ALKAN (New York'ta Ki Tek Vampir 2)

10. Bölüm

Arkamızdan seslenen Eve nin sesi ile irkildim. "HEY! Emily Arthur yemek hazır hadi aşağıya inin be bir şeyler atıltırın" dedi ve hep beraber inip bir şeyler yedik. Kendimi çok garip hissediyordum. Sanki kötü bir şeyler olacak gibi. Yemek yedikten oturma odasına geçip tv felan izliyorduk. Konuşuyor, muhabbet ediyorduk. Kendimi yorgun hissettiğim için odaya çıkıp dinlenmek istiyordum. "İzlinizle ben yukarıya çıkıp biraz dinlenmek istiyorum." dedim ve ayağa kalktım. Arthurda hemen söze atladı "Bende geleyim hayatım" dedi ve benim odama çıktık. Tabi benim odam teraslı olan odaydı. Arthur ile terasa çıktım. Hava biraz soğuktu. Ama ben üşümüyordum tabi Arthurda. Biranda kar yağmaya başladı. Uzun zamandır kar görmemiştim. Çok mutlu olmuştum. Bide ortamın çok romantik olduğunu fark ettim biran. Arthur ile aynı anda bir birimize baktık. O kadar tatlı ve yakışıklı gözüküyordu ki aşık olmamak elde değildi. Ona yavaş yavaş yaklaştım ve en sonunda dudaklarımız birleşti. O kadar içten öpüyordu ki zevke gelmemek elde değildi. Sonra bir hamle ile beni kucağına aldı. Ve içeriye odaya götürüp yatağa yatırdı. Bana biraz daha yaklaştı ve alnımdan öptü ve yanıma uzandı. Bende onun göğüslerine yattım ve karı izlemeye devam ettik.
Saatlerce öylece yatıp kafa dinledik. Kar yağışı epey hhızlanmıştı. "Arthur" dedim ses yok "Arthur" deyip yattığım yerde doğruldum. Uyuya kalmış canım ya. Onu biraz seyrettikten sonra ayağa kalktım. Ona bir buse kondurduktan sonra odadan çıktım. Kana ihtiyacım vardı. Üzerime rahat bir şeyler giymeye karar verdim. Cin bir pantolon siyah bir sıfır kollu t-shirt ve üzerime kapșonlu bir hırka. Sonra gözüm dışarıya kaydı. Normalde üşümezdim ama dışarıdakiler bana 'bu kız üaşümüyor mu?' diye bakarlar diye düşündüm ve bir mont aldım. Kısa bir botuda ayağıma geçirdim ve dışarıya çıkmaya başladı hazırdım. Evdeki herkez uyuyordu. Saat çoktan 02:06 olmuştu. Evin dış kapısını yavaşça açıp dışarıya çıktım. Muazzam şekilde kar yağıyordu. Hava epey rüzgarlarda. Ve kar ❄ rüzgarın etkisiyle sert sert yüzüme vuruyordu. Boş sokakta yavaş yavaş yürümeye devam ettim. Ama içimdeki garip his hala oradaydı. Sanki kötü bir şey olacaktı. Dışarıya çıktığımı kimse bilmiyordu biran önce kan içip eve dönmem gerektiğini düşündüm. Sonra garip bir şey gördüm. Uzaktan baktığımda ağaç sandığım şey meğersem siyahlar içinde giyinmiş bir adamdı. Korkarım ki bu adam kurtadam dı. Bana yavaşça yaklaştı. Ama onu alt edebilirdim. İyice yanıma kadar yaklaşınca tam ona karşı bir hamle yapacaktım ki adam önümde yığılıp kaldı. Ona dikkatlice baktığımda o Joseph di. Ve hançerlenmişti. Hemen yanına oturdum ve hançeri çıkardım. Yardım çağırmak için tam telefonumu alıp bizimkileri arayacaktım ki biri beni kollarımdan tutup kaldırdı. Karşımda tanıdık bir köpek kokusu vardı ama yüzü tam olarak gözükmüyordu. Siyah bir kıyafet giymiş ve kafasındaki şapka yüzünü kapatıyor du. En sonunda konuşmaya başladı. "HEY! Ne yapıyorsun emily" dedi ve kafasındaki şapkayı açtı. Karşımda duran kişi Peter dı. Hala kolumdan tuttuğunu fark ettim ve kolumu sertçe çektim. Yavaş adımlarla geri geri gittim. Ve birine çarptım. Arkamı dönüp baktığımda kurt görünümlü biriydi. Büyük bir ihtimalle peter'ın köpeğiydi. Sonra etrafa göz attım 15-20 adam vardı. Aman tanrım. Hemen peter'a yöneldim. "Peter benden bu kadarmı korkuyorsun. 15-20 köpeğini getirmişsin. Daha fazla kişi getirseydin keşke. İşte bu kadar adamsın bu kadar."
Küçük ve itici cinsten bir kahkaha kopardı.
"Yanılıyorsun emily. Sadece ben ve Michael seninle geleceğiz. Diğer gördüğün arkadaşlarım sizin eve doğru gidecekler. Belkide sizin eve uğrayabilirler ne dersin."
"Sen,sen şerefsizin taa kendisisin. Pislik herif" dedim ve yüzüne tükürdüm. Ve hemen Vampir yüzümü ortaya çıkardım. Ve hemen sağımda duran kurtadam ın kafasını koparıp yere attım. Peter ise sakince beni izliyordu. Sonra birden mine tozuna maruz kaldım ve olduğum yere düşüp kıvrandım.

28 Mart 2016 yayınlama tarihi