4 yıldır görmediği çocukluk aşkı Ateşle karşılaşan Duru 4 yılın neler değiştirdiğini öğrenecek..
Ve o değişiklikleri kabul edip başa çıkabilecek mi ?
İlk bölümler düzenlenmiştir.❤️
" Kıız kalk kalk. Sanki beni istemeye gelicekler." Annemin bağırmasıyla yataktan sıçradım. Saate baktığımda öğlen 1'e geliyordu. Yine bu kadar fazla uyumayı nasıl becermiştim. " Kalktıım !" diye bağırdım bende. Elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim.
Ev temizlenmişti. Mis gibi papatya kokuyordu. Mutfağa girdiğimde annem yine döktürüyordu. Beni görünce " Sonunda be kızım. İnsan odası temizlenirken bile kalkmaz mı ?" diye sitem etti. Harbi odama biri girmişti nasıl uyanmamıştım?
" Sarmanın altını kapat." dedi. Altını kapatırken kapağını açıp içinden bir tane aldım. Annem fark etmiş mi diye bakarken hala hamur yoğurduğunu gördüm. Yanağından öpüp " Ben bi Ateş arayayım." diyip tekrar odama çıktım.
Söz elbisem gelmiş koltuğun üstüne düzgünce konulmuştu. Ateşi arayıp açmasını bekledim. " Naaaaber canım ?" diye açıldı telefon. Ama Ateş yerine Barış açmıştı. " İyiyim canım senden naber " dedim bende.
" Eh işte bizde napalım şekilsiz sevgiline takım alıcaz da. Şekilsiz olduğu için hiç bir şey düzgün olmuyor. Sevgilinin şekilsiz olduğunu söylemişmiydim." dedi. Kahkahamı tutamayıp güldüm. Bu çocuğa hastaydım. " Şekilsiz sevgilime versene telefonu." dedim.
" Veremem kanka. La cidden şaka yapmıyorum şekilsiz bu çocuk." dedi. " Sevgilime şekilsiz diyip durma be." dedim. " Tağam tağam. Ama buraya bi el atsan iyi olur yoksa biz takım seçemicez buna." dedi.
" Konum at geliyorum." diyip kapattım telefonu. Salak çocuk ya. Gülmeye devam ederken dolaptan elbise seçip çıkardım.
Duş alıp giyindim. Bensiz bi iş yapsalardı şaşardım zaten. Beyzayı arayıp Ateşin yanına gidiyorum diye haber verdim. Kendisi şef olduğu için anneme yardıma gelicekti o yüzden tek gidiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Durunun elbisesi )
Arabaya binip Barışın attığı konuma gittim. Lüks bir mağazaydı. İçeri girince Barışları aramama bile gerek kalmadı. Çünkü Barışın kahkahası mağazanın içinde yankılanıyordu.
Yanlarına giderken neye bu kadar güldüğünü merak ettim. Tabi ki şaklaban gibi giydirdiği sevgilime gülüyordu. Ateşin altına lacivert pantolon üstüne de açık kırmızı bir ceket giydirmişti. Ateşin bu haline bende dayanamayıp güldüm. Diğer denedikleri de böyleyse tabi şekilsiz olurdu.
Barış beni görünce " Demiştim ama sana." diyip daha çok güldü. Bende gülmeye devam ederken Ateşin yakıcı bakışlarını fark edince gülmeyi kestim. Yanına gidip sarıldım.
Barışa dönüp " Eğer böyle giyinirse tabi şekilsiz olur." dedim ve kabinin içindeki diğer takımlara baktım. Diğerleri gibiydi. Hepsini kabinden çıkartıp görevliye verdim. Ateşi de kabine geri sokarken " Neyle geldiysen onları giy de sana doğru düzgün bi takım bakalım." dedim. Barışa bakarak doğru düzgün kelimelerine vurgu yaptım.
