Quinty McSwift verhuist samen met haar moeder naar Los Angeles, Amerika. Ze verlaat haar beste vriendin Alexa in Nederland. Eenmaal aangekomen op een nieuwe school maakt ze al snel nieuwe vrienden, maar ook maakt ze kennis met Brandon Reeve, de badb...
Brandon Reeve Vandaag komen Virginia en Jason met haar nieuwe vriend, Robert op bezoek en daarna gaan we hier eten. Ik weet niet hoe ik me hierover moet voelen, van de ene kant ben ik blij dat mijn moeder gelukkig is maar van de andere kant vind ik het jammer dat ze door is gegaan met haar leven.
Gisteren zijn Quinty en ik nog even naar Central Park gegaan en hebben we koffie gedronken op een bankje in het park. We hebben een beetje gepraat over wat we die avond wilde doen en uiteindelijk is dat een filmavond met mijn moeder geworden.
We hebben in totaal 2 films gekeken en zijn daarna naar bed gegaan. Mam en Quinty zaten samen op de bank en ik in de stoel ernaast. Ze deelden zelfs een bak popcorn samen. Dit klinkt waarschijnlijk heel klein, maar ik heb nog nooit iemand mijn moeder laten ontmoeten, dus voor mij is het heel groot.
Ze hebben nog gepraat over New York, over Quinty's moeder, hoe het was toen ze naar Amerika verhuisde, hun favoriete koffie en over mij. Ze praatte over mij alsof ik niet in dezelfde kamer zat.
"Brandon was vroeger zo ondeugend, hij verstopte steeds dingen en liet me toen soms wel een uur lang ernaar zoeken." Zei mam.
"Toen ik met mijn vriendinnen aan het logeren was stond hij ineens aan de deur, zo graag wilde hij mijn aandacht." Zei Quinty terwijl ze lachend naar me keek. Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan en ze glimlachte.
"Brandon leek veel op zijn vader kwa gedrag." Zei mam weer. "Ik hoop dat dat toch nu wel echt veranderd is." Antwoordde ik.
"In het begin van het schooljaar was hij zo irritant, en nu is het een totaal ander persoon." Zei Quinty. Dat irriteerde me eventjes. "Ik ben nog steeds Brandon hoor." Zei ik iets geirriteerd. "Ik bedoelde het goed." Zei Quinty weer. Ik reageerde niet meer.
Nu ben ik me klaar aan het maken voor het bezoek. Of nou ja, ik ben eigenlijk al klaar, maar ik wacht op Quinty die maar niet kan kiezen welke outfit ze aan doet. Ik zucht en laat mezelf in de stoel op onze kamer vallen.
'Doe gewoon die broek met die top enzo.' Zeg ik. Quinty kijkt er nog eens aandachtig naar en knikt dan. 'Dankjewel.' Zegt ze terwijl ze me een kus geeft. (Quins outfit staat in de media.)
Ben ik echt zo veranderd sinds dat ik Quinty leuk begon te vinden. Oke, ik geef toe dat ik mijn badboy reputatie volledig kapot heb gemaakt en dat ik minder met mijn vrienden overweg kan daardoor. Ook merk ik dat ik softer ben geworden.
Kut, ik heb volledig mijn leven aangepast voor Quinty. Was het het wel waard? Ik schuif de gedachte opzij en besluit Skylar een berichtje te sturen, ik heb haar al zolang niet gesproken. Ik kan best vragen hoe het met haar gaat.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dit kwam toch niet verkeerd over? Vast niet. Ineens hoor ik een klop op onze kamerdeur. Ik kijk op. 'Ja?' Vraag ik. 'Ze zijn er.' Hoor ik mijn moeder zeggen. Ik sta rustig op en loop naar de badkamer waar Quinty nog net bezig is met haar make-up op te doen.
'Ze zijn er, kom.' Zeg ik tegen Quin. 'Wacht ik hoef alleen nog maar mascara op te doen.' Zegt ze. 'Kon je niet vijf minuten eerder dat doen?' Vraag ik lichtelijk geirriteerd. 'Ik had geen tijd ik was met je moeder boodschappen doen ik heb me zo snel mogelijk klaargemaakt Brandon.' Zegt ze.
'Kom nou.' Zeg ik ongeduldig. Quinty doet snel haar mascara weg en loopt dan langs me door naar de deur.
Quinty McSwift Brandon doet zo raar sinds gisteravond, hij wilde niet mee met Jodie en mij naar de winkel, wat ik nog wel kan begrijpen maar hij gedraagt zich zo raar. Hij doet me denken hoe hij was aan het begin van het schooljaar, en dat terwijl ik deze reis voor hem heb geregeld.
