*An Hour before Hunts' Call*
MYRTTLE JOONG
"Hoy, Ayus ka lang? Kanina ka pa tahimik diyan." Lingon ko kay Blaise na nakasandal ngayon sa sasakyan nito na tila malalim ang iniisip.
Gulat naman itong napatunghay sakin na parang ngayon niya lang ako nakitang nasa tabi niya.
D*nm, anong problema niya? H-Hindi ako sanay.
Napaayos ako ng sandal ng tignan lang ako nito ng deretyo sa mata. MASYADONG MALAPIT! MASYADONG MALAPIT!
Kaya naman iniiwas ko nalang din ang tingin ko sa kanya.
Ugh...Badtrip.
Kagaya ng pwesto ni Blaise, nakasandal din ako sa sasakyan nito malapit sa kanya at pinagmasdan ang malawak na bukirin.
"Don't mind me." Tipid nitong sagot sakin at tumitig ulit sa kawalan.
Tsk, okay.. Agh! Kainis edi h'wag mong sabihin pinipilit ba kita?!
Nandito kami ngayon sa isa bukiring pagmamayari ng nga Fontellan.
Kaya naman dito narin namin napagkasunduang magkita-kita ng iba pang mga Rulers since Agata knew this place.
Dapit hapon na, kaya naman napakaganda rin ng tanawin dito.
Napakalamig at malakas din ang ihip ng hangin, kaya naman napayakap ako sa sarili ko ng biglang umihip ito ng malakas.
Grr, badtrip hindi ako nakapagdala ng jacket. Iniwan ko pa 'yung Blazer ng uniform ko sa kwarto ni Biboy sa ospital. Ang tanging soot ko lang ay ang puting polong nakadoble sa uniform namin na may light blue'ng neck tie at ang palda ko. It somehow cool kaya sinubukan ko. Bagay naman sakin ang kahit na ano. So why not?
Pero Badtrip lang talaga wrong timing , sisipunin talaga ako hindi....
Pero napabalikwas ako ng maramdaman kong may nainit na kung ano ang bumalot sa balikat ko.
T-Teka...
"Here, wear this. Baka magkasipon ka." Isang hindi inaasahang pagtugon ang narinig ko.
Napalingon muli ako sa gawi ni Blaise nang agad ko din itong bawiin ng halos magkadikit na ang ilong namin dahil sa sobrang lapit nito.
What the hell is this guy doing?!!
At heto nanaman, isa nanamang kung anong sensyasyon ang dumaloy sa buo kong katawan na parang kuryente.
Ready na sana akong sigawan siya dahil sa kawirduhang mga ginagawa niya.
But instead of doing the things I wanted, my tongue stock up as I tried to yell at him.
"O-Okay." Salungat ko sa sarili ko.
D*nm it Myrttle!
Tinanggal ni Blaise ang Blazer ng Uniform niya at ipinatong ito sa balikat ko. Nakatulong din naman ito para sa lamig na nararamdaman ko.
Seryoso ba 'to, oh wala lang talaga siya sa mood kaya gentleman na siya?
Tsk, Whatever you freaking fish!
P-Pero 'yung totoo?
Ang bango ng Blazer niya...
Argh NO! Ano ba "tong mga naiisip ko!
Sinulyapan kong muli ng palihim si Blaise. At gaya ko kanina, nakapolo nalang din itong puti at may light blue na neck tie. He looks so perfect with hi....I mean, mukhang malalim parin ang iniisip nito. At nagsimula ang pagtahimik niyang 'yun mula ng mabasa niya ang nakasulat sa papel na iyon.
At kung ano ito? It is an address, an address of an unknown mansion. At ang pangalan ng lugar na nakasulat sa papel ay ang Conopus Mansion. Maging kung saang floor nandoon ang ililigtas namin.
I don't have any idea about the address, kaya naman lubos kong ikinagulat ng bigla nalang sabihin ni Blaise na alam niya ang lugar na ito.
Mula din noon ay hindi na siya kumibo pa. Ewan hindi ko siya maintindihan. Whats with that place? Bakit ganito nalang ang reaksyon niya?
"'Yung mga baril sa likod ng sasakyan. Kanino galing ang mga iyon?"
Nanlaki ang mata ko ng bigla itong itanong ni Blaise sakin ng may seryosong tono.
N-Nakita niya?
"Kay Max." Maikli kong sagot dito.
Alam na niya eh Ide-deny ko pa ba? Tutal hindi naman siya ganoon kainusente para matakot sa mga baril.
Hell! Siya lang naman ang leader ng pinakalakas na grupo sa Crimson palace! Itatanggi ko pa ba?!
At oo kay Max ito galing, bago kami umalis sa ospital ni Blaise. Sinabi sakin ni Max na may ibinilin pa sa kanya si Miss M na ibigay saamin bago kami umalis. So I followed her until she gave me a black bag. Bag na unang abot pa lang saakin ay alam ko na kung ano laman.
Guns..
At doon ko lang na pagtanto na hindi biro ang gagawin namin.
Out of curiosity, hindi ko maiwasang maitanong kung sino ba ang ililigtas namin. Bakit kailangan namin ng mga baril at kung ano ano pa. Pero walang nasagot miski isa si Max. Dahil hindi niya rin daw nito alam ang mga sagot sa katanungan ko. Basta ang alam niya lang, importanteng tao sa buhay ni Miss M ang nasa Conopus Mansion..
Si Miss M...
