Mora i Hoseok nie mieli pojęcia, co kryje się za ciągnącą ich ze sobą Miką. Dziewczyna napadła ich przed zajęciami i bez żadnego słowa porwała prowadząc do swojego pokoju. Dopiero, gdy się w nim znaleźli, mogli cokolwiek powiedzieć.
- Po co tu przyszliśmy? - zapytał Hoseok zdziwiony całym zajściem.
- Mika, stało się coś? - odezwała się Mora widząc minę przyjaciółki.
- Posłuchajcie, musicie mi pomóc - odezwała się w końcu. Liczyła, że jako jej przyjaciele będą wstanie to zrobić.
- Oczywiście, ale mów jaśniej - domagał brunet.
- Mam wrażenie, a raczej martwię się, że Jungkook może mieć lub miał coś wspólnego z moją rodziną za czasów, gdy żyła jeszcze moja siostra - wyjaśniła na jednym wdechu. Jej towarzysze nie mało byli zdziwieni słysząc tę wypowiedź.
- Poczekaj, chcesz powiedzieć, że Jungkook zna twoją rodzinę? - zapytała Mora.
- Takie mam podejrzenia, moja mama zachowała się dziwnie, gdy wczoraj przez telefon wspomniałam jego imię. Boję się, że NaMiko mogła go znać i w ten sposób zesłała na mnie jego gniew - powiedziała lekko wystraszona.
- Jungkook znęcał się nad twoją siostrą? - wtrącił Hoseok.
- Tego nie jestem pewna, ale to nie jest wykluczone. Jungkook wie naprawdę dużo o mnie i NaMiko. Wiedział o jej chorobie i o tym, że chciała się do mnie upodobnić, co gorsza twierdzi, że "łączy nas kawał złej historii" - wyjaśniła zdenerwowana.
- "Kawał złej historii"? Co chcesz przez to powiedzieć? - zapytała blondynka.
- To właśnie próbuje odkryć. Z jego wypowiedzi zrozumiałam, że w przeszłości dopuściłam się czegoś złego i dał mi nie wiele czasu, abym doszła, co takiego - powiedziała krążąc po pokoju.
- Już nic z tego nie rozumiem - westchnął Hoseok siadając na łóżko.
- Spokojnie, to da się jakoś wytłumaczyć. Uważasz, że NaMiko i Jungkook mogli się znać przed jej śmiercią i przez to diabeł zna twoją rodzinę. Prawdopodobnie nękał ją, a z tego co mi mówiłaś miała ona niezły charakterek, więc widocznie musiała mu podpaść. To by wyjaśniało dlaczego uwziął się akurat na ciebie, NaMiko coś zrobiła, ale nie zdążył się na niej zemścić, więc jej błędy ściągnął na ciebie. Do tego dochodzi jeszcze ta twoja "mroczna przeszłość", o której wspomniał - wytłumaczyła Mora. W tej chwili jej domysły mogły być najbardziej realne.
- To brzmi logicznie, ale nie pasuje mi tu pewien szczegół. Jungkook nie myśli o NaMiko w zły sposób, gdy o niej wspomina. Jest wręcz wściekły o to, że ja i NaMiko jesteśmy spokrewnione, a raczej wiadome jest to, że mnie nie znosi - powiedziała marszcząc brwi.
- I tutaj zaczynają się schody, to wszystko jest skomplikowane. Jak macie zamiar to rozwichłać? - odezwał się Hoseok.
- Porozmawiam z Taehyungiem i Jiminem, nie obiecuję, że cokolwiek powiedzą lub mają jakieś informacje na ten temat, ale to jest jakaś szansa - powiedziała blondynka.
- Nie wydaje mi się, aby wsypali Jungkooka, jeśli poważnie coś wiedzą - mruknął chłopak.
- Nie mamy wyjścia, trzeba jakoś działać. Ja spróbuje przycisnąć diabła, może jakimś cudem uda mi się wycisnąć chociaż kawałek prawdy - powiedziała Mika z pełną determinacją.
- Ile mamy czasu? - zapytał.
- Nie wiele..
- Im szybciej zaczniemy tym lepiej - dodała Mora.
- Dziękuję, że mi pomagacie - powiedziała z wdzięcznością.
- W końcu siedzimy w tym razem i jeśli to pomoże nam w jakikolwiek sposób powstrzymać diabła to musimy się mocno postarać.
- Tak, w końcu jest mało czasu. Póki, co chodźmy na lekcje, po zajęciach zaczniemy - powiedział brunet wstając z łóżka.
Cała trójka opuściła pokój i ruszyła pod klasę, gdyż za chwilę miały zacząć się zajęcia. Po drodze myśleli nad sytuacją jaką mają do rozwiązania. Było to dla nich wiarygodne ile tajemnic może kryć się za jedną osobą, a gdyby tego było mało, odkrycie całej prawdy decyduje o ich dalszym losie. Przed nimi stała ciężka praca, a Mika coraz bardziej bała się tego, co odkryje. Już za niedługo mogła poznać mroczną historię swojej siostry, a nawet rodziny. Czy była to na gotowa?