Ik doe de deur open en loop samen met Brandon de woonkamer in. Ik zie Jodie in het midden van de kamer staan met een man naast haar, hij heeft rossig haar en een bril. Hij lijkt best wel op Virginia, die naast hem staat.
Ik glimlach en loop naar Virginia toe. 'Wat leuk om je weer eens te zien.' Zeg ik blij. 'Ik vind dit zo leuk!' Zegt Virginia blij. Ik glimlach. Dan steek ik mijn hand uit naar de man naast Jodie en hij neemt hem aan. 'Ik ben Robert.' Zegt hij. 'Ik ben Quinty.' Zeg ik. Dan komt er een jongen van ik schat rond de 15 door de voordeur gelopen.
'Oh, hoi! Ik ben Jason.' Zegt hij terwijl hij een skateboard vastheeft. 'Ik ben Quinty.' Zeg ik. 'Jullie kennen Virginia toch al?' Vraagt Jason. Ik knik en merk dan dat Brandon wat stil achter me staat.
Ik begrijp deze jongen zo niet. Ik geef hem een klein duwtje als teken dat hij zich ook voor moet stellen en het lijkt dan ineens dat hij weer op planeet aarde is. 'Ik ben Brandon.' Zegt hij dan ineens als hij Roberts hand schud, dan geeft hij Virginia een knuffel en schud hij ook Jason zijn hand.
'Zullen we gaan lunchen?' Vraagt Jodie enthousiast. Ik knik. Virginia en Jason lopen naar de bank en Robert en Jodie zijn samen al in de keuken. Ik pak Brandons hand maar snel trekt hij hem los. Wat is er toch met hem aan de hand?
Ik loop naar Virginia en ga naast haar op de bank zitten. Brandon gaat in de stoel naast de bank zitten. En in de tussentijd kijkt Jason naar buiten. 'Het verbaasd me steeds weer hoe mooi het uitzicht vanaf je appartement is, Jodie.' Zegt hij. Jodie glimlacht. 'Ik geloof het ook nog steeds niet hoor.' Antwoord ze.
'Dus, hoe gaat het nu met je?' Vraag ik aan Virginia. 'Goed hoor, vooral nu mijn broertje van school verwisselt is en ik hem dus daar al niet meer hoef te zien.' Zegt Virginia sarcastisch. 'Ze heeft wat tegen me.' Zegt Jason ook sarcastisch.
'En met jou?' Vraagt Virginia. 'Ook goed, ik ga naar Nederland verhuizen op 30 juni.' Zeg ik. Ik kijk Brandon even aan en op dat moment kijkt hij mij ook aan. Snel kijk ik weer naar Virginia. 'Serieus?' Vraagt ze. Ik knik. 'Gaan jullie een lange afstandsrelatie proberen?' Vraagt Virginia terwijl ze naar Brandon kijkt.
'We moeten nog kijken hoe alles gaat.' Zegt hij. Mijn ogen worden groot. Serieus?! Dus ik plan een hele trip naar New York en dan zegt hij dat we gaan kijken of we nog een relatie gaan proberen?
'Brandon, kom je even mee met me?' Vraag ik. Brandon kijkt me aan en twijfelt, na een paar seconden knikt hij. We lopen samen naar onze kamer toe en ik plof in de stoel neer terwijl Brandon op het bed gaat zitten.
'Wat is jou probleem?' Vraag ik serieus. 'Ik heb echt geen idee waar je het over hebt.' Zegt hij. 'Oke dan Brandon, als jij dit zo wilt spelen pak ik nu mijn koffer in en ben ik weg en ga je me echt niet meer zien.' Zeg ik. Brandon blijft stil zitten.
Na een halve minuut sta ik op en loop ik naar mijn koffer toe, om te dreigen dat ik in ga pakken. 'Wacht even.' Zegt hij. Ik blijf stilstaan met mijn rug tegen hem gekeerd. 'Ik heb het er gewoon moeilijk mee dat je weggaat.' Zegt hij.
'Dat is toch geen reden om zo tegen me te doen?' Antwoord ik. Ik draai me om. 'Dat is ook zo alleen ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik weet het gewoon allemaal niet meer.' Zegt hij terwijl hij naar beneden kijkt en me weigert aan te kijken.
Ik loop naar Brandon toe en kijk hem aan. 'Het komt allemaal goed, echt waar.' Zeg ik.
