WARNING 🔞🔞🔞
Zawgyi
မင္ရန္ေဟာက္ သူရဲ႕ရင္ခြင္ကို မွီကာ မ်က္ႏွာ႐ွံု႔မဲ့ကာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည့္ ပိုင္ကုဖန္းေၾကာင့္ သူရဲ႕တကိုယ္လံုးပင္ ေအးစက္သြားကာ တုန္ယင္ေနသည့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ခ်စ္ရသူေလးကို ဖက္ထားရင္း...
"ကိုယ္႐ွိတယ္... ဘာမွမျဖစ္ဘူး"လို႔ ေခ်ာ့ေမာ့ရင္း 'သိုက္'ဆုိသည့္ နာမည္ေၾကာင့္ သူနည္းနည္းေလးေတာင္ ဘာမွမခံစားရေခ်၊ပံုမွန္ဆုိ ပိုင္ကုဖန္းပါးစပ္က ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နာမည္ထြက္မိတာနဲ႔ သူေတာ္ေတာ္ေပါက္ကြဲမိမွာျဖစ္ေပမယ့္ 'သိုက္'ဆုိသည့္နာမည္ဟာ သူ႔ကိုၫႊန္းေနသေယာင္ပင္၊အခုလည္း ရင္ခြင္ထဲကေန သူရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ကို ပြတ္သပ္လာၿပီး အရည္ရႊန္းရႊန္းမ်က္ဝန္းနက္ေလးနဲ႔ နီရဲေနသည္မ်က္ႏွာေလးဟာ အခန္းရဲ႕အေမွာင္ေအာက္႐ွိ ဖေယာင္းတိုင္အလင္းေၾကာင့္ ပိုမိုျဖားေယာင္းေနသေယာင္၊ပိုင္ကုဖန္းဆိုသည့္ အမ်ိဳးသားဟာ သူစျမင္ထဲက တမူထူးျခားခဲ့သည္၊ဒီေယာက်ဳာ္းအေၾကာင္းကို ၾကားရဖို႔ သူႀကိဳးစားအားမထုတ္ခဲ့ရေပမယ့္ ပိုင္ကုဖန္းဆုိတဲ့ေယာက်ာ္းကိုရဖို႔ေတာ့ သူဘယ္ေလာ့ဗ်ဴဟာေတြခင္းက်င္းခဲ့ရလဲ သူကိုယ္တိုင္သိသည္၊ အရင္ေန႔ေတြက သူ႔မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံေစာင့္ၾကည့္ခဲ့သည့္ ေယာက်ာ္းပ်ိဳဟာ အခုခ်ိန္မွာ အျခားတစ္ေယာက္လိုပင္၊
မီးေရာင္ေအာက္ကေန သူ႔ကိုဖ်ားေယာင္းေနသည့္ အလွေဂးေလးလိုပင္၊မင္ရန္ေဟာက္ရဲ႕အျပံဳးမ်ားဟာ ပိုမိုသက္ဝင္သြားၿပီး သူရဲ႕ခရမ္းေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ားဟာ ရမၼက္မ်ားထႂကြေနကာ ေ႐ွ႕႐ွိေယာက်ာ္းပ်ိဳကို ခုန္အုပ္ကာ စားခ်င္ေနသလိုပင္၊
မင္ရန္ေဟာက္ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ဟာ ပိုင္ကုဖန္းရဲ႕ခါးသြယ္သြယ္ကို ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး...
"ကိုယ့္ကို ျပဳစားမေနနဲ႔...ကိုယ္ တကယ္လုပ္မိလိမ့္မယ္" ေျပာလိုက္ေတာ့ ထိုမ်က္ဝန္းနက္ေလးမ်ားဟာ အေရာင္တလဲ့လဲ့ေတာက္ေနကာ... ႏူတ္ခမ္းလႊာေလးဟာ ဟလာတာေၾကာင့္ ပန္းေရာင္လ်ွာေလးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူရဲ႕စိတ္မ်ားပင္မက ေအာက္ပိုင္းတေနရာပင္ တင္းၾကပ္သြားသလိုပင္၊
"ရန္ေဟာက္...ငါက မင္းအပိုင္ေလ... ငါ့ကို မလုပ္ခ်င္ဘူးလား"
'သိုက္ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားအပိုင္ေလ...ဒီခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားကို အရမ္းလိုခ်င္တယ္...' ပိုင္ကုဖန္းဟာ သူေ႐ွ႕႐ွိ ရင္ဘက္မ်ားဖြင့္ဟထားကာ ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားအဖုအထစ္မ်ားနဲ႔ အလြန္ခန္႔ညားၾကည့္ေကာင္းသည့္ ေယာက်ာ္းကိုၾကည့္ကာ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို လ်ွာေလးနဲ႔သပ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့... သူရဲ႕ေပါင္နားဟာ အနည္းငယ္ဖုေဖာင္းလာသလို ခံစားလိုက္ရေတာ့သည္၊
[Sky: ၾကည့္ရတာ မင္းရဲ႕မွတ္ဥာဏ္အပိုင္းအစေတြထဲမွာ...ႏွာဘူးေလးဝမ္ဝမ္ဆုိတဲ့အပိုင္းအစပဲ လက္ခံရ႐ွိခဲ့တာလား!]လို႔ ေဘးကေန႐ုတ္တရက္ေပၚလာကာ ေျပာလိုက္သည့္ Skyေၾကာင့္...
'ဟြန္႔... အမဲသားတံုးႀကီး ျမင္ရဲ႕နဲ႔ မစားခ်င္ပါဘူး ျငင္းတဲ့သူ႐ွိလို႔လား...'
[Sky:တိတ္! ပိုင္ကုဖန္းရဲ႕ပံုရိပ္ကို ထိန္းစမ္း!OCC(out of Character) ျဖစ္ေနၿပီ] လို႔ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူ႔Host ဝမ္ဝမ္ဟာ သူ႔ကိုေတာင္ တခ်က္မွ ၾကည့္မလာပဲ...
