Forever?! with the badboy

15 - De mysterieuze jongen Austin

Quinty McSwift
Ik zit samen met Austin aan de bar. Austin is de jongen waar ik net tegenaan botste. Hij is echt aardig.

'Waar ken jij Brandon dan van?' Vraag ik. Austin kijkt een beetje nonchalant. 'Van een feestje, eentje bij mij thuis. Hij kwam ook met die ene Skylar ofzo.' Zegt hij. Ik knik. 'Met wie ben jij hier dan?' 'Met een vriendin van me, maar ze is weg met haar vriendje.' Antwoord ik.

'Herkenbaar.' Lacht Austin. Ik was hier met een vriend van me maar die heeft een chick gevonden en is nu met haar naar boven gegaan. 'Oh, das ook gezellig.' Lach ik. 'Ik ga nog even een shotje halen. Wil jij er ook een?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.

'Kom op, je moet wel dorst hebben na een heel gesprek plus dansen.' Zegt hij, een beetje opdringerig. 'Ik haal het drinken zelf wel.' Zeg ik met een beetje wantrouwen. 'Nee, ik sta erop.' Glimlacht hij weer. Whatever, ik vertrouw Austin gewoon.

'Doe maar een cola.' Zeg ik. Austin knikt en loopt wat verderop om wat dingen te halen. Ik kijk hem na. Ineens tikt iemand me aan. 'Hee, jij bent toch een vriendin van Austin he.' Zegt een jongen. Ik knik. 'Ben jij de vriend waar Austin mee hier was?' Vraag ik. Hij knikt.

Austin komt teruggelopen met onze glazen en de jongen is intussen alweer verdwenen. Ik glimlach. 'Ik vind het wel leuk hier met je.' Zeg ik. Austin glimlacht terug. 'Ik ook met jou. Zullen we even naar boven?' Vraagt hij. Ik begin langzaam duizelig te worden en zonder het echt te willen loop ik met Austin mee.

Hij trekt me een kamer boven in en doet de deur dicht. 'Austin. Ik wil naar Kendall. Laat me.' Zeg ik. Austin schud zijn hoofd en doet de deur op slot. Ik wil weg!

'Nee schatje, je blijft mooi hier.' Zegt hij. Hij komt naar me toe gelopen en wilt me zoenen. Ik draai mijn hoofd weg. Austin wordt boos en pakt mijn hoofd vast.

Brandon Reeve
'Brandon! Brandon!' Roept Kendall tussen de menigte door. Ik loop naar haar toe. 'Wat moet je?!' Zeg ik geïrriteerd. 'Quin, is naar boven met een jongen die ik niet ken. En ze is nog steeds niet terug.' Zegt ze. Ik schrik.

'Hoelang is ze al boven?' Vraag ik. 'Ongeveer een kwartier.' Antwoord Kendall. Ik twijfel geen moment en ren naar boven. Alle deuren zijn open behalve eentje. De logeerkamer. Ik ga tegen de deur staan.

'Laat me gaan Austin. Ik wil je niet.' Zegt een stem, de stem klinkt heel zwak. Zo kwetsbaar. Quinty! Ik beuk tegen de deur. 'Quinty, ga in de kast zitten.' Hoor ik Austin zeggen. Boos bonk ik nog harder tegen de deur, zonder geluk.

Ik pak een klein bankje en ren tegen de deur, nu wel met succes. 'Austin?!' Roep ik boos. Ik zie een jongen met bruin krullend haar en groene ogen in een hoekje staan. Quinty zit bibberend op het bed. Ik ren boos op Austin af die naar me grijnst.

Ik geef Austin een trap en sla hem. Zo begint een gevecht.

Even later heb ik Austin weggestuurd en heb ik Quinty naar mijn kamer gebracht. Kendall is nu bij haar. Ik sta voor de deur, dat wilde Quinty perse. Voor de zekerheid.

Wat gebeurde er met me? Toen ik hoorde dat Quinty in gevaar was werd ik bang, alsof er iets met haar zou gebeuren. Wat ook gebeurd is. Gelukkig heeft ze alleen gezoend en was ik net op tijd. Wie weet hoe het dan had kunnen aflopen.

Kendall loopt even later de kamer uit. 'Quin zit er nog. Ga maar even.' Zegt ze. Ik knik en loop de kamer in, de deur op slot. Quinty begint meteen te hyperventileren. 'Nee nee nee Quin. Ik ben het Brandon. Ik ben niet Austin.' Zeg ik om haar gerust te stellen.

****

arme quin :(

lots of love (vooral naar jou quin <3)