Arc(9) မိစ္ဆာနတ်ဘုရား၏ရည်းစားဟောင်း(၁၃)။
လင်ခုံးလုနှင့်ရွှီယန့်တို့ကျွန်းသူကျွန်းသားများစုဝေးနေသည့်နေရာကိုရောက်ရှိသွားတော့ အိမ်တော်ထိန်းကလူများကိုဦးဆောင်ကာသူတို့ကိုရှာဖွေနေပြီပင်။ ကျွန်းသူကျွန်းသားများကလည်းရှာဖွေရေးနှင့်ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့များကိုဖွံစည်းကာ အနီးနားရှိတောင်တန်း၊ တောအုပ်နှင့်ပင်လယ်ဘေးများမှာရှာဖွေနေကြသည်။
သို့သော်တစ်နေကုန်သွားပေမဲ့ဘာမှရှာမတွေ့သေးပေ။
ဘာသတင်းမှမရတာမြင်တော့ ပျောက်ဆုံးသွားသူ၏ဇနီးဖြစ်သူမှာနောက်ဆုံးတွင်တောင့်မထားနိုင်တော့ဘဲ ပြိုလဲကျသွားကာငိုယိုလေသည်။
"တိုင်ဖွန်းမုန်တိုင်းတိုက်နေတုန်းအပြင်သွားလို့မရပါဘူးလို့ကျွန်မသူ့ကိုပြောသားပဲ၊ ဒါပေမဲ့သူကနားမထောင်ဘဲမိစ္ဆာနောက်လိုက်သွားတယ်။ အဲ့တုန်းကအရမ်းမှောင်နေတာဆိုတော့ ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးခေါ်သွားတာဖြစ်...."
"တိတ်စမ်း!" သူမပြီးအောင်မပြောရသေးခင် သူမဟာလူအိုကြီးတစ်ယောက်၏ဖြတ်ပြောခြင်းခံလိုက်ရသည်။
သူဟာလူအိုကြီးဟုဆိုပေမဲ့အသက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ်သာရှိသည်။ သူ့မျိုးရိုးမှာယောင်းဖြစ်ပြီး ဦးလေးယောင်းဟုသိကြသည်။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးပင်လယ်လေညှင်း၏တိုက်ခတ်မှုကြောင့် သူ့အသားအရောင်မှာအနည်းငယ်နက်မှောင်လို့နေပြီး သူ့မျက်နှာမှာချိုင့်ခွက်နှင့်အရေးကြောင်းများရှိလို့နေရာ သူ့ပုံရိပ်မှာခက်ထန်ပြီးအိုနေပေမဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာတော့အမှန်တကယ်အလွန်သန်မာပေသည်။
သူခပ်တိုးတိုးအော်ငေါက်လာချိန် အမျိုးသမီးမှာရုတ်ခြည်းအနည်းငယ်ရှက်ရွံ့သွားကာ အမှန်တကယ်အငိုရပ်သွားသည်။
ထိုနေရာမှာရှိနေသည့်ကစားသမားများဟာလည်း"ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါး"ဟူသောစကားလုံးကိုကြားတော့ သူတို့မျက်လုံးများတစ်ချက်လက်သွားသည်။ ဒါကကျွန်းပေါ်ရောက်ရှိပြီးနောက်ဒီစကားလုံးကိုဒုတိယအကြိမ်မြောက်ကြားရခြင်းပင်။ ကျွန်းပေါ်ရှိလူများကထိုအကြောင်းတားမြစ်ထားပုံရသည်။
ဦးလေးယောင်းကဆေးလိပ်ငွေ့အရှည်ကြီးမှုတ်ထုတ်ကာဆိုသည်။
"မနေ့ကလေအရမ်းထန်နေတာ။ မင်းယောကျာ်းပင်လယ်ထဲလွင့်သွားတာနေမယ်။ တိုင်ဖွန်းမုန်တိုင်းတိုက်နေတုန်းအပြင်မထွက်ရဘူးလို့မပြောခဲ့ဘူးလား။"
အမျိုးသမီးကခေါင်းငုံ့ထားကာဘာမှမပြောရဲပေ။
ပြောပြီးနောက်ဦးလေးယောင်းကအခုမှရောက်လာသည့်ရဲတိုက်ပိုင်ရှင်လင်ခုံးလုကိုမကြည့်ဘဲ ကျွန်းသူကျွန်းသားများ၏ရှာဖွေရေးနှင့်ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့မှသက်လတ်ပိုင်းရွယ်အမျိုးသားတစ်ယောက်ကိုသြရှရှအသံဖြင့်အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
"ဟယ်ခွင်း၊ လူတွေကိုကမ်းခြေကိုခေါ်သွားပြီးသွားရှာချေ။"
ဟယ်ခွင်းကချက်ချင်းခေါင်းငြိမ့်သဘောတူကာ အခုပဲပြန်ရောက်လာသည့်လူတစ်အုပ်နှင့်အတူထပ်ထွက်သွားသည်။
ဦးလေးယောင်းကသူတို့ထွက်သွားတာကိုရပ်ကြည့်နေသည်။ တစ်အောင့်ကြာရပ်ကြည့်နေပြီးမှ လင်ခုံးလုရောက်လာတာကိုအခုမှသတိထားမိသည့်အလား ရှာဖွေရေးကိုကူညီရန်လူငှားပေးသည့်အတွက်ရဲတိုက်ကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်းယဥ်ကျေးစွာဖော်ပြလာသည်။
လင်ခုံးလုသူ့လက်ကိုဝေ့ရမ်းကာအေးစက်စက်မောက်မာစွာပြောလိုက်သည်။
"ငါတို့တွေကအိမ်နီးချင်းတွေဆိုတော့လုပ်ပေးသင့်တာပေါ့။"
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် သူကျွန်းသူကျွန်းသားများကိုကြည့်လိုက်တော့ ခဏအကြာမှာထူးဆန်းသောဖြစ်စဥ်ကိုသတိထားမိသွားသည်။ လူတချို့ပျောက်နေပေမဲ့ ဒီကျွန်းသူကျွန်းသားများကစိတ်ပူနေပုံမရဘဲ ၎င်းတို့မျက်နှာမှာအကြောက်တရားနှင့်ထုံထိုင်းမှုတို့ပိုနေလေသည်။
ပျောက်ဆုံးသူ၏ဇနီးဖြစ်သူပင်အတူတူပင်။ သူမကဝမ်းနည်းနေပုံမရဘဲအလွန်ကြောက်လန့်နေလေသည်။
နောက်ထပ်ထူးဆန်းသောအရာမှာ ကျွန်းပေါ်တွင်ကလေးတစ်ယောက်မှရှိပုံမပေါ်။
လင်ခုံးလုမျက်မှောင်ကြုတ်ကာတွေးလိုက်မိသည်။ အရင်ဘဝကအကျဥ်းတိုက်ထဲဝင်ဝင်ချင်းနှစ်ရက်အတွင်းမှာရွှီယန်ထံမှဖမ်းဆီးခံရကာလက်တုံ့ပြန်ရန်ပိတ်လှောင်ခံခဲ့ရသည်။ လက်တုံ့ပြန်သည်ဟုဆိုပေမဲ့အမှန်တော့သူတစ်ရက်သာစိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေခဲ့ပြီး နောက်တစ်ရက်မှာထွက်ပြေးသွားခဲ့သည်။ သူအခန်းငယ်လေးထဲကထွက်ပြေးသည်နှင့် ပန်းကိုင်းနှင့်နှလုံးထဲထိုးဖောက်ခံခဲ့ရကာ ဒီကမ္ဘာမှအောင်အောင်မြင်မြင်လွတ်မြောက်သွားခဲ့သည်။
ဒီတော့သူ့မှာအရင်ဘဝကဒီကျွန်းသူကျွန်းသားများကိုအာရုံစိုက်ရန်အချိန်မရှိခဲ့ပေ။ သူဒီဘဝတွင်ရဲတိုက်ထဲမှာနေနေခဲ့ပြီး သူတို့ကိုအာရုံမစိုက်ခဲ့မိသဖြင့် ဒီနေ့မှသာဒီဖြစ်စဥ်ကိုသတိထားမိခဲ့သည်။
သူတွေးနေစဥ် အိမ်တော်ထိန်းနှင့်ရှာဖွေရေးနှင့်ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့မှဟယ်ခွင်းဆီကသတင်းရောက်လာပြီး ကမ်းခြေပေါ်မှာခြေရာလက်ရာရှာတွေ့သည်ဟုဆိုသည်။
ဦးလေးယောင်းကကျွန်းသူကျွန်းသားများကိုထိုနေရာကိုချက်ချင်းခေါ်သွားတော့ လင်ခုံးလုကရွှီယန်ကိုဝှီးချဲတွန်းခိုင်းပြီး ကစားသမားများကအနောက်မှလိုက်သွားသည်။
အမှန်တော့ကျွန်းပေါ်မှာကလေးတစ်ယောက်မှမရှိကြောင်း ကစားသမားများကလင်ခုံးလုထက်အရင်ရှာတွေ့ခဲ့ခြင်းပင်။ သူတို့ကျွန်းပေါ်ရောက်ပြီးဒုတိယနေ့မှာ ကျွန်းကအရွယ်ရောက်သူများဖြင့်ပြည့်နေသည့်အပြင် ဦးလေးယောင်းထက်အသက်ပိုကြီးသောသက်ကြီးရွယ်အိုအနည်းစုပင်ရှိနေမှန်းသဘောပေါက်သွားခဲ့သည်။
ထိုအချိန်တုန်းကသူတို့ကျွန်းသူကျွန်းသားများကိုသီးသန့်မေးခဲ့တော့ သူတို့အဖြေမှာ: ဘယ်သူကသူတို့ကလေးတွေကိုကျွန်းပေါ်မှာနေခိုင်းမှာလဲ။ သူတို့အကုန်လုံးကိုပင်လယ်ကိုဖြတ်ပြီးမြို့ထဲကကျောင်းမှာပို့ထားကြတာလေ။
"အမှန်တော့အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး။ ကျောင်းနေအရွယ်ကလေးတွေကျောင်းကိုသွားတာကဟုတ်ပေမဲ့သုံးနှစ်အောက်ကလေးတွေကကော?"
