ALKAN (New York'ta Ki Tek Vampir 2)

38. Bölüm

NEFFEX'İN AZINDAN

Lanet olsun ki Alkanları öldürmedim. Aslına bakılırsa bu işi çok aceleye getirdim. Tamam fazla tecrübeli bir avcı değilim. Aslına bakılırsa Alkanı, helede dünyadaki 2 Alkanı da yakalıyacağımı hiç düşünmemiştim. Onlar beni buldular bende sadece fırsatı değerlendirdim. Neyse ki Lio geliyor. Bana bir fikri olduğunu söyledi. O çok iyi bir avcı çoğu kişi onu tanır dünyada. Banada o eğitim vermişti avcılıkla alakalı. Yarın burada olacağını söylemişti dün. Yani bu saatlerde burada olması lazım.

EMİLY'NİN AZINDAN

Bir gündür hiç konuşuyorduk. Öylece oturuyor arada sırada birbirlerimize bakarken gözlerimiz değiyordu birbirlerine. O zaman da gözlerimizide hemen kaçırıyorduk. Arada sırada bize yemek veriyorlardı. Tamam burada hiç bir olağanüstü güç geçmiyor ama acıkıyoruz herkes gibi. Ama bize ne olacağı hakkında hiç bir fikrim yok. Aslına bakılırsa Alexandranın olabilir. Nede olsa benden daha tecrübeli. Ama tabikide ona sormayacağım. Onunla konuşmam bile. her an tetikte sanki benim sinirlerimi bozmak, bana saldırmak için. Dünden beri Arthur'a sesleniyorum. Beni duyduğunu biliyorum ama bana cevap vermiyor. Doğruyu söylemek gerekirse azımı açıp tek kelime bile etsem veya dokunsalar göz yaşlarımı serbest bırakırım. Onları çok zor tutuyorum. Dünden beri dudağımı ısırıyorum mesala. Sırf bu gerizekalının yanında ağlamamak, küçük düşmemek için. Dünya başıma yıkılsa bile ağlamam bunun yanında ona benim zayıf olduğumun düşüncesini bile hissettirmemem ve hep başımın dik durması lazım.
Birinin "Hey" diye bağırmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım. Kafamı yukarı kaldırdım ve karşımda Neffex'in adamlarını gördüm. "Hadi gidiyoruz kalk" dedi. Yere bakıp gözlerimi sildim. Ne olur, ne olmaz. Sonra hızla ayağa kalktım. Sadece 2 kişi gelmişti. Normalde hep 5-6 kişi gelirlerdi. Sonra Bir baktım bana karşı zincir uzatıyorlar. "Bana şu lanet zinciri bağlamıyacaksın dimi" dedim öfke ile burnumdan solurken.
"Tabikide bayan önden buyrun" dedi lavbayı bir tavır takınarak. Hemen ardından zinciri havaya kaldırdı. Resmen zincirle bana vuracaktı. Tam elindeki zinciri aşağı doğru indirecekken birden bir el kolundan tuttu. Kim olduğuna baktığımda ise Alexandra adamın kolunu tutmuştu. 5-6 saniye göz göz baktıktan sonra adamın mal mal şaşkınlıkla etrafa baktığını gördüm. Hemen ardından kendime gelip dizimle adamın şeyine vurdum. (erkeklerin hassas noktası olan yere) Nede olsa insandı. Ve bende olağan üstü güçlerimi kullanmadan da insanları bi güzel dövebilirdim. Adam acı ile kıvranıyordu. Bunu fırsat bilen Alexandra adamın kolunu ters çevirdi ve kolunu kırdı. Diğer adam birden saçlarıma asıldı. (bilirsiniz bir kızın en hassas noktası saçlarıdır.) adam saçımı arkadan çekiyordu ona vuramıyordum. Hemen Alexandra adamdan saçlarımı aldı ve adama bir yumruk geçirdi. Yumruğun etkisiyle adam yere düştü. Alexandra Adamın üzerine oturup adamı yumruklamaya devam etti. Adamın yüzü kan içerisindeydi. Ama hala Alexandra adama yumruk atmaya devam ediyordu. Hemen buradan kaçmalıydık yoksa birileri gelebilirdi. Tamam o benim düşmanımdı. Ama onunla ortak düşmanlarımız için birlikte savaşabilirdik. Hemen Onun omzuna dokundum ve bana bakmasını sağladım. "Buradan gitmeliyiz şimdi birileri gelir hadi bırak adamı" dedim adamı bırakıp ayağa kalktı ve bana şaşkın şaşkın baktı. "Ne var sana düşmanlık edebilmek için yaşamam lazım. Hem Neffex ortak düşmanımız. Birlikte savaşabiliriz hadii" dedim ve odanın sonuna kadar açık kapısını gösterdim tam çıkıyorduk ki yerde yatan insanın belindeki silahı gördüm. Bu silah beni öldürmezdi veya Alexandra yı. Ama bu silah Neffex ve adamlarını yani insanları öldürürdü. Hemen içeriye girip silahı aldım beni gören Alexandra "HEY! Ne yapıyorsun orada" dedi.
"Bu silahlar insanları öldürebilir. Hadi sen ne duruyorsun orada git diğer adamın silahını al" dedim. Oda hemen dediğimi yaptı. En azından önümüze çıkanları tek tek dövüşmeden silahla vurabilirdik. Tam kapıdan çıkacakken birden ayak sesleri duydum. Alexandra da duymuş olacak ki oda durdu. Ben Odanın kapısının arkasına, o ise diğer tarafa geçti. 2 insan hızlı içeriye daldı. Alexandra ile aynı anda adamların kafasına silah dayadık ve tetiği çektik. Adamlar yere yığılıp kaldı. Hemen odadan çıktık ve yürümeye başladık. Önümüze bir kişi daha çıktı onu Alexandra vurdu. Daha sonra bir kişi, sonra yine bir kişi daha derken hızla çıkışı arıyorduk. Saydığıma göre 25'e yakın insan öldürmüştük. En sonunda çıkış kapısını bulduk. Dışarıya çıkacakken birden bir adam "DURUNNNN!" Dıye bağırdı. Tanıdık bir ses değildi ama bizi durdurmaya yetmişti ses tonu. "Bana doğru dönün" diye bağırdı aynı adam. Alexandra ile aynı anda ona doğru döndük. Birden arkamızdaki, dışarıya çıkan kapı kapandı. Kapana kısılmıştık. Adam bize doğru yaklaştı. Etrafta ise bir sürü insan birikmişti. Adam bize doğru iyice yaklaşınca ona doğru silahı uzattım. Nede olsa o bir insandı. Silahı adamın anlına dayadım. Alexandra da benim yaptığım şeyin aynısını yaptı.

10 MAYIS 2016 YAYINLAMA TARİHİ