Napaka-misteryoso niya para saakin pero sa kabila noon. May kung anong bagay parin sa loob ko ang tumutulak para tulungan siya. Siguro naawa lang din ako sa kalagayan niya ngayon. Dahil sa lagay niya ngayon? Alam kong hindi niya nga maililigtas ang taong ito. And as I always wanted to do ay ang may magawa ako kahit papano para pasayahin ang isang tao. Kilala ko man ito o hindi...
At isa pa....
May pagkakahawig sila ni Miss Miesha, kaya siguro ganito din ako kakomportable sa kanya..
But I can't deny that this mission seems very strange, pero wala naman sigurong mawawala diba kung subukan naming makatulong?
Matapos kong sagutin ang tanong ni Blaise hindi na naman ito nagsalita. Kaya naman tumahimik nalang akong muli.
"Sapat ba ang mga baril para sa ating lahat?" Pagbabasag ulit nito sa katahimikan.
Kung sapat ba?
I am not sure so I grabbed his wrist and I dragged him at the back of his car, kung saan nandoon ang mga baril.
"Hindi ko pa alam kung kasya nga. So lets check it." Kaswal ko lang na sabi dito at binuksan na ang likuran ng sasakyan.
Binuksan din naman ni Blaise ang itim na bag at napangiti ako ng makita ko ang mga laman nito.
"D*nm, ang gaganda!" Mangha mangha kong reaksyon sabay himas ko sa isang hand gun na kulay ginto pa! S-Saan nakuha ni Miss M ang mga ito?
There is a number of pistol, rifle and hand guns. May mga shot gun din at machine gun.
Hindi lang mga simpleng baril ang mga ito dahil sa kulay, tekstura at bigat palang nito ay alam mo nang mataas na ang kalidad.
"The more guns they gave, the more dangerous our mission is."
Napalingon ako kay Blaise ng marinig ko itong ibulong niya.
Tama...
"Na nagpapatunay lang na hindi ordinaryong tao ang ililigtas natin."
Dugtong ko sa kanya na naging dahilan ng pagharap niyang muli sakin.
Our gaze met again but this time I just look at him seriously. At ganun din naman ito.
Tama siya, hindi biro ang kakaharapin namin sa mga susunod pang mga minuto. At sapat na ang bilang ng mga baril na ito para malaman kung gaano kahalaga at kapanganib ang naghihintay samin sa Conopus Mansion.
"Sa mansyong nabanggit sa papel? Bakit mo alam ang lugar na 'yon?" Kating-kati kong tanong sa kanya.
Actually, kanina ko pa sa kanya gustong itanong ang bagay na ito pero hindi ako makakuha ng tyempo..
He knew where the mansion is. So alam kong siya lang din ang maaring makasagot sa tanong na tumatakbo sa utak ko ngayon.
Pero imbis na sagutin ako ay tinalikuran lang ako nito at bumalik na sa pwesto namin kanina.
Aba! Bastos talaga 'tong Isdang 'to!
Inis kong sinarado ang itim na bag. Sinundan ko rin naman ito para mapagsabihan.
Aba akala niya ba papayag akong tinatalikuran nalang ako? No Way!
"Hey! Kanina ka pa ah! Ano bang p—" Pero napatigil ako ng bigyan ako nito ng matalas niyang tingin.
Nagulat ako dito kaya napatahimik ako. Matagal na niya akong hindi tinitignan ng ganoon. Ang nanlilisik niyang mga mata. Pero sa kabila noon may kakaiba sa mga tinging iyon. Its like there's a hidden word behind those stares. But I can't predict what is it... Ugh!
"I just knew it." Tipid at mahina nitong sagot sakin.
Psh. You just know it?! HELL!!
"Because someone lives in that place before." Sabay tingin nito sa malayo.
May nakatira doon dati? Dati?
Huh? Sino?
I was about to questioned him again nang biglang...inisubsob nito ang mukha niya sa balikat ko.
"Please Myrttle, kung may mali mang mangyari mamaya at mawala ako sa sarili ko. Promise me that you'll stay beside me and remind me for everything."
Gulat na gulat ako sa mga nangyayari. Hindi ko alam ang mga pinagsasasabi niya. Pero sa bigat ng hininga niya ngayon. Alam kong may mali.
"I-I W-will." Bulong ko nalang dito na sapat na para marinig niya.
Hindi ko man alam ang nangyayari, sisiguraduhin ko namang gagawin ko ang kagustuhan niya.
Nakarinig kami ng makina ng sasakyan mula sa malayo kaya umalis narin siya sa pwesto niya kanina.
Pero imbis na mahiya dahil sa ginawa niya ay tahimik niya lang na sinundan ang tunog na iyon ng tingin...
Tinanaw ko nalang rin ang pinanggagalingan ng tunog. At nakita ko ang tatlong sasakyang halos magkakasunod lang.
Nandiyan na sila at kung bakit ko alam?
Wengya naman kasi, parang nasa car show nanaman ako! Anak ng...
Mga anak mayayaman talaga oo!
Ang nangungunang sasasakyan ay ang natatandaan kong sasakyan ni Landon. Its a Ferrari 599 GTD!
At dahil maghahapon na, kitang-kita ko ang kulay ng sasakyan nitong navy blue.
Pambihira, ang gwapo ng sasakyan niya.. Oo sasakyan niya. Not the owner itself.
Just kidding.
Ang sumunod na sasakyan naman ay ang Black edition of Porsche 911 Carrera.
Kiera?
Tama sa kanya nga! Isa pa 'tong babaeng to ang astig mag-dala ng sasakyan.
And last is...Wait!!!
Kay Paris to ah?