ကစားသမားများကလင်ခုံးလုနှင့်ရွှီယန့်အနောက်မှာကျန်နေခဲ့ကာ ခပ်တိုးတိုးအသံဖြင့်ဆွေးနွေးလိုက်သည်။
သို့သော်အရင်ကကောယွီကပြောခဲ့တဲ့အတိုင်းပင်၊ ကျွန်းပေါ်ကလူများစုမှာထုံအအနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးမှာသိပ်ကောင်းပုံမရ။ မေးခွန်းပိုမေးလေလေ သူတို့ကမဖြေလေလေဖြစ်ရာ ကစားသများမှာဘာမှမသိခဲ့ရပေ။
"ဒီကျွန်းသူကျွန်းသူတွေကတစ်ခုခုတော့တစ်ခုခုပဲ။"
ယွမ်ရှီးချွမ်းကမျက်မှန်ပင့်တင်ကာဆိုသည်။
"ပြီးတော့သူတို့ပြောနေတဲ့ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးကကော?"
"လမ်းညွှန်မှာမဖော်ပြထားဘူးနော်။"
"ဘောပဲ၊ လမ်းညွှန်ကတစ်ဝက်ပဲရှိတာ။ ယောကျ်ားရင့်မာကြီးတွေကသူတို့ဘယ်လိုသေသွားမှန်းတောင်မသိကြတော့ သူတို့ကဂိမ်းကမ္ဘာထဲကနေနှင်ထုတ်ခံလိုက်ရပြီးတော့ လူတချို့ကဒီမှာအပြီးအပိုင်သေသွားကြတယ်။"
ကုန်းဝေကဒါကိုကြားတော့အလိုလိုမေးလိုက်မိသည်။
"သူတို့အကုန်လုံးကလူသစ်တွေလား။"
ဝမ်ရန်ကသူ့ကိုထူးဆန်းစွာကြည့်ကာဆိုသည်။
"မင်းဘာတွေတွေးနေတာလဲ။ ဒီSအဆင့်ဂိမ်းမှာအရင်ကလူသစ်တစ်ယောက်မှမရှိခဲ့ဖူးဘူး။"
ကုန်းဝေကဒါကိုကြားတော့သူ့မျက်နှာမှာရုတ်ခြည်းပိုဖြူဖျော့လာသည်။
သူတို့ကလူအုပ်နှင့်ဝေးနေသည့်အပြင် သူတို့အသံကအလွန်တိုးလျသဖြင့် အပြင်လူများကသူတို့ပြောတာကိုမကြားကြပေ။
သို့သော်လင်ခုံးလုကစနစ်ကိုထောက်လှမ်းခိုင်းထားပြီး တစ်ခုခုကိုတိတ်တိတ်လေးကြားလိုက်ရတော့ သူ့မျက်နှာထားမှာတစ်အောင့်ကြာအတွေးထဲနစ်သွားရသည်။
လတ်စသတ်တော့ကျွန်းပေါ်ကလူတွေကကလေးတွေကိုကျောင်းပို့ထားတယ်လို့ပြောတယ်ပေါ့?
ဒါပေမဲ့ကစားသမားများသံသယဝင်နေတုန်း သူလည်းသိချင်မိသွားသည်။ တိုက်ဆိုင်ချက်က ကျွန်းပေါ်ကကလေးတွေအကုန်လုံးကကျောင်းနေအရွယ်ဖြစ်နေတယ်လား။
ထို့အပြင်ကျွန်းပေါ်ကခရီးသွားနယ်ပယ်မှာဆင်းရဲလှသည်။ ရဲတိုက်ထဲမှာအလုပ်လုပ်တာကလွဲရင် ပိုက်ဆံရှာရခက်သည်။ ပုံမှန်ဆိုမြို့မှာအလုပ်သွားလုပ်သူနှင့်လူကြီးအများစုရှိရမည်။ သို့သော်လည်းအမှန်တော့အတိအကျကိုဆန့်ကျင်ဘက်ပင်။ ဒီမှာငယ်ရွယ်ပြီးသန်မာသောလူငယ်များရှိကြသည်။ အများစုမှာသက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ဖြစ်ကြပေမဲ့ အသက်၆၀ကျော်လူနည်းစုသာရှိသည်။ အမျိုးသမီးထက်အမျိုးသားပိုများလေသည်။
လင်ခုံးလုမျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။ ဒီတော့ကလေးတွေကိုတကယ်ကျောင်းပို့ထားတာလား၊ ဒါမှမဟုတ်....ကလေးမရှိတာလား။
သူတွေးနေစဥ် ရှည်သွယ်သွယ်လက်တစ်ဖက်ကသူ့မျက်ခုံးများကိုဆန့်ပေးလာပြီး ရွှီယန့်ကရုတ်တရက်ကိုယ်ကိုင်းကာသူ့နားထဲတီးတိုးပြောလာသည်။
"ရောက်ပြီ။"
လင်ခုံးလုမိန်းမောသွားကာသူ့ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
နှစ်ဦးသားမှာအလွန်အမင်းနီးကပ်နေပြီး အခုဆိုသူတို့မျက်လုံးများကအကြည့်ချင်းဆုံနေကာ သူတို့အသက်ရှုနှုန်းမှာရုတ်ခြည်းရောယှက်သွားလေသည်။
ရွှီယန့်ကမသေမျိုးပမာမျက်နှာတစ်ခြမ်းနှင့်အမာရွတ်မျက်နှာတစ်ခြမ်းဖြင့်ရုတ်ခြည်းပြုံးကာမေးလာသည်။
"သခင်လေး၊ ကျွန်တော်အခုလျှောက်လို့..."
လင်ခုံးလုသူဘာပြောတော့မလဲဆိုတာခန့်မှန်းမိသွားကာ သူ့မျက်နှာနီရဲသွားပြီး သူအံကြိတ်ကာပြောလိုက်သည်။
"မရဘူး။"
အခုအခြေအနေကဘာမှန်းတောင်မသိရဘူးလေ။
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် သူခေါင်းလှည့်ကာတည်ငြိမ်အေးဆေးချင်ယောင်ဆောင်ရင်း လူအုပ်စုဝေးနေသည့်နေရာကိုကြည့်လိုက်သည်။
ခြေရာလက်ရာများကိုအိမ်တော်ထိန်းနှင့်ရှာဖွေရေးအသင်းကရှာတွေ့ခဲ့ပြီး ၎င်းမှာပင်လယ်ကမ်းစပ်ပေါ်မှာကျောက်တုံးပုံကြီးဖြစ်ချေသည်။
အခုမှမိုးရွာထားသည့်အပြင် ကျောက်တုံးပုံကြီးမှာပင်လယ်ရေနှင့်နီးကပ်သောကြောင့် သွေးများမှေးမှိန်သွားပြီး ကျောက်တုံးအက်ကွဲကြောင်းထဲမှာတချို့သာကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်ရှာဖွေရေးနှင့်ကယ်ဆယ်ရေးသခင်းဖြတ်သွားတုန်းကရှာမတွေ့ခဲ့တာဖြစ်သည်။
ထိုစဥ်ကစားသမားများလည်းရောက်လာသည်။ ကျိချင်းချင်းကကျွန်းသူကျွန်းသားများအာရုံမစိုက်နေတုန်း ကိရိယာတစ်ခုထုတ်ကာနမူနာယူပြီး ခပ်မြန်မြန်အတည်ပြုလိုက်သည်။
"လူ့သွေးပဲ။"
ထို့နောက်သူမကျောက်တုံးအက်ကွဲကြောင်းများထဲမှာသေချာရှာကြည့်လိုက်တော့ ဆံပင်နှင့်သေးငယ်သောအသားနှင့်အရိုးတချို့ကိုရှာတွေ့လေသည်။
"လူသားတစ်ရှူးပဲ။"
ကျိချင်းချင်းကမျက်မှောင်ကြုတ်ကာဆိုသည်။
"ပြီးတော့လက်နက်အချွန်နဲ့ဖြတ်ထားတာမဟုတ်ဘူး၊ သားရဲရိုင်းတွေရဲ့စုတ်ဖြဲခံထားရတာနဲ့ပိုတူတယ်။"
သူမပြောပြီးသည်နှင့် ကျွန်းသူကျွန်းသူများ၏မျက်နှာများမှာတစ္ဆေမြင်လိုက်ရသည့်အလားရုတ်ခြည်းရုပ်ဆိုးသွားတော့သည်။
သူတို့အများအပြားမှာအချင်းချင်းပင်အကြောက်တလန့်ရေရွတ်လိုက်ကြသည်။
"သူပြန်လာပြီ၊ သူအဲ့ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးတွေကိုပြန်ခေါ်လာပြီးလက်စားချေ...."
