YAZAR'IN AZINDAN
Neffex daha fazla burada kalırsalar başına bir takım belalar geleceğini anlamıştı. Çünkü Emily ve Alexandra ya ulaşamıyanlar bir şeylerin ters gittiğini anlarlar ve buraya gelebilirlerdi. Bizimkiler (arkadaşlar 'bizimkiler' yazıyorum tek tek Emily, Alexandra, Tyler, Liam ve yanında getirdikleri korumalar yazarsam iyice uzuyacak o yüzden 'bizimkiler' diyince siz anlarsınız.) artık ne yapacaklarını düşünüyorlardı. Emily sabahtan beri azını açmamış Alexandra ile bakışıyordu. Ne yani biraz önceki hayatını kurtaran adam ezeli düşmanımıydı. Bu baya üzücü bir durumdu Emily için. Alexandra ise öte yandan Emilynin Alkan olmasına üzülmüştü. Emily'i öldürüp etinin yeme duygusu onun içten içe üzüyordu. Tyler kaptana limana yaklaşmasını söyledi. Tabi denizin üzerine kurdurduğu görünmez adaya. Adaya geldiklerinde bizimkileri sırasıyla Emily, Alexandra, Tyler, Liam ve diğer 8 adamı zincirle birbirlerine bağlamıştı. Bu adada hiç bir olağanüstü güç işlemiyordu. Bizimkileri önceden inşaa edilmiş bir kulübeye götürdü. Bizimkiler ise kaçış planı arıyordu.
EMİLY'NİN AZINDAN
Adada bulunan kulübenin içinde sadece biz vardık. Birbirimize bağlı zincirler çıkartmışlardı. Sadece elimizdeki ve ayağımızdaki zincirler vardı. Kulübede karşı karşıya iki adet bank vardı. Biz sağdaki, Alexandra ve yanındakiler karşı bankta oturuyordu. Ayağımızdaki zincirlerle sadece küçük küçük adımlar atabilecek durumdaydı. Nasıl olurda böyle basit bir duruma düşebilirdik ki. Arthur bana gemideyken neden veda etmişti ki asıl. Ne yani onu bir daha göremiyecekmiydim. Bu epey sinir bozucu bir durumdu. O ben nerede olursam olayım yanıma gelirdi. Arthur lütfen şuan beni duyuyorsan gel buraya. Lütfen sana ihtiyacım var. Beni gördüğünü duyduğunu biliyorum lütfen.
"üzgünüm emily gelemem" diye bir ses geldi bu ses Arthur'a aitti. Onunla içimden konuşuyordum. "Neden"
"Bak Emily hayatının her zamanında yanında olamam. Bu saatten sonra kendi ayakların üzerinde durmayı ve bensiz olmaya alışman lazım. Bundan sonra sana cevap vermiycem boşuna uğraşma. Unutma ben bir ölüyüm." dedi ve ses kesildi. Ne yani bir daha onu göremiyecekmiyim. Hayır Arthur gidemezsin. Hayır. "Hayır Arthur" dedim aman tanrım bu sefer dışımdan söylemiştim ve herkez bana bakıyordu. Hemen ardından ekledim.
"Tyler"
TYLER "Buyrun efendim"
"Ne buyrunu Tyler bu durumda söylediğim bir şey yapabilirmisin sanki. Sen bu adamı neden adam akıllı araştırmıyorsun? Düştüğümüz şu duruma bak."(bağırarak ve sinirle)
"Eeeefendim ben üzgünüm. Böyle bir şey olacağını bilseydim..." (sessiz ve korkmuş ses tonu ile)
"Kim olsa bilseydi getirmezdi zaten. Senin görevin şu lanet olası adamı araştırmak ve beni bizi şu duruma düşürmemek halimize bak ya" (sitemkar ses ile)
"Özür dilerim efendim" dedi ve hemen ardından karşı ki bankta biri konuştu.
"Sen ne yaptığını sanıyorsun? " karşı tarafa baktığımda Alexandra konuşmuştu.
" Neyden bahsediyorsun? "
" Adamın ne şuçu var. O böyle olmasını istermiydi ki sanki."
"Onun görevi....." derken lafımı kesti ve
"Evet onun görevi araştırmak ve sizi bu duruma düşürmemek. Ama bak bizde yani bende senin gibi Alkanım ve bende şu an bu durum içerisindeyim. Ama bu durumda olmamızın ne Bay Tyler'ın, ne yardımcım Liam'ın nede bir başkasının şuçu. Böyle olması gerekiyormuş olmuş. Sadece karşımızdaki Avcı Neffex'i fazla hafife aldık. Ha bide insanları eleştirmeyi sevmem ama bu kadar egoist olma. Hep ben, hep ben kafası yani. Sen şuan bu durumdaysan Tyler da bu durumda. Sen belki öleceksek oda ölecek. " dedi ve sinirle kafasını çevirdi. Sinirle ayağa kalktım ve ona doğru yaklaştım.
"Sen kimsin ya ne hakla bana hakaret edersin? " diye bağırdım. Oda sinirle ayağa kalktı ve yanıma yaklaştı.
" BEN KURTADAMLARIN ALKANI ALEXANDRA." Her kelimeyi bastıra bastıra söylemişti. Bu Emily'i daha çok sinirlendirdi.
"Bilmem farkındamısınız ama bende vampirlerin Alkanı Emily DARK."
"Farkındayım. Ama ben şunun da farkındayım sen daha 2 yıl önce başı boş gezen bir genç kızdın. Kimseyi yargılamayı sevmem ama görünüşe bakılırsa egoist birisin. Ama Alkanlık bu şekilde yürümez."
"Tamam belki benden daha yaşlı olabilirsin. Ama emin ol ben ne 2 yıl önce başı boş gezen bir kızdım nede egoist. Sen benim ne yaşadıklarımı bilemezsin."
"Gayet iyi biliyorum bayan emily DARK. New York'ta yaşadığını, yetimhanede büyüdüğünü. Yanlış kişilere aşık olduğunu kaçırıldığını her şeyi."
"Aferin dersine iyi çalışmışsın. Ama bu beni yargılamanı değiştirmez."
"Bak niyetim saygısızlık değil....."
"Sende böyle olma."
"Nasıl"
"Ben senin düşmanınım arkadaşın değil. Bana bu kadar kibar nazik konuşmayı kes."
"Bak hayatımda hiç bir bayana lavbayı bir şekilde konuşmam bu düşmanım bile olsa. Ama sen diyiyorsan bana nazik davranma diye o zaman işler değişir."
"O zaman ne olur?"
"Bak zorlama. Gerçi buradan bakılınca erkek fatmaya benziyorsun. Fatmaya silerim erkeği kalır. O zaman sana öyle bir işkenceler yaparım ki aklın hayalin durur Emily DARK. " dedi doğrusu bu sözleri sinirlerimi epey bozmuştu. Ve hafiften gülüyordu. Benim sinirlendiğimi gören Tyler hemen yanıma geldi ve beni otutturdu. Alexandra ise kendi yerine oturdu.
02 MAYIS 2016 YAYINLAMA TARİHİ