At panu kong nalamang siya iyon?
Nagsusumigaw lang naman ang pink na kulay ng sasakyan ni Paris na ngayon ko lang ulit nakita! It's Her Rosa Jaguar XJ.
Langya, astig na ng brand ng sasakyan nya eh, Jaguar na! Sabay pink ang kulay? Anyways bagay naman sa kanya.
"Nandyan na sila." Halos sabay naming buntong hininga ni Blaise.
Sinulyapan ko sa huling pagkakataon si Blaise at ganun parin ito. Parang wala sa sarili at tuliro.
I decided to held his hand once more, kaya naman napatingin ito sakin.
Sinigurado ko namang malayo pa ang mga rulers para maiwasan ko ang kantyaw nila.
"Are you really sure na tutulungan mo ko? I can handle this stuff on my own Blaise. At kung iyon ang inaa..."
But he stopped me by helding my hand tightly.
"I'm sure, at isa pa. Ayokong mag-isa kang pumunta doon." Pilit nitong ngiti sakin.
Nginitian ko lang din naman ito pabalik. Isang ngiting sana ay makapagpagaan sa loob niya.
Hindi ko alam kung anong eksaktong ginagawa ko ngayon. Our gestures now is way to different the last time I remember.
Puro away, sigawan, parinigan at kung ano-ano pang mga bagay na ikinaiinis ng isa't-isa.
Ni hindi nga pumasok sa ulo ko o napanaginipan man lang na magkakasundo kami. Pero nakakaewan lang, dahil higit pa doon ang nangyari.
We hardly fell from each other. Or maybe, ako lang. Tsk, Myrttle kinakain ka na ng sistema.
But kidding aside.. I am...
I may not be too expressive for what I feel for him, because saying those three words is not me. But I guest, my actions speaks whats my heart saying.
That I love this freaking bastard fish. I love Blaise Harrison Blaire.
Binitawan na namin ang kamay ng isat-isa ng ilang metro nalang ang layo ng mga sasakyan nila.
Sabay nalang din namin silang sinalubong hanggang sa huminto ang nauunang sasakyan. Ang sasakyan ni Landon.
Ang unang bumaba ay ang mga nasa Navy Blue na Sasakyan
Si Landon na naka shades pa.
Kailangan talaga nakashades?
Itong kapre talagang to.
Pagkababa ni Landon, ay dumeretyo na ito samin ngunit ng malapit na siya samin ay malakas na isinarado ni Linzy ang pintuan sa shut gun seat.
Oh-uh...
Nangangamoy awa...
"Siraulo ka talagang kapre ka! Akala ko pa naman pagbubuksan mo ko!" Matinis na sigaw ni Linzy kaya naman napangiwi nalang kaming dalawa ni Blaise.
"Asa ka pa kay Landon, Linzy. Magugunaw muna ang mundo pag naging gentleman ang isang 'yan." Kaswal lang na sabi ni Ash. Na nakababa na rin pala sa sasakyan na iyon.
Kumaway naman sakin si Ash at nginitian ko naman ito. Patuloy lang sa pagaaway ang dalawang aso't pusa habang si Ash naman ay nasa tabi na ni Blaise na tila may pinaguusapang importanteng bagay.
I was about to extend my ears ng makarating narin sa malapit ang sasakyang kulay itim ni Kiera.
Padabog din itong bumaba at agaw eksenang dumaan sa gitna ng nagaaway na si Landon at Linzy at pinaghiwalay ito.
"Mga wengya, bawal ang couple ngayon naiintindihan niyo ba ko?" Galit na ekspresyon ni Kiera saming lahat.
Pfft...
Ngayon ko lang ito nakitang galit kaya nilapitan ko kaagad ito.
"Anong problema?" Mahinahon kong tanong dito at tinuro lang niya si Ethan at Agata na may hawak hawak na mga roller coaster na chi-chirya.
Huh?
"H'wag na h'wag na ulit kayong dalawa sumakay sa sasakyan ko ah! O kahit na sino magkasintahan sa inyo. Argh! Pinapainit niyo ulo ko!"
Napangiwi naman ako dito at napataas nalang ng dalawang kamay ng humarap ito sakin ng galit na galit.
"W-What?" Takot kong tanong dito at napaatras din ng isang hakbang.
Pero imbis na sagutin ako ay umalis nalang ito at kumapit sa braso ng kambal niya.
Tsk, Kiera, Kiera, Kiera...
Tinanggal ko ang atensyon ko kay Kiera at napairap sa kulay pink na sasakyang paparating.
"Sinong nga pala nagsabi sa inyong pwedeng isama si Paris?" Angal ko sa mga nauna.
Hindi ko gustong isama si Paris dahil hindi niya naman ito trabaho. Ako ang nagdesisyong tulungan sila Max at Miss M so she has nothing to do with this. At isa pa baka i-report nanaman ako ng babaeng pink na ito sa Lolo ko. Psh..
Napataas naman ang kilay ko ng halos sabay-sabay silang napatingin sakin with their questioned look..
H'wag mong sabihing....
"Paris?" Halos magkakasabay sabay nilang tanong sakin na nawala din naman ng marinig na nila ang humaharurot na sasakyan ni Paris.
Batang to talaga laging gusto ang grand entrance.
Isang malakas na pag drift at halos umikot na sa mismong pwesto niya ang kotye ni Paris.
Sakura Sakura.. You're such a car freak.
"Hindi namin alam na kasama siya." Bagot na sagot ni Agata.
Mabilis ko lang ding nilipat ang paningin ko kay Ash.