"တိတ်စမ်း!"
ဦးလေးယောင်းကရုတ်ခြည်းအေးစက်စွာအော်ပြောလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာမှာဖြူရော်လို့နေသည်။
လူအများအပြားမှာချက်ချင်းကြောက်လန့်သွားကာသူ့ကိုဗလာကျင်းစွာစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီးဘာမှမပြောရဲတော့ပေ။
သိပ်မဝေးသောနေရာမှာ ရွှီယန့်ကဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်နေပြီး သူ့မျက်လုံးများမှာအပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်မာထန်မှုအနည်းငယ်ရှိနေသည်။
လင်ခုံးလုမသိလိုက်မသိဘာသာအနောက်လှည့်ကြည့်မိပြီး သူ၏အေးစက်စက်မျက်နှာထားကိုမြင်လိုက်ရတော့ မနေနိုင်ဘဲမိန်းမောသွားရသည်။
ရွှီယန့်ကထိုနေရာကအခြေအနေကိုအနည်းငယ်အာရုံစိုက်နေပုံရပြီး အချိန်အတော်ကြာသွားပြီးမှလင်ခုံးလု၏အကြည့်ကိုသတိထားမိသွားသည်။ သူခပ်မြန်မြန်အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားကာပြောလိုက်သည်။
"သခင်လေး၊ အဲ့မှာသွေးနဲ့အညစ်အကြေးတွေရှိတယ်၊ ကျွန်တော်သခင်လေးကိုသန့်ရှင်းတဲ့နေရာဆီတွန်းသွားပေးမယ်နော်။"
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် လင်ခုံးလုပြန်ဖြေတာကိုမစောင့်ဘဲဝှီးချဲကို ထိုလူအုပ်နှင့်ဝေးသည့်သန့်ရှင်းသောနေရာဆီတွန်းလိုက်သည်။
လင်ခုံးလုမေးလိုက်သည်။
"မင်းလဲဒီကျွန်းပေါ်ကပဲနော်။ သူတို့ပြောတဲ့'ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါး'နဲ့'ကလဲ့စား'ဆိုတာကဘာကိုဆိုလိုတာလဲသိလား။"
ရွှီယန့်ကဒါကိုကြားတော့မသိမသာတောင့်တင်းသွားကာဆိိုလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်ကျွန်းပေါ်ရောက်တာသိပ်မကြာသေးဘူး။ ထူးဆန်းတယ်....ကောလဟာလပဲနေမှာပါ။ ဒီကမ္ဘာမှာပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးဆိုတာမျိုးရှိလို့လား။ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်တာများလား။ တစ္ဆေလားပဲ? ကလဲ့စားဆိုတာကတော့...."
ဒီအထိပြောပြီးတော့သူနှုတ်ခမ်းထောင့်များကော့လိုက်ပြန်ကာ မရှင်းလင်းသောအဓိပ္ပါယ်ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
"သူတို့မကောင်းတာတစ်ခုခုလုပ်ထားလို့ကြောက်နေကြတာနေမှာပေါ့?"
လင်ခုံးလု: "....." တကယ်လား။ မင်းရဲ့စကားထဲမှာတစ်ခုခုရှိနေတယ်လို့ငါဘာလို့ထင်နေတာပါလိမ့်?
ရွှီယန့်ကခေါင်းငုံ့ကာပြုံးလိုက်ပြီး ထိုနေရာကိုခပ်မြန်မြန်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ထိုစဥ်ကစားသမားများကလည်း"ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါး"ကဘာလဲဆိုတာနှင့်"သူ"ကဘယ်သူလဲဆိုတာကိုမေးနေကြသည်။
သို့သော်အခုပဲဦးလေးယောင်းထံမှဆူငေါက်ခံထားရသည့်ကျွန်းသူကျွန်းသားများမှာဒီအချိန်တွင်နှုတ်ဆိတ်နေကြသည်။
ဦးလေးယောင်း၏မျက်နှာမည်းမှောင်သွားကာ သူကမေးလာသည့်ကျိချင်းချင်းကိုကြည့်ပြီး သတိပေးမှုဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
"မိန်းကလေး၊ ဒါကျုပ်တို့ကျွန်းကိစ္စပါ။ မင်းတို့အပြင်လူတွေကဒီတိုင်းကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်သာဂရုစိုက်ကြ။ တအားစပ်စုလွန်းတာကကောင်းတဲ့အရာမဟုတ်ဘူး။"
ကျိချင်းချင်းမျက်မှောင်ကြုတ်ကာအေးစက်စက်လေသံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
"ဒါပေမဲ့အခုဆိုကျွန်းပေါ်မှာလူတွေသေကုန်ကြပြီလေ။"
အဓိပ္ပါယ်ကဒီလိုကိစ္စကြီးဖြစ်သွားတာတောင်ဖုံးကွယ်ထားချင်တုန်းပဲလား။
ဒီတစ်ခေါက်မှာဦးလေးယောင်းကစကားမဆို။ သူ့ဘေးကဟယ်ခွင်းကသဘောမကောင်းသောအကြည့်ဖြင့်အေးစက်စက်ပြောလာသာ်။
"သေသွားတဲ့လူတွေကကျုပ်တို့ကျွန်းကလူတွေလေ။ မင်းတို့နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ။"
သို့သော်လည်းကျိချင်းချင်းကလုံးဝကြောက်မသွားဘဲ ချန်ပေါ်ကိုဆင်ခြေအဖြစ်ယူကာပြောလိုက်သည်။
"ဒါပေမဲ့ကျွန်မတို့ခရီးသွားတွေထဲကတချို့သေသွားတယ်လေ...."
လင်ခုံးလုမသိမသာနားထောင်နေတုန်း သူ့ခြေကျင်းဝတ်မှလာသည့်အေးစက်ကာချောမွတ်သောအထိအတွေ့တစ်ခုကိုရုတ်ခြည်းခံစားလိုက်ရသည်။ သူအလိုလိုငုံ့ကြည့်မိတော့ ဝှီးချဲဘေးကကျောက်တုံးပေါ်မှာလှဲနေသည့်လူတစ်ပိုင်း၊ ငါးတစ်ပိုင်းကိုမြင်လိုက်ရသည်။
၎င်းမှာလူမျက်နှာရှိပြီး ဖြူဖျော့ကာစိမ်းဖန်လို့နေပြီး ခေါင်းပေါ်မှာပင်လယ်ရေညှိတွဲလောင်းချိတ်နေပုံမှာရေမိစ္ဆာပမာ။ ခေါင်းအောက်ကခန္ဓာကိုယ်မှာလုံးဝငါးဖြစ်နေပေမဲ့ ငါးရေယက်နှင့်အမြှီး၏ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာလူလက်မောင်းနှင့်ခြေထောက်များပေါက်လို့နေသည်။
လင်ခုံးလုခေါင်းငုံ့ကြည့်လိုက်ချိန် ၎င်းက၎င်း၏သစ်ကိုင်းပမာလက်တစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းကာ သူ၏ခြေကျင်းဝတ်ဖြူဖြူကိုတိတ်တိတ်လေးထိလာသည်။
လင်ခုံးလုမှာကြောက်သွားသည့်အလားပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိပြီး အနောက်လှည့်ကာရွှီယန်ကိုဖက်ပြီး တုန်တုန်ရီရီဆိုမိသည်။ "ရွှီ ရွှီ....ရေသူထီး။"
ရွှီယန့်ရုတ်တရက်အသိပြန်ဝင်လာပြီး သူ့ကိုအလိုလိုတင်းတင်းဖက်လိုက်မိကာ သူ့မျက်လုံးများကထိုနေရာကိုစူးရှစွာတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
လူတစ်ပိုင်းငါးတစ်ပိုင်းကရွှီယန်၏အကြည့်စူးစူးကိုဖမ်းဆုပ်မိသွားကာ သူ့လက်များကအကြောက်တရားနှင့်တုန်ရီသွားလေသည်။ သူကပင်လယ်ထဲကိုအထိတ်တလန့်ပြေးဝင်သွားပြီး မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာမြူထဲပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
ရွှီယန့်နှုတ်ခမ်းစေ့လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာမှာရုပ်ဆိုးသွားပုံပင်။
လင်ခုံးလု၏အသံမှာသိပ််မဝေးသောနေရာကကျွန်းသူကျွန်းသားများကိုပါသတိချပ်သွားစေသည်။ သူတို့ခေါင်းလှည့်ကြည့်လာတော့ လူတစ်ပိုင်းငါးတစ်ပိုင်းပုံရိပ်တစ်ခုကပင်လယ်ထဲပြေးဝင်သွားတာကိုမြင်လိုက်ရသည်။ လူအများ၏မျက်နှာရုတ်ခြည်းဖြူဖျော့သွားကာစတင်ရေရွတ်ကြပြန်သည်။
"ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါး၊ ပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးပဲ...."
