Özel Üçgenler

25

multi : Beyza

      Saatlerimi verip emek sarf ediyorum. İnsan emeğinin karşılığını da almak ister. Yıllardır istediğim bir şeyi yapıyorum ve hikaye yazıyorum. Çok başlayıp sildim. Yazamam diye. Ve sonunda cesaret edip yazmaya başladım. Yanımda olursanız sevinirim. Sizi seviyoruum. İyi okumalar 💗

    Gözlerimi zar zor açabildim. Odanın içini taradığımda koltukta annemin uyuduğunu gördüm. Neler olduğunu hatırlamak için bi kaç dakika durdum. Olanları hatırladığımda elim göğüsümün altına koydum. Hafif acıdı.

   Boğazımın kuruduğunu hissettiğimde anneme seslendim. Anında uyanıp " Kuzum iyi misin ? Bir şey mi oldu? Canın mı acıdı ?" diye taramalı gibi sordu. Her zaman ki haliydi.  Onun bu haline gülüp " Susadım." dedim. Kalkıp bardağa su doldurdu ve uzattı. Suyu yavaş yavaş içip geri uzattım.

   Yatağın kenarına oturup saçlarımı okşadı. " Çok korkuttun bizi." dedi. Ellerini ellerimin arasına alıp " Özür dilerim annem. Bi anda oldu." dedim. Bana sarılmak için hamle yaptığında ellerimi kaldırıp " Sarılamayız aşkım. " dedim. Gülümseyip " Doğru. Acıktın mı sana yemek getiriyim mi ?" diye sordu.

   En son ne zaman yemek yediğimi bile hatırlamıyordum. Sırtımı dikleştirip oturdum. " Valla çok acıktım annem." dedim. Ayağa kalkıp çantasını aldı. Tam odadan çıkarken " Anne Ateşi çağırır mısın ?" dedim.

   Annem çıktıktan hemen sonra Ateş girdi odaya. Oda annem gibi yatağın kenarına oturdu. Yüzüne gülerek baktığımda " Noldu ?" diyip eliyle yüzünü inceledi. Tekrar bana baktığında " Özlemişim." dedim. Gülüp " Şu halinde bile beni özlüyorsan yandık." dedi.

   Gerçekten özlemiştim. Ne kadar baygındım bilmiyordum ama sanki yıllar sonra görmüştüm onu. Elimle dizime vurdum. " Rahatsız olmaz mısın ? Ya da canın acımaz mı ?" dedi. " Sen benim canımı acıtamazsın Ateş." dedim.

   Dizime yattığında saçlarıyla oynadım. " O kadar korktum ki Duru. Kollarımda öyle duruyordun ve ben hiç bir şey yapamıyordum." dedi. Elimle ağzını kapayıp susturdum onu. " İyiyim Ateş. Canım biraz yanıyor ama İyiyim. Sen ne demiştin. Sürü ailedir. Her şeydir. Bende bunu sürüm için yaptım." dedim. Dizimden başını kaldırıp " Senin yapman gereken bir şey değildi bu. Çok riskliydi Duru. Öldücektin diyorum sana. Bunları biz yaparız. " dedi sinirli bi ses tonuyla

   " Sürüden değil misin demeye çalışıyorsun. " dedim. Böyle konuşunca insan bunu çıkartıyordu. Ateş ayağa kalkıp volta atmaya başladı odanın içinde.

    " Öyle demek istemedim. Bu olayların içindeysen zaten sürüdesindir Duru. Ama yaptığın şey çok tehlikeliydi ve hepimizi korkuttun. Daha fazla bu durumların içinde bulunamazsın." dedi. Ne dediğini DOĞRU anlamak için biraz düşündüm.

    " Tamam daha fazla içinde bulunmam bu durumun." dedim. Kavga etmek istemiyordum. Yeteri kadar yorulmuştum. Bide bunun yormasını istemiyordum.

    Annem yemeklerle odaya girdiğinde Ateş izin isteyip çıktı. Yemeklerimi yedikten sonra durumum ve ne zaman çıkıcağımla ilgili annemle konuştuk.

    Barışlar kaçak olarak bana dışardan yemek getirmişti. Çünkü Barış Bey hastane yemeğini yemiş ve beğenmemiş. Benim sağlığım için dışardan yemem daha uygunmuş. Bunun makarasını geçip eğelendik.

    Beraber oyunlar oynadık. Ama Ateş yoktu. Yiğiti yanıma çağırıp " Ateş nerde ?" diye sordum. " Yağızla beraber işleri varmış dışarı çıktılar." dedi. " Ne işleri varmış ?" diye sordum.

   " Bilmiyorum ki. Hiç birimize bir şey demediler. " dedi. " Anladım." diyip telefonumu masanın üstünden aldım. Ateşi aradım ama açmadı. Yağızı da aradım oda meşgule attı. Ateşe mesaj atıp " Başını belaya sokma !" yazdım.