Cathalina's POV:
While we're having our hang out, may nagtetext sa'kin sa'kin kanina and to mu surprise it's levi. He told me where are they and they're in danger, i didn't think twice i excused myself to them. Mabuti nalang pinayagan nila ako, kanina pa rin ako hindi mapakali habang nagh-hangout kami. It's feels like na parang may mangyayaring hindi angkop sa araw ngayon, gabi na rin at isa pa kahit saan kami magpunta ay nandoon ang panganib. Malakas lang talaga ang instinct ko kaya kadalasan tama ang hinala ko sa mga panganib.
Iniisa-isa nila kami pero ang mas target nila ay si Tristan. S'ya at wala ng iba, 'yun ang napapansin ko kapag nasa laban kami. Kapag nasa panganib kami, s'ya palagi ang puntirya. Kaya hindi na ako nagtaka, na tuwing aalis s'ya ay may magtetext sa'kin na nasa panganib s'ya. Kaya bantay ko si Tristan, kahit sa pag-alis niya ay binabantayan ko, alam kong kaya niya ang sarili niya. Pero hindi mo maalis sa'kin ang mag-alala dahil nga hindi basta basta ang taong kalaban namin. Malakas at maimpluwensya, sindikato kumbaga.
Katulad ngayon nakatingin ako sa harapan ko, kung bibilangin ko pa nagsasayang lang ako ng oras para doon. Tinignan ko pa kung may lalabas, nilibot ko ang paningin ko. Napailing ng hindi naman bar ang pinuntahan nila at isang casino, kung nasaan ang mga tauhan ni Zeus. Kung saan sila nagh-hideout, kung pasabugin ko kaya ang lugar na 'to? Pero kung sabagay ganun ang ginagawa ko para hindi sila makabuo ulit at magkaroon ng malaking grupo.
"Hades! Ilabas mo na sila dito!" malamig na sigaw ko.
Narinig ko na ang iilang mga tao ko na tinawagan ko, tumango ako sa kanila at naghagis ng kutsilyo na tumama sa leeg ng isa. Kanya kanya na silang sugod sa'kin, umilag ako at kaagad na sinuntok sa panga ang isa. Sinipa ko rin ang sikmura ng isa at pinalo ang bote sa mismong mukha ng isa. Pinatid ko ang isa at binalian ng buto ang dalawa at hinagis kung saan.
"Hindi ko pwedeng iwan ang asawa ko!" rinig ko pang sigaw ni Tristan.
Sinalag ko ang braso ko sa mga suntok nila, ng makakuha ng tyempo ay sinuntok ko sa lalamunan ang isa. Umikot ako at hinawakan ang upuan para ihagis sa kanila, tumalon ako sa lamesa at sinipa ang dalawa pa na nasa kanan ko. Tinapik ko ang balikat ng isa at agad na sinuntok sa panga, kaunti nalang. Bumuga ako ng hangin, mahina pa rin ang katawan ko pero kaya ko naman.
"Tristan! Kailangan mo ng umalis dito! Tignan mo ang putla mo na!" rinig kong saad ni Jiro.
Bakit ba ang kulit?! Sinipa ko ang isa at nakita ko pa si leo at si levi na nakikipagbuno. Hinawakan ko ang kamao ng isa at hinila patalikod na s'yang ikinadaing at ikinatumba niya. Rinig ko pa ang iilang komosyon pero wala doon ang isip ko, kunot ang noo ko sa kanila. Nakita ko ang kutsilyo na pinaglalaruan nila, huminto ako at tinignan sila.
"Masyado ka naman atang magaling.. pakielamera ka pang kung sino ka man!" singhal niya habang pinapaikot ang kahoy.
"Tignan natin kung kaya mong salagan ang bawat hampas ng mga armas namin sa'yo!" saad ng isa na may latigo.
"Tss.." saad ko sa kanila at tinaas ang remote na hawak ko. "Kung mabubuhay pa kayong lahat.." ako naman ang ngumisi sa kanila at pinakita ang remote.
Napasinghap sila napailing ako at natawa. Putlang putla na kasi sila, humakbang ako paatras at hawak ang remote. Sinenyasan ko sila hades tumango lang s'ya at kumilos. Tinignan ko si Tristan na nakatingin sa'kin, hinawakan ko ang braso niya at hinila na s'ya paalis doon. Sumenyas ako sa driver namin na pinapunta ko pa dito.
