Chapter 16 - ေခြးေလး စကပ္ ဝတ္မယ္
လုံၿခဳံေရးခန္းရဲ႕ တံခါးေပါက္ထဲကို
ေျခလွမ္းဝင္လာေလတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေက်ာက္နင္း လွည္းေလးကို အခန္းထဲ
ဆြဲလာ႐ုံကလႊဲၿပီး နည္းမရွိေတာ့ေခ်။ လုံၿခဳံေရးေခါင္းေဆာင္ဟာ ဒါကို ၾကည့္႐ုံမွ်သာ ၾကည့္ၿပီး
ကူလဲ မကူညီေပးသလို...ဘာမွလဲ မေျပာေခ်။
မၾကာခင္မွာပဲ, ဖူန ေတာင္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ရပ္မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ေစာင့္မၾကည့္နိုင္ေတာ့ဘူး။
အဲဒါေလးေတြကို
သူမ ပါးစပ္ထဲ ကိုက္ခ်ီၿပီး အ႐ုပ္ တစ္ခ်ိဳ႕ ကို
အထဲသို႔ ေ႐ႊ႕ေနေတာ့တယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ လွည္းေသးေသးေလးမွာ
ဘာမွမရွိေတာ့ေခ်။
ေခြးအိမ္ထဲ အ႐ုပ္ေတြ တစ္ပုံတစ္ေခါင္းႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
ေက်ာက္နင္း အထူးတလည္ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္သြားတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္...
"ဝုတ္"
မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဒါေတြနဲ႕ အရင္ ကစားလို႔ရၿပီ!
အဲဒါေတြ ပ်က္စီးသြားရင္, ငါ ထပ္ၿပီး ပို႔ေပးမယ္!
ေလာင္ရ အရင္က
ဒီလို အ႐ုပ္ေတြအမ်ားႀကီး မရွိခဲ့ဘူး။
သူ႕ရဲ႕ မီးခိုးေရာင္မ်က္ႏွာေလးက
အၿပဳံးေလးကို ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္...
"အာဝူး..."
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္....
ငါတို႔အၿမီးကို ကိုက္ၿပီး ၊
ငါတို႔အစာကို စားဖို႔ေလာက္ပဲ
သိတဲ့ အဲဒီပါပီေတြထက္
မင္းက ပိုၿပီး မိတ္ေဆြပီသတယ္ေနာ္!
ဖူနရဲ႕ လက္ဖဝါးေလး တစ္ဖက္က အဝါေရာင္ဘဲေသးေသးေလးကို ခ်က္ခ်င္း ဖိခ်လိဳက္ေတာ့, က်ယ္ေလာင္ၿပီး ၾကည္လင္တဲ့
'ဂတ္ ဂတ္'ဆိုတဲ့ ျမည္သံေလးကို ေျခဖဝါးေအာက္ေလးကေန ၾကားလိုက္ရတယ္....။
ေလာင္ရ နဲ႕ ေက်ာင္နင္း သူမဆီ သူတို႔ဦးေခါင္းေတြ
လွည့္ၾကည္လိုက္ၾကတယ္။
ဖူန က သူမမ်က္လုံးေလးကို
အႀကီးေလး နဲ႕ အေသးေလး ႏွစ္ေကာင္ကို
အထင္အျမင္ေသးတဲ့ပုံေလးနဲ႕ ေဝ့ၾကည့္ေနတယ္။
"ဝုတ္"
ငါတို႔ေတြ ဒီလို အလုပ္လုပ္ဖို႔လာၾကတာေနာ္!
ငါတို႔မွာ ေပ်ာ္ဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး! ဟြန႔္
ေက်ာက္နင္း ဒီေခြးက ဒီေလာက္နားလည္ေနမယ္လို႔
မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ဘူး!