At nakumpirma kong wala siyang alam ng makita kong nakakunot ang mga kilay nito yet his eyes are still cold as ice. I can't stop wondering how did this twins maintained those cold eyes.
Sa wakas ay nakababa na sa sasakyan niya si Paris matapos ang kanyang car show.
Agad ko itong nilapitan ng una ko palang makita ang soot soot nito.
She is wearing her PINK furry coat. And it was alarming to know what kind of coat she's wearing.
It's not about its weird style. Nor its radiating color. But its because I know what kind of things hidden inside that suit..
And I tell you....It deadly..
Baliw talaga itong babaeng to.
When I finally reach Paris Arms. Hinigit ko ito ng may kalayuan sa lahat.
"Q-Queen M-Mizuki. P-Please le-Let me...." But I cut her.
"Shut up, will you?" I said in monotone.
Tumahimik naman ito agad matapos ko itong sabihin.
Matapos ko siyang mailayo sa lahat ay hinarap ko na siya sakin.
I just stared at her with a blank look.
"It's my duty to protect you Queen."
Seryoso nitong paliwanag. Inayos ko naman na ang ekspresyon ko pero hindi parin ako ngumiti sa kanya.
"Paano mo nalamang nandito ako?"
Maikli kong tanong dito without breaking our gaze.
"I tracked Ash down. Then here you are. Sinabi ko na nga ba dito kita makikita." Nakakalokong ngiti nito.
Don't tell me nilagyan niya ng tracking device si Ash? Pfft... This Girl is so impossible.
"Then whats with that suit?"
I rolled my eyes to her heavenward matapos ko siyang tignan mula ulo hanggang paa. Because beside of her Pink WEIRD coat naka shades din itong kulay pink ang frame.
Tinuro ko rin ang deadly coat niya.
"Umhh. I just sense that we need this." Kindat nito sakin sabay bukas sa coat nito. Nakatalikod kami sa mga rulers ngayon kaya naman walang nakakakita sa kanyang ginaaa.
"What the hell Sakura!" Pilit kong pigil sa boses ko para hindi marinig ng mga rulers.
Sino ba naman kasi ang hindi magagalit?! Eh halos mas madami pang baril sa katawan niya ngayon kesa sa bag na ibinigay ni Max?!
And yes, this is the reason why I called it deadly.
Paris is indeed a weapon freak , to the point that she made a staff who can hide those kind of weapons.
Throwing needles, a numbers of hand guns, trowing knives, silencers for handguns and many things that you can't imagine na kakasya sa damit ba iyon.
Napailing nalang ako at isinarado ang coat nito.
"Itago mo na muna 'yan for now, h'wag mong ilalabas ang lahat ng 'yan hanggang hindi ko sinasabi. Understood?" Bilin ko dito.
Bumalik na kami matapos ko siyang bilinan. Agad naman din siyang inagaw ni Ash sakin at pinagalitan.
"Bakit ka nandito?" Angal ni Ash kay Paris. Si Paris naman ay pumulupot lang sa braso nito at nag teary eyes nanaman.
Psh, hindi yan eepekto Paris, sakin nga hindi umiepe...
"Forget it, just inform me next time okay?" Gulo nito sa buhok ni Paris.
What the hell?!
NAAPEKTUHAN SIYA NG PACUTE EFFECT NI PARIS?!
Kinilabutan ako sa nakita ko kaya naman tumalikod agad ako dito para maglakad papalayo.
I-I dont like that kind of scene.. It is so gross...
Napako ako sa kinatatayuan ko ng mauntog ako sa kung ano matapos kong tumalikod.
Teka? Parang nangyari na to dati ah?
"Naiingit ka ba?"
Lalo kong ikinagulat ng marinig ko ang boses na iyon.
"B-Blaise." Taranta kong tawag dito. "Where the hell did you get that freaking idea huh?!" Angal ko dito kasabay ng mahina kong tulak sa kanya. Sapat na para makuha ko ang lahat ng atensyon nila.
Pero imbis na intindihin ito. Sinimangutan ko lang si Blaise at tumalikod na muli sa kanila.
Badtrip!
"Ikaw talaga." Akbay nito sakin kaya napigilan niya ako . Tatangalin ko na sana ang nakakairita niyang akbay ng magsalita siyang MULI.
"H'wag ka magalala. Konti nalang maiinlove ka na rin sakin."
Maiinlove pala huh...
I locked his arms and twist it harshly. Namalipit naman ito sa sakit at lumayo na sakin para nagtago sa likod ni Ethan.
Sinamaan ko lang din siya ng tingin at inirapan.
Badtrip, sino ba namang matutuwa sa sinabi niya.
Just HELL?! Anong malapit na?!
NA FALL NA KAYA!
TAPOS NA!
May magagawa ba siya?! Ako nga walang nagawa eh siya pa kaya?
Tsk, kainis..
* * *
Nakasakay na kami sa kanya kanya naming sasakyan, kami ang nauuna ni Blaise dahil hindi alam ng karamihan ang daan. At oo! Wala akong choice kung hindi ang sumakay sa sasakyan ni Blaise. TSK..
"Saan ba talaga tayo pupunta boss?" Rinig kong sabi ni Ethan sa naka loud speaker na specialized communication device ng rulers. At kagaya ng mga nakakaraan naka conference call din ito.
"Just be ready, make sure na hindi niyo ihihiwalay sa inyo si Agata at Linzy." Seryosong utos ni Blaise sa mga ito.
