[T/N: Warning
ယခုအပိုင္းတြင္ animal abuse အနည္းငယ္
ပါနိုင္ပါတယ္]
Chapter 20: အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွလုံးသားက အဆိပ္အျပင္းဆုံးပဲ
လုခ်န္ဟဲ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
ဟိုအရင္အခ်ိန္ေတြတုန္းကလို အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးတစ္ေယာက္တည္း တံခါးဝမွာရပ္ေနတာကို
ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို
ပုံမွန္လာႀကိဳေနက် ပူတင္းေလး ေရာက္မလာတာကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ လုခ်န္ဟဲ ႐ုတ္တရက္ႏွလုံးခုန္သံေတြျမန္လာေတာ့တယ္။
သူမ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕လိုက္ရင္း အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကိုျမန္ျမန္ေလွ်ာက္သြားေတာ့တယ္။
" ပူတင္းေလးဘယ္မွာလဲ? "
လုခ်န္ဟဲအေနာက္က လိုက္လာတဲ့
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ရင္းေျပာလိုက္တယ္။
" ပူတင္းေလးဆိုဖာေပၚမွာလွဲေနပါတယ္ "
ေခြးေလးေတြက တကယ္ပဲ သံေယာဇဥ္တြယ္တတ္ၾကတာျဖစ္နိုင္တယ္...။ သနားစရာေကာင္းတဲ့ေခြးေလးကို မကယ္လိုက္နိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ပူတင္းေလးက တစ္ေန႕ခင္းလုံးဝမ္းနည္းေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ေက်ာက္နင္းက လုခ်န္ဟဲ
သူ႕ဆီကိုေလွ်ာက္လာတာကိုျမင္မွပဲ
ထလာေတာ့တယ္။ သူက စိတ္အေျခအေနအေတာ္ေလး မေကာင္းတဲ့ပုံစံျဖစ္ေနၿပီး သူ႕ရဲ႕လက္ကေလးကိုဆန႔္တန္းလိုက္ရင္း သူ႕ကိုဖက္ထားေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေနေလတယ္။
လုခ်န္ဟဲက သူ႕ရဲ႕အေပၚထပ္အက်ီ္ကို အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးဆီကိုေပးၿပီး ပူတင္းေလးကိုေကာက္ခ်ီလိုက္ရင္း ေခါင္းေလးကိုပြတ္သပ္ေပးလိုက္တယ္။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ? တစ္ေနရာရာမွာေနလို႔မေကာင္းဘူးလို႔ခံစားရလို႔လား? "
ပူတင္းေလးကသူ႕လက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႕ လုခ်န္ဟဲကိုဖက္ထားလိုက္ရင္း သူ႕ေခါင္းေလးနဲ႕ လုခ်န္ဟဲခႏၶာကိုယ္ကိုပြတ္သပ္ေနေတာ့တယ္။ သူကစကားေျပာလို႔မရတာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕စိတ္အေျခအေနကို ဒီလိုပုံစံနဲ႕ေဖာ္ျပေပးဖို႔ပဲတတ္နိုင္ေလတယ္။
