Chapter 4:
ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ဘဝရည္မွန္းခ်က္အသစ္
လုခ်န္ဟဲက မနက္ေစာေစာလမ္းထေလွ်ာက္တဲ့အက်င့္ရွိၿပီး သူ႕ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကလည္း အခ်ိန္မွန္အိပ္ရာကနိုးတယ္။ သူအိပ္ရာကထထိုင္ၿပီး သူ႕အိပ္ရာနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေနရာမွာရွိတဲ့ ေလွာင္အိမ္ထဲကေခြးေပါက္ေလးကိုၾကည့္ေနတယ္။
ေခြးေပါက္ေလးကေတာ့ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေျခကားယား လက္ကားယားအိပ္ေနေလရဲ႕...။
ဒီအေသးေလးက သူမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အျပဳအမူေတြ အေတာ္ေလးလုပ္တယ္။ သူတစ္ညလုံးဘာအသံမွမထြက္ဘဲ တိတ္တိတ္ေလးေနတာက
လုခ်န္ဟဲကို အေတာ္ေလး စိတ္ေက်နပ္ေစတယ္။
အကယ္၍ ဒီအေသးေလးသာ
ညကဆူညံေအာင္လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ လုခ်န္ဟဲက
သူ႕ကို အျပင္ကိုေသခ်ာေပါက္ပစ္ထုတ္မိလိမ့္မယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ အိပ္တာကေတာ့
႐ုပ္ဆိုးလြန္းတယ္။ လုခ်န္ဟဲကလည္း
ေခြးထရိန္နာေတြက ေခြးေတြပုံစံတက်
အိပ္တတ္ေအာင္ျပဳျပင္ေပးနိုင္လားဆိုတာ
ေသခ်ာမသိေလဘူး။
အသံတရွပ္ရွပ္ၾကားတဲ့အခါ ေက်ာက္နင္း
မ်က္လုံးပြင့္လာၿပီး သူ႕ေျခတံတိုတိုေလးေတြကို
တစ္ပတ္လွည့္ၿပီးထထိုင္လိုက္တယ္။ သူ မေန႕ကအေစာႀကီးအိပ္ရာဝင္ထားတာျဖစ္လို႔ အေစာႀကီးကတည္းကနိုးေနတာျဖစ္တယ္ ။ၿပီးေတာ့
သူ႕ဗိုက္ကလည္း တဂြီဂြီျမည္ေနေလၿပီ။
ကံမေကာင္းစြာနဲ႕ သူ႕အစာခြက္ထဲက
အစာပမာဏကို ကန႔္သတ္ၿပီးထည့္ထားတာေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔က ေခြးေလးကဘယ္အခ်ိန္မွာ
ဗိုက္ဝသြားၿပီလဲဆိုတာေသခ်ာမသိဘဲ အစာကိုအျပည့္ဖိသိပ္ထည့္ရင္း ေသသြားမွာစိုးရိမ္ေနတာျဖစ္မယ္။
ဒါကလည္း မေန႕ညက
သူဗိုက္ဆာလို႔အစာခြက္ထဲကအစာေတြ အကုန္စားလိုက္မိတာေၾကာင့္ျဖစ္နိုင္တယ္။
လုခ်န္ဟဲ ထလာတာေတြ႕တဲ့အခါ သူကလည္း
ထၿပီး လုခ်န္ဟဲအေနာက္လိုက္သြားတယ္။
လုခ်န္ဟဲက သူ႕က်န္းမာေရးျပႆနာေျဖရွင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူက အျပင္ဘက္တံခါးနားက
ထိုင္ေစာင့္တယ္။ လုခ်န္ဟဲ
သြားတိုက္တာ မ်က္ႏွာသစ္တာေတြလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူက လုခ်န္ဟဲ ေျခေထာက္နားမွာထိုင္တယ္။