"Sumakay na kayong lahat ako na bahala sa kotse ninyo. Ibigay ninyo na ang susi sa kanila sila na ang magdadala sa bahay." utos ko sa kanila.
Kanya kanya silang bigay ng susi sa mga tao ko, tumango ako at pinasok na si Tristan sa van. Ang putla na nga, may tama sa braso at sa tagiliran. Nang masigurong nasa loob na sila ay hinintay ko ang paglabas ni hades, tumango s'ya. Sumakay na ako sa motor ko at bumisina, hawak ko pa rin ang remote. Kasabay ng andar ng motor ko ay ang nakakabinging pagsabog ang narinig ko, ngumisi ako at pinaharurot ang motor ko papunta sa bahay.
'Too much for this day.'
Nakarating kami agad sa bahay at agad kong inalalayan si Tristan na nagaablburoto. Pinasok ko sila sa bahay at natigilan sila lars at nag-aalalang napatingin sa mga asawa nila. Pinaupo ko na si Tristan at nagpakuha ng med kit sa katulong.
"Anong nangyayari, levi?! Bakit ka naman may sugat?!" si lars na tinitignan si levi na kalmado lang at nakaupo sa sofa.
"Raquel! Oh my god! May tama ka ng baril sa balikat mo!" si sydney na naghhyestrical na at sinisipat si Raquel.
Nagtawag ako ng doctor, mabuti at marunong si leo, levi at si jiro na magtanggal ng baril sa katawan nila. Mabuti nalang at kaunti lang ang natamaan sa kanila, ang iba ay puro sugat at pasa lang. Tumawag ako ng isang doctor para kay tristan, nakapikit na kasi. Sa kanilang lahat s'ya ang napuruhan ng matindi kaya kailangan kong ipacheck dahil sa lala ng tama niya. Mabuti nalang rin nandito si Klea, at ang girlfriend ni Leo na doctor rin at bihasa sa larangan.
"Jusko! Ano ba kasing nangyayari sa inyo?!" si Lucian na katabi si Cloud na hawak ang panga.
"We're trapped on that fucking bar!" sagot ni Jiro. "Akala nga namin hindi na kami mabubuhay dahil sa dami nila at iilan lang kami!" saad niya pa.
Inasikaso ni Klea si Adonis bago si Tristan. Pinanood ko lang s'ya na gamutin si Tristan na nakahiga na sa couch, kanya kanya silang kwento. Habang ako nakatingin lang sa kanila, hindi ko alam kung paano ako ipapaliwanag sa kanila, at hindi ko rin alam kung galit ba sila o hindi.
"Dumating si Cathalina, then boom sumabog na ang bar." saad ni Leo na ginagamot ng girlfriend niya. "A-aray ko naman, babe!" nakangiwing saad niya.
"Pinag-alala mo ako, leo! Kaya manahimik ka!" singhal sa kanya ni Shekinah na kunot ang noo.
I sighed. "Pasensya na kayo, pati kayo ay nadamay pa. Hindi ko kasi alam kung paano ko sasabihin sa inyo. Delikado ang buhay namin, maraming gustong pumatay sa'min kaya as long as kaya namin kayong ilayo at wag kayong madamay gagawin namin ni Tristan." mahinahon na saad ko sa kanila.
"You mean..kaya naman pala palagi nalang kayong nasa hospital?" si Klea na ginagamot si Tristan.
"Oo, palagi nalang kasing may nakabuntot na panganib sa'kin lalo na kay Tristan." saad ko sa kanila.
"That means, kaya pala palagi nalang kayong nawawala. Tapos minsan naman kapag magkakasama tayo palagi kang nawawala, cath." saad ni sera na katabi si Thorn na tapos nang gamutin.
"We understand you." saad ni Lucian. "Walang may kasalanan sa nangyari, at isa pa dumating ka to save them. Walang dapat na sisihin sa nangyari." she gave me a warm smile.
Tumango ako at ngumiti ng maliit sa kanila, nakadilat na si Tristan at nakatingin sa'kin. Gabi na rin kaya dito ko na sila pinakain tutal mga nakainom na sila. Inalalayan ko lang si Tristan papunta sa dining, ang mga bata ay kakatulog lang. Mabuti nga't hindi nagising. Nagpautos ako ng pagkain sa mga kasambahay na agad na tumalima. Huminga ako ng malalim at inayos si Tristan na tahimik na nakamasid sa'kin.
