Onunla uyumak düşüncesi bile kalbimin ritminin değişmesine sebep olurken şimdi bu düşüncenin gerçek olması için sadece birkaç adım atmam gerektiğini bilmek vücudumda tuhaf etkilere yol açıyordu. İçim kıpır kıpırdı. Böyle uzun süredir bir şey istiyormuşumda doğum günüm geldiğinde babamın bunu aldığından emin değilmişim ve onun vermiş olduğu paketi heyecanla açıyormuşum gibi bir his.
Hükmetmeyi başaramadığım bacaklarıma söz geçirmeye çalışıyordum. Selim iyice sabırsızlanmış olmalı ki bekleyemeyip konuşmaya başladı.
"Hayatım benimle uyumak istemiyor musun?" Ah aşkım istemez olur muyum? Ne diyim nutkum tutuldu,heyecandan elim ayağım tutmuyor mu diyeyim. Tamam İpek sakin,cool ol.Derin bir nefes al ve beynini çalıştır ve cool İpek'i devreye sok.
"Ben...Ben istiyorum tabi de..."dedim ve evet tabi ki yine beynim durmuştu.Cool olayım derken söylediklerime bak ya.De ne hayır sanki cümlenin devamını getirebilecekmişim gibi.
"Sence?"dedim üstümdeki utangaçlığı atıp.
"Utandın utandın.Utangaç sevgilim benim."dedi gülerek.
"Beni gıcık etme.Yoksa rüyanda görürsün benimle uyumayı."dedim en arsız halimle.
"Bu hasta halimle kıracak mısın beni?"dedi.
"Duygu sömürüsü yapma.Sana kıyamadığımı biliyorsun."dedim.Bu sırada yanına doğru yürüyordum.
"Her defasında işe yarıyor ama.Tıpkı şu an işe yaradığı gibi."dedi.Yanına gelmiştim.Pislik işini biliyor ya.
Heyecanla yatağın içine girdim.Selim canı yandığı için biraz zor bir şekilde bana döndü.Zaten ben ona arkamı dönerek yatmıştım.Onun yanında yatmak bile nefesimi keserken yüzüne bakamazdım.İyice yaklaştı.Elleriyle arkamdan sarıldı.Beni iyice kendine çekti.Artık sıcak nefesi saçlarımdan geçip enseme vuruyordu ama sanki bütün vücudumda nefesini hissediyordum.Her yerimde iliklerime kadar nefes alış verişini hissediyordum.Bütün hücrelerim şu an ona dönmem ve onunla öpüşmem için beni zorluyordu.Ben ve gurur kırıntım buna engel oluyordu.
Bu sırada kafamın üstüne çenesini koymuştu.Sonra kafasını biraz daha eğip burnunu saçlarımın üzerine koydu ve kokumu içine çekti.Şu anı hiçbir şeye değişmem.Hayatımın en mutlu anlarından ilk üçe girer heralde.İnsanlar bunu her gün yaşıyor,ne kadar şanslılar.Bu sırada sadece nefes alışverişimiz ve kalp atışlarımız duyuluyordu.
Benim kalp atışımın duyulması gayet normal çünkü şu an resmen ağzımda atıyor.Umarım Selim duymuyordur.Bu sırada ellerini sardığı belimden çekip elleriyle elimi bulup parmaklarını parmaklarına geçirdi.Bu sırada saçıma küçük öpücükler bırakıyordu.Karnımın oradaki hareketlenmenin de devreye girmesiyle heyecanım daha da arttı.Heyecanın vermiş olduğu etkiyle elini iyice sıktım.
"Ben zamanında öyle büyük bir iyilik yapmışımki şu an sen hayatımdasın."dedi.Esas ben yapmışım o iyiliği ki sen, seni bunca isteyene rağmen benimsin.Bu adam niye bu kadar romantik ki?
"Heralde baya büyük bir iyilik,yoksa böyle bir kızın seninle işi ne?"dedim pis pis gülerek.
"Vayyy demek öyle."dedi sesinden güldüğünü anlıyordum.Ani bir hareketle ellerini elimden çekip beni kendine çevirdi.Nefes nefese kalmıştım.Bu sırada ellerini belime sıkıca doladı,beni iyice kendine çekti ve vücutlarımız artık bir bütün halindeydi.Burnum burnuna değiyordu.
"Ne yapıyorsun sen?"dedim.
"İpek ben....Sen benim ol istiyorum,sadece benim."derken eliyle belimi daha da kavradı.O devreye giren şeyler umarım hormonlarım değildir.
