Kabanata 30

2.5K 67 1
                                    

JERUSHA

"Stop it, Zherus!" Sigaw ko sa kanya. But he keeps on pushing and throwing all the heavy vases on the long table. He was furious. His eyes was full of reprisal, jealousy and... obsession.

"No! Send her to her room now!" Utos niya sa limang taong nasa loob ng silid kung saan umaatake na naman ang pagkahalimaw niya.

Agad nila akong hinawakan. Alam kong walang wala ang lakas ko sa lakas na meron sila. Kaya hinayaan ko na lamang silang ikulong muli ako sa isang silid. It was a hellhole. A confined room of a miserable lady like me. A cage of a deprived luna.

Bakit nga ba tinitiis ko ang pagmamaltrato sakin ng asawa ko?

Well, everyone become so selfish when they are fully in love to someone. Like me. I was madly in love to this monster.

But that was before. Before I know who he really is.

Nabigla ako ng may nagbukas ng pinto ng silid. And I was more surprise when I see that it was not him but his brother.

"Are you okay?" Apart from his attractive eyes, I always feel lighted whenever he ask me if I was fine. No one actually deserve to say they're fine inside this hellhole.

But whenever I see him. Everything is fine. Tumango lang ako. I am lying and I already know that it was painted beforehand in my teary eyes.

"I'm f-fine. Don't mind me." Pagsisinungaling ko. Huminga muna siya ng malalim bago naglakad papunta sa kinauupuan ko.

"I'm sorry..if I can't do anything, Jerusha.." He was pleading. I caress his face when I get the chance to hold it. Magkatabi na kaming nakaupo sa sala ng kwarto ko. Nakaharap ito sa malaking bintana na tinatabunan ng makapal na kurtina kapag tumataas na ang araw.

"It's okay, Zhi. I choose this path so I need to be responsible for it. Beside, I still love him.." Lahat ng sinabi ko, totoo lahat iyon maliban sa kasinungalingang mahal ko pa siya. My heart says goodbye to him a long time ago.

He killed my parents. He killed the only family I had. Pagkatapos ko siyang piliin. Pagkatapos kong isakripisyo ang hinaharap na meron ako kapiling sana ng taong minahal ako ng higit pa sa pagmamahal na kaya kong ibigay sa sarili ko.

It was Eros who really loved me.

Totoo, lahat ng tao dumadating sa punto ng pagpapakatanga. And I can say, I was there. Always there. Kasi kahit ngayon, tanga pa rin ako sa paniniwalang magbabago pa siya. Na darating ang araw kung saan siya pa rin ang dating Zherus na kilala ko.

"Hindi ko hahayaang ganito nalang palagi, Jerusha. You deserve to be treated better." Puna ni Zhion. He was right. Ngunit kailan kaya darating ang araw na yun?

He was still far behind his elder brother. He is still a powerless clan prince. Kung ano man ang ikinalamang niya sa asawa ko, it was his kind and soft heart.

They're kind don't actually exist with a kind of heart that Zhion had. Kaya nga malaki ang pasasalamat ko, because his the only exemption.

Huminga ako ng malalim. Hindi ko alam kung may sasabihin pa ba ako sa sinabi niya. It was his statement that has a baffling effect on me. But it was very far from reality. Ang katotohanang hindi na mababago ang kapalaran ko bilang luna ng angkan.

Isang reyna na walang korona.

"Here..." May binigay siya sakin. It was a small, dark box. Binuksan ko iyon at laking gulat ko ng makita ko ang isang kwintas.

Ang amulet. Ang kwintas ng luna ng unang angkan.

Kinuha niya sakin ito at dahan dahang isinuot sa leeg ko. Ng tuluyang dumampi sa katawan ko iyong kwintas ay nakaramdam ako ng kakaibang enerhiya sa katawan. Ngunit mas ikinabigla ko ang sunod na sinabi niya.

"Now, it's your time to wear your crown..our Queen."

The Chosen Mate (Mate of the Lotharion Canid)✔Where stories live. Discover now