Bago kami sumakay sa kanya kanya naming sasakyan minabuti na muna namin ni Blaise na ibigay ang mga baril sa kanilang lahat. Bakas ang pagtatakha sa mga mata nila pero hindi namin sinagot miski isa sa kanilang katanungan. Hindi ko alam, hindi ko alam kung bakit ito ang gusto ni Blaise. At ang tungkol naman kay Linzy at Agata, hindi ako gaanong pabor dito dahil tiwala naman ako sa kanilang dalawa.
At kung bakit?
Well, mula ng maisama kami sa mga ordinaryong estudyante, hindi na namin ginamit ang training room o ang pumunta man lang sa restricted area ng rulers. Bakit pa? Eh hindi naman talaga ang special students ang problema, dahil ang tunay na problema ay ang mga ordinaryong magaaral ng Harrison University.
The ruler training room is a specialize room para makapag-insayo kami sa iba't-ibang klase ng sandata. But we....excluding Agata and Linzy...didn't used that training room. Pero silang dalawa? Palihim silang nag sasanay sa training room na iyon. I saw them once, na magkasabay na nagsasanay. Baril ang kay Agata at kay Linzy naman ay mga matutulis at matatalim na bagay. And I can't deny na magagaling na talaga sila.
"Tsk, bakit tingin niyo ba hindi namin kaya ang sarili namin?!" Rinig ko namang angil ni Linzy sa kabilang linya.
Kung alam mo lang Blaise..
Linzy moves gracefully on handling a swords or even a knife. Para itong nagsasayaw habang unti-unting napapatamaan ang moving target sa loob ng training room. Hindi lang natatamaan kung saan saan dahil sa center point ang lagi nitong punterya. Mga bahagi ng katawan ng tao kung saan hindi mo sila mapapatay pero mapupuruhan mo sila. Ngunit sa kabila nito ay may kahinaan ang kagalingan niya sa mga sandatang ito. At ito ay ang mga long-range weapons. Tulad ng mga baril at kung ano pa.
"It's still no Linzy. Hindi kita hahayaang mawala sa paningin ko." Ganti din naman ni Landon dito.
Tama ka Landon, we still need to protect each other para walang masaktan sating lahat at makauwi parin ang lahat ng walang galos.
"Tama siya ate Linzy, kayo ni Agata ay hindi aalis sa tabi namin." Ramdam ko rin ang kaseryosohan ni Ethan sa sinabi nito.
"Tsk, Linzy and Agata is not your girlfriends okay? So let them do their part." Kaswal namang sabat ni Kiera.
Naimagine ko naman ang pag-irap ni Kiera habang sinasabi niya ito.
"Yeah, we trained ourself a LOT just to feel that we're still part of this group. We waited patiently, para sa oras na ito kung kelan mapapatunayan na namin lahat ni Linzy na Rulers din kami. Kaya sana hayaan niyo rin kaming patunayan iyon." May pagkakalmadong paliwanag ni Agata. As always.
"But don't worry, as a team susundin parin ang pinaguutos mo Blaise." Sabi din naman ni Linzy.
Napatingin lang naman ako kay Blaise at hindi parin nagbabago ang ekspresiyon nito. Seryoso parin ito at napaka kalmado.
Pinatay narin naman niya ang koneksyon namin sa mga rulers.
Na sapat na para malamang hindi siya sangayon.
TSK...
Pero....
Ano kayang iniisip niya?
"Blaise." Wala sa sarili kong tawag sa kanya.
Sh*t! Bakit ko siya tinawag?!
Bakit nga ulit Myrttle?!
Ugh Baliw..
"Bakit?" Tanong nito sakin na sapat ng dahilan para magpakataranta sakin ng husto.
Isip Myrttle ! Isip...
"Ah-Eh.... Si Hunt?! Nasaan si Hunt?"
Pero imbis na sagutin ako nito tumahimik lang ulit ito.
'Yung feeling na may itatahimik pa pala ang pagkatahimik niya?!
Pero oo nga, nasaan si Hunt?
ASH TAYLOR
Napatingin lang ako sa kanan ko ng patayin ni Blaise ang conference call na ginawa niya. Nasa backseat ako at katabi ang mangilang baril na ibinigay samin ni Blaise. Ililigtas namin ngayon ang isang taong ni hindi namin kilala. Ngayon lang kami napasabak sa ganitong misyon, ang magligtas ng taong hindi namin alam kung sino at ang umalis ng hindi namin alam kung saan kami pupunta.
Wala naman saakin ang gumawa ng bagay na ganito, dahil utos din naman ito ni Blaise. Pero ang lubos kong ipinagtatakha ay ang mga ikinikilos ni Blaise . It seems like he is hiding something that we need to know.
"Tingin niyo saan tayo pupunta?" Bigla nalang tanong ni Paris.
Nagkibit-balikat lang naman ako maging ang kapatid kong si Kiera. At oo nasa sasakyan kami ngayon ni Paris ng kambal ko. At dahil sa hindi maintindihang dahilan ako ngayon ang nakaupo sa backseat imbis na sa tabi ni Paris na nagd-drive. Tingin ko sinadya ito ni Kiera. Tsk, pambihira talaga tong kambal ko.
"Astig! Paano niyo ba na-m-maintain ang ganyang poker face?" Manghang-manghang intriga samin ni Paris. Hindi lang din naman kami sumagot ng kambal ko.
"Naku naku naku! Sabi ko na nga ba hindi kayo sasagot hihi. Eh Kung gayahin ko nalang kaya ang ekspresyon nyo?" Masigla pang habol ni Paris..
