Olimpos Prensesi // TAMAMLANDI // DÜZENLENECEK

6. Bölüm : Söz

Lanetli Günlük : Sayfa,
2.

Bugün burada ikinci günüm, Nyks. Onu özlüyorum. Neden bu kadar geç oldu ki?

Geç kalıyorsunuz, Nyks. Karanlık ruhuma bulaştı. Acı benimle bir bütün olmaya başlıyor. Boğazıma kadar kana bulanıyorum.

Neredesiniz, Nyks?

Thanatos nasıl, Nyks? Ölüm niye etrafta kol geziyor. Görülerim kanlanmaya başladı, Nyks. Artık kanlar içinde uyanıyorum.

Geç kalıyorsunuz.

Korku dört bir yanımda geziyor ama bana dokunamıyor, Nyks. Karanlık dört bir yanımda geziyor ve intikam sözü veriyor. Yaptıkları her şeyi onlara ödetebilirim, Nyks. Bunun için her şeyi yapabileceğimi biliyorsun.

Ona söyle, Nyks.

Tik tak... Zamanım daralıyor...

******************************

Ben aptal bir kız çocuğu değildim. Ben. Bir. Aptal. Değildim.

Öyle olduğumu sanıyorlarsa yanılıyorlardı. Bunu onlara kanıtlayacaktım. Ne şekilde olursa olsun!

Görevi kabul etmiştim ama apaçık yarım etmeyeceğim söylemiştim. Onlara Dünya'ya gidecektim. Ama onlara destek olmak yerine köstek olmayı planlıyorum açıkçası.

Ancak öyle olmadı.

"Göreviniz birilerini getirmek. Buraya... İki tane melez... Bir Hades Melezi... Erkek..."

Gözlerimi babama dikmemek için ekstra bir çaba harcıyordum. Zeus her bir hareketimi inceliyordu ama ben tepkisiz duruyordum.

"Diğeri?"

Dedim sakince.

"Benim kızım..."

Dedi umursamaz bir tavırla. Gözlerimi ondan kaçırdım. Yine de buz gibi ifademi bozmadım.

"İyi işte... Ekiplerini tamamlarlar."

Dedim Demirgili işaret edip umursamaz bir şekilde omuz silkerek. Ancak umursadığımı buradaki herkes biliyordu.

"Onları korumak sen görevin olacak, Karen. Dünya'da da burada da..."

Kaşlarım çatıldı ve hızla gözlerimi ayaklarımdan çekip mavi gözlerine diktim babamın.

"Kimseyi korumayacağım, baba. Güçleri var onların. Zeus Ve Hades Melezleri... Neden başka birinin korumasına ihtiyaç duysunlar ki?"

"Çok düşmanız var, kızım."

Alayla güldüm. Başka bir sebebi vardı ama ne olduğunu bilmiyordum. Ya da tamamen amaç bana işkence çektirmekti.

"Saçmalama, baba. Çocuk değilim. Yarı Tanrı Kampında onlara hiçbir şey olmayacağını biliyorsun. Ayrıca... O melezler neden bu kadar umrunda?"

Dedim anlamaya çalışarak. Tek kaşımı kaldırmış ona bakıyordum.

"Babanı ne ara bu kadar sorgular oldun?"

Derin bir nefes aldım.

"Baba..."

Dedim bitkin çıkan sesimle.

"Neredeyse iki aydır 18'im. Onların güçleri ortaya çıktığına göre onlar da 18 yaşındalar..."

Gayet yerinde bir tespitti bence. Onlar şimdi benim üvey kardeşlerim oluyorlardı. Bunun beni rahatsız etmesi normal olmaz mı?