Forever?! with the badboy

61 - Praat met me

Quinty McSwift
Ik ben inmiddels alweer in Amerika. Het was echt geweldig om mijn oude vrienden weer te zien, al vond ik het eerst toch vreemd. Ik heb een leuke tijd met ze gehad.

Wel heb ik me beseft dat ik niet meer mijn oude leven terugwil, ik heb me nu helemaal aangepast hier. Ik hou van mijn oude vrienden, maar ik moet ze achter me laten. Dit is mijn nieuwe toekomst, en eindelijk na 10 maanden accepteer ik 100% dat het zo is, en niet anders.

Ik zit op onze vaste bank in de aula, al onze vrienden zijn bij ons, ook Sam. Sam praat niet meer tegen me, hij negeert me volledig. Ik voel me schuldig, ik ben degene die dit heeft gedaan.

Hutson zit naast Nina met zijn arm om haar heen, en daarnaast zit Sam dus. Ik zit tussen Kendall en Zari in, al lijkt Kendall niet veel aandacht aan Hutson en Nina te besteden, wat begrijpelijk is.

Ineens schiet er een idee door mijn hoofd. Ik ga het goedmaken met Sam. Ik moet wel, we zijn de weirdo's en niets komt tussen ons.

'Hee, Sam, zou je even kunnen praten met me?' Vraag ik dan ineens. Het gesprek tussen iedereen aan de tafel valt stil en Sam kijkt weg. 'Nee, ik heb daar geen behoefte voor.' Zegt hij. Ik zucht.

'Luister het spijt me van laatst en van alles wat ik je heb aangedaan.' Probeer ik. Sam pakt zijn rugzak van de grond en staat op van de tafel. 'Ik wil niet met je praten Quinty.' Zegt Sam. Ik voel vernedering door mijn lichaam heen schieten.

'Sam, asjeblieft.' Zeg ik, maar hij is al weg. Hutson kijkt me serieus aan. 'Quin, laat hem maar even met rust. Hij vind het nog steeds moeilijk dit alles.' Zegt hij.

'Ik weet het, maar ik wil het gewoon goedmaken. Ik weet dat ik fout zat en mijn fouten toegeven kan ik moeilijk.' Antwoord ik. Kendall staat op van de bank en vragend kijk ik haar aan.

'Ga achter hem aan. Laat zien dat het je spijt.' Zegt ze. Ik glimlach. Ik sta op en loop naar de plek waar ik denk dat Sam is.

Het scheikunde lokaal.

Ik sta voor de deur van het scheikunde lokaal, snel kijk ik door het raampje naast de deur en ja hoor, Sam zit met zijn rug naar de deur toegekeerd.

Ik doe de deur open en klop dan op de muur. Sam draait zich met een ruk om en zijn ogen kijken me teleurgesteld aan. 'Wat doe je hier?' Vraagt hij met een walging in zijn stem.

'Ik wilde komen zeggen dat het me speet.' Zeg ik. Sam wilt zich weer omdraaien maar hij twijfelt.

'Luister, wat ik heb gedaan was niet goed. Ik kan niks doen om het terug te draaien en het spijt me ontzettend. Ik had nooit een relatie met je aan moeten gaan omdat ik zelf er nog niet klaar voor was.' Zeg ik. Sam kijkt me niet geirriteerd aan.

'Dus je hebt spijt?' Vraagt hij een beetje bozig. 'Ik weet het niet. Ik heb zo'n leuke tijd met je gehad en het was ook echt geweldig, alleen mijn gevoelens voor Brandon waren er ook nog steeds. Ik ben veelste snel naar jou gegaan en ik dacht dat ik verliefd op je was maar ik denk dat ik het idee van verliefd zijn leuk vond.' Zeg ik. Sam blijft even stil en ik maak aanstalten om weer naar buiten te lopen

'Ik wist diepvanbinnen wel dat je nog gevoelens had voor hem, alleen wilde ik het niet aan mezelf toegeven.' Zegt Sam dan. Dit had ik niet verwacht.

'We zaten allebei fout.' Zegt Sam. 'Om eerlijk te zijn, mis ik onze vriendschap wel.' Zeg ik zachtjes. Sam staat op van zijn kruk en loopt naar me toe. 'Ik mis het ook.' Zegt hij voordat hij me in zijn armen sluit.

Een paar tranen vallen. We zaten beide fout, en om eerlijk te zijn hou ik nog steeds van Sam, alleen dan op een vriendschapsmanier, wat altijd al zo is geweest alleen besef ik me nu pas dat dit vriendschap is, en niet liefde.

'Zullen we gewoon verdergaan op een schone lijn?' Vraag ik als Sam me loslaat. Hij knikt. 'Dat zou ik fijn vinden.' Antwoord hij.

Misschien komen we ooit nog wel eens samen, in een ander leven..

***

i'm back! ik kan niet beloven vaak een hoofdstuk te gaan plaatsen, maar ik ga zeker mijn best doen om weer vaker te gaan uploaden. Het einde van dit verhaal komt er bijna aan, stay tuned <3

lots of love