Nag-vibrate ang Cellphone ko kaya kinuha ko ito. Napatingin ako sa side mirror ng makita ko kung sino ang nagtext.. It's Kiera...
'Ganito ba talaga kaingay ang Girlfriend mo? Tsk.'
Nakita ko ang repleksyon ni Kiera sa side mirror at nag kibit-balikat lang ako sa kanya. Umirap din naman ito sakin at tumingin ng tamad na tamad sa bintana.
"SHEEE!!! HINDI KO KAYA MAG POKER FACE!"
Halos sabay na sabay kami ni Kiera na nagulantang ng isigaw ito ni Paris. Kitang-kita ko naman ang inis nito sa sarili niya dahil hindi niya kami kayang gayahin.
Paktay na....
Mariin akong napapikit ng marinig ko ng tuluyan ang kanyang hikbi.
"W-Wait... What the hell? B-Bakit ka umiiyak?" Tarantang tanong ni Kiera kay Paris.
At halos malaglag ang puso ko ng maramdaman kong pabilis kami ng pabilis.
"Hindi ko kayo kayang gayahin! Wah!" Iyak pa nito saaming dalawa.
"W-Wait Paris t-tumingin ka sa daan!" Napataas ako ng tono ng boses ng tumingin samin si Paris at hindi na tumingin sa daan.
"O-Okay, h-hindi na kami s-sisimangot P-Paris. Just please don't take your eyes away from the road!!" Tarantang sigaw ni Kiera na halos madurog na ang hinahawakan niyang bottled water.
"Eh bakit niyo ako sinisigawan?" Iyak pa ni Paris.
"W-We're not shouting baby, we just want you to hear what we are saying. P-Please bagalan mo na." Mahinahon kong paliwanag kay Paris habang pinipisil ang balikat nito.
Utang na loob Ash Charms! Gumana ka!
Napahinga ako ng maluwag ng maramdaman ko ng bumagal ang sasakyan ni Paris. Kitang-kita ko naman ang pagngiwi ni Kiera sa side mirror na halos mapatulala na sa gulat kanina.
"Okay, I'm sorry." Punas ni Paris sa luha niya.
Ginulo ko naman ang buhok nito as a sign na ayus lang ito sakin.
Nagulat naman ako ng nginitian siya ni Kiera.
"Alam mo kasi, kapag naging katulad ka namin ni Ash. I'm sure na hindi ka na nagugustuhan ni Ash. Kaya kung ako sayo, stay what you are okay? You don't need to do such thing. Dahil natural na samin to." Mahinahong paliwanag ni Kiera.
"Talaga? Totoo ba 'to Kiera kinausap mo na ako?" Manghang mangha ulit na tanong ni Paris dito.
"Hindi hindi, hindi kita kinausap." Irap ni Kiera dito pero binawi niya naman to ng isang ngiti.
"I like you." Aliw na aliw na kurot din ni Paris sa pisngi ni Kiera.
Hindi naman mawari ang mukha ni Kiera sa ginagawang iyon ni Paris, dahil sa lahat ng gestures, ang pagkurot sa pisngi niya ang pinaka ayaw niya.
Pero kampante naman akong hindi niya sasapakin si Paris, gaya ng lagi niyang reaksyon kada may kukurot sa pisngi niya.
Sumandal lang ako sa upuan ko at pinagmasdan silang dalawa. Hindi na ako nakisali sa usapan nila dahil alam kong mas kailangan nila ng quality time para sa isa't-isa.
Masaya ako, masaya ako dahil sa nagiba na ang kapatid ko ngayon. Ang kambal ko, ang prinsesa ko, at ang kaunaunahang babaeng minahal ko. And yes, sa kinalakihan naming pamilya, kami lang talaga ang laging magkasama kaya mas minahal ko si Kiera kesa sa aming ina.
Maaring ako ang naging dahilan kung bakit ko siya naging katulad, ang maging poker face, ang mawalan ng emosyon sa lahat. Pero lubos akong nagpapasalamat dahil bumabalik na ang dating siya. Dapat lang na magpasalamat ako sa mga taong nakapagpabalik sa Kiera na masayahin na makikita mo sa kanyang mga mata. At nakakatawang isipin na siya lang pala ang makapagbabalik ng emosyon ng aking kambal.
Its Hunt,
Isang napaka misteryosong tao ang nagbigay ng daan para sumaya ang kapatid ko. At oo, alam kong may gusto ang kapatid ko kay Hunt. Nakikita ko iyon lagi sa mga kilos ng kambal ko, maging sa pananalita nito. At bilang panganay, dapat lang na maging aware ako sa nangyayari sa kambal ko. Kabisado ko narin si Kiera. Dahil ito si Kiera noong nasa buhay pa niya si Kurt.
But Kurt is gone now. Nasa ibang bansa na siya para magpagaling, humingi narin ako ng tawad sa kanya sa pilit kong pagpapalayo sa kanya sa kapatid ko. I even beg him na manatili sa tabi ng kapatid ko pero huli na. Malala na ang sakit niya at kailangan na talaga niyang magpagamot.
I was hopeless that time ng tanggihan niya ako dahil akala ko ay hindi ko na kaya pang ibalik si Kiera sa dati. Pero lubos kong ikinagulat ng sabihin nito saking....
'She deserves the best, and that was Him.'
Turo nito kay Hunt na hinihintay ako sa labas ng gate ng bahay nila Kurt.
