Olimpos Prensesi // TAMAMLANDI // DÜZENLENECEK

5. Bölüm : Aptal Kız Çocuğu

Lanetli Günlük : Sayfa,
23.

Thanatos nasıl, Nyks? Zor geliyor mu? Hani... İnsanları almak... En yakının dahi olsa onları almak ve bırakamamak... Çok acıyor mu, Nyks?

Bugün de yaşıyorum, Nyks. Bugün de yaşıyorum.

Biliyor musun, Nyks? Hissediyorum. Kötü bir şeyler geliyor. Ölümler çoğalıyor. Ben artık uyuyamıyorum.

Neler oluyor, Nyks?

Ona söyle, Nyks. Bir gün bitecek. Bir gün ona döneceğim. Ama ne zaman bilmiyorum. Ama bir gün...

Ona söyle, Nyks.

Tik tak... Zamanım daralıyor...

******************************

"Ona nasıl söyleyeceğiz?"

"Ne yaptım ben!?"

"Ona anlatmamız gerek!"

"Hayır! Bunu kaldıramaz!"

"Her türlü anlayacak zaten!"

Kulağıma dolan sesler ile gözlerimi açmaya çalıştım. Sanki kirpiklerime tonlarca ağırlık bağlamışlardı. Nefesim hırıltılı çıkıyordu.

Neler olmuştu?

"Uyanıyor!"

Gözlerimi zorlukla açınca odamın tavanı ile göz göze geldim. Olimpos'ta ki odamdı burası. Etrafa bakınca Kuzey ve ekibi, Percy ve diğerleri, babamlar, Hera ve Persephone vardı. Bir de Apollon ve Athena...

"Neler... Oldu?"

Dedim zorlukla. Bir anda öksürmeye başlayınca Kira bana su verdi. Kafamla onayladım. Suyu içince biraz daha rahat etmiştim.

Göğsümde bir ağrı hissedince oraya baktım.

"Tabii ya... Mızrak..."

Dedim farkındalıkla. Göğsümden giren Mızrak... Gözlerim Kuzey'i buldu.

"Yalnızca sebebi..."

Konuşmaya mecalim yoktu ki... Konuşamadı. Tek cevap vermedi. İfadesi bir şekilde ona bakıyordum. Ama sonra bir şeyi fark ettim ve kaşlarım çatıldı. Bakışlarımı bacaklarıma kaydırdım.

"Ben... Neden bacaklarımı... Hissetmiyorum?"

Diye sordum Apollon'a.

"Mızrak omuriliğine zarar vermiş, Karen. Bu sinirlerin zedelenemesi değil. Bunlar direkt sinirlerin ölümü... Yani... Bir daha yürüyemezsin."

Dedi sakince. Öylece bacaklarıma baktım. Ardından kafamı kaldırıp kızıl cadıya baktım.

"Aptal kıskançlığının... Bedelini ödemeyeceğini... Falan mı... Sanıyorsun?"

Dedim ölümcül bir sakinlikte. Gözlerim saniyesinde siyah oldu. Tenim beyazlaştı. Gözlerimin etrafındaki damarlar çatladı.

Bağırarak büyülü kelimeleri söylemeye başladım. Odanın içinde kasvetli rüzgarlar esmeye başladı. Ağzımdan zehir gibi dökülen kelimeler kızıl cadıya ulaşıyor ve çığlıklarını arttırıyordu.

"Karen! Dur!"

Hades'in sesini umursamadan söylemeye devam ettim. En sonunda 10 kadar ruhu Tartarus'tan çıkarmıştım.

Ruhların hayalet şeklinde görünür olmasını sağladım.

"Bunu... Nasıl yapabilirsin?"

Dedi kendi kendine Hades. Gözlerimi kızıl cadıya diktim.