The Chosen Mate (Mate of the Lotharion Canid)✔

Kabanata 46

JERUSHA

"Hindi ka pa rin ba papasok sa kwarto mo?" Tanong sakin ng kapatid kong si Zhi. Tama siya, hindi pa ba ako papasok. Patuloy pa rin ba akong maghihintay sa taong wala na atang balak na sumunod sa kasunduan namin.

"I think this time, I also failed to let him love me again." Usal ko na ikinadilim ng mukha ng kapatid ko. He still choose stay at his place without his wife.

"Huwag kang mag-alala, sisiguraduhin kong pagsisihan niya ito!" Singhal ni Zhi but I stop him.

"No, Zhi. Ok lang ako. Siguro nga hindi kami talaga para sa isa't isa." Malungkot kong usal sa kanya. Hindi na siguro babalik ang dating pagtingin noya sa akin. For one decades, long enough to forget his wife pero hindi ko naramdaman yun sa kanya. I never saw his eyes set to me again. Mukhang nahulog na nga ang puso niya sa dating kaibigan ko.

"Hindi pwede iyon! Pumaag siya sa kasunduan natin!" Pagmamatigas ni Zhi.

"Tigilan na natin to! I am fucking tired to loss anyone lalong lalo ka na. You're the only family I had right now. Pagod na ako sa paghihigante. Natupad na naman ang gusto ko, natin. Zherus loss his throne." Bulyaw ko. Pagod na ang puso ko. I was shattered to death when Zherus deny me at ngayon naman si Eros. I'm too tired to choose people who can't even choose me.

"Hayaan na natin siya, sila ng angkan nila!" Pakiusap ko. Naiiyak na ako.

"No! Ano bang nangyayari sayo? Hindi ka lang sinipot nagulo na yang utak mo! Wala na ang asawa ni lotharion kaya ikaw ang papalit sa kanya!" Bulyaw niya.

"Hindi kami magkapatid ng asawa niya at lalong hindi ako ang nakatakda kay Eros!" Nabigla siya sa pag-amin ko. Ilang minuto siyang natahimik.

"Ako si Jerusha, ang kapatid mo hindi mo ba naiintindihan yun!"

"Pero ang sabi mo anak ka ng isang Rebenicio? Kaya kapatid mo si Aphro!" Singhal niya. He doesn't get my point.

"I'm tired.. Bukas nalang tayo mag-usap ulit. I want to be alone." Sabi ko at agad na pumasok sa kwarto ko. Pagkapasok ko ay wala sa sarili akong napansandal sa pader malapit sa kama ko. Mahina akong umiyak.

APHRO

Kailan ko ba ulit nakita siya. Mahabang panahon na ng huli kaming magkita. Siyam na taon palang kami noon. Nasa harap ko ngyon si Jerusha at matalik ko siyang kaibigan nung maliliit la kami. Nung unang punta ko nun sa villa namin kasama sina kiya Hector at Apollo marami ang nagsasabing baka magkapatid raw kami.

Marami kaming pagkakatulad. Alagang-alaga siya noon ng mga tunay kong mga magulang. Sina Nanay Sol at ang asawa nitong siang tunay kong ama na pumanaw na rin kasabay ng aksidente.

"Hi.." Mahina niyang bati. Sinadya niyang bumisita rito sa mansyon. Katabi ko ngayon ang nakagisnan niyang ina at nasa sala kami. Ngumiti ako ng tipid sa kanya.

"Pasensya. Pasensya sa lahat ng nagawa ko at ng kapatid kong si Zhion. I know that this may sounds unsatisfying but still I want to apologized." Naiiyak niyang sambit. Marami ang nabago sa kanya. Kakaiba na siya sa batang Jerusha na nakilala ko dati. Hindi ako umimik.
I can't accept her apology right away but I'm still wiling to heard her side. Alam kong hindi rin naging madali sa kanya ang lahat.

"T-This.." Sabi niya at ibinigay sakin ang isang maliit na kulay-kapeng box. Ng buksan ko iyon ay bumugad sakin ang kumikinang na amulet.

"Gusto ko lang ibalik yan sayo kaya ako napunta rito at humingi na rin ng tawad." Paliwanag niya. Tumayo siya at nagsimula ng maglakad palayo sa sala ng magsalita ako.

"Its nice to see you again." Sabi ko. Lumingon siya sakin at nginitian ako. I smiled back at her. Nagpatuloy siya sa paglalakad hanggang sa nawala na siya sa paningin ko.

"Anak, gusto ko sanang bumalik ng Spain at tumulong sa paghahanap sa kakambal mo." Untag sa akin ni Nanay Sol. Ngumiti ako sa kanya at tumango. Gusto rin kasi makita ang kapatid ko at sana lang ay buhay pa siya.