"Okay ka lang ba?" i asked softly, nasa gilid niya kasi ako habang s'ya sa kabisera.
"Y-yeah.." mahinang saad niya at tinignan ako. "How did you know our place?" seryosong tanong niya.
"Levi." maikling saad ko sa kanya at tinignan ang pinsan niya na napatingin sa'min. "He texted me to come there, e sakto naman na papunta na ako doon. Hindi ako mapakali kaya sinunod ko ang instinct ko." dagdag ko pa sa kanya.
Kumain na kami ng tahimik ang iba ay nagkwekwentuhan pa, at ng matapos ay nagkanya kanya na silang paalam. Iginiya ko sila palabas, naglalagay rin ako ng tauhan na maghahatid sa kanila sa bahay nila. Niyakap nila ako isa isa, i hugged them back i really love these girls. Palagi nila akong iniintindi at sila ang mga kaibigan ko.
"If you need someone to lean on nandito lang kami ha?" saad ni Sera at hinaplos ang buhok ko.
"Yes, at wag mo ng isipin ang nangyari kanina. And if you're thinking that we're blaming you for what happened. It's a big NO always remember that." saad ni Klea at nakipagbeso.
I waved my hand at them naka sunod ang van ng mga tauhan ko sa kanila. Huminga ako ng malalim at pumunta sa loob para akayain na si tristan. Tahimik ko s'yang inalalayan, hindi pa rin kasi mawala sa isip ko si Amara at ang ginawa niya. Hanggang sa makapunta kami sa kwarto ay occupied ang isip ko. Binihisan ko lang si Tristan at tiyaka ako naghalf bath, matapos nun ay nagbihis na rin ako at maingat na tumabi sa asawa ko.
"Hindi ka papasok bukas, and you need some rest. Mabuti nalang at hindi ka naubusan ng dugo." saad ko sa kanya na naka unan sa braso ko.
"You saved me again.." he murmured softly, ang isang kamay ay nasa bewang ko.
"Asawa mo ako, gagawin ko ang lahat para sa'yo." saad ko sa kanya at hinalikan ang labi niya na tinugon niya. "Sige na, better sleep to gain strength.." saad ko sa kanya na tumango.
'Bukas tayo magtutuos Amara.'
Tristan's POV:
I woke up early, medyo masakit pa ang braso ko at ang tagiliran ko dahil sa balang tumama sakin kagabi. Hindi ko nga namalayan na natamaan na pala ako, hindi ko alam basta pagkatingin ko sa katawan ko nagdudugo na. Hindi ko naman kasi akalain na ma-t-trapped kami doon, akala ko kasi bar 'yun dahil sabi nga ni Owen. Lugar pala 'yun ng mga sindikato, mga drug-lord at isa pa kilala nila kami. Kaya pala there's something wrong about that place, hindi rin pala ako ang nakahalata maski ang mga pinsan ko at mga kaibigan. Iisa lang pala ang nasa isip naming lahat.
Good thing my wife is there, kung wala s'ya we're dead tho, kaya ko naman ang sarili ko but i was worried. Nag-aalala ako para sa mga kaibigan ko, alam kong kaya nila ang sarili nila but when we saw the guns and other harm knives. Doon ako natakot, hindi para sa'kin kundi para sa pinsan ko at kaibigan. Mabuti nalang at nandoon ang asawa ko, mabuti at malakas ang pakiramdam niya sa ganitong bagay.
Wala si Cathalina sa tabi ko, pero bumangon pa rin ako. Huminga ako ng malalim at nagtungo sa banyo para makapaghilamos, at para na rin silipin ang mga bata sa ibaba. Pagkatapos kong mag hilamos ay lumabas na ako at nakarinig ako ng sigaw na para bang nag-aaway. I think that's my wife, kilala ko ang boses niya at sa tingin ko may kausap s'ya sa ibaba.
"Ginagago mo ba ako? Kitang kita ng mata ko! You stole it!" i heard her shout.
