CIHYA BOOK 2: Let Me Hold You [ON-GOING]

Chapter 17

Ryo's POV

Its been 2 weeks na akong nasa Pilipinas and all I can say is, sobrang dami nang nagbago dito eversince I left.

"Apo aba'y bilisan mo diyan, kanina pa nasa labas ang mga pinsan mo", bungad sa akin ni lola nang makapasok ito ng kwarto ko.

"Masyado ka namang nagpapa- gwapo, apo", nakangisi nitong saad habang tinignan ako mula ulo hanggang paa.

"Si lola talaga oh", nahihiya kong tugon.

"Asus, nahiya ka pa. Bilisan mo diyan", ani nito sabay baba ng kwarto ko.

Papunta kasi kami ngayon sa school na papasukan ko. Guess what!? Sa La Consolacion University pa nila ako pag- aaralin, ayos na naman ako sa mga schools na malapit lang dito eh, like mga kanto schools ganun.

Sinuklay ko pa- side ang buhok ko tyaka bumaba na ng kwarto kl.

"Ang tagal ah parang babae lang", natatawang saad ni Lea.

Napakamot batok nalang ako tyaka sumakay sa SUV.

"Siguradong masisiyahan ka dun Ryo, bukod sa maganda ang quality ng education at mga sports na pwede mong salihan, marami ding chixx dun", sambit ni Luiz habang nagtataas baba ang kilay.

"Ikaw Luiz puro ka babae, ayaw mong magtino sa pag aaral. Isasama mo pa si Ryo", saway sa kaniya ni tito.

"Ayan buti nga sayo", halakhak na tawa ni Lea.

"Nyeee nyeee epal ka, kausap ka ba?!", pagsusungit ni Luiz kay Lea pero nag- belat lang sa kaniya si Lea.

Naging maingay at madaldal ang byahe namin dahil s muling pangangasmutahan sa akin nina tito at tita.

"Ryo may girlfriend kana?", tanong ni Lea.

"For sure meron na yan. Ikaw ba naman boxengero at nananalo, imposibleng wala", ani ni Luiz.

"HAHAHAA wala noh", sagot ko.

Napatingin sila ng diretso sa akin dahil nakahinto kami.

"Seryoso?", tanong ni lola.

Tumango naman ako habang nakangiti sa kanila.

"Wala na kayo ni Euka?", tanong muli ni Luiz.

"Matagal na, almost 1 year na din", walang gana kong sagot.

Natahimik kami at nagpatuloy sa byahe.

Euka was my first girlfriend and almost 4 years ang tinagal namin. We don't actually break up, but wala na kaming communication for the past 1 year. Nung mga first namin ay nag aalala ako sa kaniya, I message her, call her and chat her but she didn't reply or responds one of them. Hindi naman ako sumuko. I'm still waiting for her, kahit na mukhang malabo na. Maghihintay ako at makikinig sa magiging dahilan niya once na makausap ko na siya ulit. I love Euka so much!

"We're here na", ani ni tito kasabay nang paghinto ng sasakya.

Dinungaw ko ang bintana at tumanaw sa akin ang malaki at malawak na paaralan. Bumaba kami at naglakad papasok. Sabado ngayon kaya wala masyadong tao sa school. Agad naming tinungo ang registrations office pagkapasok sa loob.

Sobrang laki noon at malawak talaga, hanggang apat na palapag ang meron dito kaya sobrang daming classroom.

"Hiwalay ang sa elementary, highschool, senior high at college dito", saad ni Lea.

"Magkano naman ang tuition fee dito", tanong ko.

"45k kada sem", seryosong tugon nito.

Ang mahal din pala, shit!

"Mommy mo naman ang magbabayad kaya wag kang mag alala", singit ni Luiz.

Si mommy naman ang may gusto na mag aral ako dito eh..

"Madali naman makahanap ng mga friends here, dahil mababaet naman almost ng mga student dito", dagdag pa ni Luiz.

"Kaso pipiliin mo lang kakaibiganin mo, especially grupo nina kuya hahaha", sabay tawa ni Lea.

Maya- maya pa ay pa ay pinatawag ako sa loob upang kausapin daw.

"Good morning po ma'am", bungad ko dun sa principal.

"Goodmorning too Mr. Cohen. I heard that you are from Canada and you are a boxer also", nakangiti nitong sambit.

"Yes po ma'am", saad ko.

"Our school are so lucky to have you here. I hope na maging maayos ang stay mo dito sa school namin"

"I will, thank you", tugon ko.

Matapos ang mahabang pag uusap ay nagpagasyahan na namin umalis upang mamili ng mga gamit na aking gagamitin para makapasok na ako sa lunes.

Kaya mo yun Ryo wag kakabahan sa first day of school...

A/N: Tanging pangalan lamang ng school ang totoo, ang paraan kung paano ito inilarawan ay gawa na nang imahenasyon ng may akda. Pag uulit, PANGALAN LAMANG PO NG PAARALAN ANG TOTOO.