5-22-14
Kathryn's POV
"Aray! Dahan dahan lang naman Bes!" Pagmamaktol ko habang ginagamot ni Miles yung sugat ko. Hahaha. Shungaers ako e.
Nakaupo lang kami sa bleachers, nakakatamad pumuntang clinic e.
"Kung nag-ingat ka kasi, Hindi mangyayari to! Tigilan mo ako Kathryn Chandria!"
Kung nag-ingat ako....... hindi mangyayari to. Kung nag-ingat ako.................... Hindi ako masasaktan ng ganito.
Clumsy na nga ako sa totoong buhay, pati ba naman sa pag-pili ng taong mamahalin ko, clumsy pa rin ako?
Hindi ko naman ginustong mahalin siya e. Kahit ang isang tulad niya. Ang taas taas ng standards ko, pero bakit sa isang gago pa ko nagkaganito?
Pucha. Hindi ko rin alam e. Ang alam ko lang, Clumsy at Tanga ako.
"Aray Miles anoba!!!!!" Diniin ba naman yung bulak sa sugat ko. Tong babaeng to!
"Nag-iisip ka na naman eh! Teh, Wag ganun!"
"Miles naman kasi e." Naiiyak na ko. Naiiyak ako kasi ang sakit na nga ng sugat ko, Mas masakit yung nakikita ko.
Siya, Si Daniel. May kasamang babae............ at masaya siya. Masayang masaya siya.
Medyo lumingon si Miles sa direksyon nila, at sinimangutan niya ako. "Ang sakit teh............." Napayuko nalang ako ng biglang nagbagsakan ang mga luha ko. Pakshet. Parang pinipiga yung puso ko, halos Hindi na ako makahinga.
And for the nth time, I was scarred. Badly. Again. For the same reason.
Mas masakit ang mga sugat na hindi natin nakikita........
Naramdaman kong gumalaw si Miles at nasa tabi ko na siya. Niyakap niya ako.
"Teh............."
"Ayoko na dito Miles, alis na tayo............."
Tinulungan niya akong tumayo, pero nanghihina ako. Napaupo nalang ulit ako, medyo malakas yung impact ng pagkakaupo ko kaya napaiyak nalang ako. Masakit na ang buong katawan ko.
Pagod na ako.
Pagod na pagod na kong masaktan at masugatan.
Pagod na kong mahalin siya.
Pagod na kong ipaglaban siya.
Pagod na kong hintayin na bumalik siya sa'kin.
Pagod na kong umiyak.
Pagod na kong umasa pa.
"Anong nangyari?" Narinig ko ang boses niya. Lalo akong napaiyak.
"Nasugatan siya kanina. Eh aalis na sana kami pero hindi niya yata mailakad yung isang paa niya."
Naramdaman kong may umupo sa tabi ko. "Kath, okay ka lang?"
Paulit ulit akong umiling. "Ayoko na......... ayoko na............"
Napaigtad ako ng maramdaman ko yung kamay niya. "Wag...... wag...... ayoko na......... ayoko na............." Paulit ulit kong bulong habang pilit kong nilalayo ang sarili ko kay Daniel. Ayoko na e. Ayoko na talaga.
Inangat ko ang ulo ko. "Ayoko na Daniel........... Ayoko na......... Sawa na akong masaktan......... Ayoko na.........."
"Kath..........." Gusto ko siyang hilahin at yakapin. Pero ayoko na.....
"Iwanan mo nalang ako ulit Daniel. Layuan mo nalang ako ulit..........."
"Kathryn.........."
"Please Daniel.......... Wag mo na kong saktan.........." Nakita kong tumango siya. Medyo nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko at hinalikan yon.
"Sorry....... Sorry lagi nalang kitang sinasaktan....... Para sayo naman yun e....... I'm sorry Baby ko. I'm sorry....... Mahal na mahal kita. Sobra." Hinalikan niya ulit ang kamay ko.
"Last na........ basahin mo please? Pagkatapos nito.......... Di na kita masasaktan pa. Alagaan mo sarili mo ha? Di ko kasi nagawa yun e. Kahit sarili ko nga di ko nagawang alagaan e." May inilagay siyang sobre sa kamay ko.
"See you........ Sa muli nating pagkikita. Hindi ko alam kung kelan yon, pero sasabihin ko sayo na sa pagkakataong yon, mahal na mahal pa rin kita......." Tumayo na siya at lumayo. Nagtataka ako sa sinasabi niya. Aalis ba siya?
Tumingin ako Kay Miles. "Basahin mo na yan."
Dear Kathryn ko,
Mahal kita. Alam mo yon diba? Hindi siguro kasi wala na akong ginawa kundi saktan ka e. Sorry. I'm sorry baby. I'm sorry I can't stand to see you hurt. I'm insane. I keep on hurting you but I can't stand to see you hurt? I don't know. I don't know.......
Baby.......... I'm dying. I'm dying literally and physically. I'm dying to hold you, and kiss you again. I'm dying....... I'm dying......... I'm dying because I'm sick. I'm dying because I'm so sick of seeing you hurting.
Baby.......... I'm scared. I'm scared because at any moment right now, I won't be able to breathe again. I'm scared because at any moment now, there's a chance I'll be lying on the floor. Lifeless. I'm scared to die. I'm scared to leave you like I do every time.
Writing all this, I realized that I'm so selfish. I'm selfish because I didn't let you know of my real reason why I keep on hurting you. Instead of being selfish and keeping you with me while I'm dying, I wanted to hurt you. So that when the time comes, you wouldn't care anymore. You wouldn't cry and hurt because of me again.
I can't tell you. I can't tell you what I'm talking about. But baby...... I'm dying. I'm dying and I want you to help me....... For the last time, would you risk another chance and hurt yourself just to be with me? If you would, I love you. If you wouldn't, I still love you..
Go and find your prince. I would be jealous but be happy. Be happy again. Like you never were with me.......
I love you baby. I'm so crazy in love with you. Till we meet again.......
Loving you until infinity,
Daniel Padilla
Dumbfounded. I'm so stupid. I'm so damn stupid.
Tumayo ako at nagsimulang bumaba sa bleachers. Rinig ko pang tinatawag ako ni Miles, but I didn't care. I needed him. And he needed me as much.
Tumakbo ako. Iika ika pa nga, masakit, pero mas masakit ang mararanasan ko kung mawala sakin si Daniel.
"Daniel!" Sigaw ko ng makita ko siya.
Lumingon siya, at nginitian niya ako. "Till next time baby......." And he dropped to his knees.
"DJ!" Lalo akong nanghina. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya.
"I-i love you. I love y-you Kath......"
"If you love me, you'll stay. Don't leave me. Please........."
"I c-can't stay. This is the p-price I have to pay for hurting you."
"No..... no. I forgive you. Don't leave...."
"B-bago man ako umalis, m-masaya akong n-napatawad m-mo ako. Magkikita p-pa tayo, b-baby ko. S-sana mahal mo pa r-rin ako......"
"Mahal na mahal kita Daniel....... Wag mo ko iwan.."
"M-mas mahal k-kita." My heart dropped. He left me. He left me,again. And this time, he's not coming back.
The only thing I have left from him was memories and scars. The scars of his love for me.
--------------------------------------
Gusto ko sana gawing panaginip lang para marealize ni Kath na she shouldn't waste the love. Eh gusto kong itry yung medyo tragic. Kainis, naiiyak ako. Hahaha. Ang babaw e. Oo nga pala, isipin nalang natin na may sakit si Daniel. Wala akong maisip e, Olats! Thanks for reading. :)