ကစားသမားများကလည်း၎င်းကိုမြင်သွားပြီး ဝမ်ရန်ကလွှတ်ခနဲထုတ်မေးမိသွားသည်။ "အဲ့ဒါဘာကြီးတုန်း?"
သို့သော်ဘယ်သူကမှသူမကိုအဖြေမပေးကြ။ ဦးလေးယောင်း၏မျက်နှာမည်းမှောင်သွားကာ သူကလူတိုင်းကိုလူစုခွဲရန်မြန်မြန်ပြောလိုက်ပြီး အလေးအနက်သတိပေးလာသည်။
"နောက်ဆိုပင်လယ်အနားကိုဘယ်သူမှသွားခွင့်မရှိဘူး။"
ထိုသို့ပြောပြီးနောက်သူကကစားသမားများကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာဆိုသည်။
"မင်းတို့တွေရောပဲ။"
ပျောက်သွားတဲ့လူကိုတော့ ဦးလေးယောင်းရဲ့သဘောထားကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ကြည့်ရတာတော့ဒီကိစ္စကဒီမှာအဆုံးသတ်သွားတော့မဲ့ပုံပဲ။
ကစားသမားများမှာထုံးစံအတိုင်းဆန္ဒမရှိကြပေ။ သူတို့နောက်ဆုံးမှာသဲလွန်စတချို့ရှာတွေ့တာမို့ ထပ်ပြီးစုံစမ်းကြည့်မှဖြစ်မယ်။
သို့သော်ဦးလေးယောင်း၏သဘောထားမှာအလွန်သဘောမတွေ့ဖြစ်နေပြီပင်၊ သူ့ငယ်သားဟယ်ခွင်းကအရပ်ရှည်ရှည်လူငယ်များကိုဦးဆောင်ကာသူတို့ကိုတိုက်ရိုက်တားလာသည်။
ထိုစဥ်အိမ်တော်ထိန်းကလည်းရှေ့တိုးကာကစားသမားများကိုရဲတိုက်ကိုအရင်ပြန်သွားဖို့စည်းရုံးနားချလာသည်။ သူကလင်ခုံးလုကိုပင်ဆင်ခြေအဖြစ်ထုတ်သုံးလိုက်လေသည်။
"မင်းတို့ဒီလိုလုပ်ရင်သခင်လေးဒုက္ခရောက်သွားလိမ့်မယ်။"
လင်ခုံးလုကရွှီယန့်၏ရင်ခွင်ထဲမှာခိုဝင်လို့နေသည်။ ဒါကိုကြားတော့သူခေါင်းလေးပြူထွက်ကာမေးလိုက်သည်။
"ငါတို့အရင်ပြန်နှင့်ရင်ကော?"
ကမ်းခြေမှာတအားအေးနေသဖြင့် သူထိုနေရာမှာနေရတာမဆင်မပြေပေ။ ခုနကမကောင်းဆိုးဝါးလေးသူ့ခြေကျင်းဝတ်ကိုစေးကပ်ကပ်လက်များဖြင့်ထိသွားခဲ့ပေရာ အခုဆိုသူအရင်ပြန်ပြီးသူ့ကိုယ်သူဆေးကြောပစ်ချင်နေသည်။
ထို့အပြင်ဟယ်ခွင်းနှင့်အခြားသူများကတုတ်များပင်ထုတ်နေကြပြီ၊ ဒီလိုသာဆက်သွားရင်သူတို့တိုက်ခိုက်ကြလိမ့်မယ်။ ကျွန်းသူကျွန်းသားတွေအတွက်စိတ်ပူစရာမလိုဘူး။ ကစားသမားတွေမှာအဆင့်မြင့်လက်နက်တွေရှိတယ်။ ကျည်ဆန်မှာမျက်စိမပါဘူးဆိုတော့...
ဦးလေးယောင်းကအိမ်တော်ထိန်းနှင့်လင်ခုံးလုစကားပြောတာကိုမြင်သွားပြီး လက်ဝှေ့ရမ်းကာဟယ်ခွင်းနှင့်အခြားသူများကိုနောက်ဆုတ်ဖို့ပြောလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"သခင်လေးကိုမျက်နှာသာပေးဖို့လိုသေးတယ်လေ၊ မင်းတို့ပြန်သွားလို့ရပြီ။"
လင်ခုံးလုရင်ထဲမှာတိတ်တခိုးနှုတ်ခမ်းကွေးလိုက်မိသည်။ သူကဘာလို့မျက်နှာသာပေးခံရမှာလဲ။ ဦးလေးယောင်းနဲ့ဟယ်ခွင်းကပုံမှန်ဆိုရဲတိုက်ကိုမျက်နှာသာပေးပြီး ရဲတိုက်ကိုရိုသေလေးစားပေမဲ့ သူ့ထက်အိမ်တော်ထိန်းကိုပိုတယ်။
ထိုစဥ်ကစားသမားများကလည်းကျွန်းသူကျွန်းသားများကသူတို့ကိုသေချာပေါက်အချက်အလက်တစ်ခုမှထုတ်ပြောမှာမဟုတ်သည့်အပြင် ဦးလေးယောင်းလိုလူမျိုးကသူတို့ကိုစုံစမ်းစစ်ဆေးရန်ကမ်းခြေမှာနေခွင့်ပြုမှာမဟုတ်မှန်းသဘောပေါက်သွားသည်။ အငြင်းဆက်ပွားနေတာကဘာမှမရပေ။ အရင်ပြန်သွားပြီးနောက်မှအခွင့်အရေးရှာတာပိုကောင်းသည်။
လူနည်းစုကတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာခပ်မြန်မြန်သဘောတူလိုက်ကြသည်။ ယန်ဖုန်းကဆိုသည်။
"ဒါဆိုလဲသခင်လေးပြောတာနားထောင်တာပေါ့။"
လင်ခုံးလု: "...." သူ့ကိုယ်သူရုပ်သေးရုပ်လို့ခံစားလိုက်ရတယ်။
ရွှီယန့်ကယန်ဖုန်းကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာအမည်မသိအဓိပ္ပါယ်ဖြင့်နှာမှုတ်လိုက်သည်။
*
ရဲတိုက်ကိုပြန်ရောက်ပြီးနောက် ကစားသမားများကကမ်းခြေကိုထပ်သွားရန်ချက်ချင်းအခွင့်အရေးမရှာခဲ့ပေ၊ အကြောင်းမှာဦးလေးယောင်းကလူများအနားမကပ်လာအောင်ပင်လယ်ကမ်းခြေနှင့်သိပ်မဝေးသောနေရာမှာကင်းလှည့်ရန်ဟယ်ခွင်းကိုလူစီစဥ်ခိုင်းခဲ့သောကြောင့်ပင်။
ညကျမှဒီလူများပြန်သွားကြသည်။
ကစားသမားများကညလယ်ခေါင်ကြီးအပြင်ခိုးထွက်သွားကာ နေထွက်ခါနီးမှပြန်လာသည်။
လင်ခုံးလုစောစောနိုးလာချိန် သူတို့၏ပင်ပန်းနေသောအကြည့်ကိုမြင်တော့ သူတို့ဘာမှမရခဲ့မှန်းသိလိုက်သည်။
ထိုစဥ်မနေ့ညကကျွန်းသားတစ်ယောက်သေဆုံးသွားသည်ဟူသောသတင်းနောက်တစ်ခုရောက်လာသည်။
အမှန်ပင်၊ ဒီတစ်ခေါက်ကလူတစ်ယောက်သေတာ၊ ပျောက်သွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ရှာဖွေရေးနှင့်ကယ်ဆယ်ရေးအသင်းကပင်လယ်ကမ်းခြေပေါ်မှာသွေးကွက်၊ ကျန်ရစ်သည့်ခြေလက်များနှင့်အဝတ်စကိုတွေ့ခဲ့တာမို့လို့ပင်။
ကစားသမားများ၏မျက်နှာထားမှာရုတ်တရက်အနည်းငယ်ဆိုးဝါးသွားရသည်။ သူတို့ကကမ်းခြေကိုအလကားသွားခဲ့မိသည့်အလား ဒီသတင်းကသူတို့ပြန်လာပြီးနောက်မှသူတို့ဆီရောက်လာသည်။
လင်ခုံးလုမှာကော်ဖီခွက်ကိုင်ထားလျက်မျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။ မနေ့ညကရွှီယန့်ကသူ့အခန်းထဲမှာတစ်ညလုံးရှိနေခဲ့တာဆိုတော့ လူသတ်တရားခံကပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်နိုင်တယ်။
ဒါပေမဲ့ရွှီယန့်ကပင်လယ်မကောင်းဆိုးဝါးနဲ့ဆက်စပ်နေတာလား
----------
Arc(9) မိစ္ဆာနတ္ဘုရား၏ရည္းစားေဟာင္း(၁၃)။
လင္ခုံးလုႏွင့္႐ႊီယန့္တို႔ကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားစုေဝးေနသည့္ေနရာကိုေရာက္ရွိသြားေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းကလူမ်ားကိုဦးေဆာင္ကာသူတို႔ကိုရွာေဖြေနၿပီပင္။ ကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကလည္းရွာေဖြေရးႏွင့္ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕မ်ားကိုဖြံစည္းကာ အနီးနားရွိေတာင္တန္း၊ ေတာအုပ္ႏွင့္ပင္လယ္ေဘးမ်ားမွာရွာေဖြေနၾကသည္။
သို႔ေသာ္တစ္ေနကုန္သြားေပမဲ့ဘာမွရွာမေတြ႕ေသးေပ။
ဘာသတင္းမွမရတာျမင္ေတာ့ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသူ၏ဇနီးျဖစ္သူမွာေနာက္ဆုံးတြင္ေတာင့္မထားနိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပိဳလဲက်သြားကာငိုယိုေလသည္။
"တိုင္ဖြန္းမုန္တိုင္းတိုက္ေနတုန္းအျပင္သြားလို႔မရပါဘူးလို႔ကြၽန္မသူ႕ကိုေျပာသားပဲ၊ ဒါေပမဲ့သူကနားမေထာင္ဘဲမိစ္ဆာေနာက္လိုက္သြားတယ္။ အဲ့တုန္းကအရမ္းေမွာင္ေနတာဆိုေတာ့ ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးေခၚသြားတာျဖစ္...."
"တိတ္စမ္း!" သူမၿပီးေအာင္မေျပာရေသးခင္ သူမဟာလူအိုႀကီးတစ္ေယာက္၏ျဖတ္ေျပာျခင္းခံလိုက္ရသည္။
သူဟာလူအိုႀကီးဟုဆိုေပမဲ့အသက္ငါးဆယ္ေျခာက္ဆယ္သာရွိသည္။ သူ႕မ်ိဳးရိုးမွာေယာင္းျဖစ္ၿပီး ဦးေလးေယာင္းဟုသိၾကသည္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးပင္လယ္ေလညွင္း၏တိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ သူ႕အသားအေရာင္မွာအနည္းငယ္နက္ေမွာင္လို႔ေနၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာမွာခ်ိဳင့္ခြက္ႏွင့္အေရးေၾကာင္းမ်ားရွိလို႔ေနရာ သူ႕ပုံရိပ္မွာခက္ထန္ၿပီးအိုေနေပမဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာေတာ့အမွန္တကယ္အလြန္သန္မာေပသည္။
သူခပ္တိုးတိုးေအာ္ေငါက္လာခ်ိန္ အမ်ိဳးသမီးမွာ႐ုတ္ျခည္းအနည္းငယ္ရွက္႐ြံ႕သြားကာ အမွန္တကယ္အငိုရပ္သြားသည္။
ထိုေနရာမွာရွိေနသည့္ကစားသမားမ်ားဟာလည္း"ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါး"ဟူေသာစကားလုံးကိုၾကားေတာ့ သူတို႔မ်က္လုံးမ်ားတစ္ခ်က္လက္သြားသည္။ ဒါကကြၽန္းေပၚေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ဒီစကားလုံးကိုဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ၾကားရျခင္းပင္။ ကြၽန္းေပၚရွိလူမ်ားကထိုအေၾကာင္းတားျမစ္ထားပုံရသည္။
ဦးေလးေယာင္းကေဆးလိပ္ေငြ႕အရွည္ႀကီးမႈတ္ထုတ္ကာဆိုသည္။
"မေန႕ကေလအရမ္းထန္ေနတာ။ မင္းေယာက်ာ္းပင္လယ္ထဲလြင့္သြားတာေနမယ္။ တိုင္ဖြန္းမုန္တိုင္းတိုက္ေနတုန္းအျပင္မထြက္ရဘူးလို႔မေျပာခဲ့ဘူးလား။"
အမ်ိဳးသမီးကေခါင္းငုံ႕ထားကာဘာမွမေျပာရဲေပ။
ေျပာၿပီးေနာက္ဦးေလးေယာင္းကအခုမွေရာက္လာသည့္ရဲတိုက္ပိုင္ရွင္လင္ခုံးလုကိုမၾကည့္ဘဲ ကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ား၏ရွာေဖြေရးႏွင့္ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕မွသက္လတ္ပိုင္း႐ြယ္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကိုၾသရွရွအသံျဖင့္အမိန့္ေပးလိုက္သည္။
"ဟယ္ခြင္း၊ လူေတြကိုကမ္းေျခကိုေခၚသြားၿပီးသြားရွာေခ်။"
ဟယ္ခြင္းကခ်က္ခ်င္းေခါင္းၿငိမ့္သေဘာတူကာ အခုပဲျပန္ေရာက္လာသည့္လူတစ္အုပ္ႏွင့္အတူထပ္ထြက္သြားသည္။
ဦးေလးေယာင္းကသူတို႔ထြက္သြားတာကိုရပ္ၾကည့္ေနသည္။ တစ္ေအာင့္ၾကာရပ္ၾကည့္ေနၿပီးမွ လင္ခုံးလုေရာက္လာတာကိုအခုမွသတိထားမိသည့္အလား ရွာေဖြေရးကိုကူညီရန္လူငွားေပးသည့္အတြက္ရဲတိုက္ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းယဥ္ေက်းစြာေဖာ္ျပလာသည္။
လင္ခုံးလုသူ႕လက္ကိုေဝ့ရမ္းကာေအးစက္စက္ေမာက္မာစြာေျပာလိုက္သည္။
"ငါတို႔ေတြကအိမ္နီးခ်င္းေတြဆိုေတာ့လုပ္ေပးသင့္တာေပါ့။"
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ သူကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခဏအၾကာမွာထူးဆန္းေသာျဖစ္စဥ္ကိုသတိထားမိသြားသည္။ လူတခ်ိဳ႕ေပ်ာက္ေနေပမဲ့ ဒီကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကစိတ္ပူေနပုံမရဘဲ ၎တို႔မ်က္ႏွာမွာအေၾကာက္တရားႏွင့္ထုံထိုင္းမႈတို႔ပိုေနေလသည္။
ေပ်ာက္ဆုံးသူ၏ဇနီးျဖစ္သူပင္အတူတူပင္။ သူမကဝမ္းနည္းေနပုံမရဘဲအလြန္ေၾကာက္လန့္ေနေလသည္။
ေနာက္ထပ္ထူးဆန္းေသာအရာမွာ ကြၽန္းေပၚတြင္ကေလးတစ္ေယာက္မွရွိပုံမေပၚ။
လင္ခုံးလုမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာေတြးလိုက္မိသည္။ အရင္ဘဝကအက်ဥ္းတိုက္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ႐ႊီယန္ထံမွဖမ္းဆီးခံရကာလက္တုံ႕ျပန္ရန္ပိတ္ေလွာင္ခံခဲ့ရသည္။ လက္တုံ႕ျပန္သည္ဟုဆိုေပမဲ့အမွန္ေတာ့သူတစ္ရက္သာစိုးရိမ္ေၾကာက္လန့္ေနခဲ့ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။ သူအခန္းငယ္ေလးထဲကထြက္ေျပးသည္ႏွင့္ ပန္းကိုင္းႏွင့္ႏွလုံးထဲထိုးေဖာက္ခံခဲ့ရကာ ဒီကမၻာမွေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့သည္။
ဒီေတာ့သူ႕မွာအရင္ဘဝကဒီကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကိုအာ႐ုံစိုက္ရန္အခ်ိန္မရွိခဲ့ေပ။ သူဒီဘဝတြင္ရဲတိုက္ထဲမွာေနေနခဲ့ၿပီး သူတို႔ကိုအာ႐ုံမစိုက္ခဲ့မိသျဖင့္ ဒီေန႕မွသာဒီျဖစ္စဥ္ကိုသတိထားမိခဲ့သည္။
သူေတြးေနစဥ္ အိမ္ေတာ္ထိန္းႏွင့္ရွာေဖြေရးႏွင့္ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕မွဟယ္ခြင္းဆီကသတင္းေရာက္လာၿပီး ကမ္းေျခေပၚမွာေျခရာလက္ရာရွာေတြ႕သည္ဟုဆိုသည္။
ဦးေလးေယာင္းကကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကိုထိုေနရာကိုခ်က္ခ်င္းေခၚသြားေတာ့ လင္ခုံးလုက႐ႊီယန္ကိုဝွီးခ်ဲတြန္းခိုင္းၿပီး ကစားသမားမ်ားကအေနာက္မွလိုက္သြားသည္။
အမွန္ေတာ့ကြၽန္းေပၚမွာကေလးတစ္ေယာက္မွမရွိေၾကာင္း ကစားသမားမ်ားကလင္ခုံးလုထက္အရင္ရွာေတြ႕ခဲ့ျခင္းပင္။ သူတို႔ကြၽန္းေပၚေရာက္ၿပီးဒုတိယေန႕မွာ ကြၽန္းကအ႐ြယ္ေရာက္သူမ်ားျဖင့္ျပည့္ေနသည့္အျပင္ ဦးေလးေယာင္းထက္အသက္ပိုႀကီးေသာသက္ႀကီး႐ြယ္အိုအနည္းစုပင္ရွိေနမွန္းသေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တုန္းကသူတို႔ကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကိုသီးသန့္ေမးခဲ့ေတာ့ သူတို႔အေျဖမွာ: ဘယ္သူကသူတို႔ကေလးေတြကိုကြၽန္းေပၚမွာေနခိုင္းမွာလဲ။ သူတို႔အကုန္လုံးကိုပင္လယ္ကိုျဖတ္ၿပီးၿမိဳ႕ထဲကေက်ာင္းမွာပို႔ထားၾကတာေလ။
"အမှန်တော့အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး။ ေက်ာင္းေနအ႐ြယ္ကေလးေတြေက်ာင္းကိုသြားတာကဟုတ္ေပမဲ့သုံးႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြကေကာ?"
