4 yıldır görmediği çocukluk aşkı Ateşle karşılaşan Duru 4 yılın neler değiştirdiğini öğrenecek..
Ve o değişiklikleri kabul edip başa çıkabilecek mi ?
İlk bölümler düzenlenmiştir.❤️
Kalkar kalkmaz kendimi duşa attım. Biraz oyalandıktan sonra çıktım. Dolabımın karşısına geçip ne giyeceğime karar verdim. Makyajımı yapıp kahvaltıya indim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( Durunun giydikleri)
Beyzanın restoranına uğricağımı hatırlayıp " Anne ben Beyzayla buluşucaktım." dedim. " Tamam kuzum git. Şirkette görüşürüz." dediğinde beyaz topuklu ayakkabılarımı giyip çıktım.
Çantamdan telefonumu çıkartırken birine çarptım. Başımı kaldırdığımda Emre olduğunu gördüm. " Özür dilerim." diyip güldüm. O da gülüp " Omzumu çıkartıyordun tabi ki diliceksin." dedi.
" Emre biraz acelem var Beyzayı görmeye gitmeliyim kaç gündür ekiyorum." dedim. Kaşlarını çatıp biraz sustu. " Bana dün Beyzayla buluşucam demiştin ?" dedi sorar bi tonla.
" Aa şey evet. Ama Ateşle konuşmak için buluştuk." dedim. Ateş o arada evden çıkıp arabasına binicekti ki beni gördü ve yanıma doğru geldi. Emre Ateşe bakıp " Barıştınız galiba." dediğinde sadece başımı salladım.
Yanıma gelip sarıldı Ateş. " Günaydın hayatım." dedi. Emre'ye ayıp olmasın diye " Günaydın." dedim sadece ve gülümsedim. " Görüşmeyeli uzun zaman oldu." dedi Ateş Emre'ye dönerek. " Evet. 1 yıl falan. Ama bazılarını beni karşıladığın gibi karşılamamışsın." dedi.
İşte burda iş kızışırdı. Beni sevse bile bunu yapmamalıydı. Ateş belimden tutup beni kendine iyice yasladı. " Bazıları hayatımın parçası olduğu için olabilir." dedi. Daha sonra bana dönerek " Gidelim mi sevgilim?" diye sordu. Resmen savaşıyorlardı. Hemde benim üzerimden !
Sinirlerim tavan yapsa da " Gidelim sevgilim." dedim. Emreye dönüp " Sonra konuşuruz." dedim ve Ateşle yürümeye başladım. Elini belimden çekip elime indirirken elektrik çarptım. Elini Emre'ye belli etmeden geri çekip " Acıdı. Hani kontrol etmeyi öğrenmiştin." dedi elini üfleyerek.
" Öğrendim zaten. Çarpma bilerekti." diyip arabaya bindim. Oda binince " Ne yaptım ki ?" diye sordu. Ona dönüp uzun bi süre baktım. " Üstümden savaş verdiniz be. Böyle durumlardan hoşlanmadığımı biliyorsun." dedim.
Arabayı çalıştırıp yola çıktı. " O başlattı bi kere. Benim olanın hakkında konuşamaz." dedi. Direksiyonu tutan elleri sertleşmişti. " Kendi ağzınla dedin. Ben seninim Ateş. Korkmana gerek yok." dedim. Derin bi nefes alıp verdi. " Haklısın. Özür dilerim." dedi.
Direksiyonu tutan elini tutup " Önemli değil. Şirkete gitmiyorum. Beyzanın restoranına uğricaktım bugün." dedim. " Tamam." diyip yolu değiştirdi.
Beyzanın restoranına gelince park edip indik. Tam hayallerinde ki gibi yapmıştı. Çocukluğumuzda tasarlamıştık böyle bir dükkan. Gözlerim dolmuştu. Ateş yanıma gelip " Noldu bitanem ?" dedi. Göz yaşlarımı silip " Biz burayı çocukluğumuzda tasarlamıştık." dedim.