Dali dali akong bumaba at tama nga ako, s'ya 'yun at kausap si Amara na umiiyak. Nangunot ang noo ko, nakatayo ang asawa ko at nakatingin kay Amara na naka-kagat ang labi. Tinignan ko ang mga bata nasa yaya na nila at nandoon sa labas. Lumapit ako sa kanila, hinalikan ko ang pisngi ni Cathalina. Tinignan ko si Amara, namumula ang mata at kagat ang labi.
"Amara! Alam mo kung gaano kahalaga sa'kin ang notebook na 'yun! Alam mo na sikreto ang bagay na 'yun! Bakit?" singhal ng asawa ko.
"A-ate.." umiiyak na saad ni Amara, hindi alam ang sasabihin.
"Wag mo akong matawag-tawag na ate, amara!" she hissed galit na galit ang mga mata. "I trusted you so much! Tapos ngayon you will betrayed me like you did before?!" nanggagalaiting saad ni Cathalina.
"What's wrong? Kumalma ka muna misis.." mahinahon na saad ko sa kanya. "Hindi kayo makakapag-usap ng maayos kung pananatilihin mo ang galit mo. Kumalma ka muna..pag- uusapan natin 'yan.." saad ko at hinawakan ang dalawa niyang balikat patalikod.
"A-ate..h-hindi ko g-ginusto ang bagay na 'yun.." she sobs while looking at my wife. "P-patawarin mo'ko ate.." mahinang saad ni Amara.
Napapikit si Cathalina, sinuklay ang nakalugay na buhok. Kunot pa ang noo tanda na galit talaga s'ya, huminga ako ng malalim at tinignan s'ya. Nakayukom ang kamao, malamig ang mata pero nandoon ang galit. Nakakatakot naman ang asawa ko! Kung ako ang nasa position ni Amara baka umalis nalang ako sa takot. Err.
"How can i forgave you? Unting unting bumaba ang kumpanya na pinaghirapan ng mama ko, Amara. Sige nga, paano kita mapapatawad?" mahinahon pero may riin na saad ni Cathalina. "Amara naman! Bagsak na ang kumpanya ko! Lahat ng produkto na mayroon ako kinopya ng kung sino man ang pinagbigayan mo ng notebook! Anong mukhang ihaharap ko kay dad ha?" galit na saad niya.
Nanlaki naman ang mata ko, ito ba ang ilang linggo niyang ginagawa? Bakit, hindi niya sinabi sa'kin ang bagay na 'to at ng matulungan ko s'ya. Kaya ba palagi s'yang umaalis dahil dito at palaging nasa laptop ang atensyon niya? Bakit hindi niya sinabi sa'kin?
"S-sorry ate.." mahinang saad ni Amara.
"Sa tingin mo ba maibabalik ng sorry mo ang nawala sa kumpanya ko?" mahinang saad ni Cathalina. "Lahat ng oras at pagod ko binaling ko sa kumpanya ko and in a blink of an eye biglang naglaho! Lahat bumaba! Dahil sa katarantaduhang ginawa mo!" she hissed, napalunok ako dahil sa sinabi niya.
"A-ate.." yan lang ang lumalabas sa bibig ni Amara at umiling s'ya sa harapan namin. "H-hindi ko ginusto, maniwala ka akala ko kasi kung a-anong notebook 'yun ate..akala ko walang mawawala kung kukunin ko 'yun.." paos na saad niya at lumunok.
"Sa mama mo ba binigay?" malamig na saad niya. "Sa mama mo ba?!" sumigaw na s'ya kaya hinawakan ko ang balikat niya.
Maski si Amara napatalon sa gulat, nanginginig ang mga kamay niya. Pati ang labi ay ganun rin, halata ang takot niya pero napansin ko ang pababa ng timbang niya. Dati naman kung titignan mo s'ya ang lusong niya pero ngayon, sobrang tamlay niya. Halos hindi mo s'ya makilala dahil sa biglaang pag baba ng timbang niya.
"Isang tanong, isang sagot, amara sa nanay mo ba binigay ang notebook?" mariin na saad ni Cathalina.
"A-ate.." natatakot na saad ni Amara sa kanya pero hindi man lang natinag si Cathalina. "O-oo a-ate, h-hindi ko naman alam na importante pala 'yun.." pag-amin niya, napasinghap si Cathalina.
"Sa kanya ba ang Beus Wine Company?" malamig ulit na saad nita, ignoring her statement.