ကစားသမားမ်ားကလင္ခုံးလုႏွင့္႐ႊီယန့္အေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့ကာ ခပ္တိုးတိုးအသံျဖင့္ေဆြးႏြေးလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္အရင္ကေကာယြီကေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပင္၊ ကြၽန္းေပၚကလူမ်ားစုမွာထုံအအႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာသိပ္ေကာင္းပုံမရ။ ေမးခြန္းပိုေမးေလေလ သူတို႔ကမေျဖေလေလျဖစ္ရာ ကစားသမ်ားမွာဘာမွမသိခဲ့ရေပ။
"ဒီကြၽန္းသူကြၽန္းသူေတြကတစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပဲ။"
ယြမ္ရွီးခြၽမ္းကမ်က္မွန္ပင့္တင္ကာဆိုသည္။
"ၿပီးေတာ့သူတို႔ေျပာေနတဲ့ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးကေကာ?"
"လမ္းၫႊန္မွာမေဖာ္ျပထားဘူးေနာ္။"
"ေဘာပဲ၊ လမ္းၫႊန္ကတစ္ဝက္ပဲရွိတာ။ ေယာက်္ားရင့္မာႀကီးေတြကသူတို႔ဘယ္လိုေသသြားမွန္းေတာင္မသိၾကေတာ့ သူတို႔ကဂိမ္းကမၻာထဲကေနႏွင္ထုတ္ခံလိုက္ရၿပီးေတာ့ လူတခ်ိဳ႕ကဒီမွာအၿပီးအပိုင္ေသသြားၾကတယ္။"
ကုန္းေဝကဒါကိုၾကားေတာ့အလိုလိုေမးလိုက္မိသည္။
"သူတို႔အကုန္လုံးကလူသစ္ေတြလား။"
ဝမ္ရန္ကသူ႕ကိုထူးဆန္းစြာၾကည့္ကာဆိုသည္။
"မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ။ ဒီSအဆင့္ဂိမ္းမွာအရင္ကလူသစ္တစ္ေယာက္မွမရွိခဲ့ဖူးဘူး။"
ကုန္းေဝကဒါကိုၾကားေတာ့သူ႕မ်က္ႏွာမွာ႐ုတ္ျခည္းပိုျဖဴေဖ်ာ့လာသည္။
သူတို႔ကလူအုပ္ႏွင့္ေဝးေနသည့္အျပင္ သူတို႔အသံကအလြန္တိုးလ်သျဖင့္ အျပင္လူမ်ားကသူတို႔ေျပာတာကိုမၾကားၾကေပ။
သို႔ေသာ္လင္ခုံးလုကစနစ္ကိုေထာက္လွမ္းခိုင္းထားၿပီး တစ္ခုခုကိုတိတ္တိတ္ေလးၾကားလိုက္ရေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာထားမွာတစ္ေအာင့္ၾကာအေတြးထဲနစ္သြားရသည္။
လတ္စသတ္ေတာ့ကြၽန္းေပၚကလူေတြကကေလးေတြကိုေက်ာင္းပို႔ထားတယ္လို႔ေျပာတယ္ေပါ့?
ဒါေပမဲ့ကစားသမားမ်ားသံသယဝင္ေနတုန္း သူလည္းသိခ်င္မိသြားသည္။ တိုက္ဆိုင္ခ်က္က ကြၽန္းေပၚကကေလးေတြအကုန္လုံးကေက်ာင္းေနအ႐ြယ္ျဖစ္ေနတယ္လား။
ထို႔အျပင္ကြၽန္းေပၚကခရီးသြားနယ္ပယ္မွာဆင္းရဲလွသည္။ ရဲတိုက္ထဲမွာအလုပ္လုပ္တာကလြဲရင္ ပိုက္ဆံရွာရခက္သည္။ ပုံမွန္ဆိုၿမိဳ႕မွာအလုပ္သြားလုပ္သူႏွင့္လူႀကီးအမ်ားစုရွိရမည္။ သို႔ေသာ္လည္းအမွန္ေတာ့အတိအက်ကိဳဆန့္က်င္ဘက္ပင္။ ဒီမွာငယ္႐ြယ္ၿပီးသန္မာေသာလူငယ္မ်ားရွိၾကသည္။ အမ်ားစုမွာသက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ျဖစ္ၾကေပမဲ့ အသက္၆၀ေက်ာ္လူနည္းစုသာရွိသည္။ အမ်ိဳးသမီးထက္အမ်ိဳးသားပိုမ်ားေလသည္။
လင္ခုံးလုမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။ ဒီေတာ့ကေလးေတြကိုတကယ္ေက်ာင္းပို႔ထားတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္....ကေလးမရွိတာလား။
သူေတြးေနစဥ္ ရွည္သြယ္သြယ္လက္တစ္ဖက္ကသူ႕မ်က္ခုံးမ်ားကိုဆန့္ေပးလာၿပီး ႐ႊီယန့္က႐ုတ္တရက္ကိုယ္ကိုင္းကာသူ႕နားထဲတီးတိုးေျပာလာသည္။
"ေရာက္ၿပီ။"
လင္ခုံးလုမိန္းေမာသြားကာသူ႕ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ႏွစ္ဦးသားမွာအလြန္အမင္းနီးကပ္ေနၿပီး အခုဆိုသူတို႔မ်က္လုံးမ်ားကအၾကည့္ခ်င္းဆုံေနကာ သူတို႔အသက္ရႈႏႈန္းမွာ႐ုတ္ျခည္းေရာယွက္သြားေလသည္။
႐ႊီယန့္ကမေသမ်ိဳးပမာမ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းႏွင့္အမာ႐ြတ္မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းျဖင့္႐ုတ္ျခည္းၿပဳံးကာေမးလာသည္။
"သခင္ေလး၊ ကြၽန္ေတာ္အခုေလွ်ာက္လို႔..."
လင္ခုံးလုသူဘာေျပာေတာ့မလဲဆိုတာခန့္မွန္းမိသြားကာ သူ႕မ်က္ႏွာနီရဲသြားၿပီး သူအံႀကိတ္ကာေျပာလိုက္သည္။
"မရဘူး။"
အခုအေျခအေနကဘာမွန္းေတာင္မသိရဘူးေလ။
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ သူေခါင္းလွည့္ကာတည္ၿငိမ္ေအးေဆးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း လူအုပ္စုေဝးေနသည့္ေနရာကိုၾကည့္လိုက္သည္။
ေျခရာလက္ရာမ်ားကိုအိမ္ေတာ္ထိန္းႏွင့္ရွာေဖြေရးအသင္းကရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီး ၎မွာပင္လယ္ကမ္းစပ္ေပၚမွာေက်ာက္တုံးပုံႀကီးျဖစ္ေခ်သည္။
အခုမွမိုး႐ြာထားသည့္အျပင္ ေက်ာက္တုံးပုံႀကီးမွာပင္လယ္ေရႏွင့္နီးကပ္ေသာေၾကာင့္ ေသြးမ်ားေမွးမွိန္သြားၿပီး ေက်ာက္တုံးအက္ကြဲေၾကာင္းထဲမွာတခ်ိဳ႕သာက်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ရွာေဖြေရးႏွင့္ကယ္ဆယ္ေရးသခင္းျဖတ္သြားတုန္းကရွာမေတြ႕ခဲ့တာျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္ကစားသမားမ်ားလည္းေရာက္လာသည္။ က်ိခ်င္းခ်င္းကကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားအာ႐ုံမစိုက္ေနတုန္း ကိရိယာတစ္ခုထုတ္ကာနမူနာယူၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္အတည္ျပဳလိုက္သည္။
"လူ႕ေသြးပဲ။"
ထို႔ေနာက္သူမေက်ာက္တုံးအက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားထဲမွာေသခ်ာရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆံပင္ႏွင့္ေသးငယ္ေသာအသားႏွင့္အရိုးတခ်ိဳ႕ကိုရွာေတြ႕ေလသည္။
"လူသားတစ္ရႉးပဲ။"
က်ိခ်င္းခ်င္းကမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာဆိုသည္။
"ၿပီးေတာ့လက္နက္အခြၽန္နဲ႕ျဖတ္ထားတာမဟုတ္ဘူး၊ သားရဲရိုင္းေတြရဲ႕စုတ္ၿဖဲခံထားရတာနဲ႕ပိုတူတယ္။"
သူမေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ကြၽန္းသူကြၽန္းသူမ်ား၏မ်က္ႏွာမ်ားမွာတစ္ေဆျမင္လိုက္ရသည့္အလား႐ုတ္ျခည္း႐ုပ္ဆိုးသြားေတာ့သည္။
သူတို႔အမ်ားအျပားမွာအခ်င္းခ်င္းပင္အေၾကာက္တလန့္ေရ႐ြတ္လိုက္ၾကသည္။
"သူျပန္လာၿပီ၊ သူအဲ့ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးေတြကိုျပန္ေခၚလာၿပီးလက္စားေခ်...."
"တိတ္စမ္း!"