Nagtakha ako sa mga sinabi niyang iyon, dahil napaka imposible ng sinasabi niya. Hindi ko kahit kailan nakitang nagusap si Hunt ay Kiera ng matino. Lagi din silang nagkakasagutan at kung minsan... I mean madalas ay hindi talaga sila nagpapansinan . Kaya naman kinontra ko ang sinasabi niyang iyon. Nagmakaawa muli akong balikan niya si Kiera pero ngumiti lang ito sakin at hinawakan ako sa balikat. At umalis na siyang tuluyan matapos sabihin ang mga katagang lubos na tumatak sa isip ko.
'Hindi ikaw ang dahilan ng pagbitaw ko sa kanya Ash, you just did what a good brother can do for his sister.'
Ngiti nito sakin na alam kong mapait.
'Sometimes you need to sacrifice your happiness just to make your love once happy. I let her go.... but it doesn't mean that I really gave her up. I let her go because I knew that there is someone who's willing to take care of her more than I can do. And that was the guy standing outside my house now.'
Doon ko lang rin nalaman kung bakit minahal ng kapatid ko si Kurt...
But the guy who's Kurt talking about is Hunt.
Si Hunt ay napaka misteryosong tao. At dahil nagkakahawig kami ng ugali sa katahimikan bibihira lang din talaga kaming magusap. Saaming lahat nakikinita kong si Blaise lang ang gusto niyang kausap. Siguro nga ay mas komportable siya kay Blaise kesa saamin. At dahil narin siguro sila ay magkababata. Nang makilala namin si Blaise ay kasama na niya si Hunt. Natutunan narin naming pakisamahan si Hunt noon dahil iyon ang sabi ni Blaise.
Saaming lahat si Hunt lang ang may pinaka tatagong pagkatao. We never meet Hunts parents mula ng makilala namin siya. Madalas din siyang wala sa mga lakad namin tulad ngayon sa mga hindi malamang dahilan.
Smiling is Hunts rare thing. Pero makailang beses ko na iyon nakita kapag kasama niya ang kapatid ko.
Siguro nga, kayang alagaan ni Hunt ang kapatid ko. At kampante na ako doon. Kahit na napakamisteryoso ni Hunt, hindi ko maitatangging nakuha na niya ang tiwala naming lahat. Hindi lang dahil sa openness ng isang tao mo makikita kung may pagpapahalaga ba siya sa pinagsamahan niyo. Kung minsan makikita mo rin ito sa mga ginagawa niya para sa inyo...
Nabalik ako sa realidad ng biglang inapakan ni Paris ang preno at halos maiwan ang bituka ko sa ere dahil sa lakas ng impact ng pagkakahinto niya.
"What happen!?" Agad kong tanong sa kanila ni Kiera pero hindi ko na hinintay ang pagsagot nilang dalawa ng makita ko ang nangyayari sa labas.
"Huwag muna kayong lalabas. Dito lang muna kayo" Bilin ko sa kambal ko at kay Kiera. I kissed their foreheads at tuluyan ng lumabas dala ang ilang baril at ibinulsa ito.
Nakahinto din ang sasakyan nila Blaise na halatang sinadyang iharang sa daanan namin.
"Anong nangyari?!" kabadong tanong ni Ethan na kalalabas lang din ng sasakyan ni Kiera. Si Agata at Ethan ang nakasakay sa sasakyan ni Kiera. Hindi naman ganoon kadamot sa sasakyan si Kiera kaya pinahiram na muna niya ito.
Pangalawa ang sasakyan namin sa sumusunod kila Blaise. Nauuna ang kay Ethan, sumunod kami at ang huli ay sila Landon.
"Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo huh?!" Nagulat kami ng padabog na lumabas ng sasakyan si Blaise. Kitang kita sa mukha nito ang galit.
"Woah guys, bakit kayo huminto lahat?" Sabi ng kakababa lang sa sasakyan na si Landon.
Narinig kong bumukas at sumarado ang sasakyan ni Paris at nakita kong lumabas ang dalawa sa sasakyan.
Tsk ang tigas ng ulo...
Pinuntahan ko agad sila at tinabihan.
Hindi maganda ang kutob ko kailangan ko silang protektahan.
Pagdating namin kanina sa tagpuan ay ito ang ibinilin samin ni Blaise.
Na protektahan namin ang mga kasama naming babae. Ako ang proprotekta kay Paris at Kiera.
Si Landon ang kay Linzy, Si Ethan ang kay Agata, at Si Blaise kay Myrttle.
"Sabi ko sa inyong walang lalabas diba?" dismayado kong sermon sa dalawa matapos kong pumwesto sa likuran ng mga ito.
Pero hindi lang nila ako pinansin, lalong lalo na ni Paris.
Derederetyo lang itong umalis sa tabi ko at nagtungo sa kinaroroonan nila Blaise.
"Anong nangyari?" Rinig kong tanong nito kay Blaise. Halatang halata sa boses niya ang pagkaseryoso na may halong pagbabanta.
I forgot, Siya nga pala si Sakura.....
The protector of the Crimson Palace Queen....
* * * * *
Nagmamadali din namang lumabas si Myrttle sa sasakyan ng makumpirma nito ang kulay berdeng ilaw na kumikislap sa harapan nila ngayon.
Mula nang mapasok nila ang lugar na sakop ng Conopus Mansion ay kinutuban na ito nang may makita siyang kung anong umilaw sa arc kung saan nakasulat ang pangalan ng Mansion.
Nang makalabas si Myrttle ng tuluyan sa sasakyan ay hindi na niya inalintana ang galit na galit na si Blaise.
Tumayo ito sa gilid ng sasakyan at humarap sa kalsadang dadanaan sana nila.