"O-oo.." mahinang saad ni amara sa kanya. "K-kapag hindi ko kinuha ang bagay na 'yun, a-ate she will killed me.. i-ibibigay niya na naman ako doon sa lalaki tapos..tapos.." umiyak na naman s'ya at nakatakip ang palad sa mukha niya.
Napasinghap ako si Cathalina ay nakatitig sa kanya. Wala kasi kaming balita sa kanya, nitong mga nakaraang araw wala siya palagi sa sarili niya. Palagi siyang tulala, minsan nagkukulong lang sa kwarto niya, hindi ko alam ang nangyayari sa kanya. Basta, ang alam ko hindi s'ya okay.
"Anong ginagawa sa'yo ng mama mo?" seryosong saad niya. "Sabihin mo sa'kin.." maotoridad na saad niya.
She gulped and shook her head repeatedly, natatakot ang mga mata. Nanginginig ang mga labi at kamay, kunot ang noo namin ni Cathalina. Umiyak na naman s'ya at muntik ng matumba pero nasalo ko naman. Nagtawag si Cathalina ng katulong para sa tubig, she passed out napatingin ako kay Cathalina. She looks bothered, kunot ang noo at may iniisip.
"Check her, i'll go somewhere. Don't leave your eyes on her." she said, coldly.
Hindi pa ako nakakapagsalita ng umalis na s'ya ng bahay narinig ko nalang ang busina ng motor niya. Napabuntong hininga ako, malamang hindi na naman niya papalagpasin ang nangyari at isa pa, kilala ko s'ya. Alam kong may gagawin na naman s'ya, and i hope she wouldn't do bad. I know her so much, baka mamaya she got home may ginawa na naman s'ya.
'I don't know what to do anymore, sunod-sunod ang mga panganib. Nagkakagulo na ang lahat..'
Cathalina's POV:
Pumunta agad ako sa bahay ni Belinda, yes may sarili siyang bahay dahil sa pera namin. Hindi ko sana papakinggan si Amara but i can see her fear hindi ko alam kung para saan, at hindi ko alam kung kanino. Kahit galit ako sa kanya, hindi mo maalis sa akin ang mag-alala para sa kanya dahil nitong nakaraan, hindi ko s'ya nakikita. Ang dating palaging nakangiti, ngayon nabalot ng takot ang mga mata. Madalang kung lumabas ng bahay, laging nakakulong sa kwarto niya at kung minsan naririnig ko nalang ang iyak niya.
"Luke, Umuwi ka ng Pilipinas ngayon na. I have a mission for you.." saad ko habang nakasakay ako sa motor ko.
[Woah, anything? Basta h'wag lang magbabantay sa ibang babae, Superior.] gulat na saad niya sa kabilang linya, alam kong nakangiti s'ya.
"I want you to Guard my sister.." saad ko. "Babantayan mo si Amara habang wala ako." dagdag ko sa kanya.
He didn't speak kaya tinignan ko pa ang cellphone ko dahil baka binaba na niya.
"Lu–"
[Sure kailan ba? Saan? I'll pack my things] he cut me off with his happy tone. [Superior! I'll do my job!] saad niya pa.
"Yeah yeah, make sure you won't leave her side, it doesn't matter kung may nangyari sa kanya. And please talked to her.." saad ko sa kabilang linya. "I think she have a problem." dagdag ko pa sa kanya.
[Sî, Superior I'll do it! Tommorow morning nandiyan na ako.] saad niya sa'kin.
"Alright. Take care" saad ko at binaba ang tawag. "Basta Amara ang binanggit napakabilis.." i whispered and shook my head.
Pinarada ko ang motor ko nakita ko pa ang iilang mga kotse at motor na nandito. Huminga ako ng malalim at kaagad na kinatok ang gate, nangunot ang noo ko ng lumabas ay lalaki. Marami s'yang tattoo at may hawak pang yosi sa kamay, tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.
"Sino ka?" maangas na saad niya at tinignan ako. "Ganda mo miss ha?" nakangising saad niya at tinignan ang dibdib ko.
"Papasukin mo ako o kakaladkarin kita palabas?" maangas rin na saad ko sa kanya at namulsa.
"Matapang ka ha!" lumawak ang ngisi niya. "Oy! May magandang babae dito! Bilisan niyo! sigaw niya pa.
