4 yıldır görmediği çocukluk aşkı Ateşle karşılaşan Duru 4 yılın neler değiştirdiğini öğrenecek..
Ve o değişiklikleri kabul edip başa çıkabilecek mi ?
İlk bölümler düzenlenmiştir.❤️
Sabah kalkıp akşamdan hazırladığım kombini geçirdim. Aşağı inip annemle kahvaltı ettim. Ben evden çıkmadan önce " Ateş hala şirkette çalışıyor. Senin için bir sorun olur mu ?" diye sordu. " Hayır anne. İkimizde yolumuza bakıyoruz artık." dedim ve yanağından öpüp kapıda beni bekleyen Demirin yanına gittim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Durunun kombini )
Daha gelmemişti. Telefonumu çıkarıp aradım onu. " Trafiğe kaldım" dedi açar açmaz. " Tamam canım. Sen direk şirkete geç o zaman ben taksiyle gelirim." dedim. "Kusura bakma sevgilim." dedi. " Önemli değil şirkette görüşürüz." diyip kapattım.
Caddeye doğru yürümeye başladım. Genelde aradığım taksi durağında benim şansıma taksi olmazdı. Yanımda bir araba durunca daha hızlı yürümeye başladım. Serserilerle ya da sapıklarla uğraşacak halim yoktu.
Ben yürüdükçe o da geliyordu peşimden. Sinirle dönüp " Sap..." dedim ama kelimeyi söylemedim. Arabanın içindeki Ateşti çünkü. " Ya deli misin ? Sapık katil falan sandım seni." dediğimde güldü. " Taksi bulman zor olur. Hava birazdan yağar zaten. Bende şirkete gidiyorum bin beraber gidelim." dedi.
Yok ya. Beyefendiye bak. " Teşekkür ederim ama taksi bulurum." dedim. " İyi madem. Şirkette görüşürüz." dedi ve gaza basıp yok oldu. Az daha ısrar ederdi insan. Ama pardon insan ederdi. Bizim hödük eder miydi hiç.
Caddeye çıktığımda Ateşin dediği gibi hiç boş taksi bulamadım. Ve hava da yağmaya başladı. Anneme allahtan ben gelmeden araba ayarla bana demiştim. Unutkan kuzum benim. Şirketle evin arasında 15 dakika vardı. Yürüyebilirdim.
Ben daha yolun yarısına gelmeden yağmur şiddetini arttırdı ve iç çamaşırıma kadar ıslandım. Şirkete girdiğimde herkes bana bakıyordu. Bense hem Demire hem de Ateşe söverek asansöre bindim.
Katıma geldiğimde inip odama geçicektim ki kapısına yaslanmış Ateşi görünce sinirlerim kat kat daha arttı. Islak saçlarımı sinirle itip " Ne bakıyorsun ?" dedim. Elindeki kahvesinden bir yudum alıp " Sana baktığımı nerden çıkardın ?" dedi. Hafif tebessüm edip odama geçtim ve kapıyı sertçe kapattım.
" Salak ya salak. Donuma kadar ıslandım bir de geçip karşımda gülüyor. Terbiyesiz. Yağmur yağdığını görünce geri döner dimi biri ? Aman dönme. Ece'n olsa dönerdin dimi ?" diye bağırıp masanın üstündeki kalemliği kapıya doğru fırlattım.
Kapı açılınca birinin yüzüne geldi ve içimden kendime sövdüm. Gelenin Ateş olduğunu görünce kendime sövmelerimi geri aldım ve ona sövdüm. Elini kaşından ayırmazken acıyla ses çıkardı. " Kızım az dikkatli olsana ya." dediğinde masama yürüyüp " Kötüye bir şey olmaz merak etme." dedim ve koltuğuma oturdum.
