Her 'not-so-bad' Revenge // Taennie (BANGPINK SERIES #1) ✔️

Chapter 32 - Decision

Chapter 32

Sam's POV

Limang araw na kong di naglalabas ng bahay, buti nga ngayon wala masyadong out of the town meeting si Dad pero madalas nasa kwarto lang pero pumupunta-punta din naman s'ya dito sa kwarto ko to check me.

Actually nandito na kami sa isa naming mansyon eto yung tinitirhan namin nung kumpleto pa kami at di pa ko nagdecide na itago yung identity ko.

Dito ako dinala ni Dad nung araw na yun dahil sinabihan ko s'yang alam ni Blaster yung isa naming bahay then sumunod na dito si Manang dala yung mga gamit namin.

Mas malaki toh kaysa dun at di rin ito subdivision, alam to ni Blaster pero di n'ya iisiping bahay ko to dahil alam n'ya bahay to ni Lorein.

Limang araw na din ang nakararaan nung malaman ko yung totoo, sa loob ng ilang araw na yon nakapatay yung cellphone ko dahil tawag ng tawag si Blaster sa 'kin.

Sina ate Cassie, Scarlet at Camilla naman nagmessage sa 'kin sa email ko, they are asking me kung gusto ko daw ba silang papuntahin sila but I said no.

Gusto ko muna mapag-isa...

Sa loob ng limang araw na yon narealize ko kung gaano ko katanga, sino ba naman kasing maniniwala na biglang may magmamahal sa 'kin di'ba? Bakit ba kasi ang tanga-tanga ko at 'di ko man lang naisip na playboy s'ya?

Tumayo na ko at pumunta sa may salamin, nakita ko kung gaano ako kalungkot.

I can't even take care of myself: loose shirt, jogging pants, messy hair, and swollen eyes ft. fake pimples.

Sino ba naman talaga magmamahal sa 'kim di'ba? Tama s'ya pangit ako.

Nakatitig lang ako sa reflection ko, naramdaman ko na lang na tumutulo na naman ang luha ko hanggang sa di ko na kinayanan napaupo na ko sa sahig at umiyak na ng tuluyan.

Umiiyak ako ngunit walang maririnig na kahit na anong hikbi, ayoko nang makaabala pa. Napatigil lang ako sa pag-iyak ng marinig kong tinatawag ako ni Manang sa baba.

"Samantha, natawag sa telepono mga kuya, gusto ka daw nila makausap."

Pinunasan ko ang mga luha ko at tsaka ako tumayo para pumunta sa sa baba.

Pagkarating ko sa sala ay agad kong sinagot ang telepono.

"Yeoboseyo?"

[Dongsaeng, bogoshipdaaaa!! "Yah! You're too loud Zenon"]

"Oppa, why did you call?"

[Because I miss you baby girl... and...]

"I miss you too oppa, tell kuya Zendrick and eomma that I miss thsm okay?"

[Bunso, tama na muna english tatagalog muna ko ubos na words ko eh.]

"Kuya naman eh." Narinig ko naman na may umagaw sa telepono.

[Who breaks your heart Samantha?] Boses na ni kuya Zendrick ang naririnig ko. [Umuwi na kayo dito ni Appa, no... sabihin mo sa kin pangalan nung lalaking yon tapos umuwi kayo dito ni Appa, ilalagay ko yung lalaking yon sa blacklist ko.]

Nagulat naman ako nung alam na pala nina kuya ang nangyari sa 'kin dito.

"Oppa... how did you know?"

["Zendrick ako na kakausap---" Shut up Zenon!--- Dad told us, how dare him--]

Siguro tama si kuya, I should go.