Tinignan ko kung tama ba ang pinuntahan ko, tama naman ang binigay na address. Lumabas ang iilang kalalakihan, malamig ko silang tinignan. Lahat sila ay mapula ang mata, high pa ang ilan at naninigarilyo. Huminga ako ng malalim at nagtanong sa kanila.
"Si Belinda nandiyan ba?" malamig na saad ko.
"Oh, si Belinda ba? Kaano-ano ka ba niya?" tanong ng isa. "Boss, Phoenix may babae dito!" tawag niya at lumabas si Phoenix na nagulat.
"Long time no see.." ngumisi ako sa kanya na napalunok. "Hinahanap ko si Belinda baka nandiyan sa–"
He cut me with his gun, napangisi ako ng tutukan niya ako ng baril. Hindi ako kumurap o nagsalita, nanatili ang tingin ko sa kanila. Namulsa pa ako at napailing sa kanila.
"Anong ginagawa mo dito?" maangas na saad ni Phoniex. "Papasukin niyo 'yan! Mamaya may kasama pa 'yan!" sigaw niya at kinaladkad ako ng mga lalaki sa loob.
Tinignan ko ang bahay, marami nga ang tao. Ang iba ay may hawak na tube at sinisinghot at ang ilan ay naninigarilyo. Ang iba sa kanila ay napatingin sa'kin at sumipol, dinala nila ako sa loob at nakita ko si Belinda na may kahalikan. May mga babae rin dito, kulang nalang maghubad sila. Hindi nga ako nagkamali, nakipagtulungan siya kay Zeus, akala niya ba tutulungan s'ya ni Zeus? Doon palang mali na s'ya, dahil siguro papatayin s'ya pagkatapos.
"Oh, my Dear Cathalina" saad ni Belinda na inaayos ang damit at tumayo. "What's bring you here?" hibang na saad niya.
'Tss. Mukhang adik na! Hindi ko na nga s'ya makilala. Tapos ganito pa ang ayos niya, kung sino sinong lalaki ang hinahalikan..'
"Bitawan niyo ako." madiin na saad ko sa kanila at pinagpagan ang jacket ko. "Akin na ang notebook, Belinda." mahinahon na saad ko sa kanya.
"What? Notebook? What are you talking about?" she laughed and the whole boys laughed at her too.
"You know what i meant.." mariin na saad ko sa kanya at pasimpleng nilibot ang paningin sa buong bahay. "Simple lang ang sinasabi ko, akin na ang notebook at aalis na ako." saad ko pa sa kanya.
"Goodness! Wala sa'kin ang sinasabi mo! Mukha ba akong gumagamit ng notebook? Para saan pa? Ano ako estudyante?" she sarcastically smiled at me.
"Baka akala niya teacher ka, Belinda!" natatawang saad ng isa sa mga nakaupo at hinihimas ang dibdib ng babae na nakaupo sa kandungan niya.
I licked my lower lip, hindi nga atang magandang kausapin s'ya ngayon. She looked so high and i think she's done using drugs on her body, nakita ko ang injection at iba pang gamot sa lamesa na 'yun. Tinignan ko si Belinda na tinago ang drugs, umayos s'ya at hinarap ako.
"Mabuti pang umuwi ka na at baka hindi ka mabubay dito!" she smirked and cross her arms.
"Uuwi lang ako kung ibibigay mo ang notebook na kanina ko pa hinihingi.." mariin na saad ko sa kanya. "Ibibigay mo, o papapasukin ko ang mga pulis na nasa labas?" ngumisi ako ng makitang lahat sila napaayos at namutla.
"Anong sabi mo?!" sigaw ng isa at naglabas ng baril. "Pakielamera ka talagang babae ka!" sigaw pa niya.
"Give me the notebook that i want then, no police will come out in this house. Simple as that." i even smirked and cross my arms.
"Belinda! Tangina! Ibigay mo na ang notebook kung ayaw mong pasabugin ko ang bungo mong tanginang babae ka!" sigaw ng isa na hawak ang pwet ng babae nakandong sa kanya paharap.
"Choose, Notebook o Police?" i smiled coldly to them.