ဦးေလးေယာင္းက႐ုတ္ျခည္းေအးစက္စြာေအာ္ေျပာလိုက္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာမွာျဖဴေရာ္လို႔ေနသည္။
လူအမ်ားအျပားမွာခ်က္ခ်င္းေၾကာက္လန့္သြားကာသူ႕ကိုဗလာက်င္းစြာစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးဘာမွမေျပာရဲေတာ့ေပ။
သိပ္မေဝးေသာေနရာမွာ ႐ႊီယန့္ကဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ေနၿပီး သူ႕မ်က္လုံးမ်ားမွာအၿပဳံးတစ္ပြင့္ႏွင့္မာထန္မႈအနည္းငယ္ရွိေနသည္။
လင္ခုံးလုမသိလိုက္မသိဘာသာအေနာက္လွည့္ၾကည့္မိၿပီး သူ၏ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာထားကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ မေနနိုင္ဘဲမိန္းေမာသြားရသည္။
႐ႊီယန့္ကထိုေနရာကအေျခအေနကိုအနည္းငယ္အာ႐ုံစိုက္ေနပုံရၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားၿပီးမွလင္ခုံးလု၏အၾကည့္ကိုသတိထားမိသြားသည္။ သူခပ္ျမန္ျမန္အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားကာေျပာလိုက္သည္။
"သခင္ေလး၊ အဲ့မွာေသြးနဲ႕အညစ္အေၾကးေတြရွိတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္သခင္ေလးကိုသန့္ရွင္းတဲ့ေနရာဆီတြန္းသြားေပးမယ္ေနာ္။"
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ လင္ခုံးလုျပန္ေျဖတာကိုမေစာင့္ဘဲဝွီးခ်ဲကို ထိုလူအုပ္ႏွင့္ေဝးသည့္သန့္ရွင္းေသာေနရာဆီတြန္းလိုက္သည္။
လင္ခုံးလုေမးလိုက္သည္။
"မင္းလဲဒီကြၽန္းေပၚကပဲေနာ္။ သူတို႔ေျပာတဲ့'ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါး'နဲ႕'ကလဲ့စား'ဆိုတာကဘာကိုဆိုလိုတာလဲသိလား။"
႐ႊီယန့္ကဒါကိုၾကားေတာ့မသိမသာေတာင့္တင္းသြားကာဆိိုလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကြၽန္းေပၚေရာက္တာသိပ္မၾကာေသးဘူး။ ထူးဆန္းတယ္....ေကာလဟာလပဲေနမွာပါ။ ဒီကမၻာမွာပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးဆိုတာမ်ိဳးရွိလို႔လား။ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္တာမ်ားလား။ တစ္ေဆလားပဲ? ကလဲ့စားဆိုတာကေတာ့...."
ဒီအထိေျပာၿပီးေတာ့သူႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မ်ားေကာ့လိုက္ျပန္ကာ မရှင်းလင်းသောအဓိပ္ပါယ်ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
"သူတို႔မေကာင္းတာတစ္ခုခုလုပ္ထားလို႔ေၾကာက္ေနၾကတာေနမွာေပါ့?"
လင္ခုံးလု: "....." တကယ္လား။ မင္းရဲ႕စကားထဲမွာတစ္ခုခုရွိေနတယ္လို႔ငါဘာလို႔ထင္ေနတာပါလိမ့္?
႐ႊီယန့္ကေခါင္းငုံ႕ကာၿပဳံးလိုက္ၿပီး ထိုေနရာကိုခပ္ျမန္ျမန္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
ထိုစဥ္ကစားသမားမ်ားကလည္း"ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါး"ကဘာလဲဆိုတာႏွင့္"သူ"ကဘယ္သူလဲဆိုတာကိုေမးေနၾကသည္။
သို႔ေသာ္အခုပဲဦးေလးေယာင္းထံမွဆူေငါက္ခံထားရသည့္ကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားမွာဒီအခ်ိန္တြင္ႏႈတ္ဆိတ္ေနၾကသည္။
ဦးေလးေယာင္း၏မ်က္ႏွာမည္းေမွာင္သြားကာ သူကေမးလာသည့္က်ိခ်င္းခ်င္းကိုၾကည့္ၿပီး သတိေပးမႈျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"မိန္းကေလး၊ ဒါက်ဳပ္တို႔ကြၽန္းကိစၥပါ။ မင္းတို႔အျပင္လူေတြကဒီတိုင္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာဂ႐ုစိုက္ၾက။ တအားစပ္စုလြန္းတာကေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။"
က်ိခ်င္းခ်င္းမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာေအးစက္စက္ေလသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါေပမဲ့အခုဆိုကြၽန္းေပၚမွာလူေတြေသကုန္ၾကၿပီေလ။"
အဓိပ္ပါယ်ကဒီလိုကိစ္စကြီးဖြစ်သွားတာတောင်ဖုံးကွယ်ထားချင်တုန်းပဲလား။
ဒီတစ္ေခါက္မွာဦးေလးေယာင္းကစကားမဆို။ သူ႕ေဘးကဟယ္ခြင္းကသေဘာမေကာင္းေသာအၾကည့္ျဖင့္ေအးစက္စက္ေျပာလာသာ္။
"ေသသြားတဲ့လူေတြကက်ဳပ္တို႔ကြၽန္းကလူေတြေလ။ မင္းတို႔နဲ႕ဘာဆိုင္လို႔လဲ။"
သို႔ေသာ္လည္းက်ိခ်င္းခ်င္းကလုံးဝေၾကာက္မသြားဘဲ ခ်န္ေပၚကိုဆင္ေျခအျဖစ္ယူကာေျပာလိုက္သည္။
"ဒါေပမဲ့ကြၽန္မတို႔ခရီးသြားေတြထဲကတခ်ိဳ႕ေသသြားတယ္ေလ...."
လင္ခုံးလုမသိမသာနားေထာင္ေနတုန္း သူ႕ေျခက်င္းဝတ္မွလာသည့္ေအးစက္ကာေခ်ာမြတ္ေသာအထိအေတြ႕တစ္ခုကို႐ုတ္ျခည္းခံစားလိုက္ရသည္။ သူအလိုလိုငုံ႕ၾကည့္မိေတာ့ ဝွီးခ်ဲေဘးကေက်ာက္တုံးေပၚမွာလွဲေနသည့္လူတစ္ပိုင္း၊ ငါးတစ္ပိုင္းကိုျမင္လိုက္ရသည္။
၎မွာလူမ်က္ႏွာရွိၿပီး ျဖဴေဖ်ာ့ကာစိမ္းဖန္လို႔ေနၿပီး ေခါင္းေပၚမွာပင္လယ္ေရညွိတြဲေလာင္းခ်ိတ္ေနပုံမွာေရမိစ္ဆာပမာ။ ေခါင္းေအာက္ကခႏၶာကိုယ္မွာလုံးဝငါးျဖစ္ေနေပမဲ့ ငါးေရယက္ႏွင့္အျမႇီး၏ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွာလူလက္ေမာင္းႏွင့္ေျခေထာက္မ်ားေပါက္လို႔ေနသည္။
လင္ခုံးလုေခါင္းငုံ႕ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ ၎က၎၏သစ္ကိုင္းပမာလက္တစ္ဖက္ကိုဆန့္တန္းကာ သူ၏ေျခက်င္းဝတ္ျဖဴျဖဴကိုတိတ္တိတ္ေလးထိလာသည္။
လင္ခုံးလုမွာေၾကာက္သြားသည့္အလားပင့္သက္ရွိုက္လိုက္မိၿပီး အေနာက္လွည့္ကာ႐ႊီယန္ကိုဖက္ၿပီး တုန္တုန္ရီရီဆိုမိသည္။ "႐ႊီ ႐ႊီ....ေရသူထီး။"
႐ႊီယန့္႐ုတ္တရက္အသိျပန္ဝင္လာၿပီး သူ႕ကိုအလိုလိုတင္းတင္းဖက္လိုက္မိကာ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကထိုေနရာကိုစူးရွစြာတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
လူတစ္ပိုင္းငါးတစ္ပိုင္းက႐ႊီယန္၏အၾကည့္စူးစူးကိုဖမ္းဆုပ္မိသြားကာ သူ႕လက္မ်ားကအေၾကာက္တရားႏွင့္တုန္ရီသြားေလသည္။ သူကပင္လယ္ထဲကိုအထိတ္တလန့္ေျပးဝင္သြားၿပီး မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာျမဴထဲေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
႐ႊီယန့္ႏႈတ္ခမ္းေစ့လိုက္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာမွာ႐ုပ္ဆိုးသြားပုံပင္။
လင္ခုံးလု၏အသံမွာသိပ္္မေဝးေသာေနရာကကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကိုပါသတိခ်ပ္သြားေစသည္။ သူတို႔ေခါင္းလွည့္ၾကည့္လာေတာ့ လူတစ္ပိုင္းငါးတစ္ပိုင္းပုံရိပ္တစ္ခုကပင္လယ္ထဲေျပးဝင္သြားတာကိုျမင္လိုက္ရသည္။ လူအမ်ား၏မ်က္ႏွာ႐ုတ္ျခည္းျဖဴေဖ်ာ့သြားကာစတင္ေရ႐ြတ္ၾကျပန္သည္။
"ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါး၊ ပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးပဲ...."
