Angelette's Point of View
Naka-ngiti kong pinagmamasdan yung araw na unti-unting umaangat sa pagitan ng mga bundok.
Nandito nanaman kasi ako sa napaka-gandang terrace sa mansion habang may hawak-hawak na kape.
Sobrang nakaka-kalma lang talaga tignan ng kapaligiran.
And besides, baka ito na ang huling beses na makasilay ako ng ganitong klaseng view. . . Ngayong gabi na kasi ang flight namin papuntang Spain.
Bigla nanaman akong kinabahan. . Dahil unang una, first time kong luluwas ng bansa. At pangalawa, malalayo ako ng matagal na matagal sa pamilya ko. Ewan ko ba, para padin akong nagdadalawang isip.
"Wow. You're early"
Mabilis akong napalingon sa babaeng nagsalita mula sa likuran ko.
"Ah Mi— Mamá"
Gusto kong batukan yung sarili ko dahil sa pagkakamali na nagawa ko. . . Hindi ko na dapat s'ya tawagin na kahit ano maliban sa Mamá.
Ayun kasi sa mga papeles na binigay n'ya saakin kagabi, naka-lagay dun na s'ya ang magulang ko.
"It's okay Seraphina, darling. . . You're still starting" saad ni Mamá habang lumalapit sa tabi ko. "Oh por Dios. . What a view" dugtong n'ya habang nakatingin din sa harapan.
Ilang minuto kaming tahimik at sumisimsim lang ng kape hanggang sa magsalita ulit si Mi– ay Mamá pala. Aishhh Angelette!
"Jacob told me you're going somewhere"
Napa-tingin ako sakanya. "Ah opo Mamá. . . Gusto ko lang po sanang makita kahit patago yung mama at best-friend ko. Bibisitahin ko nadin po yung anak ko sa sementeryo"
Ngumiti lang s'ya habang naka-tingin padin sa araw. "That's good to hear. . . Mamayang gabi pa naman ang flight natin so you still have time"
"Opo Mamá"
This time tinignan n'ya na ako sa mga mata bago ngumiti nang matamis.
>> fast forward
Pagkalipas ng ilang minuto, napag-desisyunan na namin ni Mamá na kumain ng breakfast.
Kaya ngayon, dalawa kaming sabay na kumakain sa napaka-habang dining table.
Nung una ko ngang makita ito, medyo nakaramdam ako ng awa kay Mamá. . . Imagine, sobrang daming upuan sa lamesa mo pero mag-isa ka lang kumakain sa gitna.
"Ah Seraphina I forgot to tell you something" putol ni Mamá sa katahimikan. . Nagpunas muna s'ya ng bibig bago magpatuloy. "Pagdating natin bukas sa Madrid, we'll be staying in my son's house" (Madrid - Capital of Spain)
dO_Ob
"May anak pa po kayo?" gulat kong tanong. Akala ko si Laurene lang ang anak n'ya! Seryoso ba?!
>> Veronica's POV
Yes I have a son. . .
Pero let me stop you there because LUKAS IS JUST MY ADOPTED SON.
Inampon namin s'ya ni Henry (dati kong asawa) dahil sa kadahilanang wala s'yang kakayahan bumuo ng isang bata. And also the fact that I'm longing for my daughter that time. . .
YOU ARE READING
Cruel Temptation
FanfictionHindi inaasahan nila Angellete at Liam ang naging bunga ng kanilang ginawa noong gabi na mas pinairal nila ang bugso ng kanilang mga damdamin. Nagpakasal ang dalawa ngunit ang saya at pagmamahalan ay unti-unting nabura sakanilang relasyon nang dumat...