Napangiti ako ng binigay niya ang notebook sa'kin, chineck ko pa sa harapan nila. Alerto lang ako sa paligid ko, mamaya bigla nalang akong matumba dito sa harap. Tinapik ko ang balikat ni Belinda at ngumisi ng nakakaloko sa kanya. Tumalikod na ako at nakapamulsang naglakad palabas, nagtataka nga ako kung bakit walang sumunod sa'kin.
"Mali ka ng sinamahan, Belinda. Isipin mo ang anak mo. Kung ako sa'yo, stay away from them" saad ko at nilisan ang lugar.
Nakahinga lang ako ng maluwag dahil nakaalis na ako sa mabaho bahay na 'yun. Dumiretso agad ako sa mall, magkikita kasi kami nila lars ngayon, isa pa nandoon naman si Tristan. I text him.
To: Baby. <33
Hey, i'll go with lars and my girls tonight. Don't forget to tell the kids. Diyan muna si Amara sa bahay, take care of her. I love you.
My phone beeped.
From: Baby. <33
Alright, just take care okay? Don't be late in our dinner. I love you too. :)
Pinarada ko ang kotse ko at agad na pumasok sa mall, dumiretso ako sa cafè at umorder agad ng cream coffee. Nagtext na ako kila lars and on the way na sila nasa iisang van lang naman kasi sila pagpunta dito. I sipped on my coffee, kasama pala ang kapatid ko mamaya. Isang linggo simula ng hindi magparamdam si ayesha after i talked to her, at sana marealize niya na ang ibig kong sabihin doon. Baka kasi mabaliw na s'ya at magbigti sa sobrang sakit. Wag naman sana grr.
I waved my hand on my girls na kadarating lang, nakipagbeso sila sa'kin at nginisian ko lang silang lahat. Nauna pang maupo ang kapatid ko natawa ako sa kanila na kanya kanya, nakaupo lang ako sa table ko. Nag-uusap lang kami tungkol sa mga bagay at sa negosyo, naiwan daw kasi ang mga asawa at boyfriend nila sa kanya kanyang bahay. Baby sitter daw muna sila ng mga anak, ang akala ko nga hindi sila papayagan after what happened last night.
"Magpapaparlor ako! Oh my god! Ang haba na kasi ng buhok ko!" saad ni Flora, girlfriend ni owen.
"Bet.." saad ko sa kanya. "Isa pa matagal ko ng gustong magpagupit." saad ko sa kanila.
Napagusapan namin na sa isang kilalang parlor kami pupunta at magpapaayos. Kanya kanya kami upo sa upuan, nakilala pa si pamela dahil sikat na modelo sa ibang bansa. Lahat sila ay inasikaso kami, tinuro ko pa kung hanggang saan ang gupit ng buhok ko. Hindi ko na kailangan pang magpakulay dahil natural na ang tsokolate kong buhok.
"Ang ganda mo talaga ma'am cathalina!" saad ng bakla. "Nung nasa model industry ka palang naku! Idol na talaga kita! Ang ganda kasi ng sense mo sa mga damit.." saad niya habang nag gugupit.
I laughed. "Thank you!" i smiled shyly on him. "Nag-resign na ako you know, married life." saad ko sa kanya na nagulat pa.
"Oh! Kay Tristan Jake Martinez ba? Naku! Bagay na bagay kaya kayo nun!" kinikilig na saad niya kaya natawa ako at tumango sa kanya.
Pagkatapos naming magpaayos sa parlor ay kaagad kaming nag ikot-ikot. Hanggang ibaba ng dibdib ko ang buhok ko, wavy pa rin at bagay daw sa'kin. Naisip ko na pumunta sa museum kasama silang lahat, nakakasakay na kami sa van nila. Pinaiwan ko ang motor ko dahil kukunin ni Hades 'yun.
"Ikaw kailan niyo susundan ang triplets?" tanong ni lars na katabi ko lang.
"Baliw ka!" saad ko nagtawanan silang lahat. "Soon.." i grinned at them at nagtawanan na naman kami.
While on the way to museum ay bigla nalang may humintong itim na van sa harapan namin, ang akala namin ay si noemie ay nasa phone lang. Sumigaw pa si Lars na baka traffic lang, until one men come to our van tinignan ko 'yun. Since ako ang nasa bintana ay ako ang unang makikita.
"Sino k–" hindi ko pa natatapos ng biglang may pinaamoy na kung ano sa'kin dahilan para mawalan ako ng malay, kasunod nun ay ang sigawan nila.