ကစားသမားမ်ားကလည္း၎ကိုျမင္သြားၿပီး ဝမ္ရန္ကလႊတ္ခနဲထုတ္ေမးမိသြားသည္။ "အဲ့ဒါဘာႀကီးတုန္း?"
သို႔ေသာ္ဘယ္သူကမွသူမကိုအေျဖမေပးၾက။ ဦးေလးေယာင္း၏မ်က္ႏွာမည္းေမွာင္သြားကာ သူကလူတိုင္းကိုလူစုခြဲရန္ျမန္ျမန္ေျပာလိုက္ၿပီး အေလးအနက္သတိေပးလာသည္။
"ေနာက္ဆိုပင္လယ္အနားကိုဘယ္သူမွသြားခြင့္မရွိဘူး။"
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္သူကကစားသမားမ်ားကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာဆိုသည္။
"မင္းတို႔ေတြေရာပဲ။"
ေပ်ာက္သြားတဲ့လူကိုေတာ့ ဦးေလးေယာင္းရဲ႕သေဘာထားကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ၾကည့္ရတာေတာ့ဒီကိစၥကဒီမွာအဆုံးသတ္သြားေတာ့မဲ့ပုံပဲ။
ကစားသမားမ်ားမွာထုံးစံအတိုင္းဆႏၵမရွိၾကေပ။ သူတို႔ေနာက္ဆုံးမွာသဲလြန္စတခ်ိဳ႕ရွာေတြ႕တာမို႔ ထပ္ၿပီးစုံစမ္းၾကည့္မွျဖစ္မယ္။
သို႔ေသာ္ဦးေလးေယာင္း၏သေဘာထားမွာအလြန္သေဘာမေတြ႕ျဖစ္ေနၿပီပင္၊ သူ႕ငယ္သားဟယ္ခြင္းကအရပ္ရွည္ရွည္လူငယ္မ်ားကိုဦးေဆာင္ကာသူတို႔ကိုတိုက္ရိုက္တားလာသည္။
ထိုစဥ္အိမ္ေတာ္ထိန္းကလည္းေရွ႕တိုးကာကစားသမားမ်ားကိုရဲတိုက္ကိုအရင္ျပန္သြားဖို႔စည္း႐ုံးနားခ်လာသည္။ သူကလင္ခုံးလုကိုပင္ဆင္ေျခအျဖစ္ထုတ္သုံးလိုက္ေလသည္။
"မင္းတို႔ဒီလိုလုပ္ရင္သခင္ေလးဒုကၡေရာက္သြားလိမ့္မယ္။"
လင္ခုံးလုက႐ႊီယန့္၏ရင္ခြင္ထဲမွာခိုဝင္လို႔ေနသည္။ ဒါကိုၾကားေတာ့သူေခါင္းေလးျပဴထြက္ကာေမးလိုက္သည္။
"ငါတို႔အရင္ျပန္ႏွင့္ရင္ေကာ?"
ကမ္းေျခမွာတအားေအးေနသျဖင့္ သူထိုေနရာမွာေနရတာမဆင္မေျပေပ။ ခုနကမေကာင္းဆိုးဝါးေလးသူ႕ေျခက်င္းဝတ္ကိုေစးကပ္ကပ္လက္မ်ားျဖင့္ထိသြားခဲ့ေပရာ အခုဆိုသူအရင္ျပန္ၿပီးသူ႕ကိုယ္သူေဆးေၾကာပစ္ခ်င္ေနသည္။
ထို႔အျပင္ဟယ္ခြင္းႏွင့္အျခားသူမ်ားကတုတ္မ်ားပင္ထုတ္ေနၾကၿပီ၊ ဒီလိုသာဆက္သြားရင္သူတို႔တိုက္ခိုက္ၾကလိမ့္မယ္။ ကြၽန္းသူကြၽန္းသားေတြအတြက္စိတ္ပူစရာမလိုဘူး။ ကစားသမားေတြမွာအဆင့္ျမင့္လက္နက္ေတြရွိတယ္။ က်ည္ဆန္မွာမ်က္စိမပါဘူးဆိုေတာ့...
ဦးေလးေယာင္းကအိမ္ေတာ္ထိန္းႏွင့္လင္ခုံးလုစကားေျပာတာကိုျမင္သြားၿပီး လက္ေဝွ႕ရမ္းကာဟယ္ခြင္းႏွင့္အျခားသူမ်ားကိုေနာက္ဆုတ္ဖို႔ေျပာလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"သခင္ေလးကိုမ်က္ႏွာသာေပးဖို႔လိုေသးတယ္ေလ၊ မင္းတို႔ျပန္သြားလို႔ရၿပီ။"
လင္ခုံးလုရင္ထဲမွာတိတ္တခိုးႏႈတ္ခမ္းေကြးလိုက္မိသည္။ သူကဘာလို႔မ်က္ႏွာသာေပးခံရမွာလဲ။ ဦးေလးေယာင္းနဲ႕ဟယ္ခြင္းကပုံမွန္ဆိုရဲတိုက္ကိုမ်က္ႏွာသာေပးၿပီး ရဲတိုက္ကိုရိုေသေလးစားေပမဲ့ သူ႕ထက္အိမ္ေတာ္ထိန္းကိုပိုတယ္။
ထိုစဥ္ကစားသမားမ်ားကလည္းကြၽန္းသူကြၽန္းသားမ်ားကသူတို႔ကိုေသခ်ာေပါက္အခ်က္အလက္တစ္ခုမွထုတ္ေျပာမွာမဟုတ္သည့္အျပင္ ဦးေလးေယာင္းလိုလူမ်ိဳးကသူတို႔ကိုစုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ကမ္းေျခမွာေနခြင့္ျပဳမွာမဟုတ္မွန္းသေဘာေပါက္သြားသည္။ အျငင္းဆက္ပြားေနတာကဘာမွမရေပ။ အရင္ျပန္သြားၿပီးေနာက္မွအခြင့္အေရးရွာတာပိုေကာင္းသည္။
လူနည္းစုကတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာခပ္ျမန္ျမန္သေဘာတူလိုက္ၾကသည္။ ယန္ဖုန္းကဆိုသည္။
"ဒါဆိုလဲသခင္ေလးေျပာတာနားေထာင္တာေပါ့။"
လင္ခုံးလု: "...." သူ႕ကိုယ္သူ႐ုပ္ေသး႐ုပ္လို႔ခံစားလိုက္ရတယ္။
ရွှီယန့်ကယန်ဖုန်းကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာအမည်မသိအဓိပ္ပါယ်ဖြင့်နှာမှုတ်လိုက်သည်။
*
ရဲတိုက္ကိုျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ကစားသမားမ်ားကကမ္းေျခကိုထပ္သြားရန္ခ်က္ခ်င္းအခြင့္အေရးမရွာခဲ့ေပ၊ အေၾကာင္းမွာဦးေလးေယာင္းကလူမ်ားအနားမကပ္လာေအာင္ပင္လယ္ကမ္းေျခႏွင့္သိပ္မေဝးေသာေနရာမွာကင္းလွည့္ရန္ဟယ္ခြင္းကိုလူစီစဥ္ခိုင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ပင္။
ညက်မွဒီလူမ်ားျပန္သြားၾကသည္။
ကစားသမားမ်ားကညလယ္ေခါင္ႀကီးအျပင္ခိုးထြက္သြားကာ ေနထြက္ခါနီးမွျပန္လာသည္။
လင္ခုံးလုေစာေစာနိုးလာခ်ိန္ သူတို႔၏ပင္ပန္းေနေသာအၾကည့္ကိုျမင္ေတာ့ သူတို႔ဘာမွမရခဲ့မွန္းသိလိုက္သည္။
ထိုစဥ္မေန႕ညကကြၽန္းသားတစ္ေယာက္ေသဆုံးသြားသည္ဟူေသာသတင္းေနာက္တစ္ခုေရာက္လာသည္။
အမွန္ပင္၊ ဒီတစ္ေခါက္ကလူတစ္ေယာက္ေသတာ၊ ေပ်ာက္သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ရွာေဖြေရးႏွင့္ကယ္ဆယ္ေရးအသင္းကပင္လယ္ကမ္းေျခေပၚမွာေသြးကြက္၊ က်န္ရစ္သည့္ေျခလက္မ်ားႏွင့္အဝတ္စကိုေတြ႕ခဲ့တာမို႔လို႔ပင္။
ကစားသမားမ်ား၏မ်က္ႏွာထားမွာ႐ုတ္တရက္အနည္းငယ္ဆိုးဝါးသြားရသည္။ သူတို႔ကကမ္းေျခကိုအလကားသြားခဲ့မိသည့္အလား ဒီသတင္းကသူတို႔ျပန္လာၿပီးေနာက္မွသူတို႔ဆီေရာက္လာသည္။
လင္ခုံးလုမွာေကာ္ဖီခြက္ကိုင္ထားလ်က္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသည္။ မေန႕ညက႐ႊီယန့္ကသူ႕အခန္းထဲမွာတစ္ညလုံးရွိေနခဲ့တာဆိုေတာ့ လူသတ္တရားခံကပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးျဖစ္နိုင္တယ္။
ဒါေပမဲ့႐ႊီယန့္ကပင္လယ္မေကာင္းဆိုးဝါးနဲ႕ဆက္စပ္ေနတာလား
----------