"Size soruyorum. Duyuyor musunuz? Bir okyanus çağlıyor. Gökyüzü ağlıyor ve fırtına adım adım yaklaşıyor. Hissediyor musunuz?
Kaos ruhlarımıza sızıyor inceden inceye. Herkes agresif, herkes tehditkar. Görüyor musunuz? Etrafımızda geziniyor karanlık...
Sarayın geniş balkonuna çıktım. Halk karşımda mutlulukla bağırırken onlara gülümsedim. "Çok yaşa, Olimpos Kraliçesi! Çok yaşa, Işığın ve Karanlığın Tanrıçası Karen!"
Hiçbiri o büyük yıkımı hatırlamıyordu. Tanrıları, Titanları, Yarı Tanrıları... Ölen yüzlerce insanı ve katliamı... Onlardan anılarını alırken bir an için bile pişman olmamıştım. Hepsine yeni bir yaşam vermiş ve benim yazdığım tiyatroları onlara oynamıştım. Eskiden Tanrıların yeryüzünde olduklarını biliyorlardı. Bir zamanlar insanlığa onların hükmettiğini ve adil zamanlar olduğunu sanıyorlardı.
Onlardan sadece anılarını değil, gerçekleri de çalmıştım.
Efsaneye göre insanlık çok büyük bir suç işlemişti. Tanrılara baş kaldırmış ve onların tahtına saldırmıştı. Bunun üzerine öfkelenen Tanrılar insanların çoğunu yeryüzünden silmişti. Geri kalanların başına benim gibi temsilciler atamış ve onları hizada tutma görevi vermişti. Ardından insanlığı terk etmişlerdi ama rivayete göre hala yukarıda bir yerden onları izliyorlardı. Hala onları duyuyorlardı. Hatta yeterince iyi olan kişilerin rüyasını ziyaret ediyorlardı.
Neredeyse bir insan kadar güçsüz olan Zeus, Poseidon ve Hades'in bunu yapıp yapamayacağını çok düşünmüştüm ve sonuç yapamayacakları yönünde çıkmıştı. Sadece insanlar kendilerini kandırmayı seviyordu.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Tanrı olduğu zamanlarda, benim biricik vazgeçilmezim olduğu zamanlarda, Hades'in bana hediye ettiği kılıç elimde belirirken onu havaya kaldırdım. Halk coşkuyla bağırdı. Beni insan bedenindeki bir Tanrıça ruhu sanıyorlardı. Onlar için yarattığım sahte kral ve kraliçeleri hastalıktan ölünce yukarıda yaşayan Tanrılar beni seçmişti ve bana güçler bahşetmişti. Halkıma önderlik yapabilmem için.
Silahımı zihin hapishaneme geri gönderip karşımdaki rahibe baktım. Elinde taşlarla bezenmiş bir taç tutuyordu.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Altın rengi tacın üzerindeki siyah taşlar onu Tanrı Zeus dövmüş de üzerine Tanrı Hades tarafından taşlar döşenmiş gibi duruyordu. Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin hala onlardan parçalar görüyordum etrafta. Onların yıktığı Olimpos'u yeniden inşa etsem bile sanki onlar Olimpos'un ruhuna işlemiş gibiydi. Uzun, çok uzun bir süre boyunca taht onlarındı ama artık isimleri efsanelerde bile geçmiyordu.