'ငါမွတ္ဥာဏ္ထဲအရဆိုရင္ မင္းခ်စ္သူက အင္အားႀကီးတယ္မလား...မင္းပဲတစ္ခါေျပာဖူးတယ္ေလ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ဆို ငါတို႔ကို ဘယ္သူမွမတားႏိုင္ဘူးဆုိ' လို႔ ေျပာလာသည့္ စကားေၾကာင့္ ဝမ္ဝမ္ကို အေနာက္ကေန နရင္းအုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားေတာ့သည္၊
မွတ္ဥာဏ္မျပည့္စံုေသးတဲ့ေက်ာက္ဝမ္ရႊမ္ထက္စာရင္ အတိတ္ေမ့ေနတဲ့ေက်ာက္ဝမ္ရႊမ္က ပိုေကာင္းဦးမည္! အခုလည္း သူ႔စကားကိုနားမေထာင္ တဖက္လူကို အတင္းလိုက္ကပ္ေနသည္ကိုျမင္ေတာ့ သက္ျပင္းသာခ်လိုက္ေတာ့သည္၊အရင္ပိုင္ကုဖန္းအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္ တဖက္လူက ဝမ္ဝမ့္ခ်စ္သူဆိုေတာ့ ပိုင္ကုဖန္းဇာတ္ေကာင္ ကြဲလြဲေနသည္ကို ဂ႐ုစိုက္မည္မဟုတ္ေပ၊
ျမင္တဲ့အတိုင္း အေပၚက ပိုင္ကုဖန္းက တင္ေလးႂကြကာ ဖုေဖာင္းေနသည့္အေကာင္ကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ တဖက္လူက ခ်က္ခ်င္း လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္မ်ားျဖင့္... ခါးေပၚလက္တင္သြားသည္မလား...၊
[Sky: ...] ပိုင္ကုဖန္းအတြက္ ငါစိတ္မေကာင္းလိုက္တာ! မိန္းမေယာက်ာ္းၾကားက ထိေတြ႔မႈကို မသိတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလိုေျဖာင့္မတ္တဲ့ပိုင္ကုဖန္းကိုယ္ထဲ ေက်ာက္ဝမ္ရႊမ္လို ႏွာဘူးေလးဝင္ေနသည္ကိုျမင္ရတာ တကယ္စိတ္မေကာင္းစရာပဲ၊သူဆက္လက္မၾကည့္ခ်င္တာေၾကာင့္ ထိုေနရာကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္၊
မင္ရန္ေဟာက္ဟာ ပိုင္ကုဖန္းခါးေပၚက သူရဲ႕လက္ကို တင္လႊာၾကားက လမ္းၾကားေလးထဲဝင္ကာ ဟစိဟစိျဖစ္သည့္ ဂႏၶမာပန္းေလးထဲ ထပ္မံလက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ၿပိဳင္ထိုးဝင္လာသည့္ခ်ိန္မွာ သူ႔အေပၚ႐ွိေယာက်ာ္းပ်ိဳဟာ အသံအက္အက္ေလးနဲ႔ညည္းညဴကာ ခါးေလးေကာ့သြားၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ဟာလည္း သူ႔ပခံုးကိုဖိညႇစ္လာေတာ့သည္၊
ပထမတုန္းက ဒီဂႏၶမာေပါက္ငယ္ကို သူေသခ်ာလုပ္ထားတာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေခ်ာင္ေနသည္ကို ခံစားရသည္၊ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္အရြယ္အစားအားစဥ္းစားလိုက္သည့္ခ်ိန္မွာ ဒါမလံုေလာက္ေသးေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္သည္၊ပူေႏြးေသာ အေပါက္ငယ္အတြင္း သူရဲ႕လက္ေလးေၾကာင္းဟာ အ႐ွိန္နဲ႔လႈပ္႐ွားေပးရင္း သူ႔ေပါင္ေပၚက ေယာက်ာ္းပ်ိဳရဲ႕ အနီေရာင္သန္းကာ ႐ွက္ေသြးျဖာ၊ေက်နပ္ေနသည့္မ်က္ႏွာထက္တြင္ မ်က္ဝန္းနက္မ်ားပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ မ်က္လံုးေလးဟာ မ်က္ရည္မ်ားေဝ့ကာ ညီးညဴေနရင္း ထိုႏူတ္ခမ္းပါးေလးေထာင့္ကေန ေငြေရာင္ရည္မ်ွင္တန္းမ်ားစီးက်ေနပံုေလးဟာ တကယ္မ်က္ႏွာမလြဲရက္ေအာင္ ျပဳစားႏိုင္လြန္းသည္၊
"ရန္...ရန္ေဟာက္..."
မယံုႏိုင္စရာပဲ...၊မင္ရန္ေဟာက္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းမ်ားေၾကာင့္ သူရဲ႕အငယ္ေကာင္က ပိုမိုတင္းမားဟာ ေထာင္မတ္လာသည္သာမက ထပ္မံၿပီးခ်င္ေနသည္ကိုပင္ ခံစားေနရျပန္သည္၊သူရဲ႕အေနာက္အတြင္းေပါက္ကလည္း ယားက်ိယားက်ိျဖစ္ေနၿပီး ဒီထက္ပိုလိုခ်င္စိတ္မ်ားနဲ႔သာ ျပည့္သိပ္ေနၿပီး အသိစိတ္လြတ္ခ်င္နီးနီးျဖစ္ေနသည္၊
႐ုတ္တရက္ မင္ရန္ေဟာက္ဟာ ပိုင္ကုဖန္းကိုယ္ေလးက စားပြဲေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူရဲ႕အေၾကာမ်ားနဲ႔ေထာင္းထေနသည့္အေကာင္ႀကီးကို ထိုတင္လႊာႏွစ္လႊာၾကား ပြတ္သတ္ေပးရင္း... ကိုယ္ကို ကိုင္းကာ နီရဲေနတဲ့နားထိပ္ေလးကို တခ်က္ကိုက္လိုက္ၿပီး
"ေ႐ွာင္ဖန္း... ကိုယ္ ထည့္ခ်င္ေနၿပီ..." ေျပာလိုက္ေတာ့ သူေအာက္က ပိုင္ကုဖန္းဟာ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္သြားၿပီး ျပန္ၿငိမ္သက္သြားရင္း
"ပိုင္ကုဖန္းက အ႐ွင့္အပိုင္ပါ..." အရင္ကထက္ ပိုမိုၾသကာအက္႐ွ႐ွအသံေလးဟာ သူမင္ရန္ေဟာက္ကို ပိုစိတ္ႂကြေစသည္ဟာအမွန္ေပ၊ ဒါေၾကာင့္ ထိုနီရဲရဲ ဂႏၶမာအေပါက္ငယ္ေပၚ သူရဲ႕အေခ်ာင္းကိုေတ့ကာ ...တုန္ယင္ေနသည့္ခါးသြယ္သြယ္ကို သူရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညႇစ္ကာ...ထိုအေပါက္ငယ္ကို တခ်က္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့... နာက်င္စြာ ညည္းညဴသံနဲ႔အတူ သူရဲ႕လက္တစ္ဖက္ေပၚ ေသြးေၾကာစိမ္းေလးမ်ားနဲ႔ၾကည့္ေကာင္းသည့္လက္သြယ္သြယ္ေလးဟာ ဝင္ေရာက္တားဆီးလာၿပီး
"နာတယ္..." လို႔ တားဆီးသံေလးေၾကာင့္ မင္ရန္ေဟာက္ဟာ ညစ္က်ယ္က်ယ္ျပံဳးလိုက္ရင္း ထိုလက္ကို အေပၚကေန သူ႔လက္ျပန္ထပ္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္လိုက္ရင္း အထင္းသားျမင္ေနသည့္ဂုတ္သားေဖြးေဖြးေလးကို သူတခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး...
"အျပင္မွာ ကင္းေစာင့္ေနတဲ့တပ္သားေတြသာ မင္းအသံၾကားကုန္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ" လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းအသံတိတ္သြားကာ လက္တဖက္ဟာ ဗ်ဴဟာစာရြက္အခ်ိဳ႕ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း သူဖ်စ္ညႇစ္ထားသည့္ လက္ေလးကေနလည္း တုန္ယင္မႈကို ခံစားေနရသည္၊ဒါကို ျမင္ေတာ့ သူစတာ အနည္းငယ္လြန္သြားသည္ကို နားလည္လိုက္တာေၾကာင့္...
