62 - Misverstandje

1K 21 0
                                    

Quinty McSwift
'Snel, onder mijn bed.' Zeg ik tegen Brandon. Ik hoor mijn moeder de trap opkomen en Brandon springt van mijn bed af om er vervolgens onder te gaan liggen.

Mam klopt op de deur. 'Binnen!' Zeg ik. Ze doet de deur zachtjes open. 'Ik wilde even met je praten.' Zegt ze. Ik knik en sla op mijn bed als teken dat ze daar kan gaan zitten. Ze gaat zitten en kijkt me serieus aan.

'Begrijp me niet verkeerd lieverd, ik weet dat je het niet fijn vind als ik weg ben van werk, maar ik heb nu een hele grote klus in New York. Ik wilde even vragen of je het oke vind als ik zou gaan. Je kan natuurlijk ook met me meegaan, als je zou willen.' Zegt ze. Ik kijk haar met grote ogen aan.

'Natuurlijk wil ik mee! Heel graag zelfs.' Zeg ik vrolijk. Mijn moeder krijgt een glimlach op haar gezicht. 'Je kan nog een persoon meevragen, we gaan 3 dagen dan.' Zegt ze.

'Ik zal erover nadenken wie ik meevraag.' Antwoord ik. Mam knikt en staat op, ze loopt de kamer uit en voordat ze de deur dichtdoet draait ze zich nog even om.

'Quin, ik heb het gevoel dat je iets voor me geheimhoud. Je kan het me best vertellen hoor, stel ik heb gelijk.' Zegt ze met een knipoog. Ik kijk haar aan en glimlach.

Ze loopt de deur uit en ik hoor even later de voordeur dichtgaan en dan hoor ik een auto starten.

'Kom maar tevoorschijn.' Zeg ik. Brandon komt vanonder mijn bed vandaan, zijn donkerbruine haar warrig. Ik glimlach en trek hem op mijn bed.

Hij duwt me tegen het matras aan en gaat boven me hangen. Even kijkt hij me aan tot hij zijn lippen op de mijne drukt. Ik zoen hem terug maar al snel daarna trekt Brandon zich los.

'Ik wil het niet meer geheimhouden.' Zegt hij dan. 'Hoe bedoel je?' Vraag ik. Brandon laat een klein lachje los. 'Jij, ik, wij.' Zegt hij. Kippenvel verspreid zich over mijn lichaam als hij dat zegt.

'Over 3 dagen ga ik naar New York, misschien kunnen we het daarvoor aan mijn moeder vertellen. En aan jou ouders, als je dat wilt.' Stel ik voor. Brandon knikt.

'Zullen we overmorgen een diner doen? Met jou moeder. Mijn ouders komen nog wel na New York.' Zegt Brandon. Nu is het mijn beurt om te knikken.

'Wil jij mee naar New York?' Vraag ik. Brandon kijkt me verbaasd aan. 'Weet je zeker dat je wilt dat ik meega?' Vraagt hij. Ik frons mijn wenkbrauwen.

'Ja, natuurlijk. Hoezo niet?' Vraag ik. Brandon kijkt weg van me en gaat naast me liggen. 'Omdat, omdat.. het allemaal zo serieus aan het worden is nu.' Zegt hij dan. Niet begrijpend kijk ik hem aan.

'Begrijp me niet verkeerd-' 'Ik denk dat ik wel genoeg heb gehoord. Wil jij niet dat deze relatie serieus is?' Zeg ik boos. Brandon kijkt mij dan ook aan. 'Natuurlijk wel alleen-' 'Nee, ga maar weg Brandon. Ik heb zoals al eerder gezegd genoeg gehoord.' Onderbreek ik hem.

'Prima.' Zegt hij bot. Brandon staat op, pakt zijn telefoon en loopt mijn kamer uit. Ik druk mezelf omhoog met mijn ellebogen en ren naar mijn raam. Ik zie Brandon in zijn ferrari de straat uitrijden.

Waarom verpest ik altijd alles?

-

Ik lig met mijn moeder naast me op de bank. We zitten samen onder een dekentje kijkend naar Keeping Up With The Kardashians. Ik lig helemaal aan de zijkant van de bank.

Ik let niet echt op wat er gebeurd, mijn gedachten dwalen steeds af naar Brandon. Hij heeft me nog niet teruggeappt na onze discussie. Ruzie kan je het niet noemen, dat hebben we vaker gehad en dat is veel erger dan dit.

Ik ga hem appen.

Ik ga hem appen

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Misschien is dit het juiste moment om het aan mijn moeder te vertellen

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Misschien is dit het juiste moment om het aan mijn moeder te vertellen.

'Mam..' 'Mhm.' 'Toen je vanmiddag dat zei over dat geheim he.' Zeg ik. Ineens kijkt ze me aan. 'Ja?' Vraagt ze nieuwsgierig. 'Ik heb een relatie.' Zeg ik snel.

'Ooh wat leuk! Met wie?' Vraagt ze enthousiast. 'Oke dus niet boos worden, ik weet dat je zei dat ik uit zijn buurt moest blijven maar toch.' Zeg ik. Ze kijkt me diep in mijn ogen aan.

'Brandon Reeve.' Zeg ik dan. Ze blijft stil.

Na een tijdje antwoord ze. 'Lieverd, ik ben blij voor je. Al weet ik niet of Brandon de juiste jongen voor je is.'

'Ik weet het wel, en dat is hij. Hij is veranderd mam, voor mij. Dat beloof ik je.' Zeg ik, proberend haar te overtuigen.

'Ik geloof je, lieverd.' Zegt ze dan. 'Dus ik had een vraagje. Zouden we overmorgen een diner kunnen organiseren hier thuis? Dan kunnen jullie kennismaken.' Vraag ik. Ze knikt.

'Natuurlijk, lieverd. Ik zal gaan koken.' Antwoord ze. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik wilde gaan koken.' Zeg ik. Verbaasd kijkt ze me aan. 'Zorg dat het eten niet aanbrand dan.' Lacht ze. Ik lach met haar mee.

Ik hou van haar, ondanks alles.

***

toch zijn quin & bran wel echt super cute <3

lots of love

Forever?! with the badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu