RUHUMUN GÜNAHI

15.BÖLÜM: Güneş ve Ay..

Bölüm şarkısı yukarıda ^^
Keyifli okumalar..

Ani bir sıçrama ile gözlerimi açtığımda kahverengi renklerin hakim olduğu odanın neresi olduğunu anlamaya çalışıyordum. Uyuduğum koltuktan kalktığımda üzerimdeki beyaz elbiseye baktım. Tam şuan bir rüyanın ortasındaydım.. Yavaş adımlarla cama yaklaştığımda lapa lapa kar yağdığını gördüm. Camı açmak için kolu çektim fakat olmadı, açılmadı.

-"Mehir!"

Uzay'ın sesi ile arkamı dönüp etrafa baktığımda yoktu, ses çok uzaktan geliyordu sanki..

-"Mehir burdayım."

Git gide korkuyor, üşüyordum. Elbise çok uzundu, biraz kaldırıp hızla kapıya yöneldim.

-"Uzay!"

Kapıyı hızla açtığımda orman ile bakıştım..
Uzay diye bağırıyor, çıplak ayaklarla sesin geldiği yere doğru yürüyordum. Ağaçlar Uzay'ın sesinin bana gelmesini engelliyordu sanki..

-"Uzay nerdesin? Çok üşüyorum."

Donmak üzere olmama rağmen yürümekten vazgeçmiyordum.
Nefes nefese kaldığımda soluklanmak için bir ağaca yaslandım. Gözlerimi kapatıp derin derin nefes aldım, nefes aldıkça ciğerlerimin yandığını hissediyordum..
Tekrar yürümeye başladığımda saniyeler sonra bir çukur çıktı karşıma.
Korku ile başımı çevirdiğimde elinde, yanan bir meşale tutan Tamay'ı gördüm.

-"Uzay nerde!"

Tamay meşaleyi bana doğru uzattığında korkuyla arkama döndüm ve yerde kanlar içinde yatan Uzay'ı gördüm.

-"Uzay.."

Sesim o kadar cılız çıkmıştı ki..Titreyerek Uzay'ın yanına gittiğimde dizlerimin üzerine düştüm ve başını dizime yatırdım.

-"Yapma, bunu bize yapma. Lütfen ölme, lütfen."

Sinirle başımı kaldırdığımda Tamay yoktu. Koskoca ormanda karın ortasında ben, çukur ve kanlar içinde yatan Uzay kalmıştık.

Ağlayarak Uzay'a sarılırken birden kar durdu ve yağmur yağmaya başladı.
Yağmur başladığında yanımda duran çukur çamura dönüşmüş, daha çok büyümüş Uzay'ın ayaklarına değiyordu. Ben Uzay'ı çamurdan uzaklaştırdıkça çamur daha çok büyüyordu sanki. Uzay'ı zorla ayağa kaldırdığımda elbiseye takılıp karın üzerine düştük. Düştüğümüz yerde ona sımsıkı sarıldım ve ağlayarak fısıldadım..

"Nereye gidersen yanındayım
Yolu kaybedersen yıldızındayım..."

Başımı Uzay'ın başına koyup elini tuttum.

-"Merhaba sevgilim."

Elini tutar tutmaz yağmur dinmiş tekrar kar yağmaya başlamış, çamur yok olmuş iki tane çukur oluşmuştu.

Son kez kapalı gözlerine bakıp gözlerimi kapattım..

...

-"Uzay!"

Sıçrayarak uyandığımda annemin endişeli gözleri ile göz göze geldim.

-"Mehir kızım iyi misin?"