Nastolatka krążyła po korytarzu z nadzieją, że natknie się na Pana Ciemności. Pierwszy raz tak bardzo tego chciała, ale w tym momencie potrzebowała jego cennych informacji. Liczyła, że to nie jest kolejna idiotyczna gra z jego strony, ponieważ mogła tego nie znieść. Bardzo przejęła się całą sprawą i wolała, żeby Jungkook nie robił sobie z niej żartów. Tego byłoby już za wiele.
Weszła na trzecie piętro, gdzie przebywała trzecia klasa, czyli w tym diabeł. Omijała starszych uczniów, którzy dziwnie komentowali jej obecność na nie swoim piętrze. Zignorowała ich dostrzegając stającego niedaleko Jungkooka ze swoimi kolegami. Przyspieszyła kroku i będąc już blisko zatrzymała się za nim.
- Jungkook, musimy pogadać - powiedziała chłodno. Chłopak obrócił się natychmiast, a na jej widok jego twarz zalała się szerokim i cynicznym uśmiechem.
- Ty, chcesz pogadać ze mną? A to nowość - zaśmiał się. Stojący za nim Jimin i Taehyung patrzyli na to zdziwieni, obawiali się najgorszego i nie mogli zrozumieć, czemu dziewczyna sama się mu podkłada.
- Możemy odejść gdzieś gdzie nikt nie będzie nas widział, ani słyszał? - zapytała rozglądając się wokoło.
- To brzmi jak zaproszenie na upojną przygodę - ponownie się zaśmiał robiąc swoją flirtową minę.
- Nie wyobrażaj sobie za wiele, to tylko rozmowa - burknęła z obrzydzeniem.
- Tak, raczej nie podobają mi się dziewice, ale nie przedłużając znam jedno miejsce - powiedział idąc w nieznanym kierunku. Dziewczyna przewróciła oczami na jego słowa, po czym ruszyła na nim. Doszli do niewielkiego kantorka woźnego, gdzie Jungkook jednym zwinnym ruchem otworzył drzwi za pomocą spinki, którą znalazł po drodze.
- Upierdliwe wariatki przodem - powiedział chamsko otwierając przed nią drzwi.
- Dżentelmen od siedmiu boleści - mruknęła do siebie wchodząc do środka. Diabeł wszedł za nią i zamknął drzwi.
- Jaka jest sprawa, trochę mi się spieszy? - westchnął opierając się o ścianę.
- Przyszłam w sprawie wczorajszej rozmowy - odpowiedziała próbując grać pewną siebie.
- Myślałem, że już wszystko sobie wyjaśniliśmy. Dałem mi zadanie, a ty masz je rozwiązać - powiedział jakby to było oczywiste.
- Chcę wiedzieć, czy to nie jest przypadkiem twój kolejny kaprys, aby sobie ze mnie zażartować - fuknęła poirytowana.
- Już dawno wyrosłem z kaprysów, więc o to się nie martw - prychnął z uśmiechem.
- Co łączyło cię z NaMiko? - zapytała.
- Sama powinnaś sobie odpowiedzieć na to pytanie. Ale gdybyś była mądra, wiedziałabyś, że chodziłem z nią do jednej klasy - powiedział dumnie. Mika była zaskoczona, że mogła pominąć taki fakt.
- NaMiko nigdy mi o tobie nie wspominała - burknęła.
- Ani trochę mnie to nie dziwi, nie znasz mnie i mogę to wykorzystać - uśmiechnął się cynicznie.
- Twierdzisz, że łączyła was tylko klasa? - zmarszczyła brwi niedowierzając.
- Próbujesz wyciągnąć ode mnie informacje? To twoje zadanie, abyś do tego doszła, już wystarczy, że wplątałaś w to More i Hoseoka.
- Skąd o tym wiesz?
- Myślisz, że Cię nie znam? Jesteś przewidywalna, ale musisz godzić się z tym, że jeżeli nie uda ci się odkryć prawdy to twoi przyjaciele również będą cierpieć - powiedział podchodząc do drzwi.
- Co ja ci zrobiłam? Odpowiedz mi! - krzyknęła już mocno zdenerwowana.
- Sama sobie odpowiedz, w końcu to twoje zadanie - puścił jej oczko i wyszedł nim zdążyła cokolwiek powiedzieć.
Rozmowa z diabłem mocno ją zdenerwowała, nastolatka miała teraz silne wątpliwość czy wplątanie w to More i Hoseoka było dobrym pomysłem. Mimo iż, obiecali walczyć z tym razem, pragnęła ich chronić..