10-1-13
Kathryn's POV
"Minsan kasi,Kahit di mo sinasadya, Nakakasakit ka na eh." Pinunasan ko yung luha ko. "Di ka pa ba napapagod, DJ? *sobs* Kasi ako, sukang suka na ko eh. Sawang sawa na ko." I shooked my head.
"Pilit kong tinitiis yung ugali mo. Pilit kong hindi umasa. *sobs* Pero pinaasa mo ko eh. Sana di mo nalang ako pinaasa. *sobs* Ganyan ka ba talaga?" Pinaghahampas ko siya pero hinawakan niya ang mga kamay ko at niyakap ako.
"Kath, I'm Sor--" "Ayan na naman tayo sa Walang kwentang sorry-ng yan eh.*sobs* Bakit ba di mo ko kayang mahalin? Bakit ba lagi mo nalang akong sinasaktan at pinapaasa? Dahil ba mahal kita?" I bit my bottom lip.
"Di ko sina--" "Kung di mo sinasadya, bakit paulit ulit mong ginagawa? Lagi ka namang ganyan eh. Sana di nalang ikaw minahal ko." Sabi ko at kumawala sa yakap niya at tumakbo.
Kada isang hakbang ko ay nadudurog lalo ang puso ko. Di man lang niya ko sinundan................
Ako si Kathryn Chandria Bernardo. Ang babaeng pilit na umaasang mamahalin din siya ng taong mahal niya. Ang babaeng tiniis ang lahat ng sakit para lang sa taong kailanman ay di siya kayang mahalin. Ang babaeng pilit na ginagawa ang lahat para sa taong mahal niya. Ang babaeng sinaktan at pinaasa ni Daniel John Padilla