Hocama Aşık Oldum (DÜZENLENİYOR)

Yardım Edin

Arkadaşlar birkaç hafta hikayeye ara vereceğim. O yüzden olabildiğince uzun yazdım.

"Seliiiim. Yardım edin.Yardım edin." diye bağırdıktan sonra Selim'in yanına koştum. Yerde yatıyordu.

"Aşkım iyileşiceksin lütfen kapama gözlerini, lütfen kapama.Selim lütfen benimle kal."derken Selim elini kanayan karnına doğru götürdü.

Acıyor olmalı hem de benim yüzümden.Yerde dizlerimin üstünde oturuyordum,kafası yere değmesin diye kucağıma almış iki elimin arasında tutuyordum.Bu sırada akan göz yaşlarımı bile silemiyordum.

"Yardım edin lütfen biri yardım etsin."diye bağırıyordum sokağın ortasında.Allahım sana yalvarırım yaşasın.Bundan daha kötü ne olabilir?Beni bırakamaz.Tam onunla bu kadar iyiyken,tam onunken olmaz olamaz.

Yardım çığlıklarıma insanlar toplanmıştı.Ambulansı aradıklarını söyleyip aynı zamanda da beni rahatlatmaya çalışıyorlardı.Melike evden koşarak gürültüye gelmişti.Beni yerde o halde görünce koşarak yanıma geldi.Ben bu sırada kimseyi duymuyor.Selim'in kapanmış gözlerinin açılmasını bekliyor,Selim'e yalvarıyor bi yandan da bildiğim bütün duaları okuyordum.

"Aşkım aç gözlerini yalvarırım aç.Beni bırakma,bu şekilde sensiz."dedim hıçkırarak bu sırada Melike beni telkin etmeye çalışıyordu.Bütün bunlar olurken ambulans sesi duyulmuştu."Sonunda aşkım kurtulacaksın bunun için her şeyi yaparım."dedim.

Selim'i kucağımdan almışlardı.Melike benim yerden kalkmama yardım etmiş ambulansa benimle birlikte binmişti.Hemen Selim'in elini tuttum.İçeridekiler elimi çekmemi acil müdahele etmeleri gerektiğini söyledi."Hayır.O benim varlığımı hissetmeli onu bırakamam.Lütfen."

Melike beni zar zor ikna etmiş,elimi çekmiştim.Melike konuşurken dua ediyordum.

"Canım o iyileşecek.Sakin ol,güçlü olman lazım onun için.Seni bırakıp gitmez,hem de böyle severken.O güçlü bir adam."dedi ve Melike'nin telefonu çaldı.Ablasının sesini duyabiliyordum.

"Melike,ben babamlara İpek giderken Selim hocanında oralarda bir arkadaşında olduğunu dönerken İpek'i görünce olaya müdahele ettiğini bu sırada yaralandığını söyledim.İpek'in ailesini de aradık bizde kalacakmış gibi izin istedik.Biz de çıktık evden hangi hastaneye gidiyorsunuz?"

Melike nereye gittiğimizi söyledi ve telefonu kapattı.Bu sırada hastaneye gelmiştik.Sedyeyle indirdiler Selim'i.Bende koşarak peşinden gittim.Artık güçsüz düşen vücudum sinyal vermeye başlamıştı.Ayaklarımın güçsüzleştiğini hissettim ve gözlerim karardı.

MELİKE

İpek'in vücudu buna dayanamadı ve gözlerimin önünde yere düştü.Hemen yardım istedim ve doktorlar sedyeye yatırdılar ve odaya götürdüler.Tabi kaldıramadı artık.Sevdiği adam içerde can çekişiyor.İpek'in yanına gittim artık bende ağlıyordum.O benim hocam sonuçta ve en yakın arkadaşımın sevgilisi.Bu süpriz için sürekli konuşmuştuk.Tuhaf ama arkadaş bile olmuştuk.Bu sırada annemler gelmişti.Bana Selim hocanın durumunu sordular ama ben de bilmiyordum.İpek böyleyken bakmak aklıma bile gelmemişti.Babam bakmaya gitti.

"Küçücük bedeni kaldıramadı tabi.Kıyamam yavrum.Kendini suçlamıştır."dedi annem.Asıl sebebini bilse...

İpek

Gözlerimi açtığımda Melike elimi tutmuş,ağlıyordu.Olayı hatırladığımda ayağa kalkmaya çalıştım.Melike beni tutmaya çalıştı."Bırak beni Melike"dedim ve var gücümle ittirdim.

"Tamam o zaman ben de geliyorum seninle"dedi.Koluma girdi ve hızlı adımlarla Selim'in olduğu yere doğru yürüdük.Gittiğimizde Selim'i ameliyata alıyorlardı.Serpil Teyze(Melike'nin annesi)

"Çok önemli bir şey değil çıkar şimdi.Sıkma canını boşuna."dedi ama olmuyor içimdeki kötü his bir türlü geçmek bilmiyor.

Hemen Selim'in yanına gittim."Lütfen durun"dedim.Elini tuttum.Aşık olduğum adamın elleri buz gibiydi ve ilk defa o elimi tutmuyordu.O an anladım ki ben onsuz bir hiçim ve onsuz yaşayamam.

"Aşkım bana dön.Gir o ameliyata ve hemen bana dön.Ben burdayım her zaman da yanında olacağım.Selim bana geri dön yalvarırım."dedim.O bensiz içerde ve ben onsuz burada kalamam.

"Artık ameliyata almalıyız."dedi hemşire.

Onu sedyeyle ameliyathaneye aldılar.Öylece kalakaldım.Kendimi ilk defa bu kadar çaresiz hissettim.Onsuz kalmam imkansız.

Aradan saatler geçmişti ama hala çıkmamıştı.Melike yanıma geldi.

"Canım iyi misin?Bir şey ister misin?"

"Hayır istemiyorum."

"Gel bak bir odada yat.Sen de iyi değilsin.Vücudun kaldırmayacak"

"Melike ne diyorsun sen?O bu haldeyken gidip dinleneyim mi?"

"Özür dilerim.Düşünemedim."

Aşkım çık artık.Hani ufak bir ameliyattı.İki saat oldu.

"Niye çıkmadılar.Korkuyorum."

"Çıkarlar şimdi telaşlanma.Hah bak doktor çıktı."

Doktor çıktı.Bitti ameliyat sonunda.O da ne doktor maskedini çıkardı ve suratı inanılmaz asıktı.Hayır olamaz.Ölmüş olamaz.