Ngunit ng makita nanaman nito ang kumikislap na bagay. Kaba at takot ang bumabalot dito, dahil alam nito ang bagay na kumikislap sa lupa.
Agad itong lumapit kay Paris at may binulong ito dito.
Ang lahat naman ay nagtatakha kung anong ginagawa ni Myrttle ngayon, ngunit ang ilan ay lubos naring kinakabahan dahil alam nila ang pagkatao ni Myrttle.
Dahil alam ng lahat na may mali nang nangyayari kapag kumilos ang dalagang ito ng hindi normal. Minabuti na din ng ang mga lalaking Rulers ang manatili sa tabi ng mga nakatakda nilang bantayan at protektahan.
Samantalang hindi naman mapakali si Blaise hindi lang dahil hindi siya pinapansin ni Myrttle. Ngunit natauhan ito ng makita niya kung gaano naging kaseryoso si Myrttle habang kinakausap si Paris.
Muling humarap sa lahat si Myrttle matapos niyang kausapin si Paris. Umalis din naman panandalian si Paris para asikasuhin ang bagay na pinapakuha sa kanya ng Amo niya.
Napabuntong hininga nalang si Myrttle ng makita niya ang lahat ng Rulers na animoy hinihintay kung anong sasabihin niya.
I have no choice...
Bulong ng dalaga sa sarili niya..
"Okay, I'm sorry for acting so wierd but—" Pagputol nito sa kanyang paliwanag dahil maging siya ay alam ang pwedeng maging resulta kung sabihin niya sa lahat ang nalaman niya.
Naglakad ang dalaga ng pabalik balik sa pwesto nito habang kagat kagat ang labi na para bang maging siya ay natataranta.
"There's a Proximity Mine ahead of us." Hinto ni Myrttle at seryosong dugtong nito sa kanyang sinasabi.
Napatingin agad ang ibang Myembro ng Rulers sa gawi kung saan nakatingin si Myrttle ngunit ang iba ay nakatingin parin kay Myrttle na wari'y hindi alam ang sinabi ng dalaga.
"It's a Mine bomb. And it's located two meters away from Blaise Car." Paliwanag pa nito.
Nang maintindihan na ng lahat ang sinabi ng dalaga ay nagsimula na sa misyon nila ang mga rulers na binilinan ni Blaise kanina. Dahil sabay sabay nilang nakita ang pagkislap ng berdeng ilaw sa lupang nasa harapan nila ngayon.
Marahan nang itinago ni Landon sa likuran niya si Linzy, na halatang halatang natakot sa nakita niya.
Samantalang si Ash at Ethan naman ay nahirapang gawin ang pagprotekta sa mga nakatakda sa kanila dahil maging mga ito ay waring naging interisado na kung ano nga ba ang Proximity Mine.
Kaba ang bumalot sa katauhan ng mga rulers. Dahil kung hindi napansin ni Myrttle ang lahat ay wala na dapat silang buhay ngayon.
Ngunit nabaling muli ang atensyon ng lahat ng kaswal pang lumakad si Paris sa harapan nila na parang napakasaya sa kabila ng trahedyang kamuntik ng ikamatay nilang lahat.
May hawak itong kung anong lumiliwanag na mga bagay sa mga kamay nito.
"Here you go Myrttle." Excited pang wika ni Paris na lubos na ipinagtakha ng lahat.
Napakunot ang noo ng iba dahil sa ka wirduhang inaakto ni Paris. Ang iba naman ay tulad ni Agata na hindi lang inalis sa tingin niya ang bagay na binigay ni Paris kay Myrttle.
Samantala, akma na sanang hahakbang ni Myrttle papalayo sa safe zone kung saan nakawesto ang lahat ng Rulers ng pigilan ito ni Blaise. Nguni—
Inakma din ni Paris ang kamay nito sa kamay ni Blaise para pigilan.
"What the hell?!" Daing nito kay Paris dahil medyo may kahigpitan ang hawak nito sa kamay ni Blaise.
"Myrttle! Are you freak?! Akala ko ba may Mine bomb dyan?! Bakit ka lalapit! " Galit na galit na sigaw ni Blaise kay Myrttle pero nagbingi-binghan lang ito.
Samantala ay mas hinigpitan pa ni Paris ang pagkakahawak niya sa kamay ni Blaise, hindi naman ito matanggal ni Blaise dahil sa hindi mawaring lakas na meron si Paris.
"She know what she is doing, so quit talking." Seryosong banta ni Paris kay Blaise.
Ngunit naagaw ni Myrttle ang atensyon ng lahat ng ihagis na niya ang mga bagay na iyon sa mga berdeng ilaw na kumikislap sa lupa.
At nang oras na tumama ang mga ito sa lupa ay akala mo'y mga magnet itong dumikit sa mga berdeng ilaw na sapat nang dahilan para mas mapabilis ang pagkislap nito.
"Sh*ts! It's going to explode!!" Sigaw ni Landon at hinigit ng mabilis si Linzy sa likod ng sasakyan nila para itago. Gayon din naman ang ginawa ng kambal, nataranta ito sa sigaw ni Landon..
"Ate Myrttle umalis ka na dyan!" Malakas naman ding sigaw ni Ethan na nasa likod narin ng sasakyan ni Kiera kasama si Agata.
Ngunit hindi parin nito pinakinggan ang lahat. Dahilan upang hindi na makatiis si Blaise, kaya malakas niya ng hinawi ang kamay ni Paris at dagli-dagling tinakbo ang kinaroroonan ni Myrttle ngunit huli na ang lahat.....