Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYALIM. BÖLÜM SONUNDA ÇOK BÜYÜK SPOİLER VAR. LÜTEN HEMEN SAYFA SONUNA BAKMAYIN :')
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ASIL HİKAYE DAHA YENİ BAŞLIYOR..İLK PERDE KAPANMADAN ÖNCEKİ SON İNTİKAM OYUNU..
"Darmadağın hayat bitiyor umudum yorgun Yıkık dökük harabelerimde yanıyor ruhum Karanlığın içinde bir ışık söyle hiç yok mu? Sonunda bu savaşı kazanmak bu kadar zor mu?"
🎲 "Yağmur kötülükleri silerken delilleri bir bir yok ediyordu. Yağmur, günahkarın suçunu masuma yığmakla görevlendirilmiş gibi düşüyordu yeryüzüne."
(MEHİR'İN ANLATIMINDAN)
Odayı aydınlatan şimşek, kulaklarımda yankılanırken korkuyla sıçradığımda kollarımın arasındaki çerçeve yere düşmüş, paramparça olmuştu. Yüzümü ele geçiren ter damlacıklarını elimin tersiyle silerken, kara bulutların ele geçirdiği gökyüzünün ayı ve yıldızları yuttuğunu gördüm. Karanlıkta bir bir iniyordu şimşekler yağmur eşliğinde yeryüzüne.
Saçlarımı, kulaklarımın arkasına sıkıştırırken, paramparça olan çerçeveye eğildim. Cam parçalarının enkazından çıkardığım fotoğrafımızın üzerinde beyaza yakın parmaklarım dolaşırken, sol elimde hissettiğim ıslaklık ve yanma ile fotoğrafın arkasını çevirdim. Kesilen parmağımdan akan kan, fotoğrafın arkasındaki cümleye izi bırakırken, ışığı yakmak yerine cama yaklaştım ve şimşeklerin aydınlığı ile cümleyi okudum. "HER ŞEY BİTTİ. ARTIK AİT OLDUĞUN YERE, BENİM YANIMA GELECEKSİN. ÇOK SEVGİLİ DEDEN. S.A."
Elimi alnıma götürdüğümde parmaklarımdan aşağıya doğru süzülen kanın hissiyatı içimi ürpertiyordu. Fotoğrafımızı anlık bir hisle cebime koyup odadan çıktığımda Ozan, Can ve Sema, salondaki bahçeye açılan kapının önünde duruyorlardı. Halsizce duvardaki saate baktığımda akrep ve yelkovan 23:15 'i gösteriyordu ama hava o kadar karanlıktı ki gecenin herhangi bir diliminde olabilirdik. -"Uzay nerde?" Halsiz, bitkin sesime karşılık gözlerimden kaçan gözleri yakalamaya çalışıyordum. -"Hala bir haber yok.." Dedi Can, yarım yamalak nefes alıp kelimeleri yutarken. -"Kafayı yiyeceğim." Avucumun içiyle alnımı ovmaya başladığımda yanan gözlerimi açıp kapattım. -"Polise gitmek için ne bekliyoruz?"