"စိတ္မပူနဲ႔ ကိုုယ္က ဘယ္လိုလုပ္ မင္းရဲ႕ဒီအသံေလးကို အျခားသူေတြၾကားေအာင္ လုပ္မွာလဲ...ဒီဆံသားေလး...ဒီဂုတ္သားေလး...ဒီေက်ာတေလ်ွာက္...ဒီေနရာ...အားလံုး...မင္းမလိုလို႔ထုတ္လိုက္တဲ့ေလကအစ ကိုယ့့္အပိုင္ပဲ"
ဆံေကသာကေန ေက်ာျပင္ေတာက္ေလ်ွာက္ကို နမ္းရင္း မင္ရန္ေဟာက္ကိုယ္ကို မတ္ကာ သူ႔အေခ်ာင္းဝင္ေနကာ နီရဲေနသည့္ တြင္းဝငယ္ကိုၾကည့္ရင္း ရမၼက္ထႂကြေနသည့္အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္ေတာ့ တြင္းဝငယ္ဟာ ပိုမိုတင္းၾကပ္သြားသေယာင္၊အခုထိ သူမယုံႏိုင္ေသးေပ...ပိုင္ကုဖန္းဆုိသည့္ေယာက်ာ္းကို သူအစစ္အမွန္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရၿပီ၊သူရဲ႕တကိုယ္လံုးဟာ အေပ်ာ္မ်ားျဖင့္ ဖံုးအုပ္ေနရင္း...
"ကိုယ္ရဲ႕အခ်စ္ကို ခႏၶာကိုယ္နဲ႔သက္ေသျပျပမယ္...." လို႔ ေျပာရင္း သူရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကို အ႐ွိန္နဲ႔ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ခါးေလးေကာ့ကာ ေခါင္းေလးတခါခါျဖင့္ ...ညင္သာေပးရန္ေတာင္းဆိုလာသည့္ ႏူတ္ခမ္းပါးေလးကို သူရဲ႕လက္ညိဳွးနဲ႔ ဖိဆြဲလိုက္ကာ...
"မ်က္ႏွာ ကိုယ့္ဘက္လွည့္" လို႔ အမိန္႔ေပးေနေပမယ့္ သူရဲ႕လက္ဟာ ပိုင္ကုဖန္းေမး႐ိုးကေန ကိုင္လွည့္ကာ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းနမ္းယူလိုက္ၿပီး... သူရဲ႕အေကာင္ႀကီးကိုလည္း ပိုင္ကုဖန္းဂႏၶမာတြင္းဝထဲ အဆက္မျပတ္ေဆာင့္သြင္းဖို႔ မေမ့ေခ်၊
အာရံုဦးရဲ႕အလင္းေရာင္ဟာ ျဖာက်လုိ႔လာခဲ့ၿပီ သစ္သားကုတင္ေပၚက ေယာက်ာ္းႏွစ္ဦးကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ကိစၥကို မၿပီးျပတ္ႏိုင္ေအာင္ ဆင္ႏြဲုေနဆဲ၊စစ္သည္ေတာ္တပ္သားေတြဟာလည္း သူတို႔တာဝန္ သူတို႔လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး သူတို႔စစ္သူႀကီးတဲထဲက ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္အေၾကာင္းအရာကို မသိက်ေပ၊
တစ္ဦးတည္းေသာလူသာ ထိုတဲကႏွစ္ဦးကိစၥကို သိ႐ွိရင္း အံ့အားသင့္ေနဆဲပင္၊သူဟာ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းကို ျမင္ေနရၿပီး မ်က္စိ႐ွက္စြာ မ်က္ႏွာလြဲလိုက္ခ်င္ေပမယ့္... ထႂကြလာသည့္ သူရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကအငယ္ေကာင္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ အံ့အားသင့္ေနေတာ့သည္၊ မွန္သည္ ထိုသူဟာ ဒီကမာၻမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရဲ႕ေစလႊတ္ခံရသည့္ Host ႐ွားက်စ္ဟန္ပင္ျဖစ္သည္၊ ေန႔တပိုင္းသာ ႐ွိေသးသည့္ခ်ိန္မွာ ႐ွားက်စ္ဟန္တစ္ေယာက္ ပိုင္ကုဖန္းေပၚ ေတာ္ေတာ္သံေယာဇဥ္တြယ္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး... ဒီအတိုင္းထိုင္ကာ စာရြက္စာတမ္းျပဳစုေနသည့္ ပိုင္ကုဖန္းရဲ႕ပံုရိပ္ဟာ သူတဲထဲကေန ထြက္လာတည္းက ေနရာယူထားေနၿပီးၿပီျဖစ္သည္၊ဒါေၾကာင့္ မင္ရန္ေဟာက္နဲ႔ပိုင္ကုဖန္း ၾကားက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သူ႔ systemကေနတဆင့္ ျပသရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့သည္၊
ဒါေပမယ့္ ထိုအရာက သူ႔ကိုယ္တြင္းသူတူးလိုက္သလိုပင္၊ သူျမင္ခဲ့သည့္ပိုင္ကုဖန္းနဲ႔မတူစြာ... ဒီအိပ္ယာထက္က ပိုင္ကုဖန္းဟာ သူ႔ကို ပိုမိုျပဳစားသြားခဲ့သည္၊သူမ်က္ေတာင္မခတ္ႏိုင္စြာ ေငးေမာေနရင္း... ပိုင္ကုဖန္းမ်က္ႏွာကို ဖံုးအုပ္လိုက္သည့္ မင္ရန္ေဟာက္ေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားၿပီး ဇာတ္လိုက္မင္ရန္ေဟာက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူအံ့အားသင့္သြားေတာ့သည္၊
ဂ်က္ေက်ာက္လိုမဲနက္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းနက္မ်ားဟာ စူး႐ွကာ သတိေပးေနသေယာင္အၾကည့္မ်ားျဖင့္ သူကိုၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ သူအနည္းငယ္ထိတ္လန္႔သြားတာ အမွန္ေပ
'မျဖစ္ႏိုင္တာ...ငါ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္တာလား' လို႔သူေတြးေတာေနေပမယ့္ အခုထိၾကည့္ေနသည့္မ်က္ဝန္းနက္မ်ားဟာ ေလွာင္ရိပ္မ်ား ပိုမိုထင္းလာကာ... နီညိဳေရာက္ႏူတ္ခမ္းလႊာဟာ ပြင့္ဟလာၿပီး ပိုင္ကုဖန္းကို ျပန္စိုက္ၾကည့္သြားသည့္ခ်ိန္မွာ ျမတ္ႏိုးမႈ၊အပိုင္စိုးမိုးလိုမႈ၊ခ်စ္ရိပ္မ်ားျပည့္တက္ေနသည့္အရိပ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္သိပ္ေနၿပီး ထိုမ်က္ဝန္းနက္မ်ားဟာ သူ႔ဆီျပန္ၾကည့္လာခ်ိန္မွာ သတိေပးသည့္အၾကည့္မ်ားသာ ႐ွိေနၿပီး...
'ေက်ာက္ဝမ္ရႊမ္က... ငါ့အပိုင္ ရန္'
႐ွားက်စ္ဟန္ ႐ုတ္တရက္မတ္တပ္ထရပ္မိလိုက္ၿပီး သူ႔ပံုစံဟာ အရမ္းကိုအံ့အားထိတ္လန္႔သြားၿပီးေနာက္မွာ ေခါင္းေမာ့ကာ ရယ္ေမာလာေတာ့သည္၊ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္လံုးတဖက္ေထာင့္ကေန မ်က္ရည္တစ္ေၾကာင္းစီးက်သြားရင္း...
'ၾကည့္ရတာ ငါရဲ႕ကံၾကမၼာကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ဘူးပဲ'
သူတို႔ဆီ ႏွစ္ငါးဆယ္တိုင္း ကံၾကမၼာေရြးေကာက္ပြဲ႐ွိခဲ့သည္၊ သူနဲ႔အၿပိဳင္ Hostျဖစ္လာသည့္ က်န္းက်န္သိုက္ဆုိသည့္သူဟာ သူတို႔နန္းေတာ္မွာ အရမ္းကို နာမည္ႀကီးေက်ာ္ၾကားလာခဲ့သည္၊မ်ားျပားေသာ ဝိညာဥ္စြမ္းအင္နဲ႔ထက္ျမက္ေသာဥာဏ္ရည္မ်ား၊ ဘယ္ကမာၻမဆို ေအးေဆးထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ က်န္းက်န္႔သိုက္ဟာ လူအမ်ားအထင္ႀကီးစရာထဲ ပါခဲ့သည္၊ သူဟာလည္း ထိုလူကို အားက်ကာ အေနာက္ကေန လိုက္လံခဲ့သည့္ Hostတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူ႔နာမည္က မင္းသားရန္ ၊ ဟုတ္သည္ အဲ့တာ သူ႔နာမည္ပဲ၊ ထူးဆန္းလြန္းၿပီး အထက္စီးဆန္တဲ့သူ႔နာမည္ေၾကာင့္ သူသည္လည္း က်န္းက်န္သိုက္လို ေက်ာ္ၾကားသည့္ထဲပါဝင္ခဲ့သည္၊ႏွစ္ငါးဆယ္ၾကာသည့္ခ်ိန္မွာ က်န္းက်န္သိုက္နဲ႔သူဟာ ထိုေရြးေကာက္ပြဲကို လက္ခံခဲ့ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုးဟာ အႏိုင္ရ႐ွိခဲ့သည္၊
က်န္းက်န္သိုက္ရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ... 'သင့္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးကမာၻမွာ သင့္အသက္ထက္ တန္ဖိုးထားရသည့္လူငယ္ေလးနဲ႔ ဆံုေတြ႔ရၿပီး သင္ဟာ ေမြးဖြားမည့္ကံၾကမၼာကို ေ႐ွာင္ဖယ္ခဲ့သည္' လို႔ ေရးသားထားခဲ့သည္၊ဒါေတာင္ သူအျမန္ခိုးၾကည့္လိုက္လို႔ ျဖစ္သည္၊ဒါေတာ္ေတာ္ရယ္ရတယ္လို႔ေတာင္ သူေတြးေတာရင္း သူ႔ကံၾကမၼာကို ၾကည့္လိုက္သည့္ခ်ိန္မွာ သူရဲ႕မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားကာ မ်က္ႏွာထက္မွာ နာက်င္ရိပ္မ်ားနဲ႔ ျပည့္သိပ္သြားေတာ့သည္၊
'သင္ရဲ႕အခ်စ္ဦးကို သင္ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေတြ႔ခြင့္ရလိမ့္မယ္...၊ဒါေပမယ့္ ထိုသူဟာ သင့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ခ်စ္ရသူျဖစ္ေနခဲ့ၿပီးၿပီ၊ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားက ေပ်ာက္ဆံုးေနသည့္အရာကို သင္ရဲ႕ေမြးဖြားျခင္းကံၾကမၼာနဲ႔လဲလွယ္ကာ ဝင္ေရာက္ကူညီေပးလိမ့္မည္'... ထိုစာသားေၾကာင့္ သူဗိုက္ႏွိပ္ကာ အူျပတ္မတက္လာရယ္ခဲ့ဖူးသည္၊
အခု အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပ်က္လာသလိုပင္၊မင္ရန္ေဟာက္ကိုယ္ထဲမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက်န္းက်န္သိုက္ရဲ႕ဝိညာဥ္အပိုင္းအစ႐ွိေနသလို... ပိုင္ကုဖန္းဆုိသည့္ေယာက်ာ္းကိုယ္ထဲမွာ... ထိုလူငယ္႐ွိေနခဲ့ၿပီ၊
႐ွားက်စ္ဟန္ သူရဲ႕မ်က္ဝန္းမ်ားကို မွိတ္ခ်လိုက္ၿပီး...
"ဝမ္..." အျမဲ ေဆးရံုရဲ႕ေနေရာင္ျခည္ က်ေရာက္သည့္ျပတင္းနားမွာ ေနရာယူကာေနေနတတ္သည့္ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေလးနဲ႔လူငယ္ေလး၊
အျမဲသူ႔မိသားစုဝင္ေတြလာရင္ မ်က္လံုးေလးမ်ား ေတာက္ကာ ျပံဳးလာသည့္လူငယ္ေလး၊
သူ႔ကို ေတြ႔တိုင္း 'အစ္ကိုရန္'လို႔ ေခၚရင္း မ်က္လံုးေလးဟာ လျခမ္းသ႑ာန္ေကြးတက္ကာ ျပံဳးရယ္လာသည့္လူငယ္ေလး၊
စိတ္ထားအရမ္းေကာင္းကာ ထိုအလိုက္သိတတ္သည့္ေကာင္ေလးဟာ အျမဲစာအုပ္မ်ားနဲ႔ ကုန္ဆံုးေနတတ္ၿပီး တစ္ခါတေလ လူသြားလူလာမ်ားသည့္ေဆးရံုစၾကၤံနဲ႔ပန္းျခံကို ေငးေမာေနတတ္သည့္လူငယ္ေလး၊
သူ တျဖည္းျဖည္းနားလည္လာခဲ့သည္ဟာ ထိုလူငယ္ေလးေပၚ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းခ်စ္မိသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊ဒါေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အေပ်ာက္ကုသႏိုင္ရန္ သူႏိုင္ငံျခားကို တႏွစ္နီးပါးထြက္သြားၿပီး ျပန္လာၿပီးေနာက္မွာ ထိုလူငယ္ေလးဟာ သူ႔ေလာကကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္၊
သူသိသည့္အတိုင္းဆုိ လူငယ္ေလးက အသက္၂၀ထိ ႐ွင္သန္ရမည္မလား...ဘာေၾကာင့္ ၁၆ႏွစ္နဲ႔ေသဆံုးသြားခဲ့ရတာလဲ၊ သူ႔အေၾကာင္းစံု စံုစမ္းၿပီးေနာက္ သူအရာအားလံုးနားလည္ခဲ့ၿပီး ျပန္ကလဲ့စားေခ်ဖို႔ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ လူယုံေတာ္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာဓားထိုးမႈကို ခံရကာ ေသဆံုးခဲ့သည္၊ ဒါေပမယ့္ အၿငိဳးအာဂကမေျပႏိုင္သည့္ သူဟာ... အေမွာင္နန္းေတာ္မွာ Hostအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္လာခဲ့သည္၊
အခုေတာ့ ထိုလူငယ္ေလးကို သူျပန္႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိခဲ့ၿပီ၊သူမပိုင္ေတာ့ေပမယ့္ေပါ့၊ ႐ွားက်စ္ဟန္ မ်က္လံုးမ်ားဟာ က်န္းက်န္႔သိုက္ေပၚမနာလိုမႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္သိပ္သြားေပမယ့္... သူဟာ ထိုျမင္ကြင္းကေန ေနာက္ေက်ာလြဲကာ...
သူ႔ေဘးတြင္ ပ်ံဝဲေနသည့္ အစိမ္းေရာင္နတ္သူငယ္ကို တခ်က္ငဲ့ၾကည့္ကာ...
"ဝမ္အေၾကာင္း ငါအကုန္သိခ်င္တယ္...သူဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာလည္း ငါသိခ်င္တယ္ "
က်န္းက်န္႔သိုက္... တခ်ိန္က ငါပိုင္ဆုိင္လိုစိတ္ျပင္းျပခဲ့တဲ့လူငယ္ေလးကို မင္းလက္ထဲမွာ စိတ္ခ်လိုက္ေတာ့မယ္၊ငါ့လက္ေဆာင္ကိုလည္း တန္ဖိုးထားဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္တယ္...
ဝမ္... ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္... ကိုယ့္လက္ေဆာင္ကို လက္ခံေပးဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္တယ္
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Unicode
Arc-10.19(စစ်သူကြီးပိုင်ကုဖန်း)
WARNING 🔞🔞🔞
မင်ရန်ဟောက် သူရဲ့ရင်ခွင်ကို မှီကာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ကာ အော်ဟစ်လိုက်သည့် ပိုင်ကုဖန်းကြောင့် သူရဲ့တကိုယ်လုံးပင် အေးစက်သွားကာ တုန်ယင်နေသည့် သူ့ရင်ခွင်ထဲက ချစ်ရသူလေးကို ဖက်ထားရင်း...
"ကိုယ်ရှိတယ်... ဘာမှမဖြစ်ဘူး"လို့ ချော့မော့ရင်း 'သိုက်'ဆိုသည့် နာမည်ကြောင့် သူနည်းနည်းလေးတောင် ဘာမှမခံစားရချေ၊ပုံမှန်ဆို ပိုင်ကုဖန်းပါးစပ်က ယောကျာ်းတစ်ယောက်နာမည်ထွက်မိတာနဲ့ သူတော်တော်ပေါက်ကွဲမိမှာဖြစ်ပေမယ့် 'သိုက်'ဆိုသည့်နာမည်ဟာ သူ့ကိုညွှန်းနေသယောင်ပင်၊အခုလည်း ရင်ခွင်ထဲကနေ သူရဲ့ဝမ်းဗိုက်ကို ပွတ်သပ်လာပြီး အရည်ရွှန်းရွှန်းမျက်ဝန်းနက်လေးနဲ့ နီရဲနေသည်မျက်နှာလေးဟာ အခန်းရဲ့အမှောင်အောက်ရှိ ဖယောင်းတိုင်အလင်းကြောင့် ပိုမိုဖြားယောင်းနေသယောင်၊ပိုင်ကုဖန်းဆိုသည့် အမျိုးသားဟာ သူစမြင်ထဲက တမူထူးခြားခဲ့သည်၊ဒီယောကျုာ်းအကြောင်းကို ကြားရဖို့ သူကြိုးစားအားမထုတ်ခဲ့ရပေမယ့် ပိုင်ကုဖန်းဆိုတဲ့ယောကျာ်းကိုရဖို့တော့ သူဘယ်လော့ဗျူဟာတွေခင်းကျင်းခဲ့ရလဲ သူကိုယ်တိုင်သိသည်၊ အရင်နေ့တွေက သူ့မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံစောင့်ကြည့်ခဲ့သည့် ယောကျာ်းပျိုဟာ အခုချိန်မှာ အခြားတစ်ယောက်လိုပင်၊
မီးရောင်အောက်ကနေ သူ့ကိုဖျားယောင်းနေသည့် အလှဂေးလေးလိုပင်၊မင်ရန်ဟောက်ရဲ့အပြုံးများဟာ ပိုမိုသက်ဝင်သွားပြီး သူရဲ့ခရမ်းရောင်မျက်ဝန်းများဟာ ရမ္မက်များထကြွနေကာ ရှေ့ရှိယောကျာ်းပျိုကို ခုန်အုပ်ကာ စားချင်နေသလိုပင်၊
မင်ရန်ဟောက်ရဲ့လက်တစ်ဖက်ဟာ ပိုင်ကုဖန်းရဲ့ခါးသွယ်သွယ်ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြီး...
"ကိုယ့်ကို ပြုစားမနေနဲ့...ကိုယ် တကယ်လုပ်မိလိမ့်မယ်" ပြောလိုက်တော့ ထိုမျက်ဝန်းနက်လေးများဟာ အရောင်တလဲ့လဲ့တောက်နေကာ... နူတ်ခမ်းလွှာလေးဟာ ဟလာတာကြောင့် ပန်းရောင်လျှာလေးကို မြင်လိုက်ရတော့ သူရဲ့စိတ်များပင်မက အောက်ပိုင်းတနေရာပင် တင်းကြပ်သွားသလိုပင်၊
"ရန်ဟောက်...ငါက မင်းအပိုင်လေ... ငါ့ကို မလုပ်ချင်ဘူးလား"
'သိုက် ကျွန်တော်က ခင်ဗျားအပိုင်လေ...ဒီချိန်မှာ ခင်ဗျားကို အရမ်းလိုချင်တယ်...' ပိုင်ကုဖန်းဟာ သူရှေ့ရှိ ရင်ဘက်များဖွင့်ဟထားကာ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားအဖုအထစ်များနဲ့ အလွန်ခန့်ညားကြည့်ကောင်းသည့် ယောကျာ်းကိုကြည့်ကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးကို လျှာလေးနဲ့သပ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တော့... သူရဲ့ပေါင်နားဟာ အနည်းငယ်ဖုဖောင်းလာသလို ခံစားလိုက်ရတော့သည်၊
[Sky: ကြည့်ရတာ မင်းရဲ့မှတ်ဉာဏ်အပိုင်းအစတွေထဲမှာ...နှာဘူးလေးဝမ်ဝမ်ဆိုတဲ့အပိုင်းအစပဲ လက်ခံရရှိခဲ့တာလား!]လို့ ဘေးကနေရုတ်တရက်ပေါ်လာကာ ပြောလိုက်သည့် Skyကြောင့်...
'ဟွန့်... အမဲသားတုံးကြီး မြင်ရဲ့နဲ့ မစားချင်ပါဘူး ငြင်းတဲ့သူရှိလို့လား...'
[Sky:တိတ်! ပိုင်ကုဖန်းရဲ့ပုံရိပ်ကို ထိန်းစမ်း!OCC(out of Character) ဖြစ်နေပြီ] လို့ ပြောလိုက်ပေမယ့် သူ့Host ဝမ်ဝမ်ဟာ သူ့ကိုတောင် တချက်မှ ကြည့်မလာပဲ...
'ငါမှတ်ဉာဏ်ထဲအရဆိုရင် မင်းချစ်သူက အင်အားကြီးတယ်မလား...မင်းပဲတစ်ခါပြောဖူးတယ်လေ လုပ်ချင်တာ လုပ်ဆို ငါတို့ကို ဘယ်သူမှမတားနိုင်ဘူးဆို' လို့ ပြောလာသည့် စကားကြောင့် ဝမ်ဝမ်ကို အနောက်ကနေ နရင်းအုပ်ချင်စိတ်ပေါက်သွားတော့သည်၊
မှတ်ဉာဏ်မပြည့်စုံသေးတဲ့ကျောက်ဝမ်ရွှမ်ထက်စာရင် အတိတ်မေ့နေတဲ့ကျောက်ဝမ်ရွှမ်က ပိုကောင်းဦးမည်! အခုလည်း သူ့စကားကိုနားမထောင် တဖက်လူကို အတင်းလိုက်ကပ်နေသည်ကိုမြင်တော့ သက်ပြင်းသာချလိုက်တော့သည်၊အရင်ပိုင်ကုဖန်းအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် တဖက်လူက ဝမ်ဝမ့်ချစ်သူဆိုတော့ ပိုင်ကုဖန်းဇာတ်ကောင် ကွဲလွဲနေသည်ကို ဂရုစိုက်မည်မဟုတ်ပေ၊
မြင်တဲ့အတိုင်း အပေါ်က ပိုင်ကုဖန်းက တင်လေးကြွကာ ဖုဖောင်းနေသည့်အကောင်ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ တဖက်လူက ချက်ချင်း လိုချင်တပ်မက်စိတ်များဖြင့်... ခါးပေါ်လက်တင်သွားသည်မလား...၊
[Sky: ...] ပိုင်ကုဖန်းအတွက် ငါစိတ်မကောင်းလိုက်တာ! မိန်းမယောကျာ်းကြားက ထိတွေ့မှုကို မသိတဲ့ ဓားတစ်ချောင်းလိုဖြောင့်မတ်တဲ့ပိုင်ကုဖန်းကိုယ်ထဲ ကျောက်ဝမ်ရွှမ်လို နှာဘူးလေးဝင်နေသည်ကိုမြင်ရတာ တကယ်စိတ်မကောင်းစရာပဲ၊သူဆက်လက်မကြည့်ချင်တာကြောင့် ထိုနေရာကနေပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်၊
မင်ရန်ဟောက်ဟာ ပိုင်ကုဖန်းခါးပေါ်က သူရဲ့လက်ကို တင်လွှာကြားက လမ်းကြားလေးထဲဝင်ကာ ဟစိဟစိဖြစ်သည့် ဂန္ဓမာပန်းလေးထဲ ထပ်မံလက်နှစ်ချောင်း ပြိုင်ထိုးဝင်လာသည့်ချိန်မှာ သူ့အပေါ်ရှိယောကျာ်းပျိုဟာ အသံအက်အက်လေးနဲ့ညည်းညူကာ ခါးလေးကော့သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ဟာလည်း သူ့ပခုံးကိုဖိညှစ်လာတော့သည်၊
ပထမတုန်းက ဒီဂန္ဓမာပေါက်ငယ်ကို သူသေချာလုပ်ထားတာကြောင့် အနည်းငယ်ချောင်နေသည်ကို ခံစားရသည်၊ဒါပေမယ့် သူရဲ့ဖွားဖက်တော်အရွယ်အစားအားစဉ်းစားလိုက်သည့်ချိန်မှာ ဒါမလုံလောက်သေးကြောင်း သူနားလည်လိုက်သည်၊ပူနွေးသော အပေါက်ငယ်အတွင်း သူရဲ့လက်လေးကြောင်းဟာ အရှိန်နဲ့လှုပ်ရှားပေးရင်း သူ့ပေါင်ပေါ်က ယောကျာ်းပျိုရဲ့ အနီရောင်သန်းကာ ရှက်သွေးဖြာ၊ကျေနပ်နေသည့်မျက်နှာထက်တွင် မျက်ဝန်းနက်များပိုင်ဆိုင်ထားသည့် မျက်လုံးလေးဟာ မျက်ရည်များဝေ့ကာ ညီးညူနေရင်း ထိုနူတ်ခမ်းပါးလေးထောင့်ကနေ ငွေရောင်ရည်မျှင်တန်းများစီးကျနေပုံလေးဟာ တကယ်မျက်နှာမလွဲရက်အောင် ပြုစားနိုင်လွန်းသည်၊
"ရန်...ရန်ဟောက်..."
မယုံနိုင်စရာပဲ...၊မင်ရန်ဟောက်ရဲ့လက်ချောင်းများကြောင့် သူရဲ့အငယ်ကောင်က ပိုမိုတင်းမားဟာ ထောင်မတ်လာသည်သာမက ထပ်မံပြီးချင်နေသည်ကိုပင် ခံစားနေရပြန်သည်၊သူရဲ့အနောက်အတွင်းပေါက်ကလည်း ယားကျိယားကျိဖြစ်နေပြီး ဒီထက်ပိုလိုချင်စိတ်များနဲ့သာ ပြည့်သိပ်နေပြီး အသိစိတ်လွတ်ချင်နီးနီးဖြစ်နေသည်၊
ရုတ်တရက် မင်ရန်ဟောက်ဟာ ပိုင်ကုဖန်းကိုယ်လေးက စားပွဲပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး သူရဲ့အကြောများနဲ့ထောင်းထနေသည့်အကောင်ကြီးကို ထိုတင်လွှာနှစ်လွှာကြား ပွတ်သတ်ပေးရင်း... ကိုယ်ကို ကိုင်းကာ နီရဲနေတဲ့နားထိပ်လေးကို တချက်ကိုက်လိုက်ပြီး
"ရှောင်ဖန်း... ကိုယ် ထည့်ချင်နေပြီ..." ပြောလိုက်တော့ သူအောက်က ပိုင်ကုဖန်းဟာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားပြီး ပြန်ငြိမ်သက်သွားရင်း
"ပိုင်ကုဖန်းက အရှင့်အပိုင်ပါ..." အရင်ကထက် ပိုမိုသြကာအက်ရှရှအသံလေးဟာ သူမင်ရန်ဟောက်ကို ပိုစိတ်ကြွစေသည်ဟာအမှန်ပေ၊ ဒါကြောင့် ထိုနီရဲရဲ ဂန္ဓမာအပေါက်ငယ်ပေါ် သူရဲ့အချောင်းကိုတေ့ကာ ...တုန်ယင်နေသည့်ခါးသွယ်သွယ်ကို သူရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်ကာ...ထိုအပေါက်ငယ်ကို တချက်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့... နာကျင်စွာ ညည်းညူသံနဲ့အတူ သူရဲ့လက်တစ်ဖက်ပေါ် သွေးကြောစိမ်းလေးများနဲ့ကြည့်ကောင်းသည့်လက်သွယ်သွယ်လေးဟာ ဝင်ရောက်တားဆီးလာပြီး
"နာတယ်..." လို့ တားဆီးသံလေးကြောင့် မင်ရန်ဟောက်ဟာ ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးလိုက်ရင်း ထိုလက်ကို အပေါ်ကနေ သူ့လက်ပြန်ထပ်ကာ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်လိုက်ရင်း အထင်းသားမြင်နေသည့်ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးကို သူတချက်နမ်းလိုက်ပြီး...
"အပြင်မှာ ကင်းစောင့်နေတဲ့တပ်သားတွေသာ မင်းအသံကြားကုန်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ" လို့ ပြောလိုက်တော့ ချက်ချင်းအသံတိတ်သွားကာ လက်တဖက်ဟာ ဗျူဟာစာရွက်အချို့ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူဖျစ်ညှစ်ထားသည့် လက်လေးကနေလည်း တုန်ယင်မှုကို ခံစားနေရသည်၊ဒါကို မြင်တော့ သူစတာ အနည်းငယ်လွန်သွားသည်ကို နားလည်လိုက်တာကြောင့်...
"စိတ်မပူနဲ့ ကိုယ်က ဘယ်လိုလုပ် မင်းရဲ့ဒီအသံလေးကို အခြားသူတွေကြားအောင် လုပ်မှာလဲ...ဒီဆံသားလေး...ဒီဂုတ်သားလေး...ဒီကျောတလျှောက်...ဒီနေရာ...အားလုံး...မင်းမလိုလို့ထုတ်လိုက်တဲ့လေကအစ ကိုယ့့်အပိုင်ပဲ"
ဆံကေသာကနေ ကျောပြင်တောက်လျှောက်ကို နမ်းရင်း မင်ရန်ဟောက်ကိုယ်ကို မတ်ကာ သူ့အချောင်းဝင်နေကာ နီရဲနေသည့် တွင်းဝငယ်ကိုကြည့်ရင်း ရမ္မက်ထကြွနေသည့်အသံဖြင့် ပြောလိုက်တော့ တွင်းဝငယ်ဟာ ပိုမိုတင်းကြပ်သွားသယောင်၊အခုထိ သူမယုံနိုင်သေးပေ...ပိုင်ကုဖန်းဆိုသည့်ယောကျာ်းကို သူအစစ်အမှန်ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရပြီ၊သူရဲ့တကိုယ်လုံးဟာ အပျော်များဖြင့် ဖုံးအုပ်နေရင်း...
