ewan."
"Nagising ako isang araw, na ikaw na mismo ang nalayo sakin. Alam mo ba kung gaano kasakit yon para sakin? Pakiramdam ko, wala na talagang pag-asang magustuhan mo pa'ko. Tapos, pag-inaasar nila tayo, Nakikita ko na hindi mo gusto ang sinasabi nila. Ako halos magtatatalon sa tuwa, pero ikaw, halatang hindi ka natutuwa. Masakit, Kathryn." Napatingin ako sa kanya dahil doon.
"Masakit isipin na pinipilit mo lang ang sarili mong makatabi ako, dahil sabi ng teacher natin. Ayoko ng ganon, ayokong napipilitan ka. Ayokong nahihirapan ka. Kaya nga pumayag nalang ako nung tinanong ni ma'am na doon ka na sa harap. Nung nakita ko na lumingon ka kay Jan, nakita kong parang gustong gusto mo nang makawala sa pagkakadikit sakin. Yung relief sa mukha mo nung sinabi ni ma'am na dun ka na. Ayokong ikulong ka. Ayokong ikulong ka sa mga bagay na ayaw mo. Kaya kung ayaw mo sakin, pwede ka na ulit makipagpalit kay Jan. Gusto ko lang malaman mo na mahal kita. Salamat kasi pinakinggan mo ako." Nakita kong ngumiti siya, pero halatang peke iyon.
"Jan!" Pagtawag ko habang nakatingin parin sayo. Nakita ko ang pag-iwas ng tingin mo at pag tungo mo.
"Pakikuha nung iba kong gamit........" Dahan dahang inangat ni Jan ang mga libro ko, pero pinigilan ko siya. Nakita ko ang pag angat ng ulo mo.
"Hindi yan, yung nandoon! Naiwan ko yung mga notebook ko. Pakidala naman dito please?" Nakita ko ang gulat sa mukha mo.
"A-an----" Ngumiti ako at kinuha ko ang kamay mo.
"H-hindi mo kailangang gawin to, Kathryn......."
"Hindi nga, pero ang tagal ko din kayang hinintay to....." Nakita ko ang unti unting pag-ngiti mo.
--------------------------
3 days na kong di pumapasok. arg. ang hirap mag catch up panigurado. -___- Hay. Okay long ba? Ang korni e. Korni ko -_-