Sa sarili ko nalang isisisi-
Kung bakit mayroong kirot sa dibdib,
Dahil ako lang naman ang nagmahal sa ating dalawa,
At ikaw ay may malinaw na linya mula pa sa umpisa.
Pero pasenya na-
Kung nakakaramdam ako ng pagtataksil,
Sa tuwing masaya ka sa iba-
Hindi ko magawang sabayan ka.
Alam kong mali,
Pero hindi ko mapigil ang sarili;
Sa tuwing magbabalik-tanaw,
Nakikita ko ang dating ako at ikaw.
Kung hindi ba ako tumawid ay mananatili ka?
Paulit-ulit na tanong sa akin bumabagabag;
Kung hindi ba nagmahal, maitatago kita?
Isang mapanganib na daang aking tinahak.
Ngayon ay huli na.
Kahit anong pilit ay wala ka na;
Ang linyang tinapakan ko, ngayon ay naging pader;
Sobrang taas na hindi na kita mararating.
Kaya sa sarili ko nalang isisisi-
Kung bakit humantong ang lahat sa pagkasawi;
Mali ang maging makasarili,
Magkakasakitan lamang sa huli.
057
Sa Sarili na Lamang
06/20/20
Azclar