"ကိုယ်ရဲ့အချစ်ကို ခန္ဓာကိုယ်နဲ့သက်သေပြပြမယ်...." လို့ ပြောရင်း သူရဲ့အောက်ပိုင်းကို အရှိန်နဲ့ဆောင့်ချလိုက်တော့ ခါးလေးကော့ကာ ခေါင်းလေးတခါခါဖြင့် ...ညင်သာပေးရန်တောင်းဆိုလာသည့် နူတ်ခမ်းပါးလေးကို သူရဲ့လက်ညိုှးနဲ့ ဖိဆွဲလိုက်ကာ...
"မျက်နှာ ကိုယ့်ဘက်လှည့်" လို့ အမိန့်ပေးနေပေမယ့် သူရဲ့လက်ဟာ ပိုင်ကုဖန်းမေးရိုးကနေ ကိုင်လှည့်ကာ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းနမ်းယူလိုက်ပြီး... သူရဲ့အကောင်ကြီးကိုလည်း ပိုင်ကုဖန်းဂန္ဓမာတွင်းဝထဲ အဆက်မပြတ်ဆောင့်သွင်းဖို့ မမေ့ချေ၊
အာရုံဦးရဲ့အလင်းရောင်ဟာ ဖြာကျလို့လာခဲ့ပြီ သစ်သားကုတင်ပေါ်က ယောကျာ်းနှစ်ဦးကတော့ သူတို့ရဲ့ကိစ္စကို မပြီးပြတ်နိုင်အောင် ဆင်နွဲုနေဆဲ၊စစ်သည်တော်တပ်သားတွေဟာလည်း သူတို့တာဝန် သူတို့လုပ်ကိုင်နေကြပြီး သူတို့စစ်သူကြီးတဲထဲက ဖြစ်ပျက်နေသည့်အကြောင်းအရာကို မသိကျပေ၊
တစ်ဦးတည်းသောလူသာ ထိုတဲကနှစ်ဦးကိစ္စကို သိရှိရင်း အံ့အားသင့်နေဆဲပင်၊သူဟာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို မြင်နေရပြီး မျက်စိရှက်စွာ မျက်နှာလွဲလိုက်ချင်ပေမယ့်... ထကြွလာသည့် သူရဲ့အောက်ပိုင်းကအငယ်ကောင်ကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ အံ့အားသင့်နေတော့သည်၊ မှန်သည် ထိုသူဟာ ဒီကမ္ဘာမှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရဲ့စေလွှတ်ခံရသည့် Host ရှားကျစ်ဟန်ပင်ဖြစ်သည်၊ နေ့တပိုင်းသာ ရှိသေးသည့်ချိန်မှာ ရှားကျစ်ဟန်တစ်ယောက် ပိုင်ကုဖန်းပေါ် တော်တော်သံယောဇဉ်တွယ်နေပြီဖြစ်ပြီး... ဒီအတိုင်းထိုင်ကာ စာရွက်စာတမ်းပြုစုနေသည့် ပိုင်ကုဖန်းရဲ့ပုံရိပ်ဟာ သူတဲထဲကနေ ထွက်လာတည်းက နေရာယူထားနေပြီးပြီဖြစ်သည်၊ဒါကြောင့် မင်ရန်ဟောက်နဲ့ပိုင်ကုဖန်း ကြားက အဖြစ်အပျက်တွေကို သူ့ systemကနေတဆင့် ပြသရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်၊
ဒါပေမယ့် ထိုအရာက သူ့ကိုယ်တွင်းသူတူးလိုက်သလိုပင်၊ သူမြင်ခဲ့သည့်ပိုင်ကုဖန်းနဲ့မတူစွာ... ဒီအိပ်ယာထက်က ပိုင်ကုဖန်းဟာ သူ့ကို ပိုမိုပြုစားသွားခဲ့သည်၊သူမျက်တောင်မခတ်နိုင်စွာ ငေးမောနေရင်း... ပိုင်ကုဖန်းမျက်နှာကို ဖုံးအုပ်လိုက်သည့် မင်ရန်ဟောက်ကြောင့် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး ဇာတ်လိုက်မင်ရန်ဟောက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူအံ့အားသင့်သွားတော့သည်၊
ဂျက်ကျောက်လိုမဲနက်နေသည့် မျက်ဝန်းနက်များဟာ စူးရှကာ သတိပေးနေသယောင်အကြည့်များဖြင့် သူကိုကြည့်နေတာကြောင့် သူအနည်းငယ်ထိတ်လန့်သွားတာ အမှန်ပေ
'မဖြစ်နိုင်တာ...ငါ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်တာလား' လို့သူတွေးတောနေပေမယ့် အခုထိကြည့်နေသည့်မျက်ဝန်းနက်များဟာ လှောင်ရိပ်များ ပိုမိုထင်းလာကာ... နီညိုရောက်နူတ်ခမ်းလွှာဟာ ပွင့်ဟလာပြီး ပိုင်ကုဖန်းကို ပြန်စိုက်ကြည့်သွားသည့်ချိန်မှာ မြတ်နိုးမှု၊အပိုင်စိုးမိုးလိုမှု၊ချစ်ရိပ်များပြည့်တက်နေသည့်အရိပ်များဖြင့် ပြည့်သိပ်နေပြီး ထိုမျက်ဝန်းနက်များဟာ သူ့ဆီပြန်ကြည့်လာချိန်မှာ သတိပေးသည့်အကြည့်များသာ ရှိနေပြီး...
'ကျောက်ဝမ်ရွှမ်က... ငါ့အပိုင် ရန်'
ရှားကျစ်ဟန် ရုတ်တရက်မတ်တပ်ထရပ်မိလိုက်ပြီး သူ့ပုံစံဟာ အရမ်းကိုအံ့အားထိတ်လန့်သွားပြီးနောက်မှာ ခေါင်းမော့ကာ ရယ်မောလာတော့သည်၊ဒါပေမယ့် သူ့မျက်လုံးတဖက်ထောင့်ကနေ မျက်ရည်တစ်ကြောင်းစီးကျသွားရင်း...