Ellerimi kalbine koydum.
"Ben sadece buraya aitim ve bunu kimse değiştiremez."dedim.Bu sırada gözlerimi bir kere bile kırpmadan gözlerinin içine bakıyordum.
"Kimse kimse değiştiremez.Buna izin vermem."dedi.Bakışları bakışlarımı delip içimde en derinlere değiyordu.
"Aşkım..."dedim ve hemen sözümü kesti.
"Biliyorum ve bende sadece seninim."dedi.Gerçekten aklımdan geçenleri okumuştu.Yüzümde hafif bir gülümseme oluştu.Bu sırada Selim yüzünü bana yaklaştırarak dudaklarımızın arasında çok çok az bir boşluk bırakmıştı.Bu sırada konuşmaya başladı ve konuşurken dudaklarının her hareketini dudağımda hissediyordum.
"Seni seviyorum."dedi.Bu sırada belimdeki eli bütün vücudumu yakıyordu.Ben hiç kimseyi bu kadar çok istememiştim yani en azından bu şekilde.
"Ben de."diye güçlükle cevap verebilmiştim.Bu sırada dudakları dudağıma her değişinde beni çıldırtıyordu.Sanırım masum İpek yok olmuştu.Şu an içimdeki bütün masumiyet yok olsada gururum her noktasıyla direniyordu.Onu ilk öpen ben olmayacaktım.Böylece boş boş durup nefesinin nefesime karıştığı her saniye benim için geçmek bilmeyen saatlere dönüşmüştü.Bir an önce uzun süredir birleşmeyen dudaklarımızın birleşmesi için çıldırıyordum.Bir şey yapmalı ve onun beni öpmesini sağlamalıydım.Tamam erkeklerle ilgili bütün bilgileri hatırla İpek.Heh işte aradığım şey.Ne demişler kaçan kovalanır.
Kendimi hafifçe geri çekmeye karar verdim.Onda gitmek istiyormuşum etkisi yaratırsam eğer o bunu istemez ve beklenen an.Belki de işe yaramaz ve yanından kalkmama izin verir ve her şey boka döner.Risk almalıyım bunun sonucunda rahatsız koltukta Selim'in nefesini hissetmeden uyumak olsa bile.Bütün her şeyi göze alarak kendimi geri çekmemle Selim'in beni sıkıca tutup öpmesi bir oldu.Sonunda uzun bir aradan sonra yumuşacık dudakları tekrar dudaklarımla beraberdi.Bu sırada nefesimin kontrol etmeye çalışıyordum ki daha uzun sürsün.Selim belimdeki elini yavaşça hareket ettirmeye başlamışdı ve bu beni daha da çıldırtıyordu ve ona daha sert şekilde karşılık vermeye başlamıştım.Bu sırada iki elimi saçlarının arasında gezdiriyordum.Bu seferki öpüşmemiz bütün öpüşmelerimizden çok farklıydı.Hem daha fazla duygu yüklü ve daha şeydi.Yani işte şey.Ufff yine utanıyorum.Yanaklarım kızarmaya başladı.Gerçi yanaklarımdaki kızarma vücudumdaki ateşin dışa vurumuda olabilir.Bu sırada Selim dilinide kullanmaya başlamıştı ve bu gerçekten tuhaftı.Ne kadar şaşırsamda karşılık vermeye çalıştım ve artık nefes alamaz duruma gelmiştik.Kaç dakikadır öpüştüğümüz hakkında en ufak bir fikrim bile yok.Bu sırada Selim yavaşça dudağını çekreken dudağımı iki dişinin arasına alıp yavaşça çekti ve işte bu tuhaf hissetmemi sağlamıştı.
Dudaklarımız birbirinden ayrıldığında nefeslerimizi düzene sokmaya çalıştık bir süre burun burunayken.Bu sırada gülümseyip duruyordum ve buna engel olamıyordum.Bir şey söylese keşke ve bu tuhaf hava yok olsa.Tamam belki de ben bir şeyler söylemeliyim.
"Şeyy ben sana söyledim mi?Yarın taburcu olacaksın.Ben düşündümki kimseye haber vermeyelim ben seni götürürüm eve.Yani sen kalabalığı öyle çok sevmezsin diye ben öyle düşündüm tabi sen de istersen.Ama dersen ki haber verelim veririz.Hem sen kitaplarını falan özlemişsindir.Ben saçmalıyorum dimi?"dedim çenemi kapatarak.
"Evet.Hem de fena halde."dedi gülerek.Uff rezil oldum rezil.Aptal kafam böyle güzel bir an anca böyle mahvedilirdi.
"Ama ben senin bu hallerini seviyorum zaten.Böyle masum bir o kadar da çekici,ukala ama bir o kadarda mütevazi,güzel bir o kadarda zeki ama en önemlisi de bunların hepsi sadece bana karşı bu kadar açık.Ben senin bütün zıtlıklarını seviyorum,her şeyini seviyorum."dedi gözlerimin içine bakarak.
"Ben de seni her şeyinle seviyorum."dedim bakışlarına karşılık vererek.Hem öyle seviyorumki sonundaki bütün imkansızlıkları unutacak kadar.
"Sonuç olarak beni yarın sen mi götüreceksin evime?"dedi ve bu sırada birbirimizden uzaklaştık.Yani en azından artık dudaklarımız birbirine değmiyordu ama yine de nefesi yüzümü yakıyordu.
"Evet sevgilim bir sorun mu var?"dedim ukala ukala.
"Hayır aksine bundan başka ne isteyebilirim ki?"dedi.
"Heh şöyle yola gel."dedim ve sonra dayanamadım "Seni seviyorum." dedim.
"Ben de seni seviyorum.Güneşin ayı sevdiği gibi hemde.Bıçaklanmam işe yaramış baksana sürekli beni sevdiğini hatırlatıyorsun."dedi.
"Şu olayı hatırlatma.Ayrıca bunun olanlarla ilgisi ben şu ana kimseyi bunu yüzüne söyleyecek kadar sevmedim."dedim.
"Sevme de zaten.Sen sadece bana ait ol,sadece bana böyle dokun,sadece beni böyle öp,sadece beni böyle sev,sadece benim ol."dediğinde içimde oluşan duygular tarif edilemez.
"Hayatım da sadece sen olacaksın.Ben ilk defa birini onu sevdiğimi söyleyecek kadar seviyorum."dedim.
"Sevmede zaten.Sadece bana böyle dokun,sadece beni böyle öp,sadece beni bu kadar çok sev,sadece benim ol."dedi.
"Bunlar zaten gerçekler ve bu gerçekleri sonsuza kadar kimse değiştiremez hatta sen bile."dedim gülerek."Uyuyalım mı sevgilim?"dedim esneyerek.
"Uyuyalım hayatım.İyi uykular."dedi saçlarıma minik bir öpücük kondururken.
"Sana da tatlı,renkli rüyalar.Rüyanda beni gör.Sana rüyanda bile başkası yasak."dedim şımarık çocuklar gibi.Sadece güldü.Sonra başımı kalbinin üstüne koyup huzurla uyumaya karar verdim.
....
Sabah uyandığımda hayatımda ilk defa bu kadar huzurlu uyuduğumu farkettim.Sonra toparlanıp yatakta oturdum.Selim hala uyuyordu.Ne kadar masum tıpkı bebek gibi.Bu adam her noktasıyla mükemmel.Tam bu sırada Selim gözlerini açtı.Bir insan şiş gözlerle bilr nasıl bu kadar yakışıklı olabilir.
"Günaydın nefes."dedi.
"Günaydınnn hayatım."dedim.
"Bugün evime gidiyorum sonunda.Kitaplarıma kavuşacağım."dedi kahkaha atarak.
"Yaaa dalga geçme Selimmm."dedim elimi yüzümle kapattım.Ellerimi yüzümden çekti sonra bileklerimden tutup avuç içlerimi öptü.
"Bunda utanacak bir şey yok ki hayatım.Bence çok tatlısın."dedi.Hala iltifat etmesine alışamadım yanaklarım kızardı yine.
...
"Dur ben bulurum anahtarları sevgilim sen tutun bana."dedim.Bir elimle Selim'i tutmaya çalışıyordum diğeriylede anahtarı arıyordum.Sonunda anahtarı bulduğumda savaşı kazanmış asker edasıyla anahtarı havaya kaldırdım sonra alel acele kapıyı açtım.Selim'i tutup yatağına götürdüm.
Odasına geldik yatağına yatırdım.Bu sırada dengemi kaybettim ve Selimle beraber yatağa düştük.Ben Selim'in üstüne düştüm.Tabi bu mesafe çokta uzun sürmedi ve dudaklarımız bu çekime dayanamayıp birleşti.Bir süre öpüştükten sonra kapının çalmasıyla irkildik.