'ကြည့်ရတာ ငါရဲ့ကံကြမ္မာကို မပြောင်းလဲနိုင်ဘူးပဲ'
သူတို့ဆီ နှစ်ငါးဆယ်တိုင်း ကံကြမ္မာရွေးကောက်ပွဲရှိခဲ့သည်၊ သူနဲ့အပြိုင် Hostဖြစ်လာသည့် ကျန်းကျန်သိုက်ဆိုသည့်သူဟာ သူတို့နန်းတော်မှာ အရမ်းကို နာမည်ကြီးကျော်ကြားလာခဲ့သည်၊များပြားသော ဝိညာဉ်စွမ်းအင်နဲ့ထက်မြက်သောဉာဏ်ရည်များ၊ ဘယ်ကမ္ဘာမဆို အေးဆေးထမ်းဆောင်နိုင်သည့် ကျန်းကျန့်သိုက်ဟာ လူအများအထင်ကြီးစရာထဲ ပါခဲ့သည်၊ သူဟာလည်း ထိုလူကို အားကျကာ အနောက်ကနေ လိုက်လံခဲ့သည့် Hostတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့နာမည်က မင်းသားရန် ၊ ဟုတ်သည် အဲ့တာ သူ့နာမည်ပဲ၊ ထူးဆန်းလွန်းပြီး အထက်စီးဆန်တဲ့သူ့နာမည်ကြောင့် သူသည်လည်း ကျန်းကျန်သိုက်လို ကျော်ကြားသည့်ထဲပါဝင်ခဲ့သည်၊နှစ်ငါးဆယ်ကြာသည့်ချိန်မှာ ကျန်းကျန်သိုက်နဲ့သူဟာ ထိုရွေးကောက်ပွဲကို လက်ခံခဲ့ပြီး သူတို့နှစ်ဦးလုံးဟာ အနိုင်ရရှိခဲ့သည်၊
ကျန်းကျန်သိုက်ရဲ့ ကံကြမ္မာဟာ... 'သင့်ရဲ့နောက်ဆုံးကမ္ဘာမှာ သင့်အသက်ထက် တန်ဖိုးထားရသည့်လူငယ်လေးနဲ့ ဆုံတွေ့ရပြီး သင်ဟာ မွေးဖွားမည့်ကံကြမ္မာကို ရှောင်ဖယ်ခဲ့သည်' လို့ ရေးသားထားခဲ့သည်၊ဒါတောင် သူအမြန်ခိုးကြည့်လိုက်လို့ ဖြစ်သည်၊ဒါတော်တော်ရယ်ရတယ်လို့တောင် သူတွေးတောရင်း သူ့ကံကြမ္မာကို ကြည့်လိုက်သည့်ချိန်မှာ သူရဲ့မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကာ မျက်နှာထက်မှာ နာကျင်ရိပ်များနဲ့ ပြည့်သိပ်သွားတော့သည်၊
'သင်ရဲ့အချစ်ဦးကို သင်နောက်တစ်ကြိမ် တွေ့ခွင့်ရလိမ့်မယ်...၊ဒါပေမယ့် ထိုသူဟာ သင့်သူငယ်ချင်းရဲ့ချစ်ရသူဖြစ်နေခဲ့ပြီးပြီ၊ဒါကြောင့် သင်ဟာ သူတို့နှစ်ဦးကြားက ပျောက်ဆုံးနေသည့်အရာကို သင်ရဲ့မွေးဖွားခြင်းကံကြမ္မာနဲ့လဲလှယ်ကာ ဝင်ရောက်ကူညီပေးလိမ့်မည်'... ထိုစာသားကြောင့် သူဗိုက်နှိပ်ကာ အူပြတ်မတက်လာရယ်ခဲ့ဖူးသည်၊
အခု အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်လာသလိုပင်၊မင်ရန်ဟောက်ကိုယ်ထဲမှာ သူ့သူငယ်ချင်းကျန်းကျန်သိုက်ရဲ့ဝိညာဉ်အပိုင်းအစရှိနေသလို... ပိုင်ကုဖန်းဆိုသည့်ယောကျာ်းကိုယ်ထဲမှာ... ထိုလူငယ်ရှိနေခဲ့ပြီ၊
ရှားကျစ်ဟန် သူရဲ့မျက်ဝန်းများကို မှိတ်ချလိုက်ပြီး...
"ဝမ်..." အမြဲ ဆေးရုံရဲ့နေရောင်ခြည် ကျရောက်သည့်ပြတင်းနားမှာ နေရာယူကာနေနေတတ်သည့် ဘီးတပ်ကုလားထိုင်လေးနဲ့လူငယ်လေး၊
အမြဲသူ့မိသားစုဝင်တွေလာရင် မျက်လုံးလေးများ တောက်ကာ ပြုံးလာသည့်လူငယ်လေး၊
သူ့ကို တွေ့တိုင်း 'အစ်ကိုရန်'လို့ ခေါ်ရင်း မျက်လုံးလေးဟာ လခြမ်းသဏ္႑ာန်ကွေးတက်ကာ ပြုံးရယ်လာသည့်လူငယ်လေး၊
စိတ်ထားအရမ်းကောင်းကာ ထိုအလိုက်သိတတ်သည့်ကောင်လေးဟာ အမြဲစာအုပ်များနဲ့ ကုန်ဆုံးနေတတ်ပြီး တစ်ခါတလေ လူသွားလူလာများသည့်ဆေးရုံစင်္ကြံနဲ့ပန်းခြံကို ငေးမောနေတတ်သည့်လူငယ်လေး၊
သူ တဖြည်းဖြည်းနားလည်လာခဲ့သည်ဟာ ထိုလူငယ်လေးပေါ် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းချစ်မိသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊ဒါကြောင့် ကင်ဆာရောဂါနဲ့ပတ်သတ်ပြီး အပျောက်ကုသနိုင်ရန် သူနိုင်ငံခြားကို တနှစ်နီးပါးထွက်သွားပြီး ပြန်လာပြီးနောက်မှာ ထိုလူငယ်လေးဟာ သူ့လောကကနေ ထွက်ခွာသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်၊
သူသိသည့်အတိုင်းဆို လူငယ်လေးက အသက်၂၀ထိ ရှင်သန်ရမည်မလား...ဘာကြောင့် ၁၆နှစ်နဲ့သေဆုံးသွားခဲ့ရတာလဲ၊ သူ့အကြောင်းစုံ စုံစမ်းပြီးနောက် သူအရာအားလုံးနားလည်ခဲ့ပြီး ပြန်ကလဲ့စားချေဖို့ လုပ်ခဲ့ပေမယ့် လူယုံတော်ရဲ့နောက်ကျောဓားထိုးမှုကို ခံရကာ သေဆုံးခဲ့သည်၊ ဒါပေမယ့် အငြိုးအာဂကမပြေနိုင်သည့် သူဟာ... အမှောင်နန်းတော်မှာ Hostအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်လာခဲ့သည်၊
အခုတော့ ထိုလူငယ်လေးကို သူပြန်ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပြီ၊သူမပိုင်တော့ပေမယ့်ပေါ့၊ ရှားကျစ်ဟန် မျက်လုံးများဟာ ကျန်းကျန့်သိုက်ပေါ်မနာလိုမှုများဖြင့် ပြည့်သိပ်သွားပေမယ့်... သူဟာ ထိုမြင်ကွင်းကနေ နောက်ကျောလွဲကာ...
သူ့ဘေးတွင် ပျံဝဲနေသည့် အစိမ်းရောင်နတ်သူငယ်ကို တချက်ငဲ့ကြည့်ကာ...
"ဝမ်အကြောင်း ငါအကုန်သိချင်တယ်...သူဘာတွေဖြစ်ပျက်ခဲ့တာလည်း ငါသိချင်တယ် "
ကျန်းကျန့်သိုက်... တချိန်က ငါပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်ပြင်းပြခဲ့တဲ့လူငယ်လေးကို မင်းလက်ထဲမှာ စိတ်ချလိုက်တော့မယ်၊ငါ့လက်ဆောင်ကိုလည်း တန်ဖိုးထားဖို့ မျှော်လင့်တယ်...
ဝမ်... ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ်... ကိုယ့်လက်ဆောင်ကို လက်ခံပေးဖို့ မျှော